Ik mag het openen!
een daverende uitroep,
zo onverwacht, zo stil.
piepstil steenstil.
onverklaarbaar
waar.
kilometers diep
inwaards
een enorme zee
binnenspetterend
van onverzadigde vreugde.
het laatste ochtendmaal!
wederom een smulpartij...
laat haar gissen
in mijn ongewisse
diep, dieper
oh, heerlijk!
zingend, denkend, voelend.
hetgeen ik bedoel, voel
ik nu zacht mijn binnenste
binnenstromen.
als een enorme rivier
van vermogend gas
bubbel jij nu naast mij
de ledematen teder
ineengeslagen.
klanken van een onnoembaar stopcontact
wist jij mij te ontlokken.
nu noem ik jou,
bij beide namen:
Tyfus Hoer
de achternaam achterwege latend.
nu drijf ik hier
de hele situatie
uit te kotsen.
lispelend, perplex
van al jouw rationaliteit.
ik haat de ratio,
ik verheerlijk
mijn geest
zullen we dan maar smullen?
van wat geweest is,
met de handen
fijntjes gevlochten
in het stroeve haar.
haar? een gemis.
vreugde!
Laatst gewijzigd op 17-08-2003 om 23:44.
|