borstkanker

Het lijkt soms wel of iedereen in mijn omgeving dit krijgt. Het is nog niet zo lang geleden bij de moeder van een hele goede vriendin van mij geconstateerd. Later hoorde ik dat de moeder van een andere vriendin het ook heeft en nog een vage kennis heeft het ook. Nu kon die moeder van die goede vriendin geholpen met een borstbesparende operatie maar het blijkt toch ernstiger dan verwach en nu moet haar borst er dus helemaal af. En er bestaat ook nog de kans dat de kanker nog ergens anders zit.

Nu praat ik veel met die vriendin maar ik heb toch nog een paar vraagjes over borstkanker. Is het goed te genezen en is er iemand die een familielid/kennis met borstkanker heeft want ik weet niet goed hoe ik die vriendin van mij moet helpen.

Je hebt 3 soorten knobbeltjes:

1) Cyste

Deze is meestal niet gevaarlijk, tenzij hij voorkomt in een vitaal orgaan.

2) Benigne

Dit is een zog. goedaardige tumor. Goedaardig betekent hierbij dat deze zich niet verspreidt, maar desalniettemin kan hij gevaarlijk zijn.

3) Maligne

Dit is de kwaadaardige tumor. Deze verspreidt zich door het aanliggende weefsel en soms ook door het hele lichaam.

Note:
Een cyste wordt meestal onderverdeeld bij de benigne, aangezien ze beiden goed te behandelen zijn (hangt eigenlijk meer van plaats af waarin deze voorkomt).

Een maligne daarentegen zal moeten worden bestraald. Je kunt er ook veel op het internet over vinden. Ik weet zulke dingen ook alleen maar omdat ik een tijd lang dacht dat ik kanker had (geen borstkanker, maar iets anders ) ..

Iets wat je ff kunt nalezen:

http://kg.ziekenhuis.nl/ziektebeelden/24.html

Dit geeft je misschien iets meer inzicht

[edit]
Kleine correcties.

[HeinekenBeer]

Mijn moeder heeft het ook op dit moment...
Ze is al meerdere keren geopereerd, daarna heeft ze chemokuren gehad en nu wordt ze enkele weken bestraald. Het is (tot nu toe) gelukkig borstbesparend. Als je nog vragen hebt dan hoor ik het wel van je, misschien dat ik je wat verder kan helpen.

[X-je]

Mijn oma heeft het gehad, zo'n 3-4 jaar geleden. Ze is er van genezen maar moet nog een jaar of 2 dikwijls op controle gaan, vanaf dan is ze echt officieel genezen.
Ze hebben het kwaadaardig gezwel er uit gesneden en ze heeft veel chemokuur gehad. Gelukkig is nu alles achter de rug, maar ze heeft nog last van 'bijwerkingen'. Zo zijn haar klieren uit de arm verwijdert en heeft ze nu steeds last van een gezwollen arm. Ook moet ze heel veel medicatie slikken.

Wat mij bezig houdt is, de kans dat ik het ook krijg, of mn moeder.

X-je

X-je schreef:
Wat mij bezig houdt is, de kans dat ik het ook krijg, of mn moeder.

Het aantal gevallen stijgt. Algemeen geldend advies: regelmatig controleren. Hoe eerder het geconstateerd wordt, des te beter het te behandelen is.

[X-je]

******** schreef:


Het aantal gevallen stijgt. Algemeen geldend advies: regelmatig controleren. Hoe eerder het geconstateerd wordt, des te beter het te behandelen is.

Jij ontneemt mij ook alle moed zeg . Maar mijn moeder wordt inderdaad elk jaar gecontroleerd

X-je

X-je schreef:


Jij ontneemt mij ook alle moed zeg . Maar mijn moeder wordt inderdaad elk jaar gecontroleerd

X-je

Ja maar hij heeft wel gelijk, het is helaas een erfelijke vorm en daarom kan je er beter op tijd bij zijn. Daarom hoef je nog niet je hele leven in angst te leven, maar houd het gewoon in de gaten!

HeinekenBeer schreef:
Als je nog vragen hebt dan hoor ik het wel van je, misschien dat ik je wat verder kan helpen.

Is de behandeling erg zwaar, en hoe gaan jullie er thuis mee om (dit is wel een beetje persoonlijk, dus als je het niet wilt vertellen hoeft het niet. Je mag het ook mailen)
Want volgens zij gaat dit bij die vriendin van mij helemaal niet goed. Ze kan niet zo heel erg goed met haar vader opschieten, en daarom praat ze ook bijna niet over de situatie.

de vader van mijn beste vriendin is een jaar geleden overleden aan kanker.
zij praat er maar weinig over en ik weet niet goed hoe ik haar moet helpen.
het enige advies dat ik je kan geven is: forceer het niet.
als zij niet wil praten, dan niet. laat merken dat jij er voor haar bent en vraag er af en toe naar maar zet haar niet onder druk. als ze er aan toe is komt ze vanzelf naar je toe

heel veel sterkte

-x- c.

[Anne]

Het is goed te genezen, als je er tenminste op tijd bij bent. Meestal zijn nabehandelingen als bestraling en chemokuur wel nodig en ook zeker aan te raden.
Hoe ik dat weet? Mijn moeder heeft het gehad. Erfelijke vorm.. helaas..

X-je schreef:
Jij ontneemt mij ook alle moed zeg . Maar mijn moeder wordt inderdaad elk jaar gecontroleerd

Uhuh, en als jij een jaar of 30 bent, moet je er ook mee beginnen. Want dan kom je langzamerhand in de leeftijd waar statistisch gezien meer gevallen van borstkanker voorkomen. Mits het erfelijk is, hoewel het zowiezo aan te raden is om regelmatig te controleren.

En het is meer uit voorzorg, het staat geenszins vast dat jij het ook zal krijgen.

[X-je]

******** schreef:


Uhuh, en als jij een jaar of 30 bent, moet je er ook mee beginnen. Want dan kom je langzamerhand in de leeftijd waar statistisch gezien meer gevallen van borstkanker voorkomen. Mits het erfelijk is, hoewel het zowiezo aan te raden is om regelmatig te controleren.

En het is meer uit voorzorg, het staat geenszins vast dat jij het ook zal krijgen.

maar wat ik mij afvraag, wie zegt dat de kanker die mijn oma had, erfelijk is?

X-je

X-je schreef:
maar wat ik mij afvraag, wie zegt dat de kanker die mijn oma had, erfelijk is?

Van deze link:

Om te begrijpen hoe een knobbeltje of gezwel kan ontstaan, volgt eerst een uitleg over weefselgroei. Het weefsel waaruit ons lichaam is opgebouwd, bestaat uit miljarden cellen. Iedere cel heeft een beperkte levensduur en moet dus steeds vervangen worden. Dit gebeurt door celdeling.

Celdeling gaat als volgt: Iedere cel heeft een kern, deze kern deelt zich in tweeën, de cel snoert zich in en er ontstaan twee cellen met ieder een eigen kern, deze twee cellen delen zich weer in vier cellen en dat gaat zo maar door.

Op deze manier komen er evenveel nieuwe cellen bij als dat er oude afsterven. Als er echter meer cellen bijkomen dan er afsterven, ontstaat een soort wildgroei. De balans wordt verstoord en de cellen die te veel zijn, verdringen de normale cellen. Er is dan sprake van een gezwel of tumor en dit voelt u als een knobbeltje in de borst. Een tumor kan goedaardig of kwaadaardig zijn.

Deze 'wildgroei' van cellen kan erfelijk van aard zijn. Hoe dit precies vastgesteld wordt weet ik niet. Maar ze kunnen het je wel vertellen of je oma een erfelijke vorm had of niet.

Ik vermoed dat de maligne erfelijk is, en de beligne / cyste meer willekeurig ontstaat. Voor meer info:

Nederlandse Kanker Bestrijding:
U kunt ook schrijven of uw vragen bespreken via de gratis hulp- en informatietelefoon: 06 - 022 66 22

[HeinekenBeer]

Little Sun schreef:


Is de behandeling erg zwaar, en hoe gaan jullie er thuis mee om (dit is wel een beetje persoonlijk, dus als je het niet wilt vertellen hoeft het niet. Je mag het ook mailen)
Want volgens zij gaat dit bij die vriendin van mij helemaal niet goed. Ze kan niet zo heel erg goed met haar vader opschieten, en daarom praat ze ook bijna niet over de situatie.

Sorry voor de wat late reactie. De behandeling is zeker zwaar, vooral de chemokuren zijn erg zwaar, omdat het zeer vervelende bijwerkingen heeft (o.a. heel erg misselijk en verlies van haar, wat zeker voor vrouwen toch erg ingrijpend is). Tsja hoe gaan wij er thuis mee om... We praten er tegenwoordig wat minder over als eerst, want toen praatte we er toch wel regelmatig over (wat er ging gebeuren met mijn moeder, en wat het resultaat daarvan zou moeten zijn e.d.), maar als ik wil kan ik gewoon alles aan mijn moeder zelf vragen. Ook moeten ik en mijn broer natuurlijk ook meer doen thuis, omdat m'n moeder op dit moment nou eenmaal niet alles kan en snel moe is (dit komt ook door alle behandelingen). Ik wil verder nog even zeggen dat je je vriendin zeker moet blijven steunen en dan niet alleen op het begin zeggen dat ze altijd bij je terecht kan als het niet zo goed met haar gaat, maar ook gewoon zelf regelmatig vragen hoe het met haar moeder is en hoe het met haar zelf is, want vaak beginnen ze daar niet zelf over (ik dus ook niet, ik denk dan dat ik iemand lastig val met mijn problemen, maar als iemand er naar vraagt dan ben ik er heel open over), want het is waarschijnlijk (als ik naar mijn eigen kijk tenminste) erg belangrijk voor haar dat ze haar verhaal ook kwijt kan, zeker als ze niet zo goed met haar vader er over kan praten.
Zo dat was een heel verhaal en ik hoop dat je er nog een beetje uit komt voor de rest. Als je nog iets wilt weten dan hoor (/zie) ik het wel.