Onmacht...

[Sithan]

Mn vriendin is ernstig ziek, maar ze wil niet dat ik iets doe of er uberhaupt iets van weet en ik weet bij god niet meer wat ik moet doen om iets voor haar te kunnen betekenen, want het lijkt wel of ze zich van me afkeert...

[mickael]

Je moet haar laten blijken dat je haar overal mee wil helpen en haar bij wil staan in moeilijke tijden..

Maar als zij besluit dat zij daar alleen doorheen wil dan moet je dat respecteren..

[*Norena*]

sterkte.

*Norena* schreef:
sterkte.

*ziet sig*
jij ook

kussiezzz
*blue*

[Sithan]

Ze heeft het uitgemaakt

[highlight]

Sithan schreef:
Ze heeft het uitgemaakt

mmm...kut voor je! sterkte ermee...

Sithan schreef:


Maar dat is toch juist waar een relatie sterk door wordt?
BTW de genezing zal minstens 4 maanden in beslag nemen en pas daarna wil zich weer aan mensen gaan hechten Ik zal dus moeten wachten en hopen dat haar gevoelens zijn blijven bestaan...

Jeetje dat lijkt me zo moeilijk... wachten, en wachten, en wachten.. En het risico lopen dat het gevoel minder wordt
Ik leef echt met je mee..

Maar mag ik iets zeggen, wat ik denk?

Ik denk dat ze je niet echt kwijt wilt. Ik denk dat ze het uit heeft gemaakt, inderdaad omdat ze je niet mee wil slepen, maar diep van binnen zit ze te schreeuwen om jou. Dat je weer naar de toe gaat. Dat je bij der blijft. Ze zoekt die bevestiging, dat je bij haar blijft no matter what... ga naar haar toe en praat met haar.. Stamp het erin dat je wel voor haar kiest, of ze nou ziek is of niet..
Als jij op een gegeven moment echt duidelijk hebt gemaakt dat je haar wil, en dat het je niet uitmaakt (natuurlijk maakt het je wel uit maar je begrijp me wel) dat ze ziek is.. Dan zal ze het wel accepteren.
Waarschijnlijk maakt ze zichzelf alleen maar ongelukkiger door jou uit haar leven te zetten in de meest moeilijker tijd die ze doormaakt. En je hebt gelijk, hierdoor wordt een relatie sterker.. De moeilijke tijden.
Als jullie dit samen redden, hier samen doorheen komen, dan zal de relatie zo veel sterker zijn... En dat is het toch waard?

Ik spreek uit een soort van ervaring. Ik zit nu in een hele moeilijke periode met mijn vriend. En ik had het bijna opgegeven, omdat ik hem gelukkig wilde zien en ik had het idee dat ie dat met mij niet kon.. Maar waarom zou ik opgeven? Hij is alles wat ik heb, alles wat ik wil. Ik hou zielsveel van hem! En ik wil hem helemaal niet loslaten, ook al zou ik mezelf wel op willen offeren om hem gelukkig te maken.. Maar ik weet gewoon dat als ik hem nu verlaat, dat ie dan alleen maar ongelukkig wordt, en ikke ook.

Zo zal het bij haar waarschijnlijk ook zitten. Ze offert zichzelf op, omdat ze denkt dat jij zo niet gelukkig kan worden met haar. Terwijl ze jou voor geen goud kwijt wil... Ze schreeuwt van binnen..

Ga in ieder geval met haar praten en geef haar de bevestiging die ze vraagt.. liefde, begrip, zekerheid... zekerheid dat je bij haar blijft ook al is ze ziek..

[Ik weet natuurlijk niet helemaal precies wat er aan de hand is, en ik kan het ook gigantisch fout hebben, maar ik heb mezelf even in die situatie geplaatst. En ik zou het ws ook uit hebben gemaakt, terwijl ik hem eigenlijk helemaal niet kwijt zou willen...]
Ik kan je met geen enkele zekerheid vertellen dat alles wat ik zei klopt, omdat het maar vanuit mezelf is gezien.. En ik weet natuurlijk niet hoe zij in elkaar zit. Dus neem dit hierboven niet als waarheid aan.. ga het uitzoeken

Maar wat ik wel met zekerheid kan zeggen is dat je het niet moet laten schieten.. daar krijg je spijt van

Sterkte, heel veel sterkte!

[Droppie-temp]

Stuur dr elke dag een roosje, alleen met dat gebaar laat je blijken hoeveel je om dr geeft. Schrijf op een klein kaartje erbij zovan: "ik denk aan je en ben dr voor je ALWAYS..."
Wel gaaf toch??? Zo ben je ver weg van haar maar toch wel heel dicht bij!!!

Good luck, sterkte....

[Sithan]

Jeetje ondanks deze klote tijd wordt ik toch een beetje blijer bij het lezen van al deze reacties...

En ff on-topic er zijn al zoveel dingen in haar leven gebeurt waar ik maar half weet van hebt...dat ik me soms afvraag wat voor geheimen ze allemaal nog meer voor me heeft maar ik zal proberen met haar te praten, als ze daar aan toe is tenminste...en proberen nog meer duidelijk te maken dan ik naar mijn idee al had gedaan dat ik zielsveel om r geef...

En dat idee van die roos is trouwens een geweldig idee! 'k ga t morgen gelijk regelen...thanx

[Sithan]

~Dark Voice~ schreef:

Ik denk dat ze je niet echt kwijt wilt. Ik denk dat ze het uit heeft gemaakt, inderdaad omdat ze je niet mee wil slepen, maar diep van binnen zit ze te schreeuwen om jou. Dat je weer naar de toe gaat. Dat je bij der blijft. Ze zoekt die bevestiging, dat je bij haar blijft no matter what...

En dat is nou juist waar ik zo bang voor ben...dat ze echt meent dat het over is... en als ik dan zegt dat ik zielsveel van haar hou dan zegt ze dat ik dat niet moet zeggen ...en dus moet ik maar machteloos toekijken (nu helemaal van een afstand) hoe erg ze lijdt...waarom laat ze me haar échte 'ik' niet zien?...

Sithan schreef:


En dat is nou juist waar ik zo bang voor ben...dat ze echt meent dat het over is... en als ik dan zegt dat ik zielsveel van haar hou dan zegt ze dat ik dat niet moet zeggen ...en dus moet ik maar machteloos toekijken (nu helemaal van een afstand) hoe erg ze lijdt...waarom laat ze me haar échte 'ik' niet zien?...

*herkent*

Mijn vriend heeft veel problemen met onze relatie, veel dingen waarin ik niet genoeg in hem ben.. Dus ik heb steeds het idee om hem los te laten, omdat ik hem toch niet gelukkig kan maken. Op een gegeven moment zei die opeens: "ik mis jou.." en daarop antwoordde ik ook "zeg dat nou niet..". En dat is niet omdat ik het niet wil horen, want ik barstte in janken uit, maar gewoon omdat ik bang ben dat mijn gevoel weer terugkomt (Het zit er nog, maar ik heb het weggestopt zodat het minder pijn gaat doen als ie het wel uitmaakt)..

Ik zet mezelf in de positie van jou vriendin. Zij denkt dat jij het op een gegeven moment uit gaat maken -(ben ik ook bang voor bij mijn vriend)- en gaat haar gevoel dan uitschakelen -(ben ik ook mee bezig)-. Dan zegt ze dat het beter is als de relatie voorbij is, ze doet het voor jou -(ik heb het ook subtiel geprobeerd te zeggen, ik wil dat hij gelukkig wordt en dat kan ie niet met mij, dus dan maak ik de keuze wel)- Maar eigenlijk wil ze horen dat je alleen maar gelukkig kan worden met haar -(Ik hoop ook zo dat mijn vriend dat gaat zeggen)- Als jij dan zegt dat je van der houdt, wordt ze bang dat dat gevoel bij jou snel weggaat en zegt ze dat je het niet moet zeggen -(Toen mijn vriend dat zei dacht ik ook bij mezelf: Straks haal ik het gevoel weer terug en dan maak je het dit weekend alsnog uit)- Het is een soort van zelfbescherming.. Om de pijn te verzachten voor de klap die misschien voor haar niet eens zal gaan komen..

Ik herken dit in mezelf. Maar het verschil is dat ik van jou weet dat je het niet uit gaat maken... dat weet ik van mijn vriend niet..
Bij haar weet ik dus dat de angst onterecht is, omdat je wel bij der zal blijven.. Bij mezelf weet ik niet of de angst terecht is..

Ik weet ook totaal niet of ik dit allemaal wel moet zeggen tegen je, want misschien stop ik er nu wel teveel hoop in voor jou. Want ik weet niet eens of het dit wel is.. Ik probeer het zoveel mogelijk uit mijn eigen situatie af te leiden, maar ik kan niet spreken voor jou vriendin..

Dus nogmaals, neem dit niet als de waarheid maar als een mogelijke optie..

Sterkte..

[Sithan]

~Dark Voice~ schreef:


Dus nogmaals, neem dit niet als de waarheid maar als een mogelijke optie..

Zal ik doen, in ieder geval bedankt voor je steun...dat maakt het toch iets makkelijker...Toch is er nog iets wat ik me afvraag nl als de mogelijkheid erin zit dat het met jou verhaal overeenkomt dan moet ik haar dat duidelijk maken, maar als ik dat zou doen kan het ook zijn dat ik me juist teveel opdring in een proces waar ze alleen uit wil komen...waar ligt de grens in zo'n geval?... (voor hetzelfde geldt is het voor haar nu al gewoon fini )

Verdomme wat doet t eigenlijk pijn...

Sithan schreef:


Zal ik doen, in ieder geval bedankt voor je steun...dat maakt het toch iets makkelijker...Toch is er nog iets wat ik me afvraag nl als de mogelijkheid erin zit dat het met jou verhaal overeenkomt dan moet ik haar dat duidelijk maken,

Duidelijk maken kan nooit kwaad. Als ze maar niet bang is om bij je aan te kloppen als ze het nodig heeft.. Het betekent niet dat ze je meteen terugneemt, maar laat haar wel de keuze houden om weer naar jou te keren met haar problemen

maar als ik dat zou doen kan het ook zijn dat ik me juist teveel opdring in een proces waar ze alleen uit wil komen...waar ligt de grens in zo'n geval?... (voor hetzelfde geldt is het voor haar nu al gewoon fini )

Verdomme wat doet t eigenlijk pijn...

Ik weet het
Ik kan er zo weinig aan doen, sorry

Ik denk echter dat er geen grenzen liggen in de liefde.. Ik zou niets liever willen dan dat mijn vriend mij ten alle tijden erin stampt hoeveel die van me houdt, ook al lijkt het alsof ik er niet op zit te wachten.. Want zelfs al ben ik boos, die liefde voel je sowieso wel...
Ze heeft waarschijnlijk meer problemen en twijfels met/over zichzelf dan ze heeft over jou.. (Heb ik nu ook met mijn vriend)

Maar ik vergelijk deze situatie misschien wel fout, want geen van beide zit met een ziekte.. Dus.. kweet het echt niet

[Sithan]

Het erge is gewoon dat ik niks mag weten over haar problemen Het enige wat ze me heeft laten zien voordat ze het uitmaakte, is het medicijn dat ze gebruikte en voor zover ik weet wordt dat alleen gebruikt in zeer ernstige psychische gevallen...en dat het helemaal zeer zeldzaam bij jongeren wordt toegediend God mag weten wat er aan de hand is...ik maak me gewoon zoveel zorgen!


Indicatie
...Pathologische angst en spanning, slaapstoornissen. Benzodiazepinen zijn alleen geïndiceerd indien de aandoening ernstig is, of indien de patiënt er ernstig onder lijdt of in het functioneren wordt belemmerd...


Hoe kan ze dat allemaal voor mij verbergen in vredesnaam...


Bijwerkingen

...Anterograde amnesie (geheugenverlies voor een zekere periode na inname medicatie)...etc. etc. etc.


En dat lijstje van bijwerkingen gaat ook nog heel lang door...
IK KAN GEWOON NIET BEVATTEN WAT ER ALLEMAAL AAN DE HAND IS!!!

Sithan schreef:
Het erge is gewoon dat ik niks mag weten over haar problemen Het enige wat ze me heeft laten zien voordat ze het uitmaakte, is het medicijn dat ze gebruikte en voor zover ik weet wordt dat alleen gebruikt in zeer ernstige psychische gevallen...en dat het helemaal zeer zeldzaam bij jongeren wordt toegediend God mag weten wat er aan de hand is...ik maak me gewoon zoveel zorgen!


Indicatie
...Pathologische angst en spanning, slaapstoornissen. Benzodiazepinen zijn alleen geïndiceerd indien de aandoening ernstig is, of indien de patiënt er ernstig onder lijdt of in het functioneren wordt belemmerd...


Hoe kan ze dat allemaal voor mij verbergen in vredesnaam...


Bijwerkingen

...Anterograde amnesie (geheugenverlies voor een zekere periode na inname medicatie)...etc. etc. etc.


En dat lijstje van bijwerkingen gaat ook nog heel lang door...
IK KAN GEWOON NIET BEVATTEN WAT ER ALLEMAAL AAN DE HAND IS!!!

jeetje Ik vind het echt zo erg voor je

Ik zit zelf ook diep in de shit nu... Maar morgen komt het weer goed..

Ik weet echt niet hoe ik je zou moeten helpen.. Ik ben niet bekend met deze situatie.. Het spijt me

Ik kan je alleen maar veel sterkte wensen.. En heel veel geluk...
Ik weet hoe moeilijk het gaat worden