Eten een sociale gebeurtenis?

[murwari]

In mijn geval is het zo: Als ik alleen ben eet ik amper. Soms sla ik een avondmaal over, soms zelfs het ontbijt en het middagmaal. Het is niet super maar ik vind het ongezellig te koken voor mezelf, doe er geen moeite voor en dan eindigt het in het eerder genoemde.

Hoe zit het bij jullie? Eten jullie ook opvallend minder of meer naargelang je bij iemand of alleen bent? En vinden jullie het ook belangrijk samen met anderen te eten?

[Daantje_0705]

Ik eet haast nooit alleen dus ik vind het wel een sociale gebeurtenis. 's avonds bij het eten is de enige tijd dat ik mijn moeder echt spreek omdat zij verder moet werken en ik naar school moet of huiswerk maak. Bij ons is eten dus zeker niet alleen je maag vullen maar ook gezellig bijpraten en uitwisselen wat je die dag gedaan hebt.

[Balance]

ik eet twee à drie dagen per week in mijn eentje, maar het verschilt niet veel van normaal. het enige verschil is dat ik dan meestal van die magnetronmaaltijden eet.
als we met het gezin eten is het niet stil, maar we hebben ook niet echt enorme gesprekken ofzo. de tv staat aan op het nieuws/journaal en daar kijken en luisteren we naar.
we zijn allemaal snelle eters, dus het is een kwestie van 'zo snel mogelijk alles naar binnen gooien', afruimen, vaatwasser inruimen en hup, iedereen is weer weg.
van sociale gebeurtenis kan je dus niet spreken, hoewel het wel een van de weinige moment is dat we met z'n vieren bij elkaar zitten.

[murwari]

linda85 schreef op 30-08-2003 @ 16:41:
.
als we met het gezin eten is het niet stil, maar we hebben ook niet echt enorme gesprekken ofzo. de tv staat aan op het nieuws/journaal en daar kijken en luisteren we naar.
we zijn allemaal snelle eters, dus het is een kwestie van 'zo snel mogelijk alles naar binnen gooien', afruimen, vaatwasser inruimen en hup, iedereen is weer weg.
van sociale gebeurtenis kan je dus niet spreken, hoewel het wel een van de weinige moment is dat we met z'n vieren bij elkaar zitten.

*herkenning* ik eet meestal alleen met mijn broer die negen is; mijn ouders eten op het werk of werken laat.

[3rd Rock]

als ik alleen ben (paar weken terug aang ouders en broeder op vakantie waren) kook ik niet maar haal ik wel wat..keus genoeg als je in een redelijk dorp of een redelijke stad woont. en ik had wanneer ik honger kreeg. normaal gesproken eten we hier thuis gezamenlijk. vind ik wel zo gezellig

[Quiana]

Vind het juist vervelender om met andere mensen
te eten, voel me zo 'bekeken', ben bang om
in andermans ogen een vreetzak te zijn ed.

Maar het hangt ook wel van de andere perso(o)n(en)
af, met m'n vriend en andere goede vrienden valt het wel mee.

Met andere mensen erbij eet ik wel meer,
oa doordat ze me pushen (soms), en doordat
we dan meer praten ed, en ik er minder bij nadenk.

Eten is wel een sociale gebeurtenis denk ik,
het hoort er gewoon bij, en is heel moeilijk te ontwijken..
(dingen als na schooltijd even een patatje halen,
popcorn bij de film, uit eten gaan, met familie eten etc
zijn iig wel dingen die min of meer vansprekend zijn denk ik)

[Silver rain]

nja ik eet sowieso vaak alleen. Met het avondeten soms met z'n allen, soms alleen met m'n moeder ofzo. Ik eet net zo veel als ik alleen eet als dat ik met anderen eet. Maar ik eet wel anders. Als er anderen bij zijn lik ik m'n bord niet af en gebruik ik niet m'n handen voor het eten

[MUTS123]

Nah nee bij mij niet. Ik eet gewoon als ik honger heb, meestal het avondeten met iedereen hier thuis, met z'n 5-en. Het is dat ik dan aan tafel meot eten maar het liefst lig ik met m'n bord voor de tv. Als ik in m'n eentje op de trein of bus sta te wachten en ik heb honger haal ik ook gewoon een patatje, boeit me niet dat ik alleen ben.

[checko]

Bij mij thuis wordt wel samen gegeten, maar meestal in een tijdsbestek van 5 a 10 minuten, hap, slik, weg....dus ja...sociale gebeurtenis vind ik een groot woord....

[Thomas]

Bij ons thuis absoluut niet.

[marieke_temp]

jazeker
als ik alleen eet, eet ik eigenlijk niet echt. ja een boterhem ofzo.
gelukkig woon ik in een leuk huis waar we eigenlijk altijd wel minstens met zn 2en eten (we zijn met 4) en ook zeker net zo lang natafelen als eten. ik doe ook idd meer moeite als ik voor meerdere mensen moet koken (want wie zet zijn huisgenoten/vrienden nu een boterham met kaas voor als avondeten?)
bij mijn ouders is dat trouwens net zo, maar daar kook (en eet) ik zelden (meer)

ja ik vond eten dan ook pas leuk toen ik leerde dat het ook voor de gezelligheid kan zijn (thuis is het *naar binnen prop en afwassen*) en bij mn vriend bijv. maken we er iets leuks van...

alleen eten vind ik ook verschrikkelijk Dan eet ik dus ook haast niets

Ik vind eten wel een sociale gebeurtenis. Als ik alleen ben heb ik meestal geen zin om iets te eten/klaar te maken, dus doe ik meestal Cup a Soup en een gebakken ei ofzoiets. Ik vind samen eten veel gezelliger.

[WishfulDreaming]

eten kan ik altijd

als ik alleen ben, met mensen, als ik vrolijk ben, als ik chagrijnig ben

geen last van maaltijden over te slaan omdat ik alleen ben, krijg honger als de pest

WishfulDreaming schreef op 26-09-2003 @ 21:14:
eten kan ik altijd

als ik alleen ben, met mensen, als ik vrolijk ben, als ik chagrijnig ben

geen last van maaltijden over te slaan omdat ik alleen ben, krijg honger als de pest

Hehe, dat heb ik ook. Sterker nog, als ik in m'n eentje ben eet ik juist nog veel meer, omdat ik dan niet het gevoel heb dat mensen me een vreetzak vinden, want ze zien me niet die hele zak chips leegeten

Meer ontopic, ik zie de lunch en het avondeten wel als een rustpunt in de dag, waarop je allemaal samenkomt en alle andere bezigheden even volkomen achter je laat. Het is ook aangetoond dat mensen uit gezinnen waar niet regelmatig en gezamenlijk wordt gegeten, in hun beroep meer kans hebben op stress.