14-10-2003, 16:23
|
|
|
Mensen zeggen her en der dat de Islam zo geweldig is...
Probeer mij er maar van te overtuigen wáárom ik moslim zou moeten worden....  alleen serieuze reacties 
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
14-10-2003, 16:29
|
|
Verwijderd
|
Je kan niet ff in 1 post vertellen waarom de islam de ware geloof is. Sommige mensen kunnen de waarheid in de islam zien. Andere zien dat niet. Het is al voorbestemd of je moslim of niet word. Je kan voor iemand een wonder laten zien en dat diegene nog steeds niet gelooft. Je kan iemand een vers uit de koran laten horen, en die zal meteen moslim worden. Is verschillend
|
|
14-10-2003, 16:41
|
|
|
Beste SimShalom, serieus overtuigen en geloof gaan niet samen.
Daarom heet het ook geloof, get it?
__________________
I thought we were an autonomous collective!
|
|
14-10-2003, 17:33
|
|
|
|
Ik hoop niet dat je deze vraag stelt om vervolgens elke reden die ik geef weer de grond in te boren, maar ik zal een poging wagen om te vertellen wat IK in de islam zie. Ik ben niet in de positie om jou te overtuigen of te bekeren, dat zou eerder wel eens averechts kunnen werken.
Voor mij is de islam een alomvattend iets. Het is onder andere de religie van de profeet Adam, Abraham, Noach, Mozes, Jezus en Mohammed (vrede zij met hen). Elk van hen is door God/Allah gestuurd naar een groep mensen met een bepaalde boodschap en Mohammed is het zegel der profeten, hij werd naar de gehele mensheid gestuurd. Je neemt ook een alomvattende levensstijl aan. Je leven staat in het teken van het aanbidden en dienen van Allah in navolging van de profeet Mohammed. Je gelooft in 1 God en al zijn boodschappers, hun boeken, de engelen, de voorbeschikking en de laatste dag. Je geloof uit je onder andere d.m.v. de 5 zuilen; - de geloofsgetuigenis waarmee je aangeeft dat er slechts 1 god is en dat Mohammed Zijn boodschapper is. - het 5-maal daagse gebed (vooraf gegaan door de rituele wassing) - het betalen van de armenbelasting - het vasten tijdens de Ramadan - de bedevaart naar mekka verrichten (indien dit mogelijk is) Verder komen er nog een aantal andere bepalingen bij kijken zoals het respecteren van de schepping, dus goed omgaan met mens, dier en milieu enz. De koran en de overleveringen van de profeet vormen de richtlijnen voor je leven. In dit leven heb je de kans om goede daden te verrichten en een betere moslim te worden met als streven het paradijs. De islam kent geen erfzonde, iedereen is verantwoordlijk voor zijn/haar eigen daden en moet daarvoor verantwoording afleggen op de dag des oordeels. Hiervoor wordt je dan bestraft of beloond. Dit oordeel is alleen aan Allah. Een redelijke mate van godsvrezendheid en het besef van sterfelijkheid maken je niet angstig voor de dood maar motiveren je om je in dit leven goed te gedragen. In de islam is geloven dus meer dan zeggen dat je in god gelooft en vervolgens niet naar Zijn bepalingen leven. Je dient je in te zetten en wat te doen voor je geloof. Het biedt mij in ieder geval een hoop innerlijke rust en sinds ik bewster met mijn geloof bezig ben, heb ik ook veel meer geduld. En de realisten onder ons zullen nu wel denken "wat als je er nu eens helemaal naast zit?" maar ik heb niets te verliezen. Ik mis niets in mijn leven, ik kan zonder alcohol, uitgaan en een stukje varkensvlees. En wie weet wat het mij ooit nog oplevert. Een goed mens (proberen te) zijn kan in ieder geval nooit kwaad. Het geloof biedt mij in ieder geval alles wat ik nodig heb en ik gun een ieder wat ik ook voor mezelf wens. Dus ik hoop dat jij dit ook ooit mag ervaren. Wat een gezever hè...dus ik stop ermee. Laatst gewijzigd op 14-10-2003 om 19:59.
|
|
14-10-2003, 17:41
|
||
|
Citaat:
-voorbestemdheid niet verwarren met kennis hebben over toekomst-
|
|
|
14-10-2003, 17:58
|
||
|
|
Citaat:
 ) en ten tweede wil ik dat koranvers weleens zien
|
|
|
14-10-2003, 18:00
|
|
|
|
Ik kan het niet laten nog even [serieus] te reageren op een opmerking uit het andere topic waar iemand zei dat het in de koran aangeprezen wordt om jezelf te doden voor het geloof. Meneer heeft vast de hele koran nooit gelezen want de moslim wordt tot een heleboel dingen aangespoord waarvan zelfmoord er in ieder geval géén is! Wanneer je echter bevochten wordt om je geloof en tijdens dat gevecht sterft, heb je volgens de islam niks te vrezen om het even simpel te zeggen. Dàn sterf je voor je geloof, en niet wanneer je jezelf opblaast en daar anderen mee de dood in sleept.
Om de misvatting over jihad nog maar eens proberen bij te stellen, hier een overlevering die vertelt van Jahma die naar de Profeet (vrede zij met hem) ging en zei: "O Boodschapper van Allah, ik wil gaan vechten (in jihad) en ik ben gekomen om uw advies te vragen." Hij zei: "Heb je een moeder?" Jahma zei: "Ja." Hij zei: "Blijf dan bij haar want het paradijs ligt aan haar voeten." 
|
|
14-10-2003, 20:22
|
|
Verwijderd
|
Vertel jij eens iets over het joodse geloof Sim. Ik weet eigenlijk alleen dat het Oude Testament in het joodse geloof een belangrijke plaats inneemt. Dat klopt toch?
|
|
14-10-2003, 20:53
|
|
|
|
De twee goden van Tweestromenland
Het jodendom was de eerste monotheïstische godsdienst op de wereld. In het Westen is het een ingeburgerd idee dat er één G´d is (tenminste voor hen die überhaupt nog in Hem geloven) maar dit is niet zo vanzelfsprekend in streken waar men in het Hindoeïsme, Sjintoïsme of allerlei natuurgoden gelooft. De katholieke kerk bevindt zich op het randje, met het geloof in de Triniteit (de drie-eenheid). In de dagen van de Talmoed (de eerste paar honderd jaar van de jaartelling) was in Babylonië de volksgodsdienst het Zoroasterisme. Dit geloof draaide om twee "machten", die van Dag en die van Nacht, oftewel van het Goede en van het Slechte. Alles wat op de wereld gebeurde was volgens deze godsdienst een onderdeel van het krachtenspel tussen de god van het licht en de god van de duisternis. Joden zeggen dagelijks tweemaal het Sjema (Deut. 6:4, "Hoor, Israël, G´d de Eeuwige, G´d is één"). In de tijd van de Talmoed werden de berachot (zegenspreuken) rond het Sjema ingesteld. De eerste hiervan was bedoeld om het jodendom duidelijk te scheiden van dit Zoroasterisme. Immers, het jodendom kent één G´d, en niet twee goden. Deze eerste beracha begint als volgt: "Geprezen bent U, G´d, onze G´d en Koning over de wereld, die licht schept en duisternis maakt, die vrede veroorzaakt en alles schept." Het is mogelijk (zeker in de tijden dat de mensen uit hun hoofd de gebeden opzeiden) dat iemand een fout maakt in de beracha. De halacha (bijvoorbeeld Sjoelchan Aroech hfst. 59) zegt echter: dat een vergissing pas ernstig is als overdag niet over ´s nachts is gesproken en andersom. Met andere woorden: het hele doel van de beracha is om duidelijk aan te geven dat G´d de schepper van zowel dag als nacht is. Akiva en de rovers Een de moeilijkste beginselen van het jodendom is, dat G´d zowel het goede als het slechte heeft gemaakt. Grote hoeveelheden mensen hebben niet kunnen geloven dat G´d de Tweede Wereldoorlog had laten plaatsvinden. Dit is niet merkwaardig. In een van zijn belangrijkste "dialogen" met G´d (Exodus 33) vroeg ook Mosjé Hem waarom Hij het kwaad soms de vrije loop liet. G´d gaf hem geen antwoord, maar zei dat een mens niet het bovennatuurlijke kon begrijpen zonder het natuurlijke te verlaten (dat wil zeggen: te overlijden). De vraag is dus voor mensen per definitie onmogelijk te beantwoorden. Er zijn echter verklaringen die er enig licht op doen schijnen. Allereerst: de dood is niet altijd slecht. Als een mens door te sterven van erger leed verschoond blijft, is de dood een positief gegeven. Beter nog is een verhaal uit de Talmoed (T.B. Berachot 60b en 61a). Rabbi Akiva had de gewoonte om ook bij tegenslagen te zeggen: "Alles wat G´d doet is ten goede." Rabbi Akiwa was eens op reis, maar kon in de stad waar hij aankwam geen onderdak vinden. Hij overnachtte op het veld, waar de wind zijn kaars doofde, zijn haan werd verslonden door een wezel, en zijn ezel door een leeuw. Akiva was niet van zijn stuk te brengen, en zei: "Alles wat G´d doet is ten goede". De volgende ochtend bleek dat de stad was overvallen door rovers, en dat ze zeker ook Akiva zouden hebben gezien als zijn kaars niet was uitgeblazen en zijn haan en zijn ezel niet waren opgegeten. Kortom: wat op korte termijn "slecht" lijkt kan in de toekomst positieve consequenties hebben; indien niet in deze wereld, dan in het de wereld hierna. Het jodendom als optimistisch geloof Vanwege het bovenstaande zeggen we verschillende berachot bij het horen van goede en slechte mededelingen. Over iets gunstigs ("Je hebt een zoon!") zeggen we "Baroech [...] hatov we-hameetiev" - "Geprezen [...] die goed is, en goed doet". Over het minder plezierige zeggen we "Baroech [...] dajan ha-emet" - "Geprezen [...] de waarachtige Rechter". De tekst van de laatste beracha nauwkeuriger lezend zien we dat "emet" niet alleen "waarachtig" meent, maar ook "waarheid". Het "slechte" is misschien op het eerste gezicht negatief (vandaar toch deze beracha) maar de waarheid is, dat het in de toekomst ten goede zal uitpakken.
|
|
14-10-2003, 21:16
|
|
|
|
En zo is het.
Wel, ik vind niet dat er iets mis is met de islam. Als ik geen joodse voorouders had (en een onverklaarbaar gevoel dat me trekt) zou ik evengoed moslim kunnen worden. M.a.w., ik heb er niets tegen. Ik ga liever met moslims om dan met (veel) christenen.
|
|
14-10-2003, 22:12
|
||
|
|
Citaat:
.
|
|
|
15-10-2003, 10:06
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Ik heb medelijden met dat kind. FA, blijf er maar een beetje uit de buurt - je weet hoogstwaarschijnlijk niet wat je in gang kunt zetten. En dat bedoel ik niet in positieve zin.
|
|
|
15-10-2003, 10:18
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Maar het is toch zo dat het Oude Testament de leidraad vormt in het joodse geloof, waar het christendom meer steunt op het Nieuwe Testament en Jezus Christus?
|
|
|
15-10-2003, 17:21
|
|
|
|
Ahum...wel netjes on topic blijven hè.
|
|
15-10-2003, 17:46
|
||
|
|
Citaat:
Geen religieus type. Ze heeft al een vriend nu. En ze weet welk kettinkje vaak om mijn nek hangt.
|
|
|
15-10-2003, 17:46
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
15-10-2003, 17:49
|
||
|
Citaat:
|
|
|
15-10-2003, 18:20
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
15-10-2003, 18:32
|
|
|
je moet helemaal geen moslim worden! Maar overtuigd Christen!
|
|
15-10-2003, 18:47
|
||
|
|
Citaat:
2. Kan er ook nog iets van een motivatie vanaf?
|
|
|
15-10-2003, 18:57
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
15-10-2003, 19:19
|
|
|
|
yousra ik wil je bedanken voor je eerlijke reactie.
i want more...
|
|
15-10-2003, 20:48
|
|
Verwijderd
|
Ik ben overtuigd humanist/atheïst.
Zelf kan ik me niet in welke andere overtuiging plaatsen. Het probleem geloven(zelfst. nwd) is de aanwezigheid van andere geloven. Ik geloof serieus dat de Islam en het Jodendom beiden veel begripvoller en makkelijker van aard zijn dan het christendom. Het Jodendom heeft wel alle kenmerken van het christendom, maar zonder de gewelddadige kant. Het nadeel wat de Islam op dit moment kent, zijn de extremistische groeperingen en bewegingen, zeg maar de refo's. De Koran opzich vertelt over minder wreedheden dan de bijbel. En voor de meeste moslims heb ik meer respect omdat ze veel meer into hun eigen geloof zijn. Ze weten waar ze het over hebben en waarom zijzelf in hun God of Goden geloven. Ik ken zat christenen die niet weten waarom ze geloven, alleen die geloven omdat ze zo zijn opgegroeid. EO gelovigen zijn daarentegen weer irritant want die proberen je iedere seconde de liefde van god te laten voelen.
|
|
15-10-2003, 21:21
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
15-10-2003, 21:24
|
||
|
|
Citaat:
|
|
| Advertentie |
|
|
|
15-10-2003, 21:29
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
19-10-2003, 22:10
|
|
|
[QUOTE]Yousra schreef op 14-10-2003 @ 18:33:
[B] In dit leven heb je de kans om goede daden te verrichten en een betere moslim te worden met als streven het paradijs. Yousra, wat ik me afvraag: hoe zit dit paradijs er eigenlijk uit in de Islam? In de bijbel is dit (de hemel of het paradijs) zoiets als engelenscharen/ de poort waar petrus aan staat, volgens mij ook een troon waar God dan op zetelt  (kan t fout hebben) maar hoe zit dat bij de Islam?Ik heb vaak gehoord dat als mannen een goed godvruchtig leven leiden ze in het paradijs 70 maagden met reebruine/ amandelvormige ogen toebedeeld krijgen (klopt dat?), maar hoe zit het dan met de godvruchtige vrouwen vraag ik me dan af, krijgen die ook iets? Of klopt dit hele verhaal over die 70 maagden niet (ik heb ook weer ergens gelezen dat de interpretatie verkeerd is, en dat het niet over 70 maagden zou gaan, maar over iets met eten  Wel heel iets anders gheghe) Tell me ben benieuwd.
|
|
19-10-2003, 22:21
|
||
|
[QUOTE]Tulpje6 schreef op 19-10-2003 @ 23:10:
[B] Citaat:
je krijgy 70 maagden maar je heb daar geen sex en er stromen beekjes vol met wijn en iedereen is daar 33 jaare oud
__________________
Appelmoes
|
|
|
19-10-2003, 22:25
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
20-10-2003, 00:19
|
||
|
Citaat:
__________________
Eternal Path of Euphoria
|
|
|
20-10-2003, 08:43
|
||
|
|
Citaat:
‘O mensen! We hebben jullie geschapen vanuit een man en een vrouw en Wij hebben jullie tot volkeren en stammen gemaakt opdat jullie elkaar zouden kennen, waarlijk de meest eerbaren bij Allah zijn diegene van jullie, die het meest godsvruchtig zijn.’ [49:13] Er wordt dus geen onderscheid gemaakt in ras of geslacht. Er zijn ook genoeg voorbeelden waarin de profeet (vrede zij met hem) vrouwen noemt die zeker het Paradijs zullen betreden. dat van die 70 maagden kan indedaad ook als 70 druiven worden vertaald volgens sommigen, dus dat blijft een verrassing
|
|
|
20-10-2003, 17:01
|
||
|
Citaat:
1. ze zijn onervaren en moeten alles nog leren; 2. na 1 keer zijn ze ook niet meer maagd  maar dat kan aan mij liggen hoor on-topic: waarom zou je overtuigd moeten worden tot de islam?
__________________
Bureaucracy is the death of any achievement.
|
|
|
20-10-2003, 19:34
|
|
|
|
Beste SimShalom,
geloof en overtuigen gaan over het algemeen niet samen, zoals mijn voorganger hierboven zegt. Er is geen reden waarom jij Moslim zou moeten worden. Het komen tot een geloof is over het algemeen geen reden van uitverkiezing op basis van gemak, van kleine elementen of een algemeen goed gevoel ergens over. Ik denk absoluut dat mensen tot geloof kunnen komen op een latere leeftijd. Ik ben evenwel ook van mening dat alle geloven dezelfde principes hebben, waar het, me dunkt, om draait in de wereld: liefde, mededogen, vrede, ethiek. Welnu ik denk dat iemand tot geloof komt als hij overtuigd is van de betekenis van liefde, mededogen, vrede en ethiek. Ik denk dat iemand tot geloof komt, als hij overtuigd is van het bestaan van de ziel. Ik denk dat iemand tot geloof komt, als hij overtuigd is van het bestaan van een diepere betekenis. Tot welk geloof iemand komt, is wat dat betreft niet belangrijk. Vaak is dat cultuur-/geografisch bepaald. Om concreet te blijven: De God uit de Koran is hetzelfde als de God uit de Thora (De Islam komt sowieso al voort uit de jodendom en christendom, het christendom weer uit het jodendom). In beide boeken staat wellicht een iets andere omschrijving, maar de innerlijke aard is gelijk. Je moet niet vergeten dat die mensen daar in Israël, zowel de ene helft en de andere helft (het gedeelte met de Palestijnen), niet meer de werkelijke betekenis kennen van het geloof. Het gaat niet meer om het moslimgeloof of het joodse geloof. De gewelddadige Palestijnen proberen niet duidelijk te maken dat "hun moslimgeloof zo geweldig is". De gewelddadige Israëliërs proberen niet duidelijk te maken dat "hun Joodse geloof zo geweldig is". Dit gaat allang niet meer om geloof. Het gaat hier om mannen, macht en woede. Als het hier om fundamentele geloofselementen ging, stond er wel een tweede Gandhi op, een tweede Martin Luther King, een tweede Nelson Mandela. Mensen met hart voor de zaak, die weten waar het om gaat, die geen geloofsexcuses gebruiken om woede aan te wenden.
|
|
21-10-2003, 14:29
|
|
|
Heel mooi verhaaltje meneer Beryll
Liefde, mededogen, vrede ethiek....
__________________
Teacher seeks pupil. Must have an earnest desire to save the world. Apply in person.
|
|
22-10-2003, 11:59
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Beryll, heb je weleens iets gelezen over de theorieën van Mahatma Gandhi m.b.t religies?
|
|
|
22-10-2003, 12:02
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
22-10-2003, 12:06
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
De kracht van geweldloosheid, een keuze uit de geschriften van Mahatma Gandhi, ingeleid door Thomas Merton.
|
|
|
22-10-2003, 12:07
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
22-10-2003, 12:17
|
||
|
|
Citaat:
__________________
Teacher seeks pupil. Must have an earnest desire to save the world. Apply in person.
|
|
|
22-10-2003, 12:41
|
|||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
|
||
|
22-10-2003, 13:01
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
De koran predikt ook van tijd tot tijd geweld, tegen ongelovigen (aanhangers van het boek, christenen dus, en joden), vrouwen, en homo's: el-Anfal:38. Zeg tot degenen die niet geloven, dat als zij ophouden (u te vervolgen), hetgeen voorby is hen zal worden vergeven en indien zij er weer in vervallen, voorwaar, dan is er akeeds het voorbeeld van vroegere volkeren. 39. En bestrijdt hen totdat er geen vervolging is en de godsdienst geheel voor God wordt. Maar als zij ophouden dan ziet God voorzeker hetgeen zij doen. Al-baqarah:223. Uw vrouwen zijn een akker voor u - komt daarom tot uw akker, zoals het je behaagt en doet goed voor jezelf en vrees God en weet, dat je Hem zult ontmoeten en geef goede tijdingen aan de gelovigen An-Nisa: 34. Mannen zijn voogden over de vrouwen omdat God de enen boven de anderen heeft doen uitmunten en omdat zij van hun rijkdommen besteden. Deugdzame vrouwen zijn dus zij, die gehoorzaam zijn en heimelijk bewaren, hetgeen God onder haar hoede heeft gesteld. En degenen, van wie gij ongehoorzaamheid vreest, wijst haar terecht en laat haar in haar bedden alleen en tuchtigt haar. Als zij u dan daarna gehoorzamen, zoekt geen weg tegen haar. Waarlijk, God is Verheven, Groot. kan niet wachten op jullie reply's Sim, enkel als je van spanken houdt moet je moslim worden
|
|
|
22-10-2003, 13:35
|
|
|
ik word altijd zo simpel van al die regels en rituelen bij geloof.
kan je niet gewoon van mensen houden, helder van geest zijn, niet onnodig doden. gewoon goed zijn. iedereen weet wat dat is. eigenlijk gewoon naar de hoofdgedachte van het christendom jodendom en de islam leven. gewoon 1 ding god, Liefde dat dat er maar 1 god is en dat mohamed zijn profeet is, ja oke er is 1 god, maar jezus wou net zo goed 1 ding, vrede 1 god 2 goden het zijn maar woorden voor de scheppende kracht. geen enkele profeet zou graag bloed zien, ze zijn voor het gewone volk, het zijn de leiders de naties, de kerk, osama en bla, die het geloof verneuken. Het zijn de echte onderdrukkers die bevochten moeten worden. Een soort van wereldweid besef dat god 1 is met alles en iedereen. jammer dat niet iedereen dicht bij Hem staat. jood, islam, christen allen die geloven, die geweld verafschuwen, toeweiding aan het goede tonen respecteer ik. hou jij je aan de ramadan, vier je kerst, ga je naar een gebedsplek; helemaal goed, zelfs meer dan goed. blijf in de buurt van andere mensen die geloven. er is meer. ik ben gedoopt en maar niet christen, kan niet meer kiezen, jesus een profeet maar vooral een voorbeeld hoe wij zouden moeten leven, om te geven. essentie van het geloof, dat is het belangrijkste, boeken zijn geschreven door mensen. teksten worden "verkeerd" nee anders geinterpreteerd. voor mij blijft er achter al deze verschillende verhalen/boeken maar 1 waarheid over, mijn gevoel.
__________________
Een appel is geen peer.
|
|
22-10-2003, 17:53
|
||
|
|
Citaat:
Wel, bekijken we eerst even het Oude Testament, een Heilig Boek van onder meer de Joden. "Dood nu alle jongens en alle vrouwen die gemeenschap met een man hebben gehad. Alleen de jonge meisjes mogen blijven leven." (Numeri 31:17-18) "Wanneer u de stad waartegen u gaat vechten nadert, stuur dan eerst boodschappers vooruit om de inwoners vrede aan te bieden. Als zij dat aanbod aannemen en de stadspoorten voor u openen, zullen alle inwoners uw dienaren worden en u belasting betalen. Maar als zij de vrede weigeren, moet u de stad belegeren. Als de HERE, uw God, de stad aan u heeft gegeven, dood dan iedere mannelijke inwoner; de vrouwen, kinderen, het vee en de buit mag u voor uzelf houden. Deze aanwijzingen gelden alleen voor steden in het buitenland, niet voor de steden die in het beloofde land liggen. Want in die steden mag u niemand sparen; vernietig alle leven. U moet de Hethieten, Amorieten, Kanaänieten, Ferezieten, Hevieten en Jebusieten volledig vernietigen. Dit is het gebod van de HERE, uw God. Dit gebod moet voorkomen dat deze volken u verleiden tot het aanbidden van hun afgoden en het meedoen aan hun gruwelijke gebruiken. (Deuteronomium 20:10-18) En kijken we even naar het Nieuwe Testament, een Heilig Boek van de Christenen: "Denk niet dat Ik ben gekomen om vrede op aarde te brengen. Nee, eerder een zwaard. Ik ben gekomen om verdeeldheid te brengen tussen vader en zoon, tussen moeder en dochter, tussen schoonmoeder en schoondochter." (Matheus 10:34-35). "Wie veel heeft, krijgt er meer bij. Wie weinig heeft, raakt ook dat beetje nog kwijt. En breng nu mijn vijanden, die in opstand zijn gekomen, hier en dood hen voor mijn ogen!" (Lukas 19:26-27) Moeten we nu besluiten dat de Heilige Boeken van de Joden en van de Christenen aanzetten tot geweld tegen en moord van aanhangers van een ander geloof? Nee toch! Het punt dat hier naar voor komt, is dat men door het los citeren van verzen, een totaal verkeerd beeld kan krijgen. Hetzelfde zou gebeuren wanneer men een Westers Burgerlijk Wetboek ter hand neemt, waar men men kan lezen dat "doden niet bestraft wordt". Moeten we daaruit besluiten dat het seculiere Westen moord aanmoedigt? Iedereen zal dit als onzin bestempelen, omdat men weet dat het hier om een uitzonderingsregel gaat, die met name enkel van toepassing is in het geval van wettelijke zelfverdediging. Door een verkeerde interpretatie, kan men uitzonderingsgevallen tot algemene regels verheffen en omgekeerd, waardoor men dus een beeld krijgt dat volkomen tegengesteld is aan hoe de zaken werkelijk in elkaar steken. Wanneer men de Bijbel of de Koran leest, is dat niet anders: het theologisch model bestaat uit een reeks kernregels waarop al de rest verankerd zit. Deze kerngedachten worden dan uitgediept en verfijnd, beperkt, enz. in andere verzen. Het citeren van een vers, of van reeksen verzen die iets gelijkaardig lijken te zeggen, is nietszeggend. Men moet een vers plaatsen in het totale model dat een geheel is van grondregels, verfijningen, uitzonderingen, en verfijningen daarvan. Alleen dan wordt duidelijk of men te maken heeft met een algemene regel, dan wel met een uitzondering gebonden aan plaats, tijd, en bepaalde voorwaarden. De Islam moedigt geen geweld aan. De Islam is integendeel een model waarin vrede centraal staat, innerlijke vrede en vrede in de samenlevening. Geleerde worden in de Koran (openbaringen aan Mohammed) en Sunnah (leven en uitspraken van Mohammed), is voor Muslims zelf een specialisatie die vele jaren van hogere opleiding vergt. Zoals het ook bij ons vele jaren hogere studies vraagt om bijvoorbeeld jurist en theoloog te worden. Het is niet omdat men een wetboek in de kast staan heeft, dat men jurist is, of omdat men een atlas doorgenomen heeft dat men aardrijkskundige is. Het is ook niet omdat men een Koran of een collectie Hadith (uitspraken van Mohammed) in huis heeft, dat men Islamitisch theoloog is. De Koran stelt dat wanneer men iets niet weet, men het moet vragen aan diegenen die het wel weten. Muslims die zich in hun dagelijks leven willen laten leiden door de Koran en de Sunnah hebben dan ook de gewoonte een geleerde te vragen wat de Islam voorschrijft in deze of gene situatie in hun dagelijks leven of over om het even welk onderwerp. Het antwoord daarop is een fatwa. Sommige leiders van Islamitische splintergroepen misbruiken het vertrouwen dat hun volgelingen in hen stellen, en spiegelen hen een Koraninterpretatie voor die tegenstrijdig is met de Islam, maar die hun eigen politieke doeleinden kan dienen. Het zijn dus niet alleen sommige niet-Muslims die de zaken verkeerd voorstellen en die beweren dat de Islam geweld aanmoedigt. Dergelijke splintergroepen rukken soms verzen uit hun context om zo hun volgelingen aan te zetten tot geweld of geweld goed te praten. Dit fenomeneen is evenwel niet typisch voor de Islam. Ook in andere godsdiensten en in niet-godsdienstige seculiere modellen, komen splintergroepen voor die haat prediken. Het is belangrijk zich voor ogen te blijven houden, dat dergelijke splintergroepen door het model zelf niet aanvaard worden en dus helemaal niet representatief zijn voor het model, in tegendeel, ze zijn er de tegenstelling van. Een vergelijking om dit te verduidelijken: een dief in het Westen, overtreedt de Wet. De daden van de dief halen misschien de pers, maar zijn daden zijn niet de algemene leer van het Westen, in tegendeel, zijn daden overtreden het model van het Westen, ze zijn er tegenstrijdig aan. In de Islam is dat ook zo. De Islam verkondigt vrede, heeft een multi-cultureel maatschappijmodel en verwerpt geweld. Maar die stille vreedzame meerderheid van een miljard Muslims, haalt de pers niet, net zoals de miljarden niet-stelende mensen ook het nieuws niet halen omdat ze niet stelen- het is de dief, die wel steelt die het nieuws haalt. Zo ook kunnen haatvolle uitspraken van de leider van een obscure splintergroep met een paar duizend leden wereldnieuws worden. Het is belangrijk zich voor ogen te blijven houden, dat de zulke groeperingen - net zoals de dief in het Westen - niet representatief zijn voor de Islam, maar er juist haaks tegenover staan.
|
|
|
22-10-2003, 18:00
|
||
|
|
Citaat:
__________________
Teacher seeks pupil. Must have an earnest desire to save the world. Apply in person.
|
|
|
22-10-2003, 18:01
|
|
|
|
oh, ik vind rituelen trouwens wel heel mooi, maar dat heeft meer te maken met de reden waarom dat je dat doet, en het gevoel dat je erbij krijgt, en het respect wat daar uit kan spreken, dan om het ritueel zelf. Een ritueel is soms stilstaan bij dingen.
Vink mooi. En belangrijk zelfs.
__________________
Teacher seeks pupil. Must have an earnest desire to save the world. Apply in person.
|
|
22-10-2003, 18:05
|
|
|
|
Deel 1: Gematigdheid is een hoofdkenmerk van de Islam
Men kan geen oordeel over iets vellen waar men niets of nauwelijks iets van afweet. Daarom zullen we eerst vast moeten stellen wat ‘religieus extremisme’ betekent voordat we het kunnen veroordelen of juist toejuichen. Extremisme betekent letterlijk; zich op een plek begeven die zo ver mogelijk verwijderd is van het midden. Figuurlijk duidt het op een soortgelijke verwijdering qua religie, gedachte als ook qua gedrag. Eén van de belangrijkste consequenties van extremisme is dat men bloot komt te staan aan gevaar en onveiligheid. Daarom raadt de islam bij alles gematigdheid en evenwicht aan: bij geloof, aanbidding, gedrag en wetgeving. Dit is het rechte pad, die God aanduidt met ‘as-siraat al-mustaqiem’, een pad dat met kop en schouders boven alle andere paden die gevolgd worden uitsteekt, die gevolgd worden door degenen die God’s woede over zich afroepen en degenen die dwalen (zie het openingsvers van de Koran). Gematigdheid, of evenwicht, is niet slechts een algemene eigenschap van de islam, maar het is een hoofdkenmerk! De Koran zegt: "Aldus hebben Wij jullie tot een gemeenschap gemaakt die de middenweg bewandelt, opdat jullie getuigen zouden zijn over de mensen en de Boodschapper een getuige over jullie." Koran 2:143. Overeenkomstig is de moslimgemeenschap er één van rechtvaardigheid en gematigdheid; Zij getuigt van iedere afwijking van het rechte pad, zowel in het hier en nu als in het hiernamaals. Islamitische geschriften roepen moslims op de gulden middenweg te bewandelen en alle vormen van extremisme af te zweren en tegen te gaan, zoals: overdrijving (ghuluw), overangstvalligheid (tanattu’), en starheid (tashdied). Als we dergelijke geschriften nauwkeurig bestuderen kunnen we concluderen dat de islam zich nadrukkelijk uitspreekt tegen overdrijving. Laten we de volgende profetische overleveringen bezien: 1. "Pas op voor overdrijving in de religie. Voor jou zijn er (mensen) geweest die stierven als gevolg van (een dergelijke) overdrijving". De mensen naar wie verwezen wordt zijn de mensen van andere religies, in het bijzonder de ‘mensen van het Boek’, de koranische benaming voor joden en christenen. Hier wordt vooral gedoeld op de christenen. De Koran spreekt deze mensen aldus toe: "Zeg: O mensen van het Boek ! Overschrijdt niet in jullie religie de grenzen (van wat passend is), de waarheid overtredend, en volgt niet de loze verlangens van de mensen, die in het verleden de verkeerde kant op zijn gegaan, door wie velen misleid werden en zij (zelf) van het gelijke Pad afdwaalden." Koran 5: 77. Moslims zijn daarom gewaarschuwd om niet in hun voetsporen te treden; hij die leert van andermans fouten zal zeker een gelukkiger leven leiden. Een achterliggende reden achter deze profetische overlevering is ons bewust te maken van het feit dat overdrijving zich kan voordoen als een onbeduidende handeling, die we ongewild toestaan en door laten ontwikkelen totdat hij uit is gegroeid tot een bedreiging. Nadat hij Muzdalifah (de plaats waar mensen de satan stenigen) bereikt had- tijdens zijn laatste pelgrimage- verzocht de Profeet, vrede zij met hem, Ibn ‘Abbas wat stenen voor hem bijeen te zoeken. Ibn ‘Abbas zocht kleine stenen uit. Toen de Profeet, vrede zij met hem, de omvang van de stenen zag zei hij goedkeurend: " Ja, met dergelijke (stenen moet je de Satan stenigen). Kijk uit voor overdrijving in de religie." Dit geeft duidelijk aan dat moslims niet zo fanatiek moeten zijn te geloven dat het beter is om grote stenen te gebruiken, terwijl overdrijving geleidelijk hun leven binnen sluipt. Imam Ibn Taymiyah betoogt dat deze waarschuwing tegen overdrijving van toepassing is op alle vormen van geloof, aanbidding en gedrag. Hij merkt op dat God de christenen in de Koran hierop aanspreekt, omdat zij excessiever zijn in geloof en in gedrag dan welke andere groepering dan ook. "Overschrijdt niet de grenzen van jullie religie". Koran 5:77. 2. "Verloren zijn zij die zich overgeven aan overangtsvalligheid". En de Profeet herhaalde dit drie maal. Imam an-Nawawi zei, dat de mensen naar wie hier verwezen wordt als "zij die zich overgeven aan overangstvalligheid" slaat op diegenen die hun grenzen overschrijden, zowel met wat ze zeggen als met wat ze doen. Klaarblijkelijk benadrukken de twee bovengenoemde overleveringen, dat het gevolg van overdrijving en fanatisme een absoluut verlies voor dit leven en het hiernamaals is. 3. De Profeet, vrede zij met hem, was gewoon te zeggen: "Maak het jezelf niet te moeilijk, opdat je er niet aan onderdoor gaat. Mensen die er voor jou waren hebben zichzelf overbelast en gingen ten onder. Wat er van hen overbleef is te vinden in kluizenaarsverblijven en kloosters". De Profeet, vrede zij met hem, heeft werkelijk iedere neiging naar religieuze overdrijving veroordeeld. Hij waarschuwde diegenen onder zijn metgezellen die overdreven in aanbidding of die als asceten leefden, vooral wanneer dit verder ging dan wat het gematigde standpunt van de islam voorschreef. De islam probeert een evenwicht te creëren tussen de lichamelijke behoeften en die van de ziel, tussen het recht van de mens het uiterste uit het leven te halen en het recht van de Schepper aanbeden te worden door de mens: wat weer de ‘raison d’etre’ voor de mens op aarde is. De islam heeft bepaalde vormen van aanbidding voorgeschreven om de mens zowel spiritueel als materieel, individueel als collectief te zuiveren. Aldus wordt er een harmonieuze gemeenschap opgericht, waarin gevoelens van broederschap en solidariteit de boventoon voeren zonder dat de verplichting van de mens om een cultuur en een beschaving op te bouwen tegengewerkt wordt. Voorgeschreven verplichtingen als het gebed (salaat), de armenbelasting (zakaat), het vasten (siyaam) en de pelgrimage (hajj) zijn tegelijkertijd persoonlijke als gemeenschappelijke vormen van aanbidding. Een moslim die deze verplichtingen nakomt vervreemd niet van het dagelijkse leven, noch verliest hij zijn gemeenschap uit het oog. Daarentegen worden de banden emotioneel en praktisch gezien sterker gemaakt. Daarom kent de islam geen kloosterleven, een praktijk waarbij afzondering en vervreemding een vereiste is, waardoor de mens niet in staat is te genieten van de zegeningen en de goede dingen des levens. De islam beschouwt de hele wereld als een plek voor het uitvoeren van religieuze praktijken en vindt religie betrekking hebben op alle aspecten ervan. De islam rekent ook werken tot een vorm van aanbidding en een inspanning (jihad), als iemands oprechte intentie hierbij is om God te dienen. Als gevolg hiervan keurt de islam het niet goed om spiritualiteit na te streven ten koste van materialisme, zoals bijvoorbeeld bepaalde andere religies en overtuigingen wel voorschrijven, waarbij men geneigd is het lichaam te verwaarlozen en te kastijden, zogenaamd om ‘de ziel te reinigen’. Dit wordt in de Koran duidelijk naar voren gebracht: "O Heer! Geef ons het goede in dit leven en het goede in het latere leven." 2: 201. Verder blijkt dit uit de volgende overlevering: "O God, verbeter mijn religie voor mij, die de waarborg is voor mijn zaken en verbeter voor mij de zaken van mijn (leven in deze) wereld waarin mijn broodwinning is. En verbeter mijn latere leven voor mij, waarvan mijn leven in het Hiernamaals afhangt; en maak het leven voor mij (tot een bron) van overvloed voor al het goede en maak mijn dood een bron van troost voor mij, die me behoedt voor al het kwaad". En de overlevering: "Jouw lichaam heeft recht op jou." De Koran verbiedt en verwerpt de neiging om de ‘goede dingen des levens’ (tayyibaat), die God aan zijn dienaren schonk, tot verboden uit te roepen. In een vers, die in Mekka is geopenbaard, zegt God: "O, kinderen van Adam! Draagt jullie mooiste kleding op ieder tijdstip en iedere plaats van het gebed. Eet en drinkt, maar verspil niet uit overmaat, want God houdt niet van verspillers. Zeg wie heeft de prachtige gaven van God verboden, die hij voor zijn dienaren gemaakt heeft en de schone, pure dingen, die Hij als levensonderhoud gegeven heeft?" Koran 7: 31-32. In een ander vers, geopenbaard in Medina, spreekt God de gelovigen op een soortgelijke wijze toe: "O, jullie die geloven! Verklaar de goede dingen, die God voor jullie wettig heeft verklaard, niet tot onwettig. Maar weest niet buitensporig, want God houdt niet van degenen, die zich aan buitensporigheid hebben overgegeven. Eet van de dingen, waarmee God jullie voorzien heeft, wettig en goed, maar vreest God, in Wie jullie geloven". Koran 5: 87-88. Deze verzen leggen de gelovigen de ware islamitische manier uit hoe te genieten van ‘de goede dingen des levens’ en weerstand te bieden tegen de buitensporigheden waar we in andere religies soms op stuiten. We moeten deze twee bovengenoemde verzen bezien in de juiste context: overgeleverd is dat ze werden geopenbaard toen een aantal van de metgezellen van de Profeet, vrede zij met hem, besloten zich te laten castreren en het land door te reizen als monniken. Ibn ‘Abbas leverde over : Er kwam een man bij de Profeet, vrede zij met hem, die zei: ‘O Profeet van God, telkens wanneer ik van dit vlees eet, krijg ik zin om de liefde te bedrijven en daarom heb ik besloten om geen vlees meer te eten.’ Anas ibn Malik leverde over: ‘Er kwam een groepje mannen bij het huis van de vrouwen van de Profeet, vrede zij met hem, om te informeren over hoe hij God aanbad. Toen ze hierover op de hoogte waren, vonden dat ze zelf aan aanbidding te kort schoten. Een van hen zei: ‘Ik zal de hele nacht door bidden’. De andere zei: ‘Ik zal het hele jaar door vasten, zonder het te verbreken’ Een derde zei: ‘Ik zal nooit meer trouwen’. God’s boodschapper vzmh kwam en zei: ‘Bij God, Ik ben meer onderworpen aan God dan jullie en vrees Hem meer dan jullie; toch vast ik en verbreek ik mijn vasten, ik doe ‘s nachts gebeden, ik slaap en ik trouw met vrouwen. Wie dus niet mijn voorbeeld (soenna) volgt hoort niet bij mij (behoort niet tot mijn volgelingen).’ Uit de soenna van de Profeet, vrede zij met hem, is zijn begrip van het geloof en de toepassing ervan af te lezen. We zien er hoe hij zijn plicht ten opzichte van God, ten opzichte van zichzelf, zijn familie en zijn volgelingen nakwam en dit alles op een zeer uitgebalanceerde en gematigde manier.
|
|
22-10-2003, 18:06
|
|
|
|
Deel 2 Fouten van religieus extremisme
Deze waarschuwingen tegen extremisme en overdrijving zijn zeer noodzakelijk, vanwege de grote gebreken die deze trends in zich meedragen. Het eerste gebrek is dat een normaal, doorsnee mens overdrijving niet aan kan en niet zal accepteren. Ook al zou een enkeling voor een kortere of langere periode overdrijving kunnen verdragen, de overgrote meerderheid kan dit echter niet. God’s wet is gericht tot de gehele mensheid en niet tot een bijzondere groep van mensen die over een uitzonderlijke eigenschap van geduld beschikken. Om precies deze reden werd de Profeet, vrede zij met hem, op een keer boos op zijn metgezel Mu’adh, omdat deze op een dag de mensen voorging in het gebed en het gebed zo lang maakte dat iemand achteraf naar de Profeet ging om zijn beklach te doen. De Profeet, vrede zij met hem, zei tegen Mu’adh (op een boze toon): ‘Oh Mu’adh, stel je de mensen op de proef?’ Hij herhaalde dit tot drie maal toe. Een andere keer sprak hij met ongekende boosheid tot een imam: ‘Door sommigen van jullie krijgt men een hekel aan het verrichten van goede daden. Let er dus op dat wanneer jullie de mensen voorgaan in het gebed dat jullie het gebed niet langer maken dan noodzakelijk. Hou het kort, want sommigen van hen zijn zwak of oud en weer anderen hebben elders drukke bezigheden.’ En verder, toen de Profeet, vrede zij met hem, Mu’adh en Abu Musa naar Jemen stuurde, gaf hij hen het volgende advies mee: ‘Maak dingen niet moeilijker voor de mensen dan noodzakelijk. Breng de goede boodschap en zorg ervoor dat ze er niet afkerig van worden. Gehoorzaam elkaar en twist niet met elkaar.’ Umar ibn al-Khattab, een metgezel en latere kalief, heeft dit ook benadrukt met de volgend uitspraak: ‘Zorg er voor dat God’s dienaren geen afkeer van Hem krijgen door mensen voor te gaan in het gebed en het gebed erg lang te maken, zodat ze een hekel krijgen aan wat ze aan het doen zijn.’ Het tweede gebrek is dat overdrijving nooit lang kan worden volgehouden. Aangezien de mens maar een beperkt vermogen heeft om dingen te kunnen verdragen en in dingen te volharden en omdat het in de menselijke aard ligt zich snel te vervelen, kan men overdreven praktijken nooit lang uithouden. Zelfs als het lukt om er een poosje in te volharden, dan zal men hiervan snel vermoeid raken, zowel fysiek als geestelijk. Uiteindelijk zal men zelfs dat kleine beetje waartoe men in staat was opgeven, of misschien kiest men voor het andere uiterste; dat van luiheid en nalatigheid. Ik heb veel mensen ontmoet die als streng en fanatiek bekend stonden. Ik verloor ze dan uit het oog en wanneer ik na een lange periode naar ze informeerde kreeg ik te horen dat ze of afgeweken waren en een tegenovergestelde weg in waren geslagen, of dat ze achtergebleven waren, zoals de ‘haastige’ waarover de Profeet in een overlevering zegt: ‘ Hij (de haastige) legt noch de gewenste afstand af, spaart noch de rug (van zijn rijdier)’. Het is de leiding van de Profeet, vrede zij met hem, die uit de volgende overlevering naar voren komt: ‘Doe die daden die je aankan, want God zal niet moe worden (van het geven van beloningen) tot jij verveeld en moe wordt (van het doen van goede daden)…en de meest geliefde daad in de ogen van God is de daad die herhaaldelijk wordt verricht, ook al is het gering’. Sa’id ibn ‘Abbas leverde over: ‘Een vrouwelijke bediende van de Profeet, vrede zij met hem, had de gewoonte om overdag te vasten en de gehele nacht te bidden. De Profeet werd hiervan op de hoogte gesteld en zei: ‘In iedere daad kent zijn hoogtepunt en wordt opgevolgd door vermoeidheid. Ieder maximum kent zijn hoogtepunt en ieder hoogtepunt wordt opgevolgd door vermoeidheid. Hij die in zijn vermoeidheid mijn soenna (in navolging van de Profeet) volgt is op de juiste weg, maar hij die in zijn vermoeidheid een andere (als leidraad) volgt heeft (een fout begaan en) begeeft zich op het verkeerd pad’. ‘Abdallah ibn ‘Umar zei: ‘De Profeet vrede zij met hem, werd verteld over mensen die uit waren geput door aanbidding. Hij zei: ‘Dit is het maximum aan islam en het hoogtepunt van wat mogelijk is. Ieder maximum kent zijn hoogtepunt, en ieder hoogtepunt wordt gevolgd door uitputting……..diegene wiens uitputting in harmonie is met het Boek (de Koran) en de soenna (in navolging van de Profeet) begeeft zich op het rechte pad, maar diegene die in zijn uitputting ongehoorzaam is, zal ten onder gaan’. Hoe groots is het advies van de Profeet vrede zij met hem, bestemd voor alle moslims om niet teveel hooi op de vork te nemen als het gaat om aanbidding en om gematigd te zijn, opdat men niet uit vermoeidheid in elkaar stort en niet verder kan gaan. Hij, vrede zij met hem, zei: ‘Religie is iets makkelijks. Wie zichzelf te zwaar belast zal niet op dezelfde wijze verder kunnen. Doe wat juist is ( zonder te overdrijven of nalatig te zijn), benader (perfectie), en verheug je (dat je zult worden beloond voor je goede daden). Het derde gebrek is, dat het overdreven praktiseren andere rechten en verplichtingen in gevaar brengen. Een wijsgeer zei eens hier omtrent: ‘Iedere buitensporigheid is hoe je het wendt of keert verbonden met een recht dat verloren gaat’. Toen de Profeet, vrede zij met hem, er achter kwam dat ‘Abdallah ibn ‘Umar zo opging in aanbidding, dat hij zelfs zijn plichten ten opzichte van zijn vrouw verwaarloosde, zei hij tegen hem: ‘Oh ‘Abdallah! Klopt het wat mij verteld is, dat jij overdag altijd vast en je de avonden doorbrengt in aanbidding?’ ‘Abdallah antwoordde: ‘Ja, boodschapper van God!’. Toen zei de Profeet, vrede zij met hem: "Dat moet je niet doen, vast en verbreek je vasten, aanbid gedurende de avonden, maar ga ook slapen. Je lichaam heeft recht op je, je vrouw heeft recht op je en je gast heeft recht op je…’. Het incident tussen Salman al-Farisi, een metgezel, en zijn toegewijde vriend Abu al-Darda maakt dit nogmaals duidelijk. De Profeet, vrede zij met hem, schiep een band van broederschap tussen hen beide. Op een dag bezocht Salman het huis van Abu al-Darda en trof daar zijn vrouw, Umm al-Darda, aan. Ze droeg oude, versleten kleren. Hij vroeg haar waarom ze er zo uitzag en ze antwoordde: ‘Jouw broeder Abu al-Darda geeft niet om wereldse zaken’. Ondertussen was Abu al-Darda thuisgekomen en bereidde een maaltijd voor Salman. De laatste vroeg hem mee te komen eten, maar Abu al-Darda antwoordde: ‘Ik ben aan het vasten’. Salman zei toen: ‘Ik eet niets als je niet meedoet’. Dus ging Abu al-Darda mee-eten. Toen het nacht was stond Abu al-Darda op om te gaan bidden, maar Salman zei dat hij weer moest gaan slapen, dus deed hij dit. Na een poosje stond Abu al-Darda weer op, waarop Salman hem nogmaals aanspoorde te gaan slapen. Toen de nacht bijna om was, riep Salman Abu al-Darda om op te staan, waarop ze beide de salaat (voorgeschreven vijfdagelijkse gebed) verrichten. Salman vertelde Abu al-Darda toen: ‘Jouw Heer heeft recht op jou, je hebt recht op jezelf, je familie heeft recht op jou. Geef ieder dus waar hij recht op heeft’. Abu al-Darda vertelde dit incident aan de Profeet, vrede zij met hem, die zei: ‘Salman heeft gelijk".
|
|
22-10-2003, 18:13
|
||
|
|
Citaat:
In het katholieke geloof gelooft men dat er een transsubstantiatie plaatsvindt tijdens de eucharistie, wat betekent dat brood en wijn letterlijk van wezen veranderen in het vlees en bloed van Christus, en dat zij evenwel de kenmerkende uiterlijke kenmerken van brood en wijn blijven behouden. Daarom is de uitvoering van dit ritueel ook zo belangrijk, omdat men zich letterlijk de Heilige Geest ingiet. Hiermee komt echter wel minder nadruk te leggen op het innerlijke gedeelte, liefde voor Christus en wat men probeert te zeggen door het ritueel plaats te laten vinden. Zwingly, Zwitsers hervormer, zei echter dat het gehele avondmaalritueel slechts een ritueel was, en dat juist de gedachte aan Christus en het gevoel erbij heel belangrijk was. Calvijn, wiens leer eigenlijk over is gegaan op de Gereformeerde Kerk, zei dat Christus geestelijk plaatsnam in het brood en de wijn. Ook voor hem ging het dus meer om innerlijkheden dan bij het katholieke geloof. De katholieken en eigenlijk de meeste christenen hebben een vrij menselijk beeld van God en uiterlijke rituelen passen daar eigenlijk wel bij.
|
|
|
22-10-2003, 18:15
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
22-10-2003, 18:23
|
|
|
|
*knikt instemmend*
en als we zien welke dingen Gandhi beschrijft, zien we dat dat dingen zijn die we ook voor onszelf kunnen verwerven. Eenvoud, bescheidenheid, aandacht, toewijding, onversaagdheid, onverschrokkenheid, vertrouwen in God en de eigen missie. Door ons deze dingen eigen te maken en ons van onze missie bewust te worden, worden wij zelf profeten.
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 21:11.
Adverteren