Waarom moet ik toch telkens die rottige moeilijke keuzes maken!

Eend · **03-09-2003, 20:35**

Weet je wat het is? Ik ben nu constant pissed. Echt op iedereen, er hoeft maar een grap verkeerd te vallen en ik ben al kwaad.
Ik zit ondertussen ook met een heel stom dilemma.
Vrijdag moet ik met ontslag, maar ik wil niet naar huis. Ik wil wel weg uit de kliniek, daar begin ik het ook zat te worden. De jongeren zijn wel cool hoor, maar dat gehap op m'n leven ben ik zo zat. Waarom ga je dit doen? En wat zijn dan de gevolgen denk je? Blah blah blah.

Mijn ouders beginnen het voor mijn broer op te nemen, maar toch lul ik ze de hele tijd klem. Dan zeggen ze: "Ja, maar je broer gaat je niet meer slaan." "Nee, mam, dat zei je de vorige keer ook, toen ik nog geen dag later onder de blauwe plekken zat."
Nu sta ik dus voor de keuze: Of ik moet gewoon thuis blijven wonen en m'n broer de tijd geven OF ik moet naar een leefgroep of begeleidend kamerwonen. Dat laatste doe ik liever niet, dan ben ik veel te veel alleen en dat trek ik niet. Ik heb mensen om me heen nodig. Mijn ouders hebben het liever wel, maar die kunnen door de grond zakken.

Ik had een gesprek aangevraagd voor GISTER met mijn behandelaar, maarjah, hij was me weer vergeten

Ik had het willen hebben over een leefgroep oid, maar ja, daar heb ik nu de kans niet meer voor en vrijdag moet ik alweer naar huis, dus naja... Damn...eikels

Mahjah...mijn broer hoeft weer het huis niet uit huh

Nee, die pokke keuzes moet ik weer maken

En als ik ze wil maken, dan is er weer eens niemand voor me

Dan hebben ze weer geen tijd en blah blah blah...

What the hell moet ik nu beginnen?

hi · **03-09-2003, 20:45**

He ik heb wel eens eerder posts gelezen van je! Ik weet alleen niet meer precies hoe jouw situatie is. Heb jij of kan jij wel steun krijgen van vriendinnen en of vrienden? Kan je niet terecht bij familie of iemand anders die je kent. Misschien krijg je door een andere omgeving meer rust voor alles?

Eend · **03-09-2003, 21:51**

Citaat:

hi schreef op 03-09-2003 @ 21:45:
He ik heb wel eens eerder posts gelezen van je! Ik weet alleen niet meer precies hoe jouw situatie is. Heb jij of kan jij wel steun krijgen van vriendinnen en of vrienden? Kan je niet terecht bij familie of iemand anders die je kent. Misschien krijg je door een andere omgeving meer rust voor alles?

jah, keb wel vrienden en zo, alleen ik heb een eigenschap, dat ik alles alleen wil doen. Kweet het, ik eis te veel van mezelf, maar deze keuze zal ik ook zelf moeten maken. Ik weet, dat als ik thuis blijf, het er niet beter op zal worden, maar als ik in een leefgroep terecht kom, wat zullen ze dan allemaal van me gaan verwachten?!
En bij familie wil ik niet. Niet omdat ik ze niet mag of zo, maar ik denk, dat als ik van thuis weg ga, ik ook nog maar weinig met m'n familie te maken wil hebben, ok keb een neefiej en een nichiej die ik nog wel heel graag wil blijven zien, maar kweenie...dr is altijd zo'n pokke stress in de familie...

Kweet het gewoon niet meer?

marlies · **03-09-2003, 22:36**

waarom word je broer niet uit huis geplaast?

Nona · **04-09-2003, 16:55**

Tja, eigenlijk zou het gewoon ook een probleem van je broer moeten zijn. Hij slaat jou, niet andersom, en ik snap niet dat jouw ouders dat tolereren. Ik bedoel: je kan wel van dat soort gesprekken blijven houden, maar hij zal toch echt moeten leren op een andere manier met zijn agressie om te leren gaan. Het is al een tijdje geleden dat je postte dat hij je weer geslagen had, en nu zou hij allang hulp gezocht moeten hebben in de tussentijd. Niet alleen voor jou en je ouders, maar ook voor zichzelf!

Hoe dan ook, je wil natuurlijk voorkomen dat je broer je slaat. Ik heb geen idee welke opties er voor jou wel of niet open staan of haalbaar zijn, maar het huis uit lijkt me inderdaad toch wel de veiligste optie... Misschien kan je op kamers met anderen, dat je in ieder geval niet alleen zit... Maar dat is jouw keuze, ik ken je situatie natuurlijk niet zo heel goed.

Veel succes ermee!
Nona

Quiana · **04-09-2003, 18:56**

In een leefgroep en bij begeleid wonen zit je toch
ook in een groep? Volgens mij zit je dan met een
aantal mensen in één huis, dus op zich hoef je dan
niet heel erg alleen te zijn toch? (met een groep
mensen is er altijd wel iemand in de buurt ed)

Maar wat zou je overdag doen dan, want als je gewoon
naar school gaat ed, heb je in feite alleen de tijd buiten
school, en vaak is 'iedereen' dan wel rond huis..
Of zeg ik nu iets heel doms?

Over de verwachtingen die ze hebben, sowieso zal
je wel gesprekken ed krijgen voordat je uberhaupt in
een groep geplaatst wordt, misschien zou je idd wat
info ed kunnen vragen over wat er verwacht wordt ed?

Vind het nogal oneerlijk dat jíj degene bent die de
keuzes moet maken, terwijl je broer eigenlijk het
probleem is..

Eend · **05-09-2003, 16:16**

mijn broer heeft wel hulp tegenwoordig, maar je kent de hulpverlening huh...?

Vandaag ben ik met ontslag gegaan. Ik wilde echt heel graag weg uit de kliniek, maar toen het eenmaal zo ver was, raakte ik helemaal in paniek. Ik wilde en durfde niet meer naar huis. Ik had al mn kleingeld bij elkaar gezocht en had weg willen lopen. Vlak voor m'n ontslag heb ik nog ff met mn individuele begeleidster gepraat. Zij vond het ook een klote situatie, maar zij konden klinisch niks meer voor me betekenen, ik kon alles al. Ze raadde mij aan om een dagindeling te maken, maar ik zou niet weten wat. Nu zit ik er aan te denken om in Gouda in dagbehandeling te gaan, zodat ik een dagindeling heb en ik ondersteuning heb bij het werken aan mijn gezinssituatie. Ondertussen wil ik gaan proberen om na te denken over een leefgroep, ik wilde het wel, maar nu hoeft het gewoon niet meer. Ik ben weer in een gat beland, waarin ik niks durf te doen. Zoals mijn therapeuten al zeiden: "Je kunt alles, behalve thuis." Alles wat met mij met andere mensen nu wel enorm goed gaat, gaat thuis niet goed. Het lukt me gewoon niet.

Ik heb donderdag om half 1 een gesprek, daar ga ik gelijk alles vertellen.
Kben gewoon gekapt met mijn medicatie, niemand weet er alleen iets van. Ik heb gewoon op de afdeling m'n pillen in m'n zak gestopt en ze hebben er niks van gemerkt. Ik heb gewoon geen zin om mezelf met die gore troep vol te proppen, als ik me toch wel klote blijf voelen. Alleen mijn seresta's neem ik nog gewoon in wanneer ik spanningen heb, maar die anti depressiva ben ik echt zat.

mahjah, keb weer genoeg gezeken.

Dreamerfly · **05-09-2003, 16:52**

Citaat:

Eend schreef op 05-09-2003 @ 17:16:
mijn broer heeft wel hulp tegenwoordig, maar je kent de hulpverlening huh...?

Vandaag ben ik met ontslag gegaan. Ik wilde echt heel graag weg uit de kliniek, maar toen het eenmaal zo ver was, raakte ik helemaal in paniek. Ik wilde en durfde niet meer naar huis. Ik had al mn kleingeld bij elkaar gezocht en had weg willen lopen. Vlak voor m'n ontslag heb ik nog ff met mn individuele begeleidster gepraat. Zij vond het ook een klote situatie, maar zij konden klinisch niks meer voor me betekenen, ik kon alles al. Ze raadde mij aan om een dagindeling te maken, maar ik zou niet weten wat. Nu zit ik er aan te denken om in Gouda in dagbehandeling te gaan, zodat ik een dagindeling heb en ik ondersteuning heb bij het werken aan mijn gezinssituatie. Ondertussen wil ik gaan proberen om na te denken over een leefgroep, ik wilde het wel, maar nu hoeft het gewoon niet meer. Ik ben weer in een gat beland, waarin ik niks durf te doen. Zoals mijn therapeuten al zeiden: "Je kunt alles, behalve thuis." Alles wat met mij met andere mensen nu wel enorm goed gaat, gaat thuis niet goed. Het lukt me gewoon niet.

Ik heb donderdag om half 1 een gesprek, daar ga ik gelijk alles vertellen.
Kben gewoon gekapt met mijn medicatie, niemand weet er alleen iets van. Ik heb gewoon op de afdeling m'n pillen in m'n zak gestopt en ze hebben er niks van gemerkt. Ik heb gewoon geen zin om mezelf met die gore troep vol te proppen, als ik me toch wel klote blijf voelen. Alleen mijn seresta's neem ik nog gewoon in wanneer ik spanningen heb, maar die anti depressiva ben ik echt zat.

mahjah, keb weer genoeg gezeken.

Je staat midden in een situatie die je volgens mij niet lang meer vol houdt. Je vertelt zelf al dat je behoorlijk van slag bent(in je andere topic las ik je frustratie, boosheid, verdriet) en dat je zelfs gestopt bent met je medicatie, dit lijkt mij alles verre van goed.

Er over praten donderdag is denk ik heel belangrijk, maar houd jij het wel zo lang vol?

Take care!

Liefs
Mariamne

Eend · **05-09-2003, 16:56**

Citaat:

Dreamerfly schreef op 05-09-2003 @ 17:52:
Je staat midden in een situatie die je volgens mij niet lang meer vol houdt. Je vertelt zelf al dat je behoorlijk van slag bent(in je andere topic las ik je frustratie, boosheid, verdriet) en dat je zelfs gestopt bent met je medicatie, dit lijkt mij alles verre van goed.

Er over praten donderdag is denk ik heel belangrijk, maar houd jij het wel zo lang vol?

Take care!

Liefs
Mariamne

Ik hou alles vol (hoop ik), want ik ben oud en wijs genoeg en heb genoeg handelingen geleerd

Dat is wat die therapeuten constant ijlen.
Ik heb al genoeg aan mn kop, dus de vraag of ik dit trek of nie, ga ik niet eens meer aan mezelf vragen. We gaan wel zien hoe het afloopt.

Fade of Light · **05-09-2003, 17:10**

Citaat:

Eend schreef op 03-09-2003 @ 21:35:
Waarom moet ik toch telkens die rottige moeilijke keuzes maken!

Om even puur op de titel te reageren

Welcome to the real world, Neo.

Eend · **05-09-2003, 17:14**

Citaat:

Fade of Light schreef op 05-09-2003 @ 18:10:
Om even puur op de titel te reageren

Welcome to the real world, Neo.

joah...that's so true...

Maar waarom krijgt mn broer die keuzes nou niet gewoon?!

Nee, ik zit ermee, dat hij mij slaat, dus dan moet ik maar vertrekken

Dreamerfly · **05-09-2003, 19:17**

Citaat:

Eend schreef op 05-09-2003 @ 18:14:
joah...that's so true...

Maar waarom krijgt mn broer die keuzes nou niet gewoon?! Nee, ik zit ermee, dat hij mij slaat, dus dan moet ik maar vertrekken

Het is toch eigenlijk van de gekke dat jij misschien in een leefgroep moet gaan wonen omdat je broer wangedrag vertoont naar jou toe!. Hij zou het huis uit moeten, niet jij. Maar goed, dat had je waarschijnlijk al wel bedacht. Heeft de hulpverlening/ je ouders je broer al eens voorgelegd dat hij wellicht beter uit huis geplaatst kan worden/ uit huis kan gaan?

Vraagt zich af hoe krom de wereld soms kan zijn

Eend · **05-09-2003, 19:20**

Citaat:

Dreamerfly schreef op 05-09-2003 @ 20:17:
Het is toch eigenlijk van de gekke dat jij misschien in een leefgroep moet gaan wonen omdat je broer wangedrag vertoont naar jou toe!. Hij zou het huis uit moeten, niet jij. Maar goed, dat had je waarschijnlijk al wel bedacht. Heeft de hulpverlening/ je ouders je broer al eens voorgelegd dat hij wellicht beter uit huis geplaatst kan worden/ uit huis kan gaan?

Vraagt zich af hoe krom de wereld soms kan zijn

Nops, niet dat ik weet. Ze zeggen vast wat de standaart hulpverlener zegt: Eerst probleem oplossen en dan pas verder kijken

Mjah...ik ken onderhand allemaal van die standaart zinnetjes van psychologen en therapeuten. Blegh, ben echt een oude rot in het vak

Nona · **05-09-2003, 20:53**

Citaat:

Eend schreef op 05-09-2003 @ 20:20:
Nops, niet dat ik weet. Ze zeggen vast wat de standaart hulpverlener zegt: Eerst probleem oplossen en dan pas verder kijken
Mjah...ik ken onderhand allemaal van die standaart zinnetjes van psychologen en therapeuten. Blegh, ben echt een oude rot in het vak

Eerst probleem oplossen??? Ik denk dat als jij niet meer in elkaar geslagen wordt, een groot deel van het probleem al opgelost is eigenlijk! Wat een geblaat zeg...

Eend · **05-09-2003, 20:58**

Citaat:

Kruimel schreef op 05-09-2003 @ 21:53:
Eerst probleem oplossen??? Ik denk dat als jij niet meer in elkaar geslagen wordt, een groot deel van het probleem al opgelost is eigenlijk! Wat een geblaat zeg...

mjah, weet je? Maybe hebben ze wel gelijk en overdrijf ik de boel gewoon. Ik bedoel, zo vaak slaat hij niet meer. Kben alleen bang daarvoor... Maar mijn ouders zijn ook al een tijd niet meer weggeweest, dus dat kan het ook geweest zijn. En ik ben natuurlijk 10 weken opgenomen geweest.
Nahjah...kweet ut ook nie

Nona · **05-09-2003, 21:07**

Citaat:

Eend schreef op 05-09-2003 @ 21:58:
mjah, weet je? Maybe hebben ze wel gelijk en overdrijf ik de boel gewoon. Ik bedoel, zo vaak slaat hij niet meer. Kben alleen bang daarvoor... Maar mijn ouders zijn ook al een tijd niet meer weggeweest, dus dat kan het ook geweest zijn. En ik ben natuurlijk 10 weken opgenomen geweest.
Nahjah...kweet ut ook nie

Je broer heeft je al heel vaak geslagen. Dan zou ik haast zeggen dat je angst ergens vandaan komt en zeker reëel is. Je haalt je echt niet iets in je hoofd. Of hij het opnieuw zal doen moet je nog maar afwachten, maar als het inderdaad weer gebeurt moet er echt iets gebeuren. En dat betekent niet dat jij weer weg moet, maar dat hij zich aan moet passen! Ik hoop alleen dat die gare hulpverleners dat ook inzien...

Eend · **05-09-2003, 21:14**

Citaat:

Kruimel schreef op 05-09-2003 @ 22:07:
Je broer heeft je al heel vaak geslagen. Dan zou ik haast zeggen dat je angst ergens vandaan komt en zeker reëel is. Je haalt je echt niet iets in je hoofd. Of hij het opnieuw zal doen moet je nog maar afwachten, maar als het inderdaad weer gebeurt moet er echt iets gebeuren. En dat betekent niet dat jij weer weg moet, maar dat hij zich aan moet passen! Ik hoop alleen dat die gare hulpverleners dat ook inzien...

joah...vandaag heb ik voor mn ontslag ook nog ff gesproken met mijn individuele begeleidster. Ze heeft me een aantal tips gegeven. Ze zei ook zo van: "En als het echt door blijft gaan, dan moet je maar gewoon aangifte gaan doen, want dit is gewoon pure mishandeling!"
Haar woorden zitten echt nog vast in mijn hoofd en ik zal haar ook echt gaan missen, want ze heeft me echt heel goed geholpen, majah...nu sta ik weer alleen

Ze zei ook, dat ik naar een crisiscentrum van de Jeugdzorg kon gaan en zo, maar zij konden dat niet doen, omdat het mijn regio niet was

Ze had het wel graag gewild.

Dit weekend mag ik nog bellen als het niet gaat. Dat had ze ook gezegd en nahjah...daarna moet ik het echt zelf gaan proberen...
Desnoods gewoon met een dubbele dosis seresta om rustig te blijven...

Liefs

Eendje

Soortgelijke topics
Forum	Topic	Reacties	Laatste bericht
Psychologie	ik weet het niet meer Barb4	7	30-12-2007 19:34

03-09-2003, 20:45
hi	He ik heb wel eens eerder posts gelezen van je! Ik weet alleen niet meer precies hoe jouw situatie is. Heb jij of kan jij wel steun krijgen van vriendinnen en of vrienden? Kan je niet terecht bij familie of iemand anders die je kent. Misschien krijg je door een andere omgeving meer rust voor alles?

03-09-2003, 22:36
marlies	waarom word je broer niet uit huis geplaast? __________________ Als ik later groot ben, trouw ik met kermit de kikker :p \| Tel wat je hebt, niet wat je mist

Advertentie