Ok ... there we go.
Een week geleden ging ik mijn vriendin opzoeken die in Rotterdam woont. (zelf woon ik in Ede).
Na een gezellige dag shoppen zou ik de laatste trein weer naar huis nemen.
Toen ik het huis verliet van mijn vriendin om naar het station te lopen, merkte ik na een paar minuten dat ik gevolgd werd.
Het was al donker en er waren niet veel mensen op straat.
Ik sloeg wat zijweggetjes in om het zeker te weten, en ja, de persoon achter me ging precies dezelfde weg. Ik liep wat sneller en kwam op het station aan.
Ik ging zitten en de man (zo'n 35 jaar schat ik ) blééf me maar aanstaren.
ik werd er bloednerveus van, maar probeerde me ergens anders op te concentreren.
Eindelijk kwam de trein eraan, maar je raad het al ; tot overmaat van ramp moest hij dezelfde trein hebben.
Het was niet druk in de trein, omdat het de laatste was.
Ik liep een paar coupe's door en probeerde hem kwijt te raken zodat hij niet wist waar ik ging zitten.
Hij was nergens te bekennen. Hij zal wel in een andere coupe zitten dacht ik opgelucht.
Nog geen 5 minuten later kwam hij binnen en ging een paar stoelen verderop zitten. Hij heeft me de hele weg doordringend aangekeken. Ik werd er gek van en vroeg of er misschien iets was.
Hij zei niks, maar wendde zijn blik af. Ik ging maar wat lezen, en toen ik een kwartier later opkeek zat hij wéér zo te staren. het was echt freaky !!!
Eindelijk was de trein er en ik stapte uit.
De man ook.
Ik bekeek hem eens goed, maar kon niet echt iets vreemds ontdekken ofzo ... hij was normaal gekleed en zag er gewoon/verzorgd uit.
Hij keek terug, en zei 'fijne avond nog'.
Het kwam er niet gemeend uit. Het kwam er ijs en ijskoud uit.
met donkere doordringende ogen.
ik snap er niks van, het leek wel of hij echt een intense hekel aan mij had .. en ik ken die persoon niet eens
Ik had verwacht dat hij me verder zou volgen, maar na die "fijne avond nog" vervolgde hij (tot mijn verbazing) zijn eigen weg.
Hij stapte in zijn auto en reed weg.
Ik heb het nummerbord onthouden en ben daarna als een gek naar mijn auto gerend en weggereden.
Ik keek steeds in mijn spiegel of ik niet gevolgd werd maar kon niks ontdekken.
Ik kwam thuis, en ben gaan slapen.
de volgende dag ging ik 's morgens naar mijn werk en liep de parkeerplaats op om mijn auto te halen.
Stond diezelfde auto van die man ook op die parkeerplaats !!!
Aaaaaaaaaargh!!
Kortom wat ik nu wil zeggen is dat ik vanaf die avond elke keer nachtmerries heb.
Ik kan niet slapen en als ik al in slaap val, word ik badend in het zweet wakker.
Ik durf 's avonds (soms ook overdag) amper nog over straat.
Ik weet dat hij in de buurt woont en als ik gewoon een boodschap moet halen kijk ik steeds over mijn schouder of ik niet gevolgd wordt.
Ik leef voortdurend in angst.
Nu is mijn vraag: wat kan ik tegen die nachtmerries doen
en wat zouden jullie doen in mijn situatie?
ik kan ook niet naar de politie ofzo, want die persoon heeft mij in feite niks gedaan.
pleaze help