wat een sukkels vandaag ze zijn zo traag zo vaag ze draaien maar ze zwaaien niet vergaan niet gaan niet maar slechts bewogen en bedrogen door het leven door mijn leven door de hel niet snel genoeg het hindert die vlinders in de winter en op straat nu gaat vanheen van hier en daar gewoon zo gaan zo dood zo stil ik wil niet spreken tegen draken prekend malend kreten slaken slechts wat lyrisch intrigerend schrijven over draken op de paden kronkelige paden van mij arm me aars! voorwaar ik staar nu nog eens in de haard de vaart raakt uit ik hou maar op het slop naakt nu ik stop en maak een buiging naar uw domme zuiging zuigende werking van non-verstand 't is zeer courant maarja een plant weet ook niet beter dan de lucht...