30-10-2003, 18:31
|
|
|
Als ik fiets, vaar, loop... Naar school gaat of op mijn werk.. Elke keer als er mensen tegemoet komen weet ik niet hoe ik moet kijken of doen! Dan ga ik weer recht in hun ogen kijken, dan doe ik net alsof ik die mensen niet zie en kijk ik strak vooruit of ik ga een beetje in mijn jaszakken zitten of wrijf ik maar eens in mijn haar.. Heb het al aan een goede vriend gevraag hoe het met hem gaat.. Maar hij zegt gewoon, rechtdoor kijken!.. Maar ja daar schiet ik niet veel mee op, want ik begin nu te twijfelen aan mijn loophouding en aan alles als mensen kijken of die ik voorbij loop.. IK WORD ER PANISCH VAN! Als ik met een paar vrienden loop heb ik hier geen last van, het is alleen maar alleen waarschijnlijk dan ook omdat ik dan geen afleiding heb..
Kent iemand het, of weet iemand wat ik eraan kan doen?! Alvast bedankt Stefan
__________________
denken met je hart, niet met je verstand ,,mooi
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
30-10-2003, 18:32
|
|
|
Probeer eens minder zelfbewust te worden.
(ja, lekker makkelijk). Minder nadenken bij wat je doet.
__________________
Teacher seeks pupil. Must have an earnest desire to save the world. Apply in person.
|
|
30-10-2003, 18:34
|
|
|
hmm...
ik heb vroeger (nog niet eens zo lang geleden) ook zoiets gehad. ik liep dan op straat, gewoon... vrij normaal denk toch, maar als er iemand langskwam, wist ik niet wat ik moest doen. stug doorlopen, opzij kijken en groeten... knikken, vaak besloot ik door te lopen, maar ik had wel het gevoel dat die mensen naar me kijken, om een of andere reden, terwijl er toch echt niks te zien valt. dit is misschien anders dan bij jou, maar het effect is hetzelfde. tegenwoordig lukt het me beter rechtdoor te kijken...of naar beneden. xxx
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
30-10-2003, 18:35
|
|
Verwijderd
|
Wat is er mis met contact maken met anderen? Recht in die ogen kijken (vooral bij leuke meisjes). Het blijven je mede-mensen
|
|
30-10-2003, 18:37
|
|
Verwijderd
|
Mensen die ik niet ken groet ik meestal niet en ik kijk ze niet aan. Dat durf ik niet, of ik heb er geen zin in (meestal het laatste). Heel soms doe ik het wel en soms glimlach ik zelfs, meestal als iemand me heel aardig lijkt.
Mensen die ik wel ken groet ik meestal ook niet in het voorbijgaan (komt aardig over zeker). Dat durf ik ook niet. En al helemaal niet als de ander mij nog niet gezien heeft.
|
|
30-10-2003, 18:38
|
|
|
Het is net als met in slaap vallen, zolang je blijft malen slaap je niet. Er komt ongetwijfeld een moment dat je een stuk hebt gefiets en je beseft dat je je er helemaal niet mee bezig hebt gehouden.
__________________
Wie bang is voor morgen, kan niet genieten van vandaag.
|
|
30-10-2003, 18:40
|
|
|
|
...
 Het probleem van jouw ken ik.. Het is precies hetzelfde bij mij.. Ik weet niet ik hou me eigen te veel in de gaten en dan... Ohhh elke keer als er iemand langs komt weet ik niet wat ik moet doen.. Bijvoorbeeld een fietser ofzo die zie je al van verre aankomen dan weet ik al niet hoe ik moet kijken... Vroeger had ik dit nooit  Gr, Stefan
__________________
denken met je hart, niet met je verstand ,,mooi
|
|
30-10-2003, 18:45
|
|
|
Hey, ik ken je "probleem"
minder zelfbewust worden lijkt "mij" geen goed plan. Het is juist goed dat iets van jezelf merkt, kan je ermee omgaan. Ik had/heb het probleem ook lang. maar 1 ding, je moet niks, je moet doen wat jij fijn vindt. Zo te lezen heb je graag contact, want als je schuw of wat dan ook zou zijn dan keekje wel voor je of naar de grond. Kijk en zie en voel hoe mensen zich voelen, je ziet vanzelf wel hoe die mensen in hun vel zitten. Voel je jezelf goed straal dat dan uit en lach gewoon naar iedereen. Kan aanstekelijk werken. als je slecht geslapen hebt of niet lekker in je vel zit zul je je daar waarschijnlijk niet gemakkelijk bij voelen en wl je z snel mogelijk zijn waar je heen gaat....haast, veilig. Op een gegeven moment denk je er niet meer over na, lekker rondkijken wat er om je heen gebeurt. En dan maak je af en toe contact, geeft je energie en is goed voor je humeur (heb ik dan he )xxx kip Straal!
__________________
Een appel is geen peer.
|
|
30-10-2003, 18:45
|
|
|
Oh. Ik had dit vroeger heel erg. Ik ging zo letten op de manier waarop ik liep dat ik echt raar ging lopen. Met knikkende knieën enzo. Nu heb ik het alleen nog als ik langs een groepje mensen ergens naar binnen moet.
En ook weet ik nooit hoe ik moet kijken. Als iemand langsloopt. En als mensen me aankijken. Daar word ik soms ook zenuwachtig door. Maar ik doe altijd maar alsof ik het niet merk. Expres niet opkijken. Of wel. En glimlachen ofzo.
|
|
30-10-2003, 18:51
|
|
|
|
doe zoals je je voelt....
je mag best zenuwachtig zijn, kan je van leren... wat verandert het in vredesnaam aan je leven als je iemand raar aankijkt... Ik denk tegenwoordig zo van; als ik nu oprecht lach of heel raar doe, onthouden die mensen het misschien. Steek eens keer je tong uit (niet naar gevaarlijk uitziende lui natuurlijk) wedden dat die mensen moeten lachen. Denken ze dat je gek bent..... ach hebben zij ook weer iets om thuis te vertellen... heb je toch nog iets bijgedragen ik bedoel maar waarschijnlijk zijn die mensen net zo onzeker.... je bent net zo mens als al je tegenliggers en hoeft echt niet anders te doen dan je bent.... Je bent goed , je bent lief, je bent en dat mag
__________________
Een appel is geen peer.
|
|
30-10-2003, 18:53
|
|
|
Ik herken het ook! Ik denk altijd: oh oh, ik kijk vast weer te boos of te paranoide. Ik heb nu altijd m'n discman op en dan vind ik de wereld mooi, dan kan ik me lekker afsluiten van al die mensen.
|
|
30-10-2003, 18:55
|
||
|
|
Citaat:
 ik zal het ook eens toepassen.
|
|
|
30-10-2003, 18:59
|
|
|
|
Ohhhh echt superlieve reacties!
 ... Ik denk ook altijd zo bij mijn eigen boeie wat de mensen denken, en hou zkz van sociaal contact! Zonder het zou ik niet kunnen.. Ik ken ook heel veel mensen en als ik ze dan al van een eindje zie fietsen zit ik bij mijn eigen al af te vragen moet ik nu hoi zeggen of pas zometeen?! En hoe fietsen jullie dan kijken jullie gewoon altijd naar de mensen?! Ik denk dat ik een onzekerheids"periode" heb voor de rest geen last van als ik met mensen ofzo praat.. Het is alleen dat wat me echt enorm nekt.. Sommige mensen zie ik wel eens denken wat doet die nu allemaal gek.. Want dan weet ik niet hoe ik moet kijken en dan ga ik maar vreemd doen...  Gr, Stefan
__________________
denken met je hart, niet met je verstand ,,mooi
|
|
30-10-2003, 19:00
|
|
|
|
fietsers zijn het ergst
ik wil ze wel aankijken maar op het laatste moment kijk ik dan toch maar naar de zeer interessante bomen langs het fietspad?!  terwilj je er in een groepje gewoon helemaal geen last van hebt... en volgesn mij vinden mensen je juist raar en arrogant als je demonstratief de andere kant op kijkt
__________________
I love dr Phil :D
|
|
30-10-2003, 20:56
|
|
|
Ja, dat heb ik ook altijd. Ik kijk ze meestal aan, maar dat krijg ik vaak van die blikken van: wat kijk je nou? dus dan kijk ik maar weer weg
__________________
your papa never told you about right and wrong
|
|
30-10-2003, 21:06
|
|
|
|
maar kijk...
ik weet nu wel dat het zo is, dat men mij niet echt vreemd aankijkt, als ze me uberhaubt al aankijken. ik ben niet echt bijzonder om te zien aan de buitenkant, dus een onbekende zal mij echt niet aan lopen te staren toch had ik eerst altijd het gevoel dat dat wel zo was... vreemd.. maar ik werd er zenuwachtig van. en als ik iemand al van verre aan zag komen lopen, en wist dat die gene mij wel moest passeren, ging ik van te voren in mn hoofd bedenken hoe ik dan moest lopen (kleine passe, grote passen, omlaag kijken, naar voren kijken, diegene aankijken, knikken, groeten, of juist niet, helemaal de andere kant opkijken, of doen of ik iets zocht in mn tas). ik maakte er een heel probleem van.... maar zelf let ik ook nooit zo op andere personen, waarom zouden zij dat dan wel op mij doen?! (dat vroeg ik me later ineens af, en toen werd mijn rare gevoel steeds minder) -xxx-
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
30-10-2003, 21:17
|
|
|
ik heb er ook last van, dacht altijd dat ik een van de weinige was, maar niet dus
als ik ergens loop en mensen kijken me aan kan er echt niet tegen ik kijk dan meteen weg ik kijk vaak naar de grond omdat ik niet weet hoe ik mensen aan moet kijken vooral als ik alleen ben...ik vraag me ook altijd af waarom ze me zo aankijken lijkt net voor mijn gevoel alsof ze me nakijken en alleen mij aankijken  ik weet ook niet hoe ik andere aan moet kijken dus heel irritant, heb nu een band en mn 1e optreden is meteen voor 450 mensen, ik speel bas maar moet toch vooraan op 't podium staan.. tja ik probeer er gewoon echt doorheen te breken dat het minder wordt ofzo.. is al een gedeelte gelukt *komt mischien omdat ik ruim een jaar geleden niet normaal over straat kon lopen zonder alsmaar.. lelijk wijf, doos, schaap en weet ik veel wat te oren.. nou hoor ik 't gelukkig niet meer, laatste tijd gelukkig niet meer gehoord sommige roepen nou opeens lekkerding (die kan ik afschieten eigenlijk zijn altijd dezelfde die naar andere kut dingen roepen) maar wat jij eraan kunt doen? ik ben nou bezoig met wat meer in de 'spotlight' staan, dat werkt opzich wel, mischien ook bij jou
__________________
i'm addicted to music
|
|
30-10-2003, 21:18
|
|
|
|
Jop je hebt gelijk maar het is wel iets wat je in je hoofd hebt en er niet zomaar uit krijgt.. Ik dacht dat anderen misschien iets ertegen wisten of hoe hun er op reageerden, maar er zijn dus nog best wel veel met dit probleem?! Gelukkig
ben niet de enige.. Maar het probleem is nog niet opgelost..*Stefan die nnu weer fff verder kijkt naar Grease* Echt zo`n super film.. Oh ps: het meer in spotlight ofzo staan helpt niet echt.. Ik kan overigens goed met mensen opschieten en persoonlijk, dus als ik met mensen praat heb ik er geen last van.. Ik heb ook al eens verschillende methodes proberen aan te houden, zoals strak vooruit kijken, lachen, naar beneden kijken, maar elke keer is er toch wel die twijfel of het wel juist is..
__________________
denken met je hart, niet met je verstand ,,mooi
Laatst gewijzigd op 30-10-2003 om 21:21.
|
|
30-10-2003, 21:20
|
|
|
|
vraag:
(sorry btw @ topicstarter, maar wilde hier geen nieuw topic over openen) hebben jullie het dan ook wel eens, dat je het gevoel hebt dat mensen je aankijken, en dat je daarbij denkt van 'wat zullen ze van me denken?!' 'kunnen ze aan me zien wat ik voel?' 'zou het hen opvallen dat ik een buitenbeentje ben?' ik had altijd de merkwaardige gevoelens dat mensen dingen wisten, alleen door naar me te kijken. liefs, mij...
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
30-10-2003, 21:29
|
|
|
Vaak kijk ik mensen gewoon vriendelijk aan. Als het aardige mensen zijn, zeggen ze me gedag en dan zeg ik gedag terug. Als ze bozig kijken of ik het een eng stelletje mensen vind, kijk ik gewoon recht voor me uit of naar de grond. Gewoon zoals ik normaal loop eigenlijk. Natuurlijk voel ik ze dan wel (dat ze er zijn), maar dan maakt het me niet zo veel uit.
Maar ik kijk mensen dus vaak aan. Wat ik lastiger vind: hoe moet ik naar mensen kijken in een rolstoel? Ik denk dat meer mensen dat lastig vinden. Eigenlijk doe ik gewoon precies hetzelfde als met gewone mensen, ik heb wel geleerd dat dat wel goed is. Pech als zij dan denken dat ik ze alleen maar groet of aankijk omdat ze in die rolstoel zitten, dat is in mijn geval in ieder geval niet zo. Ik kijk mensen in rolstoelen in ieder geval nooit na. Ik weet zelf wel een beetje hoe het is als mensen steeds naar je kijken, in verband met mijn opleiding. Ik doe ergotherapie en dan moet je vaak af en toe een dag door de stad gaan rijden ofzo. Mensen kijken ontzettend naar je, volgens mij zeker als je zo jong bent. Wat me dan stoorde is een groep jongeren die gezellig stond te praten en stopte met praten om naar mij in de rolstoel te kijken in de verte. Op een gegeven moment werd ik het zo zat dat ik maar een keer naar mensen ging zwaaien. En toen keken ze ineens weer weg. Tsja, die weten het dus ook niet, hoe ze moeten kijken. Ik persoonlijk zou gewoon terug zwaaien. Ik geloof dat ik een beetje 'uitwijk'. Sorry hiervoor.
__________________
De enige domme vraag is de niet gestelde vraag. (© Caatje) | Ik ben gelukkig, gelukkig (naar Brigitte K.) | Koeien!!!! (© Brigitte Kaandorp) | ergo
|
|
30-10-2003, 21:43
|
|
|
|
Ja dat is ook nog zoiets hoe reageer je daarop?! Moet je naar die mensen kijken waarvan ze dan misschien weer gaan denken "die gast zit met me te spotten" of niet kijken en waarvan ze dan denken "goh die gast negeert me omdat ik in een rolstoel zit"
Echt moeilijk en als je dan met die mensen gaat praten gaat het allemaal wel een stuk makkelijker! Heel vreemd maar het zijn ook gewoon mensen zoals ons alleen dan met een hulpmiddel omdat ze een 'afwijking' hebben.. Maar dan is het voor jouw gevoel toch weer heel anders... Gr, Stefan
__________________
denken met je hart, niet met je verstand ,,mooi
|
|
30-10-2003, 21:47
|
|
|
|
Ja, je wil die mensen niet kwetsen ofzo en je niet zo gedragen dat je vindt dat ze anders zijn, maar dan weet je juist niet meer hoe je je moet gedragen. Tenminste, zo is/was het bij mij.
Praatje maken is . Maar dat hoeft ook niet overdreven te worden (altijd chagrijnig naar de grond kijken maar als er iemand in een rolstoel langskomt aardig een praatje maken  ). Wees gewoon jezelf voor zover dat kan, maar dat is vrij lastig soms.
__________________
De enige domme vraag is de niet gestelde vraag. (© Caatje) | Ik ben gelukkig, gelukkig (naar Brigitte K.) | Koeien!!!! (© Brigitte Kaandorp) | ergo
|
|
30-10-2003, 22:43
|
||
|
Citaat:
Ik heb dat ook vaak. Vroeger meer, je went eraan. Ik kijk gewoon veel rond, omgeving enzo, richting die ik op loop. Mensen te lang aankijken, worden ze geirriteerd, geergerd of verlegen van of vinden ze je raar. Mensen te kort aankijken , dan vinden ze je automatisch verlegen of afstandelijk ofzo. Middenweg vinden, dat valt minst op geloof ik ofzo. jaja ik ben heel zeker van mezelf 
|
|
|
30-10-2003, 22:59
|
||
|
|
Citaat:
 en andere mensen waar ik niks van hoef.)
|
|
|
30-10-2003, 23:21
|
|
Verwijderd
|
Lol, ik ben dus niet de enige die daar last van heeft
 Ik probeer altijd zoveel mogelijk rechtuit te kijken. Je ogen focusseren op een punt in de verte helpt. Als je vanuit je ooghoeken ziet dat de ander ook naar jou kijkt, kan er wel een blik en een glimlach vanaf.
|
| Advertentie |
|
|
|
31-10-2003, 14:02
|
|
|
ik kan niet begrijpen wat het probleem is eigenlijk. ik kijk mensen die ik tegenkom altijd aan, met mijn eigen neutrale (meestal neutraal... ) blik. ik kom elke morgen dezelfde mensen tegen, we knikken altijd naar elkaar vooral oudere mensen glimlachen of knikken me (waarschijnlijk ben ik niet de enige tegen wie ze dat doen) toe, daar is niets ergs aan
__________________
Talk that kinky shit up in my ear, buy me pink pretty underwear!
|
|
01-11-2003, 13:55
|
||
|
|
Citaat:
__________________
De enige domme vraag is de niet gestelde vraag. (© Caatje) | Ik ben gelukkig, gelukkig (naar Brigitte K.) | Koeien!!!! (© Brigitte Kaandorp) | ergo
|
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Levensbeschouwing & Filosofie |
Verschil tussen Jehovah's Getuigen en Christendom? Gent | 138 | 12-01-2008 23:25 | |
| Verhalen & Gedichten |
Waar leef je van? [verhaaltje] Verwijderd | 6 | 28-06-2006 10:37 | |
| Psychologie |
Hoe moet je reageren? Elka | 8 | 11-11-2002 19:43 | |
| Liefde & Relatie |
Als je naar een pretpark gaat met zijn 2en, wat is dan het belangrijkste? Tiger_Wolf | 31 | 16-06-2002 16:42 | |
| Psychologie |
Hoe sluit je een relatie af ? Verwijderd | 6 | 09-04-2002 09:11 | |
| Liefde & Relatie |
hoe maak je het uit ? en als het uit is ? Verwijderd | 13 | 08-04-2002 19:18 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 02:43.
Adverteren