Leren 'veranderen'

[mixtape]

Ik moet dat leren. Als ik zo door ga verlies ik namelijk uiteindelijk al m’n vrienden. En please niet aankomen met ‘blijf wie je bent, verander jezelf niet voor anderen’ – maar met veranderen heb ik vooral zelf baat bij. Het voorkomt en verhelpt een hoop gezeik in m’n leven. Door bepaald gedrag stoot ik mensen af. (verder ben ik gewoon een lief meisje hoor )
Ik heb het dan ook niet over drastisch veranderen, ik wil gewoon weten hoe ik met m’n slechte eigenschappen moet omgaan, wil weten hoe ik ze niet constant laat zien aan anderen.

Ik ben jaloers en claimerig, vooral bij een goede (beste) vriendin van me. We hebben heel wat meegemaakt en er zit ‘meer’ achter maar das een lang verhaal wat ik jullie bespaar. Anyway, ze heeft me een keer in de steek gelaten; ze ging opeens heel erg veel om met een andere vriendin – op zich niks mis mee, maar het ging vaak wel ‘ten koste’ van mij, althans zo zag IK het. En jaloers dat ik ben.. werd steeds erger, you get the point. Ze heeft toen op een harde manier laten weten dat ze niet van mijn jaloerse gedrag gediend was. Het is wel weer goed gekomen uiteraard, maar sindsdien heb ik een soort verlatingsangst (wat weer voortkomt uit onzekerheid) en daardoor ben ik altijd extreem jaloers, en dat uit zich o.a. in enorm gezeik en opmerkingen van mijn kant.

Daardoor hebben we constant ruzie (uiteraard komt het niet alleen van mijn kant, maar het draait hier ff om mij). We hebben ook hele goede gezellige momenten. Maar dat zeikerige gedrag van mij en die ruzies kosten haar teveel energie. Gisteren weer bonje, ze heeft dus nu besloten ff geen contact te hebben.
Dat is al een paar keer eerder gebeurd, ze heeft me al zoveel kansen gegeven, maar ik deed er nooit iets mee. Nu is het gewoon klaar en wil ik echt iets aan m’n gedrag doen.

Vorig jaar liep ik bij een maatschappelijk werkster van school, die gaf mij de ‘g’ methode of iets dergelijks. Daar heb ik eigenlijk nooit wat mee gedaan, op zo’n moment dat het gebeurt heb ik daar absoluut niet het geduld voor. Maar ik heb dus (meer) advies en tips nodig hoe ik met die jaloezie en dat gezeur van mij om kan gaan.

Dit is nog de enige manier om de vriendschap te redden, en ik ben bereid om er nu eindelijk voor te gaan vechten. En niet alleen deze vriendschap, maar om het in de toekomst te voorkomen en mezelf positief te veranderen.

heb je zelf ook nog anderen vrienden/vriendinnen naast haar waar je samen wat mee kunt doen?!...

probeer anders iig wat andere contacten te leggen...

[mixtape]

pienie schreef op 05-06-2003 @ 01:19:
heb je zelf ook nog anderen vrienden/vriendinnen naast haar waar je samen wat mee kunt doen?!...

probeer anders iig wat andere contacten te leggen...

Ja, ik heb nog vrienden naast haar.
Alleen 80% gaat ook met haar om en bovendien doen we vaak dingen met een hele groep - en dat gaat op deze manier ongemakkelijk (of ik word helemaal buitengesloten), dus nog een reden waarom ik het op wil lossen.

Silveria schreef op 05-06-2003 @ 00:57:
Dit is nog de enige manier om de vriendschap te redden, en ik ben bereid om er nu eindelijk voor te gaan vechten. En niet alleen deze vriendschap, maar om het in de toekomst te voorkomen en mezelf positief te veranderen.

Misschien een keer met die vriendin er over praten? Haar een beetje uitleggen waarom je reageert zoals je reageert en dat je daar zelf ook erg mee zit ed. En misschien vragen of zij je ook een beetje wil helpen? En anders toch die 'g'-methode proberen (ik weet niet wat het inhoud)? Dan moet je dat geduld maar opzoeken. Tot tien tellen en/of gewoon je mond dichthouden, 't is moeilijk, maar iets anders zou ik ook niet weten. Echt tips heb ik ook niet, ik weet ook niet hoe het precies zit ed. Sterkte iig.

mjah, ik herken het probleem van jaloers wel eigenlijk, heb ik heel veel ruzie om gehad, aantal jaren terug. praat het alsjeblieft goed uit, want anders blijven jullie boos op elkaar, en komt het echt niet meer goed, isn iet om je bang te maken ofzo, maar ik heb het nooit goed uitgesproken met die ''vriendinnen'' en nu is dat heel moeilijk
sterkte!

[mixtape]

Praten is het te laat voor, zegt ze. Begrijpelijk. Het speelt al 1,5 jaar, en we hebben er zo onnoemlijk vaak over gesproken. Ze reageerde vaak begripvol, maar soms ook niet omdat het de zoveelste keer was. Elke keer deed ik de loze belofte dat ik zou veranderen. En nakomen; ho maar (ja voor een week). Dus echt veel opties waren er nu niet meer voor haar.
Bellen en praten er over is simpelweg geen optie. Woorden doen het niet meer, ik moet het laten zien. Niet alleen aan haar, maar aan mezelf en al die anderen.

Geduld is denk ik ook inderdaad een middel. Daar zou ik mezelf in moeten trainen.

Dit topic gaat ook niet zozeer over de ruzie die ik heb, maar het gedrag wat dat veroorzaakt. Het is een serieus probleem. Ik ga vanmiddag ook contact op nemen met m'n maatschappelijk werstker, maar ik hoop ook dat hier iemand zit met zo'n zelfde probleem, iem. die het herkend of iem. die het opgelost heeft.

ik heb het gedrag niet.. tja jalours ben ik wel maar ik hou me in.. ik laat neimand merken dat ik het ben.. of in elk geval niet meteen en alleen asl ik echt een reden heb om jalours te zijn

[Fantôme]

heey meis,

ik geloof dat je het antwoord zelf al een beetje geeft.
je zegt dat de verlatingsangst voortkomt uit onzekerheid.
dus, dan moet je wat aan die onzekerheid gaan doen. Er zijn mensen die je hiermee kunnen helpen (ik weet niet of dit maatschappelijk werkers / pyschologen zijn) maar ik weet wel, dat je er in principe bijna van af kan komen. Misschien het proberen waard?

het gevoel, toen je beste vriendin ten koste van jou veel met iemand ander omgaat ken ik wel.
Ik had een beste vriendin, (in de derde klas) maar toen gingen we allebei naar de vierde... in verschillende klassen maar we hadden nog wel 3 vakken met elkaar (geschiedenis, biologie en economie) Eerst zaten we daar nog naast elkaar enzow, en we bespraken nog vanalles. Later trok ze meer naar een ander meisje toe, ze vertelde de dingen aan het andere meisje en wilde het mij niet meer vertellen omdat ze daar geen behoefte aan had, naja, ze wilde ook niet naast me zitten meer en alles. Toen heb ik daar met haar geprobeerd over te praten, en zij zag dat als een ruzie en heeft tegen iedereen gezegd dat we ruzie hebben. Naja, en nu negeert ze me dus!
eerst vond ik dat heel erg maar later niet meer echt... (ze is heel erg veranderd, zo'n kapsonesmeisje). Iig, is dit verhaal anders dan bij jou, maar ik herken het gevoel wel een beetje, ik voelde me er namelijk heel rot om, dat ze naar de ander toe trok. Ik denk dat het een vrij logisch gevoel is? mja...

Ik heb geen idee wat de 'g' methode nou inhoud, maar misschien zou je het toch weer eens op kunnen pakken?!

-xxx- en knuff Wendy

... schreef op 05-06-2003 @ 10:48:


Ik heb geen idee wat de 'g' methode nou inhoud, maar misschien zou je het toch weer eens op kunnen pakken?!

de G methode is toch dat je van alles het gevolg enzo moet opschrijven en dat je zo leert nadenken voordat je wat doet

[Fantôme]

******** schreef op 05-06-2003 @ 10:51:
de G methode is toch dat je van alles het gevolg enzo moet opschrijven en dat je zo leert nadenken voordat je wat doet

hmm.... tja, maar ik maak uit haar verhaal niet echt op dat ze niet nadenkt wat ze doet. ik bedoel, als je jaloers bent, kan je waarschijnlijk wel bedenken wat de gevolgen ervan zijn, maar het is niet zoiets als lopen, waar je even mee kan stoppen. je kan het niet wegdouwen, toch?!

[Nona]

Je schrijft dat als je ruzie met die vriendin hebt, de hele groep je plotseling buitensluit. Dat is erg vervelend aan groepen. Maar niet redelijk. Snappen zij dat als jullie ruzie hebben, dat dat tussen jou en haar is? Ik weet niet of ze dat ooit gaan snappen, want mensen zijn, nu ik erover nadenk, wel een stelletje blatende domme schapen (no offence voor alle 'echte mensen' die hier komen )...

Ja, het beste is gewoon proberen wat aan je gedrag te doen. Probeer het tegen te houden. En zeg niet te snel dat het te moeilijk is en dat het je toch niet lukt, want zoiets vereist training. Het zal niet in één keer lukken en dat moet je ook niet verwachten.
Inderdaad, misschien is het wel een goed idee om die G-methode weer uit de kast te halen. Je hebt die methode niet voor niets gekregen en hij zal vast helpen.

Maar het belangrijkste is dat je niet opgeeft. Als je echt iets aan je eigen gedrag wilt veranderen, dan zal je daaraan moeten werken. Dat gaat niet in één keer en ook niet binnen een maand. Pas na een flinke tijd zal je merken dat de neiging om boos en jaloers te worden afneemt. Het is heel makkelijk m gewoon te zeggen dat je het toch niet kan en dat er nooit wat zal verandere, wat je ook doet, maar dat moet je jezelf niet toestaan.

Succes ermee...
Nona

Probeer wat andere contacten te leggen dan zal het claimerige een stuk minder worden.
Bovendien betekent "mijn vriendin" niet dat ze jouw bezit is.
Het betekent alleen maar dat jullie graag met elkaar omgaan en samen leuke dingen doen.

Ik sluit me bij alle bovenstaande adviezen eigenlijk ook aan.. Het lijkt me belangrijk te zorgen dat je meer contacten hebt met wie je op kunt trekken, en het hele begrip beste vriendin een beetje te laten varen. Zoals Jadie zegt is het iemand met wie je graag omgaat, door haar zo te claimen enzovoorts verwezenlijk je eigenlijk alleen maar waar je bang voor bent, namelijk haar kwijt raken.

Je zegt zelf dat de oorzaak bij de onzekerheid ligt, dan is dat dus zoals iemand al zei inderdaad waaraan je moet gaan werken.

En stel nou, stel nou dat je haar verliest als vriendin, stel nou dat ze een andere beste vriendin krijgt.. Precies die dingen waar jij om gaat snauwen enzovoorts, wat is dan het ergste dat er kan gebeuren? Jij voelt je dan kut, maar kom je daar dan nooit meer overheen? Zij is een leuke vriendin in jouw leven, maar zonder haar kun je net zo gelukkig zijn als met haar, besef je dat. Je hebt haar niet nodig, je kunt ook zonder haar..