Je hebt een relatie volgens het harmoniemodel, met altijd gezelligheid en warmte en liefde en veiligheid en zekerheid, van twee mensen die van elkaar houden en ook nog eens goed met elkaar overweg kunnen als vrienden. Dat is lekker maar ook een beetje saai, voor de liefhebbers van rust.
En dan heb je het conflictmodel, dat voortdurend op springen staat maar waarin het goedmaken heel heftig is. Sommige mensen hebben dat nu eenmaal nodig, het voortdurend aantrekken en afstoten, het kwaad kunnen en mogen zijn op de ander, het eventueel zelfs tijdelijk een uitstapje maken, en het merken toch niet zonder elkaar te willen. ( Kunnen kan namelijk altijd). Dat is meer iets voor de wat temperamentvolle typjes.
Wie ben ik om daarover te bepalen wat het beste is?
|