moet het even kwijt..

[miep]

Hallo iedereen,
Het gaat echt niet goed hier. Ik ben zo m'n tijd aan het verdoen! Zo'n 2 jaar geleden kwam ik er achter dat ik eigenlijk wilde afvallen, dus deed dat, nooit echt succes, maar het was nooit een echt probleem! Vorig jaar begon het heviger te worden, dus ging echt lijnen, op een gezonde manier, en ik viel ook echt af! Een enkele keer had ik een terug val, en duwde ik m'n vinger in m'n keel, maar dat was zelden.
Nu sinds de kerst gaat het ongelooflijk slecht, ik vreet echt uitzonderlijk veel, en kots zeg maar de helft er weer van uit. Ik weet alle schade die ik mezelf en m'n lichaam aan doe, maar elke keer als ik 't doe denk ik "ach, sommige mensen kotsen ieder weekend na 't uitgaan" En waar ik dan niet bij stil sta, is dat ik haast elke dag kots!
Gister liep het helemaal uit de hand, ik had zo ontzettend veel gegeten, ik raakte helemaal over stuur, ging voor het eerst snijden en heb een hele fles drank op gedronken, vanmorgen natuurlijk helemaal ziek wakker geworden. Goed dit kan een keer gebeuren, maar ik had mezelf echt niet meer onder controle, ik ben bang, ik snap niet hoe ik zo diep in de put beland ben!

Hier, met deze post los ik ook niks mee op, dat weet ik, maar jullie kennen het vast wel, als je echt hopeloos bent, dan is 't forum soms je laatste hulp. Ik wil er graag over praten, voorheen vertelde ik m'n zus alles, maar m'n problemen worden steeds wat erger, en dit ga ik dus echt niet aan haar vertellen, het enige wat ik haar bezorg dan is zorgen over d'r kleine zusje.

~help~ ofzo..

liefs miep

[miep]

Cryptic Winterstorm schreef:
Dat is dus niet zo best, vind het erg naar voor je.

Heb je verder ook niemand IRL waarmee je kunt praten? Soms is het ook wel fijn om gewoon met iemand in het echt te praten. Alhoewel je op dit forum natuurlijk ook wel een eind komt.

Ik heb trouwens begrepen dat je ergens in het buitenland woont, klopt dat? In Nederland kun je d'r ook met je huisarts over praten, maar soms is dat wel moeilijk om dat met zo iemand te doen.

Ik kan je natuurlijk verder ook niet helpen, ik heb zelf ook geen ervaring met snijden en "extreem lijnen". Maar ik begrijp wel hoe je je voelt.

Sterkte d'r mee iig.

Jeroen.

Hoi Jeroen, thanks voor je lieve post, ik woon inderdaad niet in Nederland, dit land opzich heeft ook wel met m'n probleempjes te maken, denk ik, want ik ben hier vaak alleen en mis Nederland heel erg. Op school ben ik wel eens door verwezen naar vertrouwingspersonen-> psycholoog, maar ik wilde niet, was bang denk ik. Ik praat ook niet gemakkelijk, wel in 't Nederlands, maar niet in deze taal, ik geloof gerust dat met een psycholoog praten zal helpen, ik zou 't opzich ook wel willen, iemand aan wie ik alles kan vertellen zonder te hoeven denken dat ik hem/haar pijn doe, of lastig val (zoals dingen aan familie, vrienden vertellen) maar ik zou dat gewoon echt niet kunnen in deze taal! Van de zomer ben ik weer in Nederland, maar alleen voor een maandje, en om daar dan een psycholoog te zoeken..
Thanks in ieder geval

[miep]

Cryptic Winterstorm schreef:
Waar woon je dan? Amerika?

Maar als je de taal niet zo goed beheerst is dit forum zeker een heel goed middel om je gedachten te delen met ons. Ik weet zeker dat dit forum heel veel mensen helpt, mij heeft het ook geholpen, ik poste hier "vroeger" ook heel wat af, maar tegenwoordig geef ik alleen maar "advies", en hoop ik maar dat iemand d'r iets aan heeft, ik doe mijn best iig.

Yep, Amerika
Ik ben blij dat het forum jou geholpen heeft, ik hoop dat ik eens ook meer voor advies dan voor vragen hier kan komen

[miep]

Cryptic Winterstorm schreef:
Ik wil wel ruilen met je... Amerika lijkt me wel extreem stoer, met veel mogelijkheden ook. Maar daar heb je nu weinig aan natuurlijk.

Ik begrijp dat je met je moeder enzo in Amerika woont, heb je daar wel eens gesprekken mee? Of praat je er liever niet met je moeder over? Ik denk dat je dit soort problemen misschien beter met je moeder kunt overleggen, dan met je grotere zus, want die is nml. ook niet echt verantwoordelijk voor je. Maar heeft je zus ooit gezegd dat ze je niet wil helpen met je problemen ofzo? Want op zich lijkt het me niet erg om dat soort dingen met je zus/moeder te bespreken, misschien zijn ze juist wel heel blij dat je ze in vertrouwen neemt.

nou, ruilen dan?

ja, m'n zus heeft idd gezegd dat ik haar altijd alles mag vertellen, toen ik haar voor het eerst zeg maar iets heel schokkends vertelde zei ze ook dat ze heel blij was dat ik haar in vertrouwen nam. maar het zit ook zo, zij woont wel in nederland en zij kan zich dan volgens mij best wel hopeloos voelen, ze kan niet bij me langs komen of iets dergelijks..
met m'n moeder erover praten, tja, dat is moeilijker.. ze weet wel dat ik aan het lijnen ben enzo,(althans, dat ben ik aan 't proberen) maar ik ga haar niet vertellen wat ik nog meer allemaal doe. het is wel zo dat m'n moeder me zou begrijpen, ze zou niet zeggen van, kind je bent gek, maar m'n zus begrijpt me toch beter, ze heeft ook psychologie gestudeerd.

Ik hoop voor jou dat je ooit nog eens de kans krijgt om naar Amerika te gaan!

[meastrecks]

hoi
Ik weet niet goed wat ik moet zeggen om je te helpen of gerust te stellen of wat dan ook.
Ik weet alleen dat mijn moeder vroeger een eetstoornis had
daar heefd ze het nog wel eens moeilijk mee maar ze is er verder wel vanaf.

probeer misschien wat meer van je lichaam te houden en te accepteren hoe je bent.

veel sterkte en geniet zoveel mogenlijk van het leven