verhaal - geen titel

[Eend]

“Nou, weet iemand hier de uitkomst van deze som al, of zijn jullie echt zo dom als ze zeggen?” de wiskunde leraar van M2C kijkt nors het lokaal door. Streng wacht zijn blik bij Sjors. ‘De asociale’ werd hij genoemd door zijn vrienden. Hij was alleen niet erg geliefd bij de leraren. Terwijl Sjors aan zijn hanenkam friemelt en zijn discman op het volgende nummer zet, kijkt hij verduft op. “Is er wat?” vraagt hij, terwijl hij het linker oordopje uit zijn oor haalt. “Sjors, ik heb je al vaak genoeg gewaarschuwd, maar nu ben ik je gedrag ook echt spuugzat! Ga d’r maar uit en ga je melden! Ik zal een gesprek met de rector aanvragen!” zei de wiskunde leraar, terwijl hij woedend naar de deur wees.
Sjors pakte rustig zijn spullen en deed het dopje weer in zijn oren. “Je moet blij zijn, dat ik je discman niet niet afgenomen heb!” roept de leraar streng toe. Sjors draait zich nog even lachend om en steekt zijn hand op. “Ajuus!” zegt hij en loopt weg.

Op Caitlin’s gezicht verscheen een sarcastische grijns, terwijl ze naar de leraar keek. Wat kon die vent toch overdrijven, dacht ze. Ze bekeek de som op het bord nog eens grondig. Die vent kon wel van alles zeggen, maar volgens haar klopte die hele som niet. “Meneer?”riep ze, “De som klopt niet!” Nog voordat Caitlin de boze blik van de leraar kon ontvangen, ging de bel. “Daar heb je geluk bij gehad Cait! Je weet nooit hoe die vent had kunnen reageren.” Zegt haar vriendin Ester, terwijl ze samen het lokaal uitlopen. “Zag je die grijns van Sjors, haha! Het wordt elke dag grappiger met hem.”
“Nou, ik vind er anders niks grappigs aan. Dat zielige gedrag van hem. Kan hij dan ook nooit ff een les normaal doen?!”
“Ach, Es, zo erg is het toch ook weer niet. Het brengt tenminste wat leven in die duffe lessen. Welke les hebben we nu eigenlijk?”
“Welterusten Caitlin.” Zegt Ester en loopt naar de kluisjes. Caitlin kijkt op haar horloge en komt er achter, dat ze helemaal geen les meer heeft, maar uit is. “Sukkel!” zegt ze lachend tegen zichzelf en loopt zelf ook naar de kluisjes, maar haar vriendin is spoorloos. Caitlin haalt haar schouders op. Dan moet ze maar een keer alleen naar huis fietsen, dat is niet erg.
“Ik ga daar niet heen!” hoort Caitlin iemand kwaad achter haar zeggen, terwijl ze haar boeken in de kluisjes legt. “Jullie bekijken het maar!” Terwijl Caitlin net om wilt kijken voor wat er aan de hand is, wordt ze haast onderste boven gerend door een woedende Sjors. Verbaast kijkt ze hem na. Nog voordat ze zich weer om kan draaien, wordt ze weer onderste boven gerend door een vreemde man, die ze niet kende. “Sjors!” roept hij en rent dezelfde richting als Sjors op. Plotseling voelt ze een zachte hand op haar schouder en geschrokken draait ze zich weer om. “Dit had je niet mogen zien meis.” Zegt haar lerares Frans, Katja. Caitlin vond Katja enorm aardig en ze had er een hele hechte band mee, maar waarom mocht ze dit niet zien? “Hoezo? Wat is er aan de hand dan?” vroeg Caitlin, die wel eens wilde weten wat er met Sjors aan de hand was. “Dat hoor je morgen wel, denk ik. Ga maar gewoon lekker naar huis, ik zie je morgen het eerste uur wel weer!” glimlacht Katja en loopt weer weg. Verdwaast blijft Caitlin alleen achter. Ze doet haar kluisje op slot en loopt richting haar fiets, waar ze onderweg een briefje vindt. ‘Sjors Tiemen’ staat erop. Caitlin kan het niet laten liggen en raapt het op. Zal ze het lezen? Misschien is het wel belangrijk, want misschien ziet ze hem wel helemaal niet meer. Caitlin kijkt in het rond. Nergens was Sjors te bekennen.
Caitlin haalt haar fiets van het slot af en steekt het briefje in haar zak. Ze pakt haar fiets en stapt op. Thuis zal ze het briefje wel lezen, bedenkt ze zich, terwijl ze wegfietst.

[sweet lover]

Dit is heel interesant en ook heel gemeen omdat je net op een interesant stuk bent gestopt en het niet verder hebt afgemaakt. jammer dat er nog niemand gereageerd heeft.
Hoop dat je er wel over na denkt om er een vervolg bij te maken.

[Quiana]

Ik wou net vragen of je deze al eerder had gepost.

Leest lekker door, maakt nieuwsgierig. Beetje doorsnee
verhaal misschien, (qua onderwerp), maar dat is niet erg imho.

[Eend]

omg

Ik heb een vervolg, maar ben dr niet tevreden mee

[Floortje]

ik vind het een leuk verhaal en ook spannend ma ik ben nu heel erg benieuwd wat er gaat gebeuren mag ik please het vervolg lezen?


heel mooi geschreven

[Eend]

post het toch maar

Toen ze thuis kwam legde ze het briefje op haar bureau neer en staarde er naar. Eigenlijk moest ze het briefje morgen gewoon aan Sjors geven. Ondanks dat ze er net van overtuigd was, dat Sjors morgen niet op school kwam, bewaarde ze het briefje en ging beneden tv kijken.
De hele tijd bleef Sjors in haar hoofd hangen. Waarom mocht ze niet gezien hebben dat Sjors wegrende en waarom rende die man achter hem aan? Het was niet zijn vader, want die herkende ze wel. Caitlin kwam regelmatig bij Sjors thuis om samen met vrienden een dvd’tje te kijken. Ester had het nooit wat gevonden, ondanks dat ze wel elke keer werd uitgenodigd. Ester werd thuis heel streng opgevoed en mocht dat soort types als Sjors gewoon niet, terwijl Caitlin het vrij goed met hem kon vinden. Morgen zouden ze weer gezellig een dvd’tje gaan kijken, dat deden ze elke vrijdagavond, maar vandaag bleef het een vreemde dag.

Terwijl Caitlin het schoolplein opfietste keek ze goed of ze Sjors z’n fiets zag staan. Sjors z’n fiets viel meestal wel op. Hij had zijn fiets zelf in de kleuren rood met geel gespoten, net als Pipo de Clown. De ene kant was geel en de andere kant was rood.
Net toen ze het zoeken op wilde geven, zag Caitlin zijn fiets staan. Hij was er! “Cait?” vroeg Ester, die achter Caitlin aan holde. Caitlin stopte en keek om. “Wat is er?”
”Sorry van gister. Ik had niet zo moeten reageren. Als jij met Sjors om wilt gaan mag je dat helemaal zelf weten.”
“Nou, wees maar niet bang hoor, dat had ik sowieso wel gedaan. Maar je excuses zijn aanvaard.” Glimlachte Caitlin.
Nadat Caitlin haar fiets weg had gezet, liepen de twee vriendinnen het gebouw binnen.
Plotseling werd Caitlin op haar schouder geklopt. “Caitlin?!” werd er gefluisterd. Geschrokken draaide ze zich om en keek midden in de ogen van Sjors. “Wat is er?!” vroeg ze verbaasd. “Ik mag hier eigenlijk niet zijn, maar ik heb gezegd, dat ik ging wandelen. Kom je morgen bij me dvd kijken? Vanavond kan niet.”
“Waarom mag je hier niet zijn? Waarom kan je vanavond niet?” vroeg Caitlin verbaasd. “Meisje… Ik wou dat ik het je kon vertellen.” In zijn ogen school een grote droefenis. “Het maakt niet uit. Ik kan me wel voorstellen dat je het me niet kunt vertellen.” Zei ze teleurgesteld. Ze had graag met hem maatjes willen zijn, maar hij vertrouwde haar niet goed genoeg. “Dat is het niet, echt niet! Zie ik je morgen?”
Caitlin knikte twijfelend. “Ik denk het wel.” Sjors zijn helder blauwe ogen keken haar bedelend aan. “Ik vind je echt een leuk meisje. Wil je dat alsjeblieft van me aannemen?”
“Ga nou maar!” glimlachte ze en draaide zich om. Wat was er in vredesnaam allemaal aan de hand?!

Voor het eerst had Ester rustig op Caitlin staan wachten. Ze meende het! Ze accepteerde het, dat ze met Sjors om ging! Tevreden liep Caitlin naar haar vriendin toe. “Dank je, dat je bleef wachten.” Meende ze. Ester glimlachte. “Heb jij gister trouwens het nieuws gezien?!” Caitlin keek Ester verbaasd aan. “Dat jij het nieuws kijkt, kan ik enigszins nog wel begrijpen Es, maar dat je dat aan mij durft te vragen?”
“Ja, sorry, maar dit was echt…raar.”
“Ja, er is wel meer raar de laatste tijd!” spotte Caitlin. “Caitlin, luister nou! Dit was ook gewoon echt raar!”
Caitlin waagde een scheve spottende blik naar haar vriendin. “Nou, vooruit, vertel dan maar. Vertel niet dat er één of andere dwerg op school ingebroken heeft, want dat wist ik al!”
“Caitlin…” zei Ester geïrriteerd. “Oké, oké! Ik luister al!”
“Nou, kijk, ik keek gister dus naar het nieuws he?”
“Jaaaaaaa?”
“Nou, Caitlin! Ik keek dus naar het nieuws…”
“Goh!”
“En op het nieuws kwam iets uit onze stad over ene familie Wyckhuyzen. Ze hadden…”
“Wyckhuyzen?! Is dat geen familie van Sjors?!”
“Luister nou! Ze hadden dus… Nu ben ik het weer kwijt!”
“Sorry…”
“Maakt niet uit, ik weet het weer! Weet je nog dat meisje dat toen ontvoerd was?”
Caitlin knikte. Hoe had ze dat nou kunnen vergeten, het was haar eigen buurmeisje!
“Ze hebben haar dus gevonden…”
“En wat heeft dat met die familie te maken?”
“Ze was ontvoerd door ene Henk Wyckhuyzen.”
“Daar hadden we toneellessen van gehad vorig jaar! Dat was de oom van Sjors!”
“Ja, inderdaad… Mijn ouders zullen me gelijk verbieden dat ik met jou om ga, wanneer ze er dus achter komen dat jij met Wyckhuyzens om gaat. Ze zien die van Wyckhuyzens nu echt als vijand, dus jij zal in hun ogen direct besmet zijn. Ik heb maar gezegd, dat het niet dezelfde Henk is, dus er is op dit moment nog geen gevaar.”

[Floortje]

Heel mooi

[snarl]

oh, gemeen zijn jullie hier op letteren..

nou zijn er al drie verhalen waarvan ik het vervolg echt móét weten..

echt koel verhaal

[Eend]

kben het schijfje kwijt waar de rest op staat Die had ik nmlk op mn laptop getypt maar die ben ik nu kwijt

[snarl]

oww... nou kan ik niet slapen..

[Eend]

snarl schreef op 21-10-2003 @ 22:39:
oww... nou kan ik niet slapen..

Ik ook niet omdat ik niet kan hebben dat ik niet weet waar dat schijfje is!

[arP-socialist]

vond het 2e deel inderdaad minder dan het eerste
maar denk dat het geheel heel goed is geweest je word continue in die spanning gehouden wat er met die sjors aan de hand is en wat er op het briefje staat,

echt top

[Floortje]

ik wil ook graag weten wat er op dat briefje staat

[Eend]

Ik begin wel gewoon overnieuw met de rest

[Eend]

De rest van de dag was Caitlin nogal van slag. Ze kon niet geloven, dat Henk achter de ontvoering zat. Zo was Henk helemaal niet, Henk was gewoon echt gezellig en je kon heel veel lol met hem maken. Maar wie had haar buurmeisje dan ontvoerd? En wat zou er op dat briefje staan? Misschien kwam dat briefje wel van Henk vandaan en was het voor Sjors bedoeld als waarschuwing. Of misschien had Sjors er wel gewoon wat mee te maken! Sjors kwam vaak genoeg bij haar thuis om te weten, dat haar buren veel geld hadden. Maar wat moest Sjors met al dat geld? Tenminste, ze nam aan dat er geld voor gevraagd werd. Anders hoef je geen meisje van vier te ontvoeren.
“Caitlin, weet jij het antwoord op vraag zeven?” galmde opeens door haar hoofd. Vraag zeven?! Wat had dat met de ontvoering te maken?!
Plotseling schoot Caitlin wakker. De vraag had inderdaad niks met de ontvoering te maken, maar met de geschiedenis les waar ze zich in bevond. “Euh… Nee, die snapte ik niet.”
“Wat valt daar niet aan te snappen? Het antwoord staat in je boek! Dit had ik nou niet van jou verwacht Caitlin!” antwoordde mevrouw Stelten, die haar geschiedenis gaf en ook nog eens haar mentrix was. Gelukkig ging mevrouw Stelten er niet verder op in en wees de volgende persoon aan.

Toen Caitlin ’s middags thuis kwam ging ze gelijk op haar kamer haar huiswerk zitten maken. Plotseling viel haar oog weer op het briefje. Ze was het vergeten om aan Sjors te geven, maar het was ook zo korte tijd, dat ze hem gezien had. Zou ze het nu wel openmaken? Ze snapte het allemaal niet meer. Sjors die zich niet meer op school mocht vertonen, zijn oom die achter de ontvoering bleek te zitten. Caitlin besloot Sjors op te bellen. Ze haalde de telefoon beneden en toetste zijn nummer in.
“Sjors hier.”zei Sjors, terwijl hij de telefoon opname. “Hé, met Caitlin.”
“Hé Cait! Heb je even? De politie is hier, ik bel je zo wel terug, ok?”
“Ja, is goed. Tot zo.” Antwoordde Caitlin en hing op. Ze was van dit telefoontje alleen maar meer in de war geraakt. Wat had Sjors in hemelsnaam met de politie te maken?! Zal hij er dan toch bij betrokken zijn? Caitlin bedacht opeens, dat haar buurmeisje door een jonge man was meegelokt. Tenminste, dat had een getuige gezien. Maar wie zei, dat het Sjors niet was geweest?! Wie zei, dat het Henk alleen was geweest, die het meisje had ontvoerd?
Caitlin keek naar buiten en zag, dat er een vreemde vrouw bij haar buurmeisje in de tuin zat. Ze merkte dat de vrouw vragen probeerde te stellen en gebruikte daarbij speelgoed om het zo speels mogelijk te houden.
Caitlin schrok toen de telefoon begon te piepen. “Met Caitlin.” Zei ze terwijl ze opnam. “Sjors hier, je had me gebeld?”
“Euh, ja… Ik had een vraag bij wiskunde, die ik niet snapte, maar ik heb ‘m ondertussen al opgelost.” Loog ze. Ze durfde hem niet te comfronteren met de dingen waar ze aan had gedacht. “O, oké, dan is het goed! Heb je verder nog iets te melden?” lachte hij.
“Nee, geloof het niet. Ik ben klaar met m’n wiskunde, dus ik ga eens lekker op de bank tv kijken.”
“Nou, oké dan! Geniet ervan zou ik zeggen!”
“Zal ik doen!”
“Mooi, maar dan hang ik weer op, want de politie wacht nu op me. Ik had ff belpauze. Groetjes!”
“Doei.” Zei Caitlin en hing op. Nog steeds was ze geen stap verder, gewoon omdat ze te laf was om door te vragen. Wat was er in hemelsnaam aan de hand?! Caitlin pakte het briefje beet en keek er even naar. Zou ze het dan toch maar gaan lezen?

[Floortje]

ik Vind ut heel erg spannend

[sweet lover]

MEEEEEEEEER

[lotjesnotje]

wow.....meeer man

[Eend]

Ik heb al geprobeerd er weer aan te beginnen, maar keb niet echt de zin om er nu aan te schrijven