psychiater....

[Brenda_88]

Nou mijn ouders moesten dinsdag dus met de schoolpsychologe praten over mij. op zich hebben ze het heel goed opgevat (beter dan k verw8 had) Nu moet k naar n psychiater toe, en die gaat mij waarschijnlijk medicijnen voorschrijven, aan de ene kant ben k daar heel erg blij om omdat k me dan (hopelijk) beter ga voelen, maar aan de andere kant ben k bang dat k door ga slaan en dat k naar n psychiatrische kliniek ofzo toe moet...iets waar k ook moeite mee heb is dat k dan weer mn verhaal opnieuw moet vertellen terwijl k er al zo moeilijk over kan praten.n tijdje geleden ging k ook regelmatig met de leerlingbegeleidster praten maar die heb k denk ook al 2 weken niet gezien. yah alleen met die faalangst/sociale vaardigheden training dan maar dan spreek k er niet onder 4 ogen om t zo maar te zeggen. k denk dat k binnenkort maar eens ga vragen wanneer k weer met r moet praten. vrijdag moet k samen met mn ouders naar de schoolpsychologe toe en moeten we met zn 4en praten.k ben benieuwd. wat k aan jullie wil vragen:
- Is n psychiater veel anders dan n psycholoog?zo ja wat doet diegene dan meer/anders dan n psycholoog?
- Gebruiken jullie medicijnen tegen depressiviteit?zo ja helpt het jullie??
- Zijn er meer mensen die in een hormonale depressie (of hoe je het ook wil noemen) zitten??zo ja wat doen jullie er tegen?
- Hebben jullie nog tips voor mij?
I Hope So!

[Nona]

Brenda_88 schreef op 08-10-2003 @ 14:29:
- Is n psychiater veel anders dan n psycholoog?zo ja wat doet diegene dan meer/anders dan n psycholoog?
- Hebben jullie nog tips voor mij?
I Hope So!

- Volgens mij mag een psychiater ook medicijnen voorschrijven. Een psycholoog mag dat niet.
- Ja: maak je niet zo'n zorgen over opgenomen worden. Dat gebeurt heus niet zomaar, en als het gebeurt zal je merken dat het je heel veel rust kan geven en dat je erg veel leert in zo'n tijd. Vraag maar eens aan Eend, die kan je er wel wat meer over vertellen.

Brenda_88 schreef op 08-10-2003 @ 14:29:

- Is n psychiater veel anders dan n psycholoog?zo ja wat doet diegene dan meer/anders dan n psycholoog?
- Gebruiken jullie medicijnen tegen depressiviteit?zo ja helpt het jullie??
- Zijn er meer mensen die in een hormonale depressie (of hoe je het ook wil noemen) zitten??zo ja wat doen jullie er tegen?
- Hebben jullie nog tips voor mij?
I Hope So!

-psych mag idd ook medicijnen voor schrijven.
-ik heb ze gebruikt maar ik vond ze niet fijn. ik heb seroxat gebruikt, ik voelde me niet meer zo heeeel erg klote maar ik kon ook niet meer vrolijk zijn.
en dat is niet zo leuk
-zo hebben ze t bij mij nog nooit genoemt...
-nee niet echt eigelijk...

[Iduna]

Als ik het goed begrijp, heb je eerst bij jouw schoolpsychologe gelopen? En zij verwijst jou door naar een psychiater?
Over die medicijnen, wat voor effect ze op jou zullen hebben, kun je niet weten en dat kan geloof ik ook voor iedereen anders zijn. Even afwachten dus.
Dan nu over het praten, je weet dat je niet gedwongen wordt te praten maar als je niks zegt, weten ze ook niet precies wat er is, toch? Ook al heb je het al vaker tegen iemand anders verteld, de psychiater moet het ook weten.
Misschien kun je met die leerlingbegeleidster eens een afspraak maken om te praten?

Brenda_88 schreef op 08-10-2003 @ 14:29:
- Is n psychiater veel anders dan n psycholoog?zo ja wat doet diegene dan meer/anders dan n psycholoog?
- Gebruiken jullie medicijnen tegen depressiviteit?zo ja helpt het jullie??
- Zijn er meer mensen die in een hormonale depressie (of hoe je het ook wil noemen) zitten??zo ja wat doen jullie er tegen?
- Hebben jullie nog tips voor mij?

- Over het voorschrijven van medicijnen idd. Een psycholoog kijkt geloof ik meer naar gedrag maar dat weet ik niet meer zeker.
- ik slik geen medicijnen dus geen idee.
- een hormonale depressie heeft vooral te maken met het krijgen van kinderen, bevalling e.d. als ik me niet vergis.
Of bedoel je dat je hormonen soort van oorzaak zijn van een depressie?
- rustig afwachten, beetje afleiding zoeken en niet bang zijn voor een opname of iets anders onbekends.

[Insane Juggalo]

Ik heb maar 1 advies voor je: Ga nooit medicijnen gebruiken tegen je psychische kwalen. Je vergiftigt jezelf en bovendien moet je werkelijk je problemen oplossen en niet met medicijnen verdringen, hoe zwaar je het ook hebt. Mij is anderhalf jaar geleden ook aangeraden om medicijnen te gaan gebruiken, maar ik heb 't nooit gedaan en begin nu op eigen kracht een uitweg uit m'n problemen te vinden. Dat is de beste manier.

Medicijnen zijn chemisch. Chemisch=GIF!

[Quiana]

- Is n psychiater veel anders dan n psycholoog?zo ja wat doet diegene dan meer/anders dan n psycholoog?
Anders, in de zin van; een psychiater mag/kan medicijnen
voorschrijven, een psycholoog niet.

- Gebruiken jullie medicijnen tegen depressiviteit?zo ja helpt het jullie??
Nee, wel een aantal keer geprobeert.

- Zijn er meer mensen die in een hormonale depressie (of hoe je het ook wil noemen) zitten??zo ja wat doen jullie er tegen?
Ik weet niet echt wat een hormonale depressie inhoudt
eerlijk gezegd... Ws niet dus.

- Hebben jullie nog tips voor mij?
Wat Kruimel al zei; maak je niet zo'n zorgen over een opname.
Je wordt echt niet zomaar opgenomen, je zit er niet je hele leven, en het is niet zo erg als het klinkt. Hoop natuurlijk dat het niet zover komt...

En, probeer open te staan voor hulp ed, hoewel ik denk dat je dat al doet.... Heel veel succes iig!

[Quiana]

Insane Juggalo schreef op 08-10-2003 @ 16:43:
Ik heb maar 1 advies voor je: Ga nooit medicijnen gebruiken tegen je psychische kwalen. Je vergiftigt jezelf en bovendien moet je werkelijk je problemen oplossen en niet met medicijnen verdringen, hoe zwaar je het ook hebt. Mij is anderhalf jaar geleden ook aangeraden om medicijnen te gaan gebruiken, maar ik heb 't nooit gedaan en begin nu op eigen kracht een uitweg uit m'n problemen te vinden. Dat is de beste manier.

Bij sommige mensen zijn medicijnen niet nodig, bij andere mensen wel. Medicijnen kunnen je helpen om aan je problemen te werken, ben er ook zeker tegen om alleen medicijnen te gebruiken. Maar icm hulp (psycholoog, bijv), kan het wél heel goed helpen.

Wat bij jou geholpen heeft, hoeft niet voor iedereen de beste manier te zijn.

[In_stilte]

psychiater heeft het hele mensenlijk lichaam geleerd (meer richting dokter en zich gespecialiseerd tot de hersenen.
Psycholoog heeft alleen de hersenen bestudeerd.

Hierdoo mag een psychiater wel medicijnen voorschrijven (omdat hij weet wat de gevolgen zijn voor t lichaam) en kan hij lichamelijke ziektes herkennen (als het goed is)

[coopergirl]

Brenda_88 schreef op 08-10-2003 @ 14:29:
- Is n psychiater veel anders dan n psycholoog?zo ja wat doet diegene dan meer/anders dan n psycholoog?
- Gebruiken jullie medicijnen tegen depressiviteit?zo ja helpt het jullie??
- Zijn er meer mensen die in een hormonale depressie (of hoe je het ook wil noemen) zitten??zo ja wat doen jullie er tegen?
- Hebben jullie nog tips voor mij?
I Hope So!

1) Psychiater heeft ook nog een artsenstudie gevolgt. Een psychiater kan een psychiatrischonderzoek afnemen en een
psycholoog -je raad het al- psychologisch onderzoek...
Verder mag een psychiater medicijnen uitschrijven en een psycholoog moet daarvoor eerst een psychiater voor raadplegen.
2) ja ik gebruik seroxat en hiervoor heb ik feverin gehad.. Seroxat helpt mij ontzettend goed.. Ik heb me de afgelopen 4 jaar niet meer zo goed gevoeld. Het is ter ondersteuning bij m'n psychotherapie...
3) Geen hormonale depressie... Ik heb een serotonine tekort oid.
4) maak je niet al te veel zorgen

Veel succes!!

Joyce

[kuzzie_joey1985]

eey meisje

Het is egt net of ik een oude topic van mij lees..zo erg lijkt het op mijn verhaal...ik ben ook eerst bij een psychollog geweest en daarna bij een psychiater....ik heb uiteindelijk ook medicijnen gekregen....het gesprek viel heel erg mee...en ze begrijpen je heel goed....ze vinden nix gek...en ju moet denken da ze het beste met je voor hebben....

dikke kuz

heel veel succes
Joey

[Slashy]

Alles wat er in je lichaam gebeurt bestaat ook uit chemische processen, hoor.

maar goed.

Ik slik Seroxat sinds een tijdje en voel me nu wel stukken beter. Ik heb wel minder 'ups', maar ik ben nu ten minste van mijn 'downs' af. bovendien had ik zonder die medicijnen tóch nauwelijks 'ups', alleen bijna altijd een verschrikkelijk angstig en zenuwachtig gevoel, vooral in sociale situaties. Bovendien heb ik het gevoel dat ik nu echt van mensen durf te houden in plaats van ze eng en raar te vinden.

Op de andere vragen heb je denk ik al genoeg antwoorden

[Eend]

Mag ik jou vragen waarom jij je zo druk maakt om opname? Is dat tegen jou gezegd of niet?
Zo snel word je nmlk niet opgenomen.

[Eend]

Insane Juggalo schreef op 08-10-2003 @ 16:43:
Ik heb maar 1 advies voor je: Ga nooit medicijnen gebruiken tegen je psychische kwalen. Je vergiftigt jezelf en bovendien moet je werkelijk je problemen oplossen en niet met medicijnen verdringen, hoe zwaar je het ook hebt. Mij is anderhalf jaar geleden ook aangeraden om medicijnen te gaan gebruiken, maar ik heb 't nooit gedaan en begin nu op eigen kracht een uitweg uit m'n problemen te vinden. Dat is de beste manier.

Medicijnen zijn chemisch. Chemisch=GIF!

Dat jij dat nou kan he? Als ik geen medicijnen had genomen, dan was ik nu dood geweest, punt.
En hoe kan jij dit nou zeggen wanneer je zelf nooit medicijnen hebt gebruikt?! Ik kan me hier zo enorm pissig om maken he?! Dadelijk is het voor haar ook gewoon beter om medicijnen te gebruiken, maar dan moet ze aan jou verhaal denken en dan weigert ze misschien dadelijk, omdat ze denkt dat het niet goed is.
Ben jij psychiater? Nee, jij bent de koppigheid hemzelf. Als een psychiater vind dat iemand medicatie moet gebruiken, dan weten ze heus wel waarom. Weet je hoe het voor mij voelt als ik mijn medicijnen niet inneem? Dan voelt het alsof ik helemaal wegdwaal van de werkelijkheid, dan word ik suicidaal en kan helemaal doorflippen. Mijn medicijnen zorgen er ook voor dat ik minder heftige stemmingswisselingen heb. Daardoor maakt het me makkelijker om over dingen na te denken en de juiste keuzes te maken. Ik laat me niet meeslepen door mijn gevoel en kan gewoon beetje bij beetje steeds meer genieten. Het zorgt ervoor, dat ik gewoon nog een beetje redelijk kan werken, dat ik mee kan draaien met de maatschappij. Dat het leven net iets makkelijker voor me is, dan dat het met mijn 'ziekte' hoort te zijn.

En als ik de medicijnen die ik ooit heb gehad, nooit had gehad, dan had ik hier nu niet meer gezeten.
Ik was te zwak om mezelf er uit te vechten en nahjah...het is me alsnog gelukt, maar wel met ondersteuning van de medicatie.

Je mag van mij best zeggen wat jou mening is over medicatie, maar geef het niet als advies om niet te nemen als je er geen ervaring mee hebt hoe het is om het wel te nemen.
Nogal zwartdenkend vind je niet?

Je mag nu wel op je kop gaan staan of wat anders, maar ik blijf bij dit standpunt en pech wat de rest er van vind. Ik werd hier ff pissig om.

[needlefreak]

ik ben het helemaal eens met eend. medicatie is dikwijls noodzakelijk bij psychische ziekten. als je griep hebt of gelijk welke andere ziekte neem je toch ook medicatie. net als eend zou ik hier ook niet meer zitten moest ik nooit medicatie genomen hebben.
ik heb al verschillende opnames gehad in psychiatrische instellingen en al 5 of 6 psychiaters gehad en nog meer psychologen. een psycholoog is meer om mee te praten over je probleem. een psychiater ook maar die neemt de beslissingen, stelt de diagnose en schrijft de medicatie voor.
in al die jaren heb ik ook al veel verschillende medicatie genomen. slaappillen, kalmeerpillen, neuroleptica en antidepressiva. die laatste zijn tegen depressies. als je ze begint te nemen duurt het nog enkele weken voor je er effect van hebt. ik heb ook al eens maniprex moeten nemen en dat is tegen manisch-depressief zijn. daar zit lithium in en dan moet je dikwijls bloed laten trekken om te kijken hoeveel lithium er in je bloed zit. want te weinig heeft geen effect en teveel is schadelijk.
mijn ervaring is ook dat veel mensen verdikken van antidepressiva enzo. maar als de psychiater het nodig vind moet je ze zeker nemen want het helpt je wel.
onthoud wel dat medicatie enkel een hulpmiddel is en dat je zelf aan je problemen moet werken. als je moet opgenomen worden dan moet het zijn dat het nodig is. je moet er niet mee inzitten. het is enkel om je te helpen en dat doen ze zeker wel (als je zelf meewerkt) in zo'n psychiatrische instelling.

[Eend]

Mijn ervaring uit psychische instellingen is dat het heus wel gezellig kan zijn. Ik zat in een instelling waar we niet met elkaar over mekaars problemen mochten praten, dus wat doe je dan als je merkt dat iemand het ff moeilijk heeft? Juist, je gaat gezellige dingen met elkaar doen! Lekker de stad in en dat soort dingen, wel na therapietijd natuurlijk

En eerlijk gezegd moet ik toegeven, dat ik het best wel mis af en toe. Als ik nu constant in de war ben, heb ik eigenlijk niemand. Ik heb wel het 06-nummer van mijn psych, maar die wil ik alleen gebruiken in geval van nood. Als ik bijvoorbeeld alleen in het ziekenhuis zit na een crisis of als ik van mezelf weet, dat ik het niet meer trek. Zij is zo goed mens, als ik nu zou bellen of ik ff uit huis kon, omdat ik het echt niet meer trek. Dan zat ik vanavond al ergens anders.

Ik zie m'n eigen situatie als niet zo rampzalig en ernstig, maar de zaak heeft wel degelijk ernst gehad. Normaal moeten mensen maanden wachten op een psych, maar ik had er gelijk eentje na m'n intake en mijn intake was een week nadat ik belde.
En een maand daarna kreeg ik de psychiater die ik nu nog steeds heb erbij en nog geen drie maanden later zat ik met een ibs in een psychiatrische inrichting.
Voor mij is het allemaal zo ontzettend normaal, dat mensen opgenomen worden. Als ik ff niet nadenk, geloof ik er bijna heilig in dat iedereen wel eens in een kliniek gezeten heeft.

Maar zo'n kliniek is echt niet zo heel erg. Het is géén gevangenis. Mijn kliniek deed er ook alles aan om daar onderdoor te komen. Zelfs op de gesloten afdeling kon je ontsnappen als je helder genoeg was. Alleen als je daar zit ben je zo ver weg vaak, dat je die dingen gewoon niet in de gaten hebt. Er zit geen prikkeldraad op het dak, er staat geen bewaking bij elke deur, dr zijn geen camera's op de afdeling. Het zijn puur twee mensen die je proberen je te helpen, die daar alles in de gaten houden.
En op de open afdeling ben je nog vrijer. Daar word je eigenlijk helemaal niet meer in de gaten gehouden. Natuurlijk word er wel op je gelet, maar dat is wat anders.
Misschien komt het, omdat ik zo veel ervaring ermee heb, maar geloof me, er is niks om bang voor te zijn op de opname zelf.
Wel kan ik voorstellen, dat je bang bent dat je leven dat je nu leidt er aan onder door gaat, maar geloof me. Als je eenmaal zo ver bent, dat je genoeg aan je problemen hebt gewerkt. Al is het alleen met gesprekken of juist met een opname, je wilt je oude leven niet eens meer terug. En vrienden en mensen die je kent, die blijven heus wel op je wachten

Liefs

Eendje

[needlefreak]

eend heeft gelijk hoor.

[Eend]

needlefreak schreef op 12-10-2003 @ 12:34:
eend heeft gelijk hoor.

mag ook wel met al die ervaring

ik wil ook wat zeggen over die medicatie: natuurlijk is het advies geen medicatie nemen een dom advies waar niet goed over is nagedacht, maar om nou alles wat de psychiater je wil voorschrijven klakkeloos te slikken, dat vind ik weer een ander uiterste. je moet ook goed nadenken over wat je zelf wil en het daar over hebben. psychiaters zijn ook niet alwetend. ik heb anderhalf jaar medicijnen geslikt die niet werkte, terwijl ik na 2 maanden al zei dat ik er mee wou stoppen, maar steeds luisterde ik weer braaf naar de psychiater, ik wou dat ik het niet gedaan had. en nu heb ik duidelijk aangegeven wat ik niet wou, en heb nu medicijnen die niet als bijwerking hebben dat ik aankom, want dan flip ik ook helemaal. snappie?

[Brenda_88]

heej mensen..

bedankt voor jullie reacties..
k moet nu elke week naar de schoolpsycholoog en dat geeft mij een veilig gevoel dat k er elke week naar toe ga. het is zo'n lieve vrouw. en de leerlingbegeleidster ook. het komt wel goed.tenminste zo denk k er NU over.k snap eigelijk niet wrom k me er zo druk om maakte over dat opgenomen worden enzo.. nu zou k t nie erg vinden als k n tijdje opgenomen zou moeten worden.zoals wat jullie zeggen ze willen me helpen, het is voor mn eigen willetje..
THNX!!

[Brenda_88]

en over medicijnen.. k zie wel..

[needlefreak]

me blackrose schreef op 12-10-2003 @ 13:52:
ik wil ook wat zeggen over die medicatie: natuurlijk is het advies geen medicatie nemen een dom advies waar niet goed over is nagedacht, maar om nou alles wat de psychiater je wil voorschrijven klakkeloos te slikken, dat vind ik weer een ander uiterste. je moet ook goed nadenken over wat je zelf wil en het daar over hebben. psychiaters zijn ook niet alwetend. ik heb anderhalf jaar medicijnen geslikt die niet werkte, terwijl ik na 2 maanden al zei dat ik er mee wou stoppen, maar steeds luisterde ik weer braaf naar de psychiater, ik wou dat ik het niet gedaan had. en nu heb ik duidelijk aangegeven wat ik niet wou, en heb nu medicijnen die niet als bijwerking hebben dat ik aankom, want dan flip ik ook helemaal. snappie?

daar heb je ook wel gelijk in... ik heb ook nog gehad dat de psychiater iets voorschreef en toen bleek dat het niet hielp, weer iets anders en zo ging het door. maar voor die dokters is het soms ook moeilijk om te weten wat er juist aan de hand is. dat heb ik vroeger gemerkt want ze hebben al verschillende diagnoses gesteld over mij. 2 psychiaters hebben elkaar zelf eens tegengesproken zodat ik nog naar een andere ging voor zijn opinie.

[floortje bloem]

- Is n psychiater veel anders dan n psycholoog?zo ja wat doet diegene dan meer/anders dan n psycholoog?
- Gebruiken jullie medicijnen tegen depressiviteit?zo ja helpt het jullie??
- Zijn er meer mensen die in een hormonale depressie (of hoe je het ook wil noemen) zitten??zo ja wat doen jullie er tegen?
- Hebben jullie nog tips voor mij?

heej,

een psychiater is niet veel anders dan een psycholoog, alleen die medicijnen. en uit eigen ervaring ( want heb ze allebei gehad )
bij een psycholoog bespreek je, tenminste dat was bij mij zo, het niet zo uitgebreid, mijn psychiater gaat er veel dieper op in.
ik gebruik geen medicijnen, is een bewuste keus want het is
al verschillende keren aangeboden. mijn reden hiervoor is dat ik vind dat ik het zelf moet doen en niet met hulp van medicijnen, maar dat is echt voor iedereen persoonlijk.
zelf heb ik last van veel dingen, maar niet van een hormonale depressie, dus daar kan ik je verder niet mee helpen
uhm en tips, even denken, goed nadenken over wat je wilt en geen dingen tegen je zin doen, en verder niet bang zijn dat ze je meteen wegsturen, want zo snel gebeurd dat echt niet!! dat moet je ook duidelijk zeggen dat je daar bang voor bent, heb ik ook gedaan en werkt! uhm, en zeggen als het niet klikt bij iemand, anders werkt de therapie ook niet!
succes!,

[Brenda_88]

bij mun vorige psycholoog klikte het ook niet, k heb het haar niet verteld maar ze had wel door dat k er niet vertouwde.. de schoolpsycholoog waar k nu elke week heen ga is een super vrouw, k mag haar heel erg en zij bekijkt het echt van onze kant en dat kon k van die psycholoog ook nie echt zeggen.. maar goed het is beter zo..