Citaat:
	
	
		
			
				Multilot schreef op 27-10-2003 @ 16:58: 
Moe 
 
Steeds weer vraag ik me af 
gaat dit ooit nog over 
kom ik hier ooit vanaf. 
 
De grond heb ik gezien, 
ik vocht me weer naar boven 
ik ben veranderd sindsdien. 
 
Mijn leven stond op z’n kop 
ik leerde liefde en haat kennen 
en telkens weer kreeg ik die schouderklop. 
 
Maar het duurt al zo lang 
het nieuwe is eraf 
en ik voel nu iedere keer weer een drang 
 
Een drang om de oude te zijn,  
zorgeloos te leven 
zonder die pijn. 
 
Maar het hoort bij mij 
ik zal nooit meer dezelfde zijn 
ook de moeilijke tijden horen erbij. 
 
En toch vraag ik me soms af 
gaat dit ooit nog over 
kom ik hier ooit nog vanaf.  
 
 
			
		 | 
	
	
 Volgens mij kun je nog best veel woorden weglaten, waardoor het misschien wat vlotter loopt.
Zoals:
En toch vraag ik me soms af
gaat dit ooit nog over
kom ik hier ooit nog vanaf 
'En' kun je hier net zo goed weglaten.
Een drang om de oude te zijn, 
zorgeloos te leven
zonder die pijn. 
'Een' kun je hier net zo goed weglaten.
En dat de rijm te gefoceerd overkomt zoals zineof zij, komt (denk ik) doordat je maar drie regels hebt zteeds om wat te zeggen, en dat moet je dus a) opzoek naar wat je wilt zeggen, zo mooi en bondig mogelijk. Maar ook b) naar een woord dat toevallig rijmt. En dat beperk je de ruimte voor jezelf. terwijl je die best mag nemen, ook al is het maar drie regels. En idd de regellengte, staat niet zo mooi.
en ik voel nu iedere keer weer een drang 
Waarom niet: ik voel iedere keer weer drang.
misschien kan weer ook nog wel overbodig genoemd worden.
mja, zo denk ik er over dan. Inhoudelijk is het trouwens een goed gedicht.
(edit = typ fouten)