En nu??

[~~dolce~~]

hey
heb dus pas zo'n in-take gesprek gehad bij bureau jeugdzorg.. maar jah. daar komen nog wat verslagen van enz.. maar daarna kom k dus op een wachtlijst van een half jaar en eerlijk gezegd gaat het nu alleen maar slechter. en k weet gewoon niet of k dat volhoud, een half jaar wachten. Ik heb ook steeds vaker weerde neiging om weg te lopen, maar ja k weet dat die wegloopactie's toch niks opleveren.afleiding zoeken werd me gezegd, jah dat probeer k, maar soms lukt het me gewoon niet, of moet k me echt dwingen om iets leuks te gaan doen met vrienden ofzo.

heeft iemand miss. "tips", oid om het toch nog ff vol te houden...

kuzzies mir

[Nona]

Blijf posten en het van je af schrijven (en praten misschien als je iemand hebt die wil en kan luisteren). Kom op meis, we staan achter je!

Ja, vriendinnen opzoeken, afleiding zoeken... Zolang het je lukt moet je het absoluut doen. En zo af en toe lekker ongegeneerd uithuilen helpt (al is dat tijdelijk).

Niet weglopen hoor, het helpt echt niet. Gewoon niet doen. Sterk zijn.

Echt, ik weet weinig nuttigs te zeggen, sorry. Veel sterkte in ieder geval.

Nona

[Keyser Saus]

uhmzz sorry het is misschien niet echt een tip ....maar als je het bijna niet meer volhoud moet er toch een andere instelling zijn waar je terecht kunt. (?)

En anders, tsja, verder dan het gebruikelijke 'afleiding zoeken' kom ik ook niet.

sorry

veel succes iig

[~~dolce~~]

thanx, voor die lieve reactie's dat doet me wel goed!! kreeg dr wel traantjes van in me ogen *schaam* voel me gewoon kut nu...

[Fantôme]

ey mir,

naja, ik weet wel wat er aan de hand is... dankzij je pm's.
sorry dat ik daar niet goed op heb kunnen reageren.
zie ook mn steekwoorden... dat spijt me echt. ik weet er niet zo goed raad mee. je moet je cker niet schuldig oid voelen. het is sowieso niet jouw schuld wat er niet gebeurd, en je stelt je ook niet aan, wat je nog wel eens zegt in je pm's.

afleiding ja, maar dat is je al weetikhoevaak gezegd.
en idd, soms lukt dat gewoon echt niet.
na... je hebt mn telefoonnummer gekregen, mocht je het echt even niet weten en het willen vertellen (vertellen dus, niet schrijven) omdat het echt even te veel is, mag dat altijd. maja, echt veel heb je er ook niet aan, omdat ik niet bij je in de buurt woon

weglopen heeft idd geen zin denk.
ten eerste al om een zeer praktische reden. je bent minderjarig.
maar wat je vader doet is echt niet goed. en ik weet niet of hij problemen heeft, maar ik denk dat behalve jij, ook hij degene is die hulp zou moeten krijgen. ik ben alleen bang, uit jouw verhaal op te maken (ook het bericht wat hij heeft achtergelaten) dat het helaas nooit zo ver zou komen.

ik weet niet... misschien zit ik er volkomen naast. maar ik denk dat je vader iets van 'verlatingsangst' heeft. (nogmaals, ik kan er naast zitten). maar je moeder heeft een andere vriend, hij weet dat. eigenlijk zijn ze niet meer bij elkaar maar ze wonen nog wel bij elkaar, en dit is niet om financiele redenen.
en misschien zit ik veel te diep te graven hoor. maar misschien voelt hij zich verlaten door je moeder en pakt hij het daardoor (onbewust) bij jou anders aan. en die andere manier, is helaas, de verkeerde manier.

je schrijft al (niet hier) dat hij als een vreemde voor je is.
niet als je vader. en naar mijn mening, is hij ook niet, hoe hard het ook klinkt, als een goede vader hoort te zijn.
natuurlijk, hoe vaak we het ook niet met ouders eens zijn, ze geven je wel eens (zogenaamd corrigerend) op je kop. maar het grote verschil is, dat jij vaak niks fout doet! jij doet denk meer in huis dan de gemiddelde van jouw leeftijd en scheldpartijen kan je daar niet bij gebruiken.

een wachttijd van een halfjaar! dat is wel erg lang vind ik hoor.
je zou het eens bij andere instellingen kunnen proberen. die hebben misschien kortere of helemaal geen wachttijden.

spreek je die vertrouwenspersoon, ook al heb je denk vakantie, nog wel eens? en levert dat nog wat op? niet veel zeker... ?
dat is echt heel erg jammer.

nou meid, ik dwaal vreselijk af. maar zoals ik zei, moest ik goed nadenken wat en hoe ik het wilde zeggen. dit is er een btje uitgekomen, maar het is naar mijn mening nog niet helemaal hoe het bedoeld is ofzo

nja, bellen kan dus he?! en pm'en enzo!

liefs, wendy

[~~dolce~~]

hey
het gaat nu dus weer niet, k weet NU moet k afleiding zoeken,maar k wil wel maar het lukt me gewoon niet...
de meeste vriendinnen zijn op vakantie, een paar zijn dr wel, net deed dr een op msn zo bot, en dan denk k gelijk dat iedereen me niet meer moet.. k weet het gewoon ff niet, k ga zo wel kijken of dr nog een paar thuis zijn, want k moet gewoon wel..

naar mijn vertrouwenspersoon durf k niet meer, k ben bang dat ook zij zoiets heeft van zoek het maar uit.. ze heeft het toch te druk en kan mij daar niet bij gebruiken.. k voel me gewoon schuldig als k dr weer ga lastig vallen..

naja, dit zal wel heel vaag overkomen, en k weet ook niet wat k hiermee wil..

kuzzies mir

hé, moet je horen, wanneer jij hulp nodig hebt, moet je gewoon naar iemand toegaan.. en je niet schuldig gaan voelen. Echt waar niet, jij hebt hulp nodig, daar hoef je je niet schuldig voor te voelen, echt niet..
hé, meissie, kop op!

Kus

[Nona]

Haal je niets in je hoofd hoor! Als iemand één keer bot doet zegt dat niets. Natuurlijk mag je je daardoor rot voelen, het is zelfs heel logisch, maar je hoeft niet meteen te denken dat ze je niet meer moet! Voel je er niet te rot om, want er is vast een verklaring voor.

Een vertrouwenspersoon is ervoor om lastig te vallen. Die wil heus naar je luisteren, want daarvoor is ze er. Daar hoef je je echt niet schuldig om te voelen. Bovendien: als jij het gevoel hebt dat je het nodig hebt is dat vast zo! Ga er maar gewoon heen hoor.

Kop op meid! Je komt er wel uit!
Nona

[~~dolce~~]

Kruimel schreef op 08-07-2003 @ 13:56:

Een vertrouwenspersoon is ervoor om lastig te vallen. Die wil heus naar je luisteren, want daarvoor is ze er. Daar hoef je je echt niet schuldig om te voelen. Bovendien: als jij het gevoel hebt dat je het nodig hebt is dat vast zo! Ga er maar gewoon heen hoor.

jah, das wel zo.. maare das dus net het probleem, voor mij is ze een vertrouwenspersoon, maar eigenlijk is ze dat helemaal niet, ze is gewoon een lerares.. (vakantie )

maare gelukkig gaat het nu weer wat beter en ga k zo de stad in....

kuzzies mir

[Fantôme]

Kruimel schreef op 08-07-2003 @ 13:56:


Een vertrouwenspersoon is ervoor om lastig te vallen. Die wil heus naar je luisteren, want daarvoor is ze er. Daar hoef je je echt niet schuldig om te voelen. Bovendien: als jij het gevoel hebt dat je het nodig hebt is dat vast zo! Ga er maar gewoon heen hoor.

precies noon!

daar zijn ze voor!
pff, ik wil later maatschappelijk werkster worden en moet er niet aan denken dat iemand niet met me wil praten omdat die bang is mij lastig te vallen

ofwel mir, gewoon doen!

[~~dolce~~]

hey
ben bij me vertrouwenspersoon langs gegaan, maar ze is dus op vakantie, nog 2 weken..

verder voel k me nu ontzettend schuldig.. k word dr gek van.. daar kan k dus echt niet tegen, je schuldig voelen..
k heb normaal altijd vet veel problemen met me vader, het is een te lang verhaal om hier te typen, maar nu doet ie opeens weer normaal, en dan begin k zo te twijfelen aan mezelf.. "ligt het aan mij" verbeeld k me dingen" enz..
k word er dus echt gek van, en kan gewoon niet tegen zo'n schuld gevoel, maar k weet ook dat eht binnen 5 min. weer zo kan zijn als anders..

op dit moment voel k me gewoon zo rot, en wil k niet meer..

kuzz

[Nona]

Het ligt niet aan jou, dat weet je ook wel. Je verbeeldt je heus geen dingen!

[~~dolce~~]

hey mensen,
k voel me weer eens heel erg klote, en k weet eigenlijk niet of het wel mag, maar k schrijf het toch maar ff hier op..

vandaag ging eigenlijk best goed, k voelde me vanochtend wel al rot, maar gelukkig is dat weer over gegaan doordat een vriendin kwam en k daarna moest oppassen, maar nu is dat klote gevoel weer helemaal terug, heb ff nergens zin in, ben misselijk, kan geen beslissingen nemen, wil wel slapen maar lukt niet... k voel me gewoon heel raar.. alsof alles aan me trek.. V. doet ook weer zo dom, en verder voel k me weer schuldig om alles, k heb zo'n zin om nu keihard te gaan janken... ook vraag k me nu sterk af of k nog wel hulp wil, wat voor nut zal het hebben, en wat als het nou helemaal niet werkt? k wil gewoon niet verder.. of toch wel.. k weet het echt niet... k voel me zo verrot.. echt niet normaal. k weet niet wat k moet doen..

morgen kan k weer met iemand praten, maar k weet gewoon niet wat k moet vertellen, het gaat gewoon slecht, en jah, dr komt wel hulp maar k sta eerst nog op een wachtlijst van 7 maanden.. (jah, heb een brief gehad waarin stond hoe lang ie precies was)
naja, jullie hebben hier helemaal niks aan, en k verwacht ook geen reactie's maar nu ben k het toch ff kwijt en miss dat dat wel ff helpt..

kuzzies mir

[Anne]

mir_1986 schreef op 14-07-2003 @ 22:39:

morgen kan k weer met iemand praten, maar k weet gewoon niet wat k moet vertellen, het gaat gewoon slecht, en jah, dr komt wel hulp maar k sta eerst nog op een wachtlijst van 7 maanden.. (jah, heb een brief gehad waarin stond hoe lang ie precies was)
naja, jullie hebben hier helemaal niks aan, en k verwacht ook geen reactie's maar nu ben k het toch ff kwijt en miss dat dat wel ff helpt..

Je kunt in ieder geval zeggen wat je hierboven hebt opgeschreven... voor mij zegt dat genoeg.

Die wachtlijst... dat is erg balen.

En blijf maar lekker van je af schrijven, dat helpt écht! En een reactie krijg je dus ook nog. (niet echt nuttig, maar toch)

[Fantôme]

Anneee schreef op 14-07-2003 @ 22:42:
Je kunt in ieder geval zeggen wat je hierboven hebt opgeschreven... voor mij zegt dat genoeg.

Die wachtlijst... dat is erg balen.

En blijf maar lekker van je af schrijven, dat helpt écht! En een reactie krijg je dus ook nog. (niet echt nuttig, maar toch)

en idd!! blijven schrijven meis!!
je komt er echt wel.
je bent al zo ver! en ik merk af en toe al steeds meer positieve dingen! go girl!!

[smilegirl]

als het echt helemaal mis met je gaat..
kan je omgeving dit melden bij jeugdzord en wedden dat je dan binnen een week aan de beurt bent (spreekt uit ervaring)
verder geen bijzondere tips..
probeer vol te houden...
zoek inderdaad afleiding praat er schrijf van je af wat je dwars zit..
hou nix voor je...
je red het wel
knuf smilegirl

[~~dolce~~]

en nu?? nu gaat het weer super slecht...
van me afschrijven, jah heb k net gedaan, maar het helpt geen zak, en k kwam ook niet uit me woorden...ook weet k dat het geen zin heeft omdat ze het toch niet kan lezen(mailtje sturen maar ze is op vakantie)
hmm, k ga het hier maar ff plaatsen al weet k niet of het mag

18-7-2003
hmm,k ga toch maar ff schrijven alhoewel k geen zin heb, k voel alleen dat het niet goed gaat, k voel me echt verrot..
k ben echt doodmoe van het oppassen van vanmiddag...echt moe.. heb ook ongelofelijke hoofdpijn, en dan nog me vader dr bij,maakt me hoofdpijn nog erger.. k wist niet dat een mens zo kon zeiken..
k zit op me kamer tv te kijken, hij komt naar boven en vraagt wat, hij kreeg niet snel genoeg antwoord dus gelijk deed ie weer dom, zo van:"uit jou komt toch niks zinnigs" (en bedankt)
hmm, daarna zat ie weer te zeiken, maar gelukig geen echte ruzie gehad, dat kan k echt niet meer hebben hoor.. dan ben k echt weg..
onder het eten was ook weer een ramp,echt hij was weer aan het zeiken..maar k ging dr maar niet op in..dr was echt een gespannen sfeer, en k ben zo snel mogelijk maar weer naar boven gegaan. het eten... jah, ... k ben aan het afvallen, maar k weet nie, k kom dr niet uit
iedereen zegt wel je bent niet te dik enz. maar k geloof ze niet.,.. k ontbijt(om 12 uur met tegenzin) en avondeten en dat was het.. k vind het wel best, k was ook nog misselijk na het eten dus laat maar zitten,(maar wel blijven eten anders krijg je weer een paar mensen op je dak)

k voel me nu alleen maar slechter.. k weet echt niet wat k dr aan moet doen..
bep is dinsdag weer terug,maar k ken mezelf k durf alsnog niet naar dr toe... terwijl k wel wil, denk k, maar k wil dr ook niet meer lastigvallen..wat heeft ze dr aan, straks doe k mezelf wat aan, daar word ze ook niet vrolijk van..

naja, volgende week kermis, genoeg afleiding dus!!hmm, maar nu vind k mezelf maar een kutwijf, en jah, k haat mezelf....k voel me echt verrot...

kuzzies

[pessimistje]

mir_1986 schreef op 06-07-2003 @ 22:25:
hey
heb dus pas zo'n in-take gesprek gehad bij bureau jeugdzorg.. maar jah. daar komen nog wat verslagen van enz.. maar daarna kom k dus op een wachtlijst van een half jaar en eerlijk gezegd gaat het nu alleen maar slechter. en k weet gewoon niet of k dat volhoud, een half jaar wachten. Ik heb ook steeds vaker weerde neiging om weg te lopen, maar ja k weet dat die wegloopactie's toch niks opleveren.afleiding zoeken werd me gezegd, jah dat probeer k, maar soms lukt het me gewoon niet, of moet k me echt dwingen om iets leuks te gaan doen met vrienden ofzo.

heeft iemand miss. "tips", oid om het toch nog ff vol te houden...

kuzzies mir

Ik had hetzelfde probleem, het duurt daar echt fucking lang.
Maar nu zit ik daar eenmaal, en het enige wat ik te horen krijg is waarom ik zo ben, maar dat intresseert me eigelijk helemaal geen reet.

mir_1986 schreef op 18-07-2003 @ 22:42:
bep is dinsdag weer terug,maar k ken mezelf k durf alsnog niet naar dr toe... terwijl k wel wil, denk k, maar k wil dr ook niet meer lastigvallen..wat heeft ze dr aan, straks doe k mezelf wat aan, daar word ze ook niet vrolijk van..

Misschien onzinnig om op zo iets kleins te reageren, maar goed. Ik weet niet wie Bep is, maar als jij om iemand geeft en die iemand heeft problemen en die iemand komt niet naar jou toe en doet vervolgens zichzelf iets aan, vind jij dat dat 'prettig'? Voel jij jezelf dan schuldig, bv. omdat je het niet aan hebt zien komen? Of omdat je het gevoel hebt dat die iemand dacht niet naar jou toe te mogen komen of wat dan ook? Wanneer voel jij je beter, als iemand wel of als iemand niet naar je toe komt? Bedenk je dat zo iets misschien ook wel voor anderen geldt.

Je zult die zes maanden toch nog door moeten komen, zoek dus zolang hulp in een andere vorm. Bv. bij mensen in je omgeving. Bij de SOS Telefonische Hulpdienst is het ook mogelijk om brieven te schrijven met iemand...weet even niet hoe het heet, 'k zal zo de link van de SOS Telefonische Hulpdienst iig even opzoeken. Zo'n hulpdienst kun je ook bellen in geval van nood, ze zijn 24/7 te bereiken en het is anoniem. En anders idd toch van je afschrijven of wat dan ook. Ga desnoods naar je huisarts en zeg dat je het niet langer uithoudt. Maar ga geen gekke dingen doen, daar schiet je weinig (=niets) mee op.

pessimistje schreef op 18-07-2003 @ 22:46:
Ik had hetzelfde probleem, het duurt daar echt fucking lang.
Maar nu zit ik daar eenmaal, en het enige wat ik te horen krijg is waarom ik zo ben, maar dat intresseert me eigelijk helemaal geen reet.

tja, je moet natuurlijk wel zelf hulp willen...en je zult er zelf aan moeten werken, ze kunnen je alleen een beetje helpen, het uiteindelijke 'werk' moet je toch echt zelf doen.

http://www.sostelefonischehulpdienst.nl/

Ik weet niet waar je woont, maar ik geloof dat alleen bij Regio Rijmond en Midden-Holland ook dat 'schrijfmaat' zit. Maar moet je maar even kijken bij regio's en dan de regio waarin je woont.

[pessimistje]

Leonoor schreef op 18-07-2003 @ 22:49:
tja, je moet natuurlijk wel zelf hulp willen...en je zult er zelf aan moeten werken, ze kunnen je alleen een beetje helpen, het uiteindelijke 'werk' moet je toch echt zelf doen.

Als je vraagt om advies om goed zelfmoord te plegen, willen ze daar geen advies op geven.

[~~dolce~~]

Leonoor schreef op 18-07-2003 @ 22:48:
Misschien onzinnig om op zo iets kleins te reageren, maar goed. Ik weet niet wie Bep is, maar als jij om iemand geeft en die iemand heeft problemen en die iemand komt niet naar jou toe en doet vervolgens zichzelf iets aan, vind jij dat dat 'prettig'? Voel jij jezelf dan schuldig, bv. omdat je het niet aan hebt zien komen? Of omdat je het gevoel hebt dat die iemand dacht niet naar jou toe te mogen komen of wat dan ook? Wanneer voel jij je beter, als iemand wel of als iemand niet naar je toe komt? Bedenk je dat zo iets misschien ook wel voor anderen geldt.

hm,bep is mijn vertrouwenspersoon, naja, iemand waarbij k altijd ff me verhaal kwijt kon.
jah, k weet wat k daar schreef klopt niet, en wat jij chrijft wel, maar zo voelde k het...(beetje vaag)

[~~dolce~~]

pessimistje schreef op 18-07-2003 @ 22:52:
Als je vraagt om advies om goed zelfmoord te plegen, willen ze daar geen advies op geven.

nee??? gek he

sorry moest dr ff uit, komt miss bot over, maar jah

pessimistje schreef op 18-07-2003 @ 22:52:
Als je vraagt om advies om goed zelfmoord te plegen, willen ze daar geen advies op geven.

Gek hè? Dat is nl strafbaar. Je gaat naar zo'n instantie voor hulp en dan weet je best wat voor hulp ik dan bedoel, je gaat er niet heen voor hulp voor zelfmoord, dat kun je zelf ook wel verzinnen, denk ik. En wil hulp helpen, dan moet je het zelf willen en er zelf ook voor willen werken. Het leven kan leuk zijn, geloof me.

mir_1986 schreef op 18-07-2003 @ 22:52:
jah, k weet wat k daar schreef klopt niet, en wat jij chrijft wel, maar zo voelde k het...(beetje vaag)

't is niet vaag, ik snap het ook wel...ik wilde alleen proberen je in te laten zien dat het misschien toch anders zou kunnen zijn dan jij (iig op zo'n moment) denkt.

[~~dolce~~]

Leonoor schreef op 18-07-2003 @ 22:51:
http://www.sostelefonischehulpdienst.nl/

Ik weet niet waar je woont, maar ik geloof dat alleen bij Regio Rijmond en Midden-Holland ook dat 'schrijfmaat' zit. Maar moet je maar even kijken bij regio's en dan de regio waarin je woont.

thanx!! je kan daar idd ook naartoe mailen. hmm, k weet niet of k dat ga doen..miss wel, k ga die site iig ff onthouden, maar jah, als k kan mailen ,jah kan k natuurlijk ook naar een bekende(vertrouwenspersoon) doen. maar goed
iig heel erg bedankt!!
kuzzies

[pessimistje]

Leonoor schreef op 18-07-2003 @ 22:54:
Het leven kan leuk zijn, geloof me.

Je zegt het goed, het kan en dat betekend dat het ook niet kan.
En het is niet wat je er zelf van maakt, je kan er niet altijd wat aan doen.

[fruitvliegje]

pessimistje schreef op 18-07-2003 @ 23:15:
Je zegt het goed, het kan en dat betekend dat het ook niet kan.
En het is niet wat je er zelf van maakt, je kan er niet altijd wat aan doen.

je kan het wel altijd verbeteren voor jezelf...

pessimistje schreef op 18-07-2003 @ 23:15:
Je zegt het goed, het kan en dat betekend dat het ook niet kan.
En het is niet wat je er zelf van maakt, je kan er niet altijd wat aan doen.

Het leven is zeker wel wat je er zelf van maakt. Het kan ook niet leuk zijn idd, maar daar kies je in zekere zin zelf voor. (Zie voor mijn (uitgebreidere) mening de topic op dit forum over dat onderwerp). Als jij een leuk leven wilt, dan zul je er voor moeten werken, net als ieder ander. Denk je dat mijn leven vanzelf leuk(er) is geworden? Was het maar zo simpel.

[pessimistje]

Leonoor schreef op 18-07-2003 @ 23:31:
Het leven is zeker wel wat je er zelf van maakt. Het kan ook niet leuk zijn idd, maar daar kies je in zekere zin zelf voor. (Zie voor mijn (uitgebreidere) mening de topic op dit forum over dat onderwerp). Als jij een leuk leven wilt, dan zul je er voor moeten werken, net als ieder ander. Denk je dat mijn leven vanzelf leuk(er) is geworden? Was het maar zo simpel.

En dat werken voor mij is gewoon moeilijk.

pessimistje schreef op 18-07-2003 @ 23:44:
En dat werken voor mij is gewoon moeilijk.

Dat werken is voor iedereen moeilijk.

[pessimistje]

Leonoor schreef op 18-07-2003 @ 23:45:
Dat werken is voor iedereen moeilijk.

dat maakt mij ook deppri, omdat ik het geluk dat ik wil vinden liefde heet en die schijn ik maar niet te kunnen vinden, niet meer.

[fruitvliegje]

pessimistje schreef op 18-07-2003 @ 23:47:
dat maakt mij ook deppri, omdat ik het geluk dat ik wil vinden liefde heet en die schijn ik maar niet te kunnen vinden, niet meer.

liefde moet je niet vinden, je komt het tegen. op een dag.
en liefde zit ook in familie.

[pessimistje]

fruitvliegje schreef op 19-07-2003 @ 11:19:
liefde moet je niet vinden, je komt het tegen. op een dag.
en liefde zit ook in familie.

voel ik weinig voor familie liefde!

[Quiana]

pessimistje schreef op 18-07-2003 @ 23:47:
dat maakt mij ook deppri, omdat ik het geluk dat ik wil vinden liefde heet en die schijn ik maar niet te kunnen vinden, niet meer.

Openstaan voor liefde wil ook weleens helpen.
(en soms is dat meer een kwestie van leren
dan van vinden..)

[shy girl]

hey lieve schat!
kvind ut eg schandalig dat je zo lang moet wachte..dit vind ik dus echt niet kunne.. kun je het niet bij een riagg proberen? die geven ook andere therapie volgens mij..bureau jeugdzorg is volgens mij nie zo gespecialiseerd..maja kweet ut nie zeker.
je kunt het altijd proberen..of misschien idd maatschappelijk werk ofzow
xxshy girl ikh oo r het nog wel!xxx

[~~dolce~~]

shy girl schreef op 19-07-2003 @ 18:08:
hey lieve schat!
kvind ut eg schandalig dat je zo lang moet wachte..dit vind ik dus echt niet kunne.. kun je het niet bij een riagg proberen? die geven ook andere therapie volgens mij..bureau jeugdzorg is volgens mij nie zo gespecialiseerd..maja kweet ut nie zeker.
je kunt het altijd proberen..of misschien idd maatschappelijk werk ofzow
xxshy girl ikh oo r het nog wel!xxx

hey,
mijn ouders zijn echt fel tegen het riagg,waarom?? k heb geen idee, dus daar zal k wel niet ver komen...
het maatschappelijk werk, wil me niet, want daar zou k heen gaan, maar na een vergadering oid hebben ze besloten dat k niet kon komen omdat ze waarschijnlijk te weinig konden doen, ze vonden dat k naar bureau jeugdzorg moest...
maar iig thanx voor je reactie, en k weet nu gewoon ff niet wat k moet doen, maar zo lang mogelijk volhouden.

kuzzies mir

Kun je niet met je ouders en/of je huisarts een tijdelijke tussenoplossing zoeken?

[~~dolce~~]

Leonoor schreef op 19-07-2003 @ 18:26:
Kun je niet met je ouders en/of je huisarts een tijdelijke tussenoplossing zoeken?

das eigenlijk wel nodig, maar k praat sowiezo al niet veel met mijn ouders, dat wil k zelf niet en k vind het veel te moeilijk.. maar dr komt ook nog bij, dan is dr (miss) een tussenoplossing, en dan zal k me verhaal weer aan een vreemde moeten vertellen, en dan ben k daar gewent en dan komt die jeugdzorg aankakken en dan moet k weer naar iemand anders.. dat zie k niet zo zitten,eerlijk gezegd
k probeer om er maar over te blijven praten met mensen uit me omgeving,en veel van me af te schrijven hoe moeilijk dat ook is af en toe...
en als k weer naar school moet gaat dat vast beter, (want daar zijn de meeste mensen waar k me verhaal kwijt kan) en dat zal wel een stuk schelen, hoop k
k weet gewoon ff geen oplossing

kuzzies mir

Je zult denk ik eerste voor jezelf uit moeten maken wat je wilt. Je redt het niet nog 6 maanden, denk je, maar een tussenoplossing denk je ook niet te willen (door een goede reden overigens, vind ik). Maar wat wil je dan wel? Wat vind je het belangrijkste? Probeer daar achter te komen.

Misschien kun je afspreken, mailen, bellen of wat dan ook met de mensen van school waarbij je je verhaal kwijt kunt?

[Guy,Interrupted]

belachelijk zo lang wachten, kun je niet naar een zorg instelling waarbij de wachtlijsen veel minder lang zijn?

[~~dolce~~]

*hmm, kijk vragend, mag k hem wel uppen??*
k heb nu echt zo'n zin om van me af te schrijven, en ja, k doe het lekker hier, heb k namelijk het idee dat mensen nog de moeite nemen het te lezen.

gister ging de hele dag goed, maar zodra k 's avonds/'s nachts thuis kom veranderd me stemming gelijk. k kon opeens wel janken. k voelde me verdomd alleen en niks waard. k dacht iets van wat maakt het nou uit als k weg ben niemand zou me missen en doorgaan met zijn/haar leven.. enz. ook heb k toen weer een heel klein beetje ge-am t, maar daar zal k het verder niet over hebben, wil het ook niet meer doen, ben zo bang dat dr weer gevraagd word"wat heb jij nou"
k maakte mezelf helemaal gek...

laatst heb k ook een BBQ gehad, en k zag dr zo tegen op, k dacht bij alles"mag k dit wel eten" en toen we klaar waren, was k boos, k had voor mezelf veel te veel gegeten..
vanmiddag zat k een sultana te eten, en terwijl k aan het eten was dacht k"stom wijf, dit mag je niet eten"

ook heb k werkelijk nergens meer zin in, k doe de dingen wel want als k eenmaal bezig ben vind k het wel leuk en heb k afleiding enz...

vanavond ging het alleen wel mis, en nogsteeds voel k me daardoor zo klote, het gaat echt om niks. ruzie om een fiets, miss een doodnormale ruzie,maar hoe mijn pa dan doet, das niet normaal.
hij vroeg namelijk of mijn fiets voor stond, en dat stond ie ook. word hij na het eten helemaal woedend, want mijn fiets zou midden op de weg staan(ja overdrijven is ook een vak) dus k hem braaf omrijden en in de schuur gezet. toen was k volgens hem een bedriegster en k lieg alles maar bij elkaar enz.. hij doet zo debiel..
ook zoiets onder het eten, k moest van hem een stukje in de krant lezen, zegt hij helemaa driftig:"k hoop dat je je lenzen in hebt, lees dit maar" en hij driftig met zijn vinger op de krant tikken.. gaat het over zwemmen in de rivier, dat dat gevaarlijk is.. en moet k nou net langs de lek wonen..dus weer een heel gezeik... k word echt gek, k haat me vader, maar dat mag en kan dan weer niet omdat het me vader is..

ik word dus echt gek en moest dit verhaal echt kwijt,

(als het niet mocht doe dr dan maar een slotje op)

oh, jah, me vertouwens persoon spreek ik van de week nog, en verder nog maar 6 maanden wachtten.

kuzzzies mir

[Nona]

mir_1986 schreef op 05-08-2003 @ 22:20:
*hmm, kijk vragend, mag k hem wel uppen??*

Ja, dat mag.

Meis, kop op!

[~~dolce~~]

sorry mensen dat k hem weer ga uppen en weer hier ga zeiken, maar miss helpt het wel,dus k probeer het gewoon.

ik heb geen ruzie meer gehad sinds vrijdag,maar ik voel me vandaag slechter dan ooit, mijn vader deed redelijk normaal,naja, voor zijn doen. maar ookal doe hij"normaal" ik moet niks van hem hebben. met mijn moeder kan k niet praten. zaterdag was k ff lang B. geweest, dat was wel goed, maar vandaag wou k ook,maar durfde niet, ben net toch geweest, maar wat k wou zeggen kwam dr niet uit, en zij wist niet wat ze moest doen,en k weet eigenlijk ook niet wat ze kan doen en verwacht ook helemaal niks van dr. omdat gewoon alles vertellen niet echt meer lukt had k haar dus een paar mailtjes gestuurd, die heeft ze nog niet kunnen lezen, zou ze deze week doen maar dr zijn weer eens wat problemen op die klote school. nou,leest ze het volgende week, maar dan ben k dr niet.

ik voel me een ongelofelijke zeikerd,ik wil zo graag dat ze die mailtjes leest, daar staat alles in, en vertellen lukte me niet. ik houd dit echt niet vol. dr is niemand die kan luisteren(of wil) en volgend schooljaar zie k al helemaal niet zitten, k kan niet meer normaal meedoen en doen alsof dr niks aan de hand is en alles normaal en prima gaat. en iedereen praat van:"oh, je hoeft nog maar een jaartje" wat nou jaartje, voor mij is een jaar echt veelste lang.

vandaag zou trouwens ook een vriendin komen of iig belllen, niet dus.. naja, zal wel niks met mij te maken hebben maar nu voel k me nog minder waard dan k al was.
oke, hier zullen jullie wel om lachen, en k kon dit ook niet aan B. vertellen,maar afvallen lukt me voor geen meter. helaas, denk dr wel 24/7 aan maar het lukt me niet. vandaag zelfs een paar pringles gegeten, en daarna voelde k me toch slecht.

pf... nu kom k dr helemaal niet meer uit,en ben bang dat iedereen (incl.B.) mij maar een raar en dom kind vind. en ja, dat trek ik me ontzettend aan.

volgens mij word k echt gek, en weet echt niet meer wat k hiermee aan moet.

[Nona]

Je mag nu wel stoppen met jezelf een zeikerd vinden. Hulp nodig is hulp nodig en het is goed dat je dan ook hulp zoekt. Bovendien weet jij het beste wanneer je hulp nodig hebt.

Ze leest je mailtjes heus nog wel, al is het niet vandaag. Ik snap dat het vervelend is dat je erop moet wachten, maar je kan er niets aan veranderen dus erover piekeren helpt niets.

Kop op meissie. Niemand vindt jou raar of dom. ({)(}) Dat zegt toch niemand?

Kus + knuf, Nona