Woensdagavond
Mijn hoofd voelt veel te zwaar
ik hoor mijn oren suizen
mijn gezicht is nat van tranen
mijn stem is zonder hoop
Mijn ogen staren
de droefheid die ik zie
bevalt me niet
mijn spiegels zijn gebroken
tv staat al tijden uit
Stoffige donkerheid
zag al jaren geen licht
't bed is onbeslapen
ligt vol met vuile was
de buren weten allang
waar deze stank van komt
Op het gerafelde tapijt
donkerrood gekleurd
blinkt iets op in maanlicht
de stroom gutst door
Handen beven
Zwaar hoofd rust op het kussen
ik proef de smaak van bloed
misselijkheid bevangt me
Ik laat iets vallen
mijn lichaam slap
vocht spat omhoog
het blijft liggen
Ik doe mijn ogen dicht
hier kan ik niet tegen
mijn open polsen
en mijn laatste zucht
-9 Augustus 2000-
__________________
The truth is out there... Trust no one
|