Citaat:
Secreet schreef op 27-05-2003 @ 20:51:
De rust van de wind, die de warmte laat waaien.
Het spelende kind, dat de hond niet mag aaien.
De stille stenen wegen, waar geen wagen meer rijdt.
En je komt mensen tegen, gesprekken doden de tijd.
De warmte van de zon, en de wereld in stilte.
Mensen draaien zich om, het is gedaan met de kilte.
Slechts een enkel hart, staat in de ijzige kou.
Het heeft een nieuwe start, maar dan wel zonder jou.
Mjah maak hier eens iets beters van zou ik zeggen...
maak iets wat hierop lijkt of hervorm het naar je eigen idee of naar het gevoel wat het je geeft. Je mag er alles mee doen en dezelfde woorden hoeven niet terug te komen.
Ik ben de jury
|
Geen 1 reactie? Daar gaat ik verandering in brengen
(ik bent terug van weggeweest)
De rust van de wind die mijn haren streelt
De ondergaande zon die mij nooit verveelt
De uitgestorven straat is als een reservaat
Waar de natuur in alle glorie haar geluiden prijsgeeft
Met een draai van honderd-tachtig zie ik
Waarachtig, dat niets is wat het lijkt
Eenzaam als een blad in een verdwenen laan
Het is er wel, maar je ziet het niet staan
Seizoenen komen, seizoenen gaan
Maar een leven met jou is voorgoed vergaan