Wat moet ik doen?

[aboe]

Ik heb een tijd geleden hier een brief geplaats voor mijn moeder, die ik overigens nooit meer verstuurd heb vanwege angsten.
In die brief stond wat ik voelde, dacht en wat me dwars zat. Er is veel gebeurt tussen mijn moeder en de rest van het gezin. Ik wil verder liever niet ingaan op details.
Ik heb lang geen contact meer met haar gehad. Ik woon alleen met mijn vader en financieel hebben we het niet breed, (o.a door schulden die mijn moeder maakte) en staan nog altijd diep in de schulden. Mijn vader probeert me het beste te geven en daar ben ik hem ook heel erg dankbaar voor. Nu is het zo dat ik over 2 weekjes ga verhuizen naar de andere kant van het land omdat ik ben aangenomen op theaterschool en zal ik dus op kamers moeten. Die heb ik eentje gevonden. Dan krijgen we natuurlijk de keerzijde van het hele verhaal..het is te duur voor pap. We hebben er samen over gepraat en we zijn tot twee conclusies gekomen: ik moest naar mam om te vragen of zij de helft van mijn kamer per maand wilde betalen. (ze heeft geen verbinding meer met mij voor de wet, ook niet financieel). Dat heb ik vorige week gedaan. Het bezoek was niet echt goed gegaan kvoelde me meteen weer het kleine kwetsbare meisje. Maar mijn doel heb ik bereikt: ze betaalt elke maand de helft van mijn huur..op een voorwaarde: ik moet elke maand langskomen! Ik kan dat niet... het gaat nu zo goed met me, ik wil dat niet laten verpesten door haar. ik nog niet sterk genoeg. Het is gebleken dat elke opmerking die ze maakt mij nog steeds raakt.
Ik weet niet wat ik moet doen, ik voel me schuldig tegenover pap. Hij gaat zo snel mogelijk het huis uit en gaat in een caravan wonen..(of als hij het kan betalen een klein bungalowtje)
Ik voel me zo schuldig, het feit dat mijn pap dat allemaal voor mij opgeeft! Maar tegelijker tijd ben ik hem zo ontzettend dankbaar! Hij zegt dat ik er voor moet gaan en aan mezelf moet denken....

Wat moet ik doen?

Liefs Aboe

Wat een klotesituatie zeg!!
wat je moeder doet mag niet, jou verplichten langs te komen om dan pas je huur voor je kamer te betalen. Je vader offert veel, bijna alles als ik dat zo hoor, voor je op, maar dat is natuurlijk ook niet goed. Zo heeft hij geen leven. Kun je er niet met iemand over praten die je kan helpen? Hoe is, als ik vragen mag, dan de regeling tussen jou en je moeder getroffen. Want je bent haar kind, dus heeft ze wel financiele verplichtingen aan je, lijkt mij.
Echt andere tips heb ik ook niet voor je.. heeel veel succes!!

[Nona]

Zodra je op die theaterschool zit en een beetje gewend bent aan het programma en dergelijke kan je misschien kijken of je zelf een baantje kunt vinden voor op zaterdag ofzo (als je dat nog niet hebt). Alle kleine beetjes helpen, en als je wat zelfstandiger wordt op deze manier kan je wellicht van je moeder los komen.

Als je je moeder ziet kan je misschien de touwtjes in handen nemen als dat lukt. Jij bepaalt wat er besproken wordt en jij leidt het gesprek. Als zij het een richting op stuurt die je niet bevalt laat je niet over je heen lopen en begin je doodleuk over waar jij het over wilt hebben. Dat vereist ook wel wat hoor, maar zo steek je je krachten in het gesprek en niet in het weer opbouwen van wat zij afgebroken heeft.

Verder helpt een kamer delen vaak wel. Vraag eens iemand die er wat over weet wat je er precies uit kan slepen aan financieringen en subsidies. Daar kan je misschien nog wel wat vandaan halen.

Jemig, wat een ***situatie... Sterkte ermee hoor!

[Fantôme]

dag aboe...
*grom, ik post alleen omdat jij het bent*
ik ken je situatie, en ik moet zeggen, erg knap dat je naar je moeder bent toegegaan! wat je moeder doet is een beetje een vorm van chantage in mijn ogen, wat niet mag. anderzijds... kan je je vader ook niet voor alles laten opdraaien. als je langs komt, hoelang moet je dan bij haar zijn? probeer het, iig de eerste keer, over allerdaagse dingen te hebben, iets waardoor jullie bijna onmogelijk een ruzie oid kunnen hebben. zoals school, of dat je lekker naar het strand bent geweest. enz.
probeer het iig! trouwens, krijg je geen studiefinanciering?? wat je ook kan doen, is zelf er een baantje bijzoeken, zodat je je vader ook wat kan helpen met betalen... als dat met je school te combineren valt natuurlijk.

trouwens... de eis die je moeder stelt, mág natuurlijk niet... maar anderzijds betekend het dat ze van je houd, dat ze je wilt zien, en zich waarschijnlijk schuldig voelt over alles wat er is gebeurd.
gun het haar, het wat goed te maken.

liefs, wendy

[aboe]

Ik heb het zo allemaal is gelezen. Dank je wel voor het reageren!
Ik weet dat wat ze doen fout is..maar dat doet ze niet omdat ze van mij houdt..dat is een ding! Dat weet ik zeker.
Ik wil er zeker ook bij gaan werken..alhoewel ze tegen me hebben gezegd dat ik daar waarschijnlijk geen tijd voor heb. Ik ga het wel proberen.
Ze heeft helemaal geen verplichtingen meer, tijdens het scheidingsproces zei pap dat hij op geen manier meer met haar te maken wilde hebben. Ze hoeft dus ook geen alimentatie te betalen, voor de wet is ze nix meer van mij.
Het is zo ontzettend moeilijk om constant door haar opmerkingen heen te kijken, dat houd ik gewoon niet vol. En ik ga er ook nooit tegenin, gewoon omdat ik bang ben..bang voor haar. We hebben het over gewone dingen, want over het verleden mag niet gepraat worden, daar is nog nooit iets over gezegd.
Damn ik wil voor mijn toekomst gaan, voor mijn pasie....dit mag ze toch ook niet van me afnemen????


Liefs Aboe

[Nona]

Nee, natuurlijk mag ze je jouw toekomst niet afnemen. Ga ervoor meis, bijt je erin vast! Je wilt dit graag en je kunt het, ok?

Bij een introductie op de universiteit werd ook gezegd dat je naast de studie niet echt kan gaan werken. "Ja, een zaterdagbaantje misschien" zeiden ze, dus ik neem aan dat dat met een beetje doorbijten mogelijk moet zijn. Maar meer dan een paar uurtjes per week kan je inderdaad niet werken. Bovendien moet je eerst even aan je studie gewend raken; je kan niet meteen al met een baantje beginnen. Dat is te veel in 1 keer.

Maar zoals ik al zei: alle beetjes helpen!

[Sannetje]

Misschien is een lening bij de IB-groep een optie? Je krijgt dan wel nog meer schulden, maar die kun je dan na je studie afbetalen...

Probeer in elk geval overal (gedeeltelijke) teruggave voor aan te vragen; voor je ziektenkostenverzekering (via IB geld terug vragen), voor belastingen en heffingen enzo. Het is even wat geregel, maar het loont zich.

In principe is je moeder financieel verantwoordelijk voor je tot je 21e, maar ik weet niet of je haar daar (wettelijk) aan zou kunnen houden.

Kijk ook of je huurprijs niet te hoog is (volgens het puntensysteem) Dit gaat wel over kale huur, dus zonder gas, water, licht etc.

Ik hoop dat je hier wat mee kunt en ik wens je veel sterkte....

[VG]

Ja, ik kan me alleen maar aansluiten op de bovenstaande reacties...

Enne, Aboe? Ga je alsjeblieft niet schuldig voelen over je vader, hij heeft het beste met zijn dochter voor en daar moet je zeker heel erg trots op wezen!!! Top!

Ga er gewoon voor en kijk hoe je het ervan afbrengt...

En onthou 1 ding heel goed:

Als je echt iets heel graag wilt, zal je dat lukken ook! Hoe moeilijk het je soms ook wordt gemaakt en hoe onmogelijk het soms ook lijkt...

Je kan het!

Ow, en je vergeet niet eens in de zoveel tijd eens een pilsje te gaan drinken met die pa van je he! Denk erom!

[aboe]

lief!!!
Pilsje drinken met die pa van mij, zal ik zeker doen..want ik ben zo ontzettend blij met hem!
Ik ga er ook voor......! Theater is wat ik wil..dat laat ik door niemand tegenhouden...
ik sta later op het toneel, hoe dan ook! Ook al geloofd er bijna niemand in,..ik geloof er in!

Liefs mij

[Nona]

aboe schreef op 08-08-2003 @ 00:01:
lief!!!
Pilsje drinken met die pa van mij, zal ik zeker doen..want ik ben zo ontzettend blij met hem!
Ik ga er ook voor......! Theater is wat ik wil..dat laat ik door niemand tegenhouden...
ik sta later op het toneel, hoe dan ook! Ook al geloofd er bijna niemand in,..ik geloof er in!

Liefs mij

That's the attitude girl!

[aboe]

Mam heeft net weer gebeld... of ik deze twee weken nog tijd heb om een paar dagen naar haar toe te komen, ik heb gezegd dat ik geen tijd heb. Aaargh...als dat zo elke maand moet... dat wordt echt een zwaar gevecht .

[Nona]

aboe schreef op 08-08-2003 @ 17:36:
Mam heeft net weer gebeld... of ik deze twee weken nog tijd heb om een paar dagen naar haar toe te komen, ik heb gezegd dat ik geen tijd heb. Aaargh...als dat zo elke maand moet... dat wordt echt een zwaar gevecht .

Een paar dagen??? Wat dacht je van gewoon een middagje op de thee! Nee, zoals ik het nu hoor is een paar dagen achter elkaar te veel. Hou je taai hoor!

[aboe]

Tja..we wonen 2,5 uur rijden van elkaar... ik ben vorige week 1 nachtje geweest, is niet goed gegaan, heb mijn zus gebeld (woont in dezelfde stad als haar) en is me op komen halen...
Het irritante is dat zij geen besef heeft dat er dingen mis zijn gegaan.... volgens haar heeft ze mij goed opgevoedt! en volgens haar laat ik haar in de steek als ik haar niet op zoek.......

[VG]

aboe schreef op 08-08-2003 @ 18:09:
Tja..we wonen 2,5 uur rijden van elkaar... ik ben vorige week 1 nachtje geweest, is niet goed gegaan, heb mijn zus gebeld (woont in dezelfde stad als haar) en is me op komen halen...
Het irritante is dat zij geen besef heeft dat er dingen mis zijn gegaan.... volgens haar heeft ze mij goed opgevoedt! en volgens haar laat ik haar in de steek als ik haar niet op zoek.......

Hmm, ik zou je moeder duidelijk proberen te maken dat je best langs wilt komen, maar zeker niet voor een paar dagen (want zo te zien vind je dat gewoonweg teveel!).

Wanneer je naar je moeder gaat, kan er dan niet iemand met je mee gaan (je zus bijvoorbeeld). Zodat je daar wat steun aan hebt en het minder snel mis gaat...

Je moeder komt me over als iemand die weinig inlevingsvermogen heeft en daardoor niet ziet wat ze fout doet/ jou aandoet...

Lastig hoor, denk goed om jezelf en laat je niet te ver meevoeren in de eisen die je moeder stelt.