Hoe goed kun jij tegen verandering in je relatie?

[Phileine]

Deze post lezen met Tori Amos - Winter, voor het dramatische effect.

Hoe sterk sta jij in je schoenen wat betreft vertrouwen, ook als kleine dingen anders worden? Word je verdrietig of bang, of blijf je juist rustig?

Ikzelf heb de neiging om me machteloos te voelen. In een relatie kun je nu eenmaal niet meer doen dan jezelf zijn.

Ik heb ook de neiging om verandering als negatief te zien, ook door het verleden waarschijnlijk. Terwijl verandering juist de kern is.

Ik geloof ook dat je gevoel heel belangrijk is. Dat je zelf aanvoelt of een bepaalde verandering met een situatie te maken heeft, en of het iets te maken heeft met een neerwaartse spiraal.

En blijven praten.

Tot zover.

[pure_evil]

zijn veranderingen altijd negatief? bij mij niet hoor! en verder áls ze negatief zijn, werkt praten het best (en dan recht to the face!)

[Phileine]

Ik schreef dat ik de neiging heb om verandering als negatief te zien. Uiteraard is dat lang niet altijd het geval.

[stout!]

Het ligt eraan wat voor verandering. Over het algemeen blijf ik wel rustig als de dingen niet gaan zoals ik ze zou willen. Ik zou proberen er het beste van te maken.

mjah, wat stout al zei, het ligt er aan wat voor verandering.. als het een verandering in positieve zin is, ga ik me er niet zo druk over maken eigneiljk.., zou ik alleen maar blijer zijn denk ik
negatief is natuurlijk nooit leuk, maar daar moet je over praten dan denk ik...

[Phileine]

Minder mails, minder bellen, minder enthousiasme bedoel ik in principe. Of dingen die je laten denken dat dit soort dingen aan de hand zijn.

Praat ik raar? - Ja.

[stout!]

Scatterheart schreef op 04-05-2003 @ 21:49:
Minder mails, minder bellen, minder enthousiasme bedoel ik in principe. Of dingen die je laten denken dat dit soort dingen aan de hand zijn.

Praat ik raar? - Ja.

Nee ik snap wel wat je bedoelt. Dit zou ik wel moeilijk vinden, maar ik zou het er niet bij laten zitten.
In eerste instantie zou ik het denk ik niet meteen met hem delen maar hem zelf bijvoorbeeld weer eens een keer met iets romantisch verrassen om weer een beetje enthousiasme terug te brengen. Als het blijvend is, het er toch met hem over hebben en dan bedenken of ik nog met het meeste tevreden ben.

Voor mij is verandering een gevolg van iets. Nooit is verandering redenloos, maar dat hoeft niet te betekenen dat dat gevolg positief is.

Verandering is een richting van progressie. Een aanleiding tot denken. Een gevolg van denken. Of kracht. Hmm...

Verandering in de relatie zal altijd voorkomen, en totdat deze drastisch gaat zijn hoeft het geen zorgen te wekken vind ik.

Maar dat is per persoon verschillend, en toch iets wat tot je samenzijn betrekt. Vreemde gedachten weer, ik zal meer erover nadenken en een betere post doen.

[sinsere]

Als er iets is, dan klap ik meestal eerst dicht. Dan voel ik me heel rot en steeds rotter, en daarna MOET ik mn vriend echt spreken en praten we het helemaal uit. Meestal ben ik daarna wel weer blij We komen er samen altijd wel uit als een van ons zich een beetje rot voelt.

Ik denk dat ik verandering op zich hetzelfde kan ervaren als jij, me machteloos voelen en het eng vinden (als ik je goed begrijp) maar dat ligt heel erg aan mijn 'gemoedstoestand' op dat moment. Als ik niet goed in mn vel zit of net een moment heb waarop ik sowieso veel spoken zie kan de kleinste verandering een grote reactie opwekken.

Ik gooi zoiets er dan meestal meteen uit, ik vind het heel erg moeilijk om die dingen voor me te houden.

Ja, ik denk eigenlijk dat ik wel altijd een beetje onzeker zou worden van eventuele verandering, maar aan de andere kant zou ik het tegelijkertijd als prettig kunnen ervaren..

[Phileine]

M|ST en Dusjcrib, volgens mij hebben wij dus wat dit betreft nogal wat raakvlakken.

En een kusje voor Tom.

[The0]

Scatterheart schreef op 04-05-2003 @ 21:49:
Minder mails, minder bellen, minder enthousiasme bedoel ik in principe. Of dingen die je laten denken dat dit soort dingen aan de hand zijn.

Praat ik raar? - Ja.

Dat zijn toch wel zwaar slechte veranderingen die je noemt, die naar mijn idee duiden op het einde van een relatie.

Natuurlijk kun je ook positieve veranderingen hebben (precies de omgekeerden van wat jij typt). Opzich sta ik open voor veranderingen, zolang ze maar in overleg worden doorgevoerd

The0 schreef op 06-05-2003 @ 18:11:
Dat zijn toch wel zwaar slechte veranderingen die je noemt, die naar mijn idee duiden op het einde van een relatie.

Tuurlijk zijn dat geen slechte veranderingen! Ten eerste kan er iets in iemands leven veranderd zijn waardoor diegene het bijvoorbeeld een stuk drukker heeft, en ten tweede bel/mail je later in een relatie altijd minder dan in het begin lijkt mij.. De relatie stabiliseert een beetje zeg maar, en dan ben je ook niet altijd meer zo overenthousiast als in het begin enzovoorts..

[Thomas]

Ik zie veranderingen als iets uitdagends, iets dat we moeten overwinnen. Daarom zal het eerder mijn relatie stimuleren dan dat het dit zal afbreken. Je moet juist open staan voor die veranderingen.

[The0]

Dusjcrib schreef op 06-05-2003 @ 18:22:
Tuurlijk zijn dat geen slechte veranderingen! Ten eerste kan er iets in iemands leven veranderd zijn waardoor diegene het bijvoorbeeld een stuk drukker heeft, en ten tweede bel/mail je later in een relatie altijd minder dan in het begin lijkt mij.. De relatie stabiliseert een beetje zeg maar, en dan ben je ook niet altijd meer zo overenthousiast als in het begin enzovoorts..

Weet niet of ik het recht heb tegen een forumbaas in te gaan, maar ben nooit te beroert om te vechten waar ik voor sta, dus nu ook niet

Ik denk dat we allebei een klein beetje gelijk hebben. Het KAN namelijk een slecht teken zijn wanneer iemand minder belt/mailt etc, diegene geeft dan gewoon minder om je, is misschien van plan om de relatie te beindigen, of ziet het niet helemaal meer zitten met jullie en 'ziet het maar aan'.

Aan de andere kant is het natuurlijk ook mogelijk dat de relatie aan het stabiliseren is zoals jij zei, of dat er veranderingen in haar/zijn leven zijn. Zoals ik al begon, het kan meedere betekenissen hebben naar mijn idee.

[Phileine]

En even voor de duidelijkheid: in mijn relatie is er geen sprake van minder mailen of bellen. Het is zo, dat ik geneigd ben snel te gaan denken dit soort veranderingen te zien en die in het nadeel uit te leggen. Terwijl, zoals Kim zegt er ook andere oorzaken voor zijn. Vakantie en logeren op een ander adres, bijvoorbeeld. Ik kan dan best bang worden omdat ik denk dat iets aan mij ligt.

(Dit klinkt nu raar, ik weet het. Maar zoals Hans Teeuwen het uitbeeldde; paniek kan een vloek zijn en je kunt jezelf daar best mee opfokken.)

The0 schreef op 06-05-2003 @ 18:56:
Ik denk dat we allebei een klein beetje gelijk hebben. Het KAN namelijk een slecht teken zijn wanneer iemand minder belt/mailt etc, diegene geeft dan gewoon minder om je, is misschien van plan om de relatie te beindigen, of ziet het niet helemaal meer zitten met jullie en 'ziet het maar aan'.

En dat is mijn angst.

[kastdeur]

Scatterheart schreef op 04-05-2003 @ 21:40:
Deze post lezen met Tori Amos - Winter, voor het dramatische effect.

Hoe sterk sta jij in je schoenen wat betreft vertrouwen, ook als kleine dingen anders worden? Word je verdrietig of bang, of blijf je juist rustig?

Ikzelf heb de neiging om me machteloos te voelen. In een relatie kun je nu eenmaal niet meer doen dan jezelf zijn.

Ik heb ook de neiging om verandering als negatief te zien, ook door het verleden waarschijnlijk. Terwijl verandering juist de kern is.

Ik geloof ook dat je gevoel heel belangrijk is. Dat je zelf aanvoelt of een bepaalde verandering met een situatie te maken heeft, en of het iets te maken heeft met een neerwaartse spiraal.

En blijven praten.

Tot zover.

als die dingen mij echt raken, treft mij dat in mijn zekerheid. ik begin aan mijzelf te twijfelen en vertel dit aan hem. en dan stelt hij mij gerust en dan is alles weer goed...zoiets

het verwoorden gaat mij vandaag niet zo goed af

[Phileine]

Maar ik snap het wel.

En het is ook belangrijk dat de ander je begrijpt in de onzekerheden. Communicatie op een gelijk niveau is zowiezo vreselijk belangrijk.

[Piccola]

M|ST schreef op 05-05-2003 @ 14:57:
Als er iets is, dan klap ik meestal eerst dicht. Dan voel ik me heel rot en steeds rotter, en daarna MOET ik mn vriend echt spreken en praten we het helemaal uit. Meestal ben ik daarna wel weer blij We komen er samen altijd wel uit als een van ons zich een beetje rot voelt.

Same here..