Opleiding...

[Juliah]

't is een beetje lastig uit te leggen...maar ik ben dus (weer) een nieuwe opleiding gaan doen... Nou kom ik er dus achter dat het heel veel met van die 'situaties naspelen' is...en daar heb ik echt een gigantische hekel aan... Dat kan ik helemaal niet! Verder is het heel veel gezeik van 'hoe ervaarde je dat' enz. En heel erg toegespitst op je eigen ervaringen, gevoel, enz. En ook daar heb ik een gigantische hekel aan...

Stoppen of iets anders doen is niet echt een optie...maar of ik het op deze manier red, weet ik ook niet. Van die situaties spelen kan ik gewoone echt niet: of ik doe het ver beneden niveau of ik klap dicht. Gesprekken over hoe je dingen doet, waarom je ze zo doet, hoe je dat ervaart, enz. enz. enz. kan ik ook niet voeren, zeker niet in een groep van 22 mensen (en dan ook nog mensen waarbij ik me niet echt op m'n gemak voel).

Enz. enz. enz...kortom, ik heb mezelf weer eens flink in de nesten gewerkt en ik weet niet meer wat ik er mee aan moet. Ik heb nu al geen zin meer in de komende jaren, en ik moet nog beginnen...

Iemand een idee om bepaalde dingen toch te leren of wat dan ook? ('Gewoon doen' is geen optie, dat heb ik al vaak genoeg geprobeerd. Heel soms lukt het wel, maar over het algemeen niet.)

Heel erg bedankt voor het lezen iig alvast en (eventueel ) ook voor je reactie.

[Hawahaai]

Waarom klap je dicht? Heb je last van faalangst of iets dergelijks? Als het dat is, zou je een (sociale-)faalangsttraining kunnen volgen, mijn zusje heeft dat ook gedaan en die heeft er echt veel aan gehad.
Verder zou ik het ook niet weten, sorry...

[shy girl]

hey welke opleiding is dat dan precies?? misschien kun je nog stoppen als je je eg nie op je gemak voelt?

Juliah schreef op 29-08-2003 @ 08:28:
't is een beetje lastig uit te leggen...maar ik ben dus (weer) een nieuwe opleiding gaan doen... Nou kom ik er dus achter dat het heel veel met van die 'situaties naspelen' is...en daar heb ik echt een gigantische hekel aan... Dat kan ik helemaal niet! Verder is het heel veel gezeik van 'hoe ervaarde je dat' enz. En heel erg toegespitst op je eigen ervaringen, gevoel, enz. En ook daar heb ik een gigantische hekel aan...

Stoppen of iets anders doen is niet echt een optie...maar of ik het op deze manier red, weet ik ook niet. Van die situaties spelen kan ik gewoone echt niet: of ik doe het ver beneden niveau of ik klap dicht. Gesprekken over hoe je dingen doet, waarom je ze zo doet, hoe je dat ervaart, enz. enz. enz. kan ik ook niet voeren, zeker niet in een groep van 22 mensen (en dan ook nog mensen waarbij ik me niet echt op m'n gemak voel).

Enz. enz. enz...kortom, ik heb mezelf weer eens flink in de nesten gewerkt en ik weet niet meer wat ik er mee aan moet. Ik heb nu al geen zin meer in de komende jaren, en ik moet nog beginnen...

Iemand een idee om bepaalde dingen toch te leren of wat dan ook? ('Gewoon doen' is geen optie, dat heb ik al vaak genoeg geprobeerd. Heel soms lukt het wel, maar over het algemeen niet.)

Heel erg bedankt voor het lezen iig alvast en (eventueel ) ook voor je reactie.

[Juliah]

shy girl schreef op 29-08-2003 @ 11:22:
misschien kun je nog stoppen als je je eg nie op je gemak voelt?

Zoals in mijn eerste post stond:

Juliah schreef op 29-08-2003 @ 08:28:
Stoppen of iets anders doen is niet echt een optie...

@ HaWaHaai: Ik denk idd dat het iets van faalangst is. Ik weet alleen niet of zo'n training voor mij zin zal hebben, omdat ik er niet over kan praten ed, ook dan (juist dan) klap ik dicht. Theoretisch weet ik ook wel hoe het zit, ik kan er alleen niks aan veranderen.

[*sunrise1986*]

Denk je niet dat het over een tijdje beter zal gaan als je je studiegenoten beter kent en je meer op je gemak voelt in de groep?

[Juliah]

*sunrise1986* schreef op 29-08-2003 @ 16:02:
Denk je niet dat het over een tijdje beter zal gaan als je je studiegenoten beter kent en je meer op je gemak voelt in de groep?

Dat was bij vorige opleidingen ook niet het geval.

(Buiten dat voel ik me ook zelden echt op m'n gemak in een groep...en dit zijn nou niet echt 'mijn soort' mensen, om het zo maar te zeggen.)

Je kunt niet weglopen voor jezelf..Het is misschien wel heel erg moeilijk om jezelf zo bloot te geven (As je zegt wat je studeert, maakt het voor ons makkelijker om een reactie te geven) maar aan de andere kant is het ook een ontzettend goede training. Ik zou nu eens een keer doorzetten en je ook over deze moeilijke dingen heen zetten. je kunt niet steeds van opleiding blijven wisselen..En waarom wist je dit van te voren niet?! Dit is toch bij opleidingen altijd goed aangegeven?

Succes ermee!

[Juliah]

Ik loop ook niet weg voor mezelf, eerder voor anderen.

Wat ik al zei, doorzetten werkt niet (je gaat er van uit dat ik dat nog nooit gedaan heb). Het is geen kwestie van me er overheen zetten...ik zou willen dat het zo was.

Dit is ook niet de reden dat ik van opleiding ben gewisseld (waarom ga je ook daar maar van uit?). Waarom ik het niet wist? Kennelijk omdat het dus niet goed aangegeven was. Als het wel goed aangegeven was, dan had ik het idd geweten. (Lang niet alles en lang niet bij elke opleiding zijn dingen goed aangegeven, was het maar zo.)

Bedankt voor je reactie iig!

[Dreamerfly]

Hoi Juliah

Duidelijk is dat je steeds weer tegen hetzelfde probleem aan loopt en het belemmert je in het goed kunnen volgen/ deelnemen van/aan je opleiding. Dat is gewoon hartstikke lastig en vervelend. Weer stoppen is denk ik geen goed idee. Immers, je zal het waarschijnlijk, geheid weer tegen komen(ook al is het op een andere manier/ in een andere vorm) binnen een andere opleiding. Ik denk dat het belangrijk is dat je het uispreekt naar de betreffende leraar/docent; praat er over, dat je het er moeilijk mee hebt, vraag of hij/zij je er bij kan helpen/stimuleren. Het zou toch zonde zijn als je hierdoor op een gegeven moment gaat vastlopen.


Btw: Vind je de studie verder wel leuk?, interesseert het je?, ligt het je?

Zelf heb ik binnen mijn studie veel rollenspellen en kleine presentaties moeten doen. Ik heb de afgelopen 2 jaar veel over mezelf 'moeten' vertellen; gevoelens/gebeurtenissen etc. Ik vond dat in het begin moeilijk en eng(ik was dan ook best stil de eerste maanden bij bepaalde "vakken"), maar door het blijven doen/ leerdoelen opzetten(in een stappenplan uitwerken hoe je daar aan gaat werken) en praten is het mij toch gelukt hier veel losser in te worden.(ook al vind ik het nog steeds eng). Hierbij had ik alleen wel veel steun nodig van anderen(klasgenoten en docenten), daarom is het zo belangrijk hier over te praten. Dat vergt veel durf en inspanning, maar jij bent de enige die daar stappen in kan ondernemen.(maar goed dit alles zal je misschien wel beredeneert hebben).


Je zou een training/gesprek(ken) kunnen aanvragen op school om je problemen hiermee te bespreken.(decaan/coördinator?)

Misschien zou je op een ongedwongen manier bezig kunnen gaan met situaties 'naspelen'/rollenspellen door op toneel te gaan/ theatersport, iets met expressie en dergelijke..mogelijk samen met iemand?, dan is het een stukje makkelijker misschien....Maar goed...daar zal je ook niet al huppelend in stappen, ook dit is weer iets waarbij je, je grenzen best wel moet verleggen en je waarschijnlijk niet zo makkelijk vindt...



Weet je, zelf denk ik, dat je het meeste zou hebben aan individuele begeleiding van iemand, met mogelijk nog een paar mensen die hierin willen oefenen/die het eng vinden, zodat je het alles met mensen kan bespreken die met hetzelfde zitten en waarschijnlijker makkelijker durft te oefenen hiermee....Maar goed, dat vul ik nu zomaar even voor je in en ik weet niet of er zo'n mogelijkheid is; dat zou je dan kunnen vragen.


Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Mariamne

[Juliah]

Mariamne, dank je voor je (zeer) uitgebreidde reply. Op zich heb ik er wel wat aan...ik ken alleen nog geen enkele docent en ik ben niet iemand die een onbekende meteen maar aanspreekt (en zeker niet over zo iets ). Aan het eind van het eerste blok hebben we een gesprek met je mentor, ik denk dat ik dat maar af wacht... Ik heb mijn mentor al aangesproken over mijn gezondheid, dat ik daardoor problemen met mijn studie zou kunnen krijgen, ik wil hem niet hier nu ook meteen over aan spreken.

Of ik de studie verder wel leuk vind weet niet, de lessen beginnen komende week pas. Ik heb alleen nog maar een kennismaking gehad (en readers en boeken gekocht enzo).

Dingen over mezelf vertellen wil ik niet. Ik heb er geen behoefte aan om aan onbekenden dingen als gebeurtenissen en gevoelens te vertellen. Ik vind het ook niet goed dat dat soort dingen verplicht worden gesteld.

En nogmaals: ik ben de vorige keer(en) niet om deze reden gestopt met de opleiding, dat had andere oorzaken. Dit belemmerde me toen ook wel, mijn mentor kwam er toen min of meer een keertje achter en heeft vervolgens in de klas d'r mond voor bij gepraat, waardoor iedereen toen wist dat ik nogal onzeker was enzo.

Ik moet toch nog een keer langs de decaan...'k zal wel eens kijken hoe hij/zij is en of ik het daar tegen wil en durf te vertellen. En dan zal ik eens kijken of ik dat ook ga doen.

[Gwenniej]

Ik herken je verhaal....
ik krijg het pcies zo, zelfde soort opleiding (spw4)

ik ga het onwijs moeilijk krijgen het 1e jaar, maar ik ga doorzetten!
ik kan ook gene rollenspellen, en over me gevoel praten tegen 24 ' vreemde'


Ik ben vandaag o pde introductie dag meteen in het diepe gegooit en moest tussen de 3de jaar stana om te helpen, verder moest ik op het podium staan voor alle 1e jaars, en een lullig toneelstukje doen Ook ik had geen zin in de soort van ' hoofdrol' toen ik hem in me schoot geworpen kreeg, maar door af en toe je zelf er een beetje toe te dwingen, gaat het vanzelf de xen erop beter

maar je leert er zo ontzettend veel van, als je maar doorzet!
je komt er een stuk zelfverzekerder (en assertiever ook denk ik) uit

Miss voel je je nog totala niet op je gemak omdat iedereen nog vrij nieuw voor je is?
Bedenk je dat je niet de enige bent die het moeilijk vind!
er zijn genoeg mensen die met zulksoort opleidingen stoppen omdat ze het emotioneel te zwaar vinden (geestelijk dus)

ik zou als ik jou was proberen vol te houden, je zit op de opleiding om het te leren, dus dat het nu nog niet zo soepel loopt is oke, verder kun je met je mentor er over praten

[Hawahaai]

Juliah schreef op 29-08-2003 @ 13:25:
@ HaWaHaai: Ik denk idd dat het iets van faalangst is. Ik weet alleen niet of zo'n training voor mij zin zal hebben, omdat ik er niet over kan praten ed, ook dan (juist dan) klap ik dicht. Theoretisch weet ik ook wel hoe het zit, ik kan er alleen niks aan veranderen.

Als ik jou verhaal zo hoor, lijk je precies op mijn zusje... Die had dat ook zo, dat dichtklappen enzo, en zoals ik al zei heeft zij veel aan die cursus gehad.
Je kunt het allicht proberen, toch? Niet geschoten is altijd mis...
En bedenk (ja, dat is ook weer theoretisch, ik weet het): ieder mens maakt fouten en blunders, dat is helemaal niet erg, daar ben je mens voor. Ze moeten je respecteren zoals je bent. Dat kan alleen als jij jezelf ook respecteert.
Sorry dat ik je niet echt kan helpen, maar heel veel succes ermee.

[Juliah]

Nogmaals...doorzetten helpt me niet. Integendeel, ik krijg een hekel aan mezelf, ga mezelf stom vinden, ga me voor mezelf schamen, enz. enz. enz. Daar schiet ik dus niet zo veel mee op, behalve dat ik misschien geen 3 maar een 5 of een 6 ofzo krijg (of hoe ze zo iets dan ook beoordelen). Maar die 5/6 heeft dan wel grote gevolgen.

En ik wil er niet over praten, ik vind dat het ze niks aan gaat en dat het niet nodig is dat ze bepaalde dingen weten. Als ik iets wil vertellen, dan doe ik dat wel, maar ik houd er niet van als je verplicht dingen moet vertellen.

Op een bepaalde manier ben ik best zelfverzekerd, maar op een bepaalde manier ook niet. Volgens mij hebben ze btw wel assertieviteitstrainingen (nav dat mentorgesprek (met een mentor die ik dus nog niet ken en waar ik dus al iets tegen gezegd heb, omdat ik vond dat dat moest (wat ik dus al (heel erg) knap van mezelf vind))).

Ik zit in het tweede jaar, anderen hebben dus bepaalde dingen al gedaan/gehad. Er zijn al mensen afgevallen in het eerste jaar, enz. enz. enz. Ik geef ook echt niet zomaar op, dit zijn 'gewoon' de punten waar ik tegen aan loop. En waar ik dus opzich iets aan wil doen, zodat ik ook later niet op hoef te geven.

[Juliah]

HaWaHaai schreef op 30-08-2003 @ 09:03:
Als ik jou verhaal zo hoor, lijk je precies op mijn zusje... Die had dat ook zo, dat dichtklappen enzo, en zoals ik al zei heeft zij veel aan die cursus gehad.
Je kunt het allicht proberen, toch? Niet geschoten is altijd mis...
En bedenk (ja, dat is ook weer theoretisch, ik weet het): ieder mens maakt fouten en blunders, dat is helemaal niet erg, daar ben je mens voor. Ze moeten je respecteren zoals je bent. Dat kan alleen als jij jezelf ook respecteert.
Sorry dat ik je niet echt kan helpen, maar heel veel succes ermee.

Dank je wel voor je reacties. Ik heb er wel wat aan en ik vind het sowieso al erg fijn dat je de moeite neemt om te reageren en om mee te denken. Ik zal er over nadenken. Ik weet dat iedereen fouten maakt, enz. In theorie weet ik alles, maar in de praktijk is het allemaal een heel stuk lastiger.

[Dreamerfly]

hmm was ik bezig met mijn reactie typen en bijna klaar, crasht die computer, *zucht*... nog maar een x dan.

Hoe ik op de interpretatie ben gekomen van dat je met de vorige opleidingen bent gestopt door dezelfde problemen begrijp ik niet echt van mezelf, excuse moi.

Lullig wat betreft die mentor, ik kan mij voorstellen dat dat niet echt het vertrouwen bevordert om open dingen te gaan bespreken met hun, of werkt dat niet door naar nu?

Dat open vertellen over bepaalde dingen, is iets waar jij altijd het beheer over houdt. Misschien dat je over een tijdje meer vertrouwen hebt in de mensen, waardoor je er misschien nog wel over bepaalde zaken gaat spreken, maar misschien ook gewoon niet. (jammer dat ze dat zo afdwingen, het is je eigen keuze toch?)> ik herken dat wel van mijn school.

Zelf heb ik een aantal trainingen gevolgd (4 ; faalangst-reductie training, sociale vaardigheidstraining(=assertiviteitstraining), emotionele expressie training, identiteitsgroep).
Wat ik er van in de praktijk heb vernomen is dat het idd niet zo makkelijk gaat.
Het is niet een questie van gewoon doen. Het kost veel inspanning, tijd en dan nog lukt het niet altijd.
Natuurlijk moet je stappen ondernemen om verder te komen(daarmee ben jij eigenlijk nu al bezig), maar in Kleine stapjes, simpelweg Doen lukt gewoon niet altijd; angsten en ervaringen/verleden spelen ook een rol, dat zet je gewoon niet zomaar aan de kant.

Verder heb ik ervaren binnen de groepstrainingen dat er zo veel meer mensen zijn die met soortgelijke dingen zaten(als mij), dat maakte het wel wat makkelijker. Ook anderen die bijvoorbeeld niet zomaar over dingen konden praten en dichtsloegen, het maakte dat ik herkenning vond en toch meer er over begon te vertellen...(maar makkelijk gaat het allemaal niet, maarja, iemand gaat niet voor niets naar zo'n groep toch?)....

Juliah schreef op 29-08-2003 @ 16:35:
Ik loop ook niet weg voor mezelf, eerder voor anderen.

Wat ik al zei, doorzetten werkt niet (je gaat er van uit dat ik dat nog nooit gedaan heb). Het is geen kwestie van me er overheen zetten...ik zou willen dat het zo was.

Dit is ook niet de reden dat ik van opleiding ben gewisseld (waarom ga je ook daar maar van uit?). Waarom ik het niet wist? Kennelijk omdat het dus niet goed aangegeven was. Als het wel goed aangegeven was, dan had ik het idd geweten. (Lang niet alles en lang niet bij elke opleiding zijn dingen goed aangegeven, was het maar zo.)

Bedankt voor je reactie iig!

Excuse moi, misschien dat ik iets teveel maar gewoon aannam en dat ik je wat te hard beoordeelde. Omdat je schreef dat je dit probleem op andere opleidingen ook had, dacht ik dat je daar daarom toen ook maar mee bent gestopt, omdat je daar nu weer problemen mee hebt.

Ik denk dat je niet veel hebt aan mij, omdat ik zelf weet dat het inderdaad moeilijk is om opener te worden. Bij mij helpt het echter wel om door te zetten en ik ging er vanuit dat dat bij jou misschien ook zou helpen. (Wat het ergens misschien ook doet, maar wat jou dus duidelijk geen goed gevoel geeft en daarom dus ook niet de juiste oplossing is)

Weet je zeker dat je wel dit soort opleidingen zou moeten doen? (waarmee ik niet zeg dat je misschien beter kan stoppen!)

Ik weet het ook niet...Ik wens je er alleen maar veel sterkte mee