Automutilatie (zelfpijniging)

[wilco984]

Gelukkig lijd ik hier zelf niet aan.. Maar omdat ik bezig ben met een gedichten bundeltje genaamd "outside myself" zou ik aan mensen die er wel aan lijden willen vragen of dit overeen komt met jullie gevoel..

Ook gewoon kritiek op dit gedicht is welkom!!

Ik moet mezelf te snijden,
Om me van me zorgen te bevrijden,
Me uiten door te lijden.

Ik moet krassen te maken,
Mijn huid met het lemmet aanraken,
Bloed op het laken.

De wonden op mijn huid,
Houden mij niet tegen,
Om met mijn mes in mijn vel,
Mijn zorgen weg te vegen.

Voor even, voor even,
Morgen houd ik op.
Tenminste ik wilde dat ik dat kon zeggen,
Dat ik kon zeggen stop.

Mijn lijden is te groot,
Ik moet mezelf pijnigen.
Het klinkt vreemd, klinkt raar..
Maar ik ben een van de weinigen..

Die lijd aan Automutilatie…

[Nothing]

deze is ook heel mooi!
Herken het zelf wel, kben er wel mee gestopt na lange tijd.
Maar echt mooi, super hoe jij dat voor andere kan verwoorden!!

1 ding;

Tenminste ik wou dat ik dat kon zeggen,

Kan dat wou niet beter wilde zijn?

[wilco984]

Nothing schreef op 09-06-2003 @ 23:59:
deze is ook heel mooi!
Herken het zelf wel, kben er wel mee gestopt na lange tijd.
Maar echt mooi, super hoe jij dat voor andere kan verwoorden!!

1 ding;

Tenminste ik wou dat ik dat kon zeggen,

Kan dat wou niet beter wilde zijn?

Dank je!!

[Nothing]

wilco984 schreef op 10-06-2003 @ 00:05:
Dank je!!

Graag gedaan!

mooi.. echt heel erg mooi..
ik vind t echt knap dat je je zo kan 'verplaatsen' in een persoon die met zo'n probleem leeft.. *erg herkenbaar namelijk*

mooi gedaan liesje..

[wilco984]

me liesje schreef op 10-06-2003 @ 09:51:

ik vind t echt knap dat je je zo kan 'verplaatsen' in een persoon die met zo'n probleem leeft..

Kijk.. dat is de manier waarop ik mijn gedichten schrijf.. Dankjewel!

mjah, ik vind het ook mooi,
wat al eerder gezegt is ook; ik vind het knap dat je je kunt verplaatsen in mensen, en vanuit hun standpunt kunt schrijven

[lotjesnotje]

ik vind het echt een vet mooi gedicht..... hoe jij je kan verplaatsen in mensen goed man

wilco984 schreef op 09-06-2003 @ 23:56:
Ik moet mezelf te snijden,
Om me van me zorgen te bevrijden,
Me uiten door te lijden.

Ik moet krassen te maken,
Mijn huid met het lemmet aanraken,
Bloed op het laken.

De wonden op mijn huid,
Houden mij niet tegen,
Om met mijn mes in mijn vel,
Mijn zorgen weg te vegen.

Voor even, voor even,
Morgen houd ik op.
Tenminste ik wilde dat ik dat kon zeggen,
Dat ik kon zeggen stop.

Mijn lijden is te groot,
Ik moet mezelf pijnigen.
Het klinkt vreemd, klinkt raar..
Maar ik ben een van de weinigen..

Die lijd aan Automutilatie…

Vanaf de 4regelige strofes vind ik het beter. Daar klopt het ritme ook niet helemaal, maar het is mmoier en vloeiender iig dan de eerste 2. Er staan wel wat foutjes in: Ik moet krassen te maken; Die lijdt aan Automutilatie… Maar ik denk dat je bedoelt dat am bij die weinigen hoort, dan moet het lijden zijn natuurlijk.
Verder vind ik dit geen mooi in elkaar gezette zin: Dat ik kon zeggen stop
Ik vond wou mooier dan wilde.
Maar ik ben een van de weinigen.. Ben ik het ook niet mee eens, er zijn meerdere personen die het hebben, meer dan je denkt iig. En ik vind het einde er ook niet bij passen: je hebt het steeds over de gevoelens van die persoon, je zit in het hoofd ervan, en dan opeens zou die persoon denken: ik lijd aan automutilatie... de meesten weten niet eens dat het zo heet, laat staan dat ze erover denken wat ze hebben.

Persoonlijk herken ik me niet in je gedicht, maar dat is nog iets anders.

[wilco984]

Mutant schreef op 10-06-2003 @ 10:31:
Vanaf de 4regelige strofes vind ik het beter. Daar klopt het ritme ook niet helemaal, maar het is mmoier en vloeiender iig dan de eerste 2. Er staan wel wat foutjes in: Ik moet krassen te maken; Die lijdt aan Automutilatie… Maar ik denk dat je bedoelt dat am bij die weinigen hoort, dan moet het lijden zijn natuurlijk.
Verder vind ik dit geen mooi in elkaar gezette zin: Dat ik kon zeggen stop
Ik vond wou mooier dan wilde.
Maar ik ben een van de weinigen.. Ben ik het ook niet mee eens, er zijn meerdere personen die het hebben, meer dan je denkt iig. En ik vind het einde er ook niet bij passen: je hebt het steeds over de gevoelens van die persoon, je zit in het hoofd ervan, en dan opeens zou die persoon denken: ik lijd aan automutilatie... de meesten weten niet eens dat het zo heet, laat staan dat ze erover denken wat ze hebben.

Persoonlijk herken ik me niet in je gedicht, maar dat is nog iets anders.

thnx dit is kritiek waar ik wat aan heb... Even voor de duidelijkheid die laatste zin speelt zich af in het hoofd van die persoon en zulke personen denken meestal ook dat ze de enigen zijn op dat moment... totdat ze er meer over horen!

[imnotamaniac]

Persoonlijk, als ik het heel eerlijk mag zeggen, vind ik het een beetje te direct naar voren gebracht.

Ik herken mezelf erin, dat wil zeggen, het onderwerp. Maar ik vind de manier waarop het naar voren wordt gebracht te direct, te plat. Kan het niet goed uitleggen.

[Dreamerfly]

Het gevoel is duidelijk, maar ik vind het veel te expliciet en de zinnen zijn niet overal in correct nederlands.

Goed, ik begin even helemaal bovenaan in je gedicht.

Ik moet mezelf te snijden>"te" kan echt niet.
om me van me>>2x me vind ik niet mooi.
3e zin weer me, mij vind ik mooier.

2e strofe 1e zin: idd "te" weg(zoals mutant zegt)
verder is deze strofe ok.

3e strofe:

"om met mijn mes in mijn vel">past niet in het metrum

Dat ik kon zeggen stop>net als Mutant, vind ik dit geen mooie zin, neergezet óm de rijm, gedwongen, ook al klopt het in de betekenis.

wilde<wou idd.

het metrum van de laatsten strofe zou je beter kunnen laten lopen.

Het eind klinkt mij vreemd in de oren; dat je denkt dat je de enige bent die zichzelf verwond, is nog wel een begrijpelijke zin, maar die automutilatie, maakt het tegenstrijdig.

wilco984 schreef op 10-06-2003 @ 10:38:
thnx dit is kritiek waar ik wat aan heb... Even voor de duidelijkheid die laatste zin speelt zich af in het hoofd van die persoon en zulke personen denken meestal ook dat ze de enigen zijn op dat moment... totdat ze er meer over horen!

Zoals op te merken was uit mijn reactie, heb ik er zelf ook mee rondgelopen. En eigenlijk ga je er pas echt over nadenken als je eruit bent. Op het moment zelf interesseerde ik mij niet voor anderen of wat ik had, ik dacht ook niet over wat het was wat ik deed, maar misschien ben ik weer een geval apart . Toch vind ik dat die laatste 2 zinnen er hoe dan ook niet bij passen.
En ik had zelfs nog een te over het hoofd gezien

Om me van me zorgen te bevrijden is trouwens ook geen correct Nederlands -> mijn of m'n

Met mijn mes in mijn vel...
Ideetje:
Het mes in m'n vel (krijg je dus nadruk op het mes - en de e)

ik vind het mooj en knap van je dat je je in un persoon kan zetten diej het meemaakt.
ik vind het zelf un heel mooj gedicht ik schrijf zelf ook gedichten over automutilatie.
en ik zie me eigen wel in dat gedichtje

Ik vind het niet zo...sorry. Ik vind het te direct en vooral te gerijmd en daardoor vind ik het te simpel overkomen, ook alsof er erg is gezocht naar woorden die rijmden ed. En ik denk dat het daardoor soms komt dat de zinnen niet echt mooi lopen ed.

Haha, Art Sense is terug

[mcsun]

Ik ben het eens met Leonoor. Misschien is het omdat ik een liefhebber ben van beeldspraak, ritmes en spanning in een gedicht. En zo'n clue aan het einde is wel erg expliciet en maakt daarmee een wat simpele indruk.

Nog iets positiefs (maar dat is al gezegd): waardering voor je inlevingsvermogen.

[Just Johan]

Ik vind het niet zo best, vooral de laatste twee regels niet; en ik heb even nagedacht waarom ik "Maar ik ben een van de weinigen" zo raar vind en ik denk dat het komt doordat je jezelf met zo'n zinnetje doorgaans in een bijzondere positie plaatst, iets om trots op te zijn, en als dan opeens dat woord 'automutilatie' opduikt, dan geeft dat een beetje een macaber gevoel. Het geeft mij iig niet het idee van 'oh wat ben ik alleen ' wat je meende te bewerkstelligen. Of misschien komt het doordat je plotseling het perspectief verlegt: We zien de hele tijd wat er in de persoon omgaat, en dan op het hoogtepunt krijgen we opeens een stuk waarin de hoofdpersoon zichzelf heel ongepast zakelijk in een hokje indeelt.

Just Johan schreef op 11-06-2003 @ 09:37:
Ik vind het niet zo best, vooral de laatste twee regels niet; en ik heb even nagedacht waarom ik "Maar ik ben een van de weinigen" zo raar vind en ik denk dat het komt doordat je jezelf met zo'n zinnetje doorgaans in een bijzondere positie plaatst, iets om trots op te zijn, en als dan opeens dat woord 'automutilatie' opduikt, dan geeft dat een beetje een macaber gevoel. Het geeft mij iig niet het idee van 'oh wat ben ik alleen ' wat je meende te bewerkstelligen. Of misschien komt het doordat je plotseling het perspectief verlegt: We zien de hele tijd wat er in de persoon omgaat, en dan op het hoogtepunt krijgen we opeens een stuk waarin de hoofdpersoon zichzelf heel ongepast zakelijk in een hokje indeelt.

Volledig mee eens.

[sicilion]

kvind het geen mooi gedicht! zowieso omdat het al niet overeen komt met de gevoellens die je erbij hebt. Als je dit gedicht leest weet je meteen al dat jij niet snijd en volgens mij was dat niet de bedoeling maar goed ...

kvind het niet lekker lopen, leest niet weg en ik irriteer me onwijs aan dingen die totaal niet kloppen .. maar goed mijn mening

raar taalgebruik btw

Leonoor schreef op 10-06-2003 @ 20:11:
Ik vind het niet zo...sorry. Ik vind het te direct en vooral te gerijmd en daardoor vind ik het te simpel overkomen, ook alsof er erg is gezocht naar woorden die rijmden ed. En ik denk dat het daardoor soms komt dat de zinnen niet echt mooi lopen ed.

Ben ik het mee eens. Waarom wil je er trouwens uberhaupt over schrijven als je het zelf niet meemaakt? Het komt zo gemaakt over..Mijn tip: Schrijf iets wat dicht bij je hart ligt, dan is het gedicht vanzelfsprekend al iets beter...