met spoed uit huis

[Steleto]

Waarschijnlijk ga ik heel binnenkort bij een vriendin wonen om weg te zijn thuis. Ik ben al maanden een kamer aan het zoeken, maar ik kan niks vinden. Thuis blijven wonen is geen optie omdat ik er gek van word samen te wonen met de man die mij misbruikt heeft, en dan ook nog te doen alsof we een gelukkig gezin zijn.

Zijn er mensen die op zo'n manier thuis weg zijn gegaan? Hoe reageerden je ouders daarop, waren ze boos dat je (zo) wegging?
En heeft iemand ervaring met spoedhulpverlening op dit gebied?

Ik weet niet of ik, als ik op deze manier wegga, daarna nog thuis kan komen. Maar bij die vriendin is geen ruimte om veel eigen spulletjes mee te nemen. Zal ik dan definitief afscheid moeten nemen van wat ik heb opgebouwd?

Nouja, ik ben doodsbang dat mijn ouders dit als een enorme belediging gaan opvatten en dat de breuk definitief is.

Ik hoop dat iemand ervaring heeft met een dergelijke situatie en me kan vertellen hoe het allemaal verliep.....

[idmind]

...alles achter laten en opnieuw beginnen met niets en niemand? Ja dat ken ik zeker wel. Als je meer wilt weten mail je me maar...

[Brenda_88]

heej.
k ga waarschijnlijk ook binnen zeer korte tijd het huis uit.maar das tijdelijk (k wou dat k weg kon gaan en nooit meer trugkomen)
k ga dan waarschijnlijk naar n vriendin of naar familie.dan kan k alles n beetje op n rijtje zetten.k kan thuis onmogelijk mezelf zijn.k hoop dat dit idee van de schoolpedagoog (en ook n beetje van mij) snel word doorgezet.
k wens je in iedergeval Veel Sterkte!
Kusz Brenda

[Eend]

Kga ook uit huis, als die zooi tenminste een keer opschiet, maar ik ga naar een leefgroep,want ik wil absolute rust en een bepaalde afstand houden van m'n familie. Verder wil ik tijdelijk ook niks meer met m'n broer te maken hebben en ja...tzeit zo... Het duurt alleen nog wel ff

[Steleto]

idmind schreef op 28-10-2003 @ 14:27:
...alles achter laten en opnieuw beginnen met niets en niemand? Ja dat ken ik zeker wel. Als je meer wilt weten mail je me maar...

Nou, niet helemaal met niets en niemand, ik blijf in dezelfde stad en houd dus mijn vrienden enzo....alleen met mijn gezin zal het contact misschien stukgaan.

Brenda_88 schreef op 29-10-2003 @ 14:29:
heej.
k ga waarschijnlijk ook binnen zeer korte tijd het huis uit.maar das tijdelijk (k wou dat k weg kon gaan en nooit meer trugkomen)
k ga dan waarschijnlijk naar n vriendin of naar familie.dan kan k alles n beetje op n rijtje zetten.k kan thuis onmogelijk mezelf zijn.k hoop dat dit idee van de schoolpedagoog (en ook n beetje van mij) snel word doorgezet.
k wens je in iedergeval Veel Sterkte!
Kusz Brenda

Ja, zoiets ga ik misschien ook doen, al weet ik niet of het tijdelijk is, of dat ik dan van daaruit een kamer zoek en echt nooit meer terugkom. Hoe reageert jouw gezin op jouw plannen? Zijn ze niet boos en beschuldigend enzo?

Eend schreef op 29-10-2003 @ 15:40:
Kga ook uit huis, als die zooi tenminste een keer opschiet, maar ik ga naar een leefgroep,want ik wil absolute rust en een bepaalde afstand houden van m'n familie. Verder wil ik tijdelijk ook niks meer met m'n broer te maken hebben en ja...tzeit zo... Het duurt alleen nog wel ff

Ik snap dat je afstand van je familie wilt. Het liefst zou ik ook (veel) afstand nemen, maar ik heb hun geld nodig
(behalve als ik bij vrienden ed ga logeren, maar dat kan nooit echt een permanente oplossing zijn)
Staan jouw ouders achter het feit dat je weg wilt/gaat?

De avond dat ik besloten heb om tijdelijk bij een vriendin te gaan logeren, was ik ervan overtuigd dat ik met mijn ouders zou moeten breken om er weg te komen. Nu ben ik iets rustiger en denk ik dat het misschien ook wel in overleg kan. Ik heb nog een kamer bezichtigd gisteren, en ik hoop heel erg dat ik die krijg, want dan zou er niet echt een probleem zijn (mijn ouders zijn het er min of meer meer eens dat ik op kamers ga)
Maargoed, als ik die kamer niet krijg, wat ook een aanzienlijke kans is, zal ik waarschijnlijk op een minder prettige manier moeten weggaan....

[dupke]

Hey! ik heb al jullie berichten doorgenomen en wat ik mij afvroeg is hoe oud jullie zijn, en waarom jullie uit huis willen . Ik kan best begrijpen als men gebruikt word dat men zo snel mogelijk weg wil.... Ik was zelf 16jaar toen ik uit huis ging, van rondhangen bij kennissen en crisisopvang , het ging maar door. Ik ben zelf nog scholier aan de havo, heb dan ook een jaar meoten doubleren...
Accepteren jullie ouders zomaar dat jullie uit huis gaan? Bij mij is het allemaal een beetje raar verlopen, het onderzoek van de kinderbescherming is veel te laat gestart, ik moest eigenlijk naar een leefgroep en heb toch weer kontakt kunnen vinden met mijn biologische vader...gelukkig gaat het nu goed. Eerlijk gezegd meot ik er neit aan denken om naar een leefgroep te gaan, maar af en toe mis ik de crisis opvang wel, samen koken het groepsverband etc etc. je hebt er altijd iemand om je heen om mee te praten....
Ik vind dat stichting jeugdzorg veel meer subsidies meot ontvangen en inzet meot tonen, ik merk dat het aantal dakloze jongeren steeds meer toeneemt en dat er weinig interesse getoond word.... met name jongeren die al tegen de 18 aangaan en ouder..

Groetjes dupke