Luxeprobleem? Wat is t?

[Yab-Yum]

Ik zie een foto van een mooi landschap of iets dergelijks en ik denk: wow, wat mooi. Dan ben ik er en ik denk: mjah, mooi ja. Mijn OGEN vinden het mooi, maar ik VOEL er niks bij, of althans niet echt iets. Net alsof ik alles al gezien heb. Dan ga ik naar een museum, zie 3 potjes, en denk ja leuk, kunnen we nu weer gaan. Ik mis die hoogtepunten, die verassingen van vroeger die ik als klein kind nog wel kon voelen. Het leven verast me niet meer, ik vind het saai. Herkent iemand dit, en wat moet ik eraan doen?

kaasstaafje schreef op 30-07-2003 @ 10:26:
Het leven verast me niet meer, ik vind het saai. Herkent iemand dit, en wat moet ik eraan doen?

Ik hoop dat het leven je nooit zal verassen.

Misschien helpt leuke, nieuwe dingen doen? Veel dingen heb je nu al eens mee gemaakt, als je ze weer mee maakt, dan is het anders, das logisch. Ik denk ook dat die echte verwonderingen (en zeker die om kleine dingen) afnemen naarmate je ouder wordt, das nou eenmaal meestal iets voor (kleine) kinderen. Oa doordat zij het meeste voor het eerst zien ed. Gelukkig krijg je er ook weer dingen voor terug.

[mathfreak]

Leonoor schreef op 30-07-2003 @ 10:31:
Ik hoop dat het leven je nooit zal verassen.

@kaasstaafje: Ik neem aan dat je bedoelde dat het leven je niet meer verrast? Als je verast wordt, word je namelijk gecremeerd...
*Sorry, kon het niet laten, en Leonoor evenmin... *

Waarom zou dat een luxeprobleem zijn? Als ik een bepaald gebouw zie waar een architect of kunstkenner helemaal van in extase raakt, doet het mij waarschijnlijk niets. Dan denk ik "ja, leuk" en loop door. Hetzelfde geldt voor potjes in een museum.

Bepaalde dingen hebben gewoon geen betekenis voor je en andere weer wel. Dat zou ook niet goed zijn, anders zou iedereen overal in geïnteresseerd zijn, of althans altijd in dezeflde dingen.

[poesiefox]

Als je later zelf kinderen hebt, kun je weer mee verrast raken door mee te kijken door hun ogen. Ik denk dat mensen daarom kinderen nemen.

Het is niet slechts jouw kind, jij bent het zelf. Het is niet alleen jouw eigen vlees en bloed, maar ook jouw eigen leven wat zich in feite herhaalt, maar nu met jijzelf als toeschouwer.

[gothicje]

ik ben het met nare man en poesiefox eens
maar als je bedoeld dat je helemaal nergens meer echt intens van kan genieten zoals vroeger? dat komt vast wel terug
ik heb het ook maar dat komt omdat ik depressief al begint al het gevoel weer terug te komen
het komt allemaal vanzelf wel, nieuwe opleiding/ baan, plaats.. nieuwe vriend kinderen etc wat je maar kan bedenken

[Yab-Yum]

nare man schreef op 30-07-2003 @ 15:35:
Waarom zou dat een luxeprobleem zijn? Als ik een bepaald gebouw zie waar een architect of kunstkenner helemaal van in extase raakt, doet het mij waarschijnlijk niets. Dan denk ik "ja, leuk" en loop door. Hetzelfde geldt voor potjes in een museum.

Bepaalde dingen hebben gewoon geen betekenis voor je en andere weer wel. Dat zou ook niet goed zijn, anders zou iedereen overal in geïnteresseerd zijn, of althans altijd in dezeflde dingen.

maar vroeger had alles veel meer betekenis, en dan ook nog eens dingen die nu niks meer met me doen.

[Yab-Yum]

nare man schreef op 30-07-2003 @ 18:44:
Het is niet slechts jouw kind, jij bent het zelf. Het is niet alleen jouw eigen vlees en bloed, maar ook jouw eigen leven wat zich in feite herhaalt, maar nu met jijzelf als toeschouwer.

heej nare man waar is Femke gebleven?

[Ochlocraat]

kaasstaafje schreef op 30-07-2003 @ 10:26:
Ik zie een foto van een mooi landschap of iets dergelijks en ik denk: wow, wat mooi. Dan ben ik er en ik denk: mjah, mooi ja. Mijn OGEN vinden het mooi, maar ik VOEL er niks bij, of althans niet echt iets. Net alsof ik alles al gezien heb. Dan ga ik naar een museum, zie 3 potjes, en denk ja leuk, kunnen we nu weer gaan. Ik mis die hoogtepunten, die verassingen van vroeger die ik als klein kind nog wel kon voelen. Het leven verast me niet meer, ik vind het saai. Herkent iemand dit, en wat moet ik eraan doen?

Dat lijkt me geheel normaal, in de zin van "ik herken het wel".

[Quiana]

Zoek nieuwe uitdagingen, neem een totaal andere
hobby, doorbreek de dagelijkse sleur...
Het kàn simpelweg niet dat je alles al gezien hebt ed,
er zijn altijd dingen die je nog niet gezien hebt,
die je verbazen etc etc. Maar dan moet je ze wel vinden.
(dit is niet zo lullig bedoeld als het klinkt )

Ik denk dat verbazingen over dingen idd minder worden
als je ouder wordt, maar het betekend zeker niet
dat er niks nieuws ed meer te vinden is...

[Laudate Dominum]

kaasstaafje schreef op 30-07-2003 @ 10:26:
Ik zie een foto van een mooi landschap of iets dergelijks en ik denk: wow, wat mooi. Dan ben ik er en ik denk: mjah, mooi ja. Mijn OGEN vinden het mooi, maar ik VOEL er niks bij, of althans niet echt iets. Net alsof ik alles al gezien heb. Dan ga ik naar een museum, zie 3 potjes, en denk ja leuk, kunnen we nu weer gaan. Ik mis die hoogtepunten, die verassingen van vroeger die ik als klein kind nog wel kon voelen. Het leven verast me niet meer, ik vind het saai. Herkent iemand dit, en wat moet ik eraan doen?

Mis ik ook...maar die gevoelens krijg je weer terug als je je passies uitbuit..probeer het maar, ik heb het ook gehad..