Ik huil van binnen maar het wil dr niet uit...

Vandaag zijn dr wat kutte dingen gebeurt en ik voel me mega kut, en ik kan wel janken. Maar het wil niet lukken.
Ik moet mn vriend nog wat dingen die me zwaar liggen vertellen, maar deze week was al zo emotioneel. Misschien ben ik wel te moe om te huilen

wie herkent dit en wat doe je dr aan?

[~~dolce~~]

dit had ik kunnen schrijven
ik weet nu ook niet wat ik moet zeggen
van binnen huil k ook, van buiten niet...wat ik dr aan doe.. niks.. want ik weet het gewoon weg niet..

[Quiana]

Huilen is niet de enige manier om je te uiten...

Probeer het op een andere manier, (schrijven, sport enz),
misschien lucht dat ook al onwijs op? (te geforceerd 'willen'
huilen maakt het misschien wel juist moeilijker...)

Is heel naar gevoel, wel willen huilen, niet kunnen..
Zou gewoon afleiding zoeken als ik jou was.
Iets anders gaan doen ofzo
Dat wil wel eens helpen

succes!

Ik snap het gevoel van wel willen huilen maar het niet kunnen volkomen. Ik kan ook niet gewoon zomaar huilen. (vroeger moest mijn moeder eerst ontiegelijk boos worden en dan pas ging ik praten..) Ik zoek daarom een andere manier om mijn emotie te uiten. (Muziek) en ik ben er dit weekend achter gekomen dat ik sporten heel fijn vind!

Maar probeer vooral met je vriend om de tafel te gaan en het te gaan vertellen. Dan ontstaat er vaak een apart sfeertje en word je misschien net íets emotioneler dan normaal en lukt het wel!

vage replay maar ik maak er niets anders van :\

Dat is echt mijn ikje een tijdje geleden. Ik kon dus ook absoluut niet huilen etc en dit vond ik vreselijk. Ik werd er hyperactief van en heel druk dus en vrolijk. Zo heb ik alles wat van binnen dwars zat toch een beetje naar buiten kunnen gooien.
Ineens is dit heel erg veranderd en ben ik veranderd in een 'huilpersoontje' om zo maar te zeggen. Dat is ook niet alles. En nog zijn er dingen die er niet uit komen.
Ik hoop gewoon voor jou dat je een manier kunt vinden om deze gevoelens naar buiten te brengen,want dit hoeft niet alleen d.m.v. huilen, als is dat af en toe wel erg lekker. (en is de hele tijd/heel vaak huilen vreselijk, maarja)

Succes iig!
Kus

[type o negative]

Ik ken dat gevoel perfect. Tip:
- leg je rustig op je bed of in een zetel ofzo, zet je rustig op een stoel, rust gewoon een klein beetje uit. Je zal jezelf (iets) beter voelen achteraf, en als je echt wil huilen zal het dan misschien lukken.

- Een muziekje beluisteren kan je ook goed doen.

- Doe aan sport. Wat ik dikwijls doe. Ik neem vaak mijn fiets en rij 's avonds als het rustig is een toertje. Het kan je geweldig ontspannen.

Quiana schreef op 14-09-2003 @ 19:56:


(te geforceerd 'willen'
huilen maakt het misschien wel juist moeilijker...)

ja, net zoals plassen.



Ik ken het gevoel (van dat huilen dus ) . De laatste tijd zijn er een hoop dingen gebeurt die toch flinke impact hebben gehad op mijn voortbestaan. Hoe graag ik ook wilde, huilen lukte gewoon niet. Na de nijdigheid sloeg ik mijn vuist hard tegen de muur, en zelfs dat luchtte niet op. _{integendeel, mijn vader die vervolgens opmerkte dat er een deuk in de badkamerdeur was verslechterde de situatie alleen maar}

Huilen is gewoon een hele goede uitlaatklep, en soms hebben mensen daar problemen mee... Ik vraag me af hoe dat komt.

ik heb t zelfde probleem, bij mij komt t er ook niet uit. ik probeer t meestal op een andere manier, gedichten schrijven ofzow...
maar soms gaat t de verkeerde kant op en das niet goed
probeer afleiding te zoeken en als t er echt uit moet, ga een stukkie lopen en nadenken, of schrijf t van je af...

[** Phoebe **]

ik herken mu zkerz hierin....soms lijkt het wel alsof allez zo erg iz da ju niet meer kan huilen...alzof ju een fase verder bent.....ut nog erger iz dat ju er daarom nie meer om kan huilen...maar nog meer verdriet hebt dat het huilen nie meer wilt....

kuzzie
Phoebe