vulp gevraagd voor een weet niet hoe ik me voel meisje

[Poesket]

Hallo allemaal, ik hoop dat jullie de moeite willennemen om dit te lezen en me advies oid willen geven.

IK heb dus al een tijdje een vriendje waar alles goed mee gaat. Bij hem thuis weet ik het niet, voel me leeg, eenzaam en verdietig. Dit zelfde gevel heb ik als ik thuis ben maar een stuk minder. Mijn vriend is een schat dus wil het niet uitmaken.
Ik heb het er over gehad met hem en hij wil er niet aan toegveven om dan maar altijd bij mij thuis te zijn, wat ook logisch is denk ik. Ik wil alleen maar van dit gevoel af. er gewoon van af. Hebben jullie adviezen hoe ik hier mee om kan gaan? Ik wil mijn vriend niet teleurstellen.
Zal ik hier over eens met een psycholoog gaan praten?
Herkennen jullie dit misschien?

Daarbij is het misschien verstandig om ook dit topic van mij nog te lezen http://forum.scholieren.com/showthre...hreadid=653068

[Dreamerfly]

Probeer bij jezelf eens na te gaan Waarom je jezelf bij je vriend thuis zo leeg, eenzaam en verdietig voelt, heb je enig idee?, wat maakt het dat je deze gevoelens daar veel sterker krijgt als thuis?
Die gevoelens, hebben die te maken hebben met waar je het in je vorige topic over had?. Wat zit je precies dwars?


ps: Met een psycholoog praten kan nooit kwaad, ga er anders eens met je huisarts over praten, hij kan je eventueel doorverwijzen.

[Charlottetje]

Tsja, altijd lastig dit soort dingen, maar inderdaad, praten met iemand hierover kan nooit kwaad. Ga dan idd wel eerst langs je huisarts zodat die je door kan verwijzen (kost je ook minder geld)

Maar zoals ik zelf dit soort dingen voorheen altijd oploste was door heel positief er naartoe te gaan. Voor ik dan dat huis binnenging even diep zuchten en 'gaan met die banaan' Er positief tegen aankijken en het zo leuk mogelijk maken! Je niet laten leven maar zelf leven!

Tsja, erg lastig, ik weet het, het zal je ook zeker niet de erste keer meteen lukken, als het bij jou al werkt, maar is wel de moeite waard denk ik, omdat het er in ieder geval niet slechter van kan worden.....

[CoveredEyes]

Ik heb niks aan Dreamerfly toe te voegen
Succes ermee meis!

[miss-suus]

hey,

ten eerste wil ik je ff zeggen dat ik dit heel erg voor je vindt. ik heb idd ff je andere topic gelezen en vind het heel erg. maar als je verkracht bent verwerk je dat niet zomaar. het is nu volgens mij al zo iets van 2 maanden geleden he? het is dus nu net 2 maanden verder en het kan dus best zijn dat e denkt dat e het al wat verwerkt hebt maar dat dat nu net niet zo is. ik denk dat je je heel erg down voelt vanwege dat. er is ietrs met je je gebeurd wat je niet wou en vooral dit kan gevolgen met zich meebrengen. ik denk dus omdat je je down en verdrietig voelt, e het nog aan het verwerken bent. ik ben natuurlijk geen dokter dus weet niet of dit juist is. maar ditr is dus alleen maar wat ik denk. ik heb ook dat ik em verdrietig voel en alleen etc, maar dat komt weer door andere dingen. iedereen heeft wel eens een periode dat ie zich heel erg krot voelt etc. maar idd ik sluit me ook aan bij de andere reacties.
het lijkt me idd verstandig om eens bi de huisarts langs te gaan.

veel sterkte meissie

kusz

[Wiltine]

Ook ik sluit me aan bij de rest en wens je nog heel veel sterkte bij het verwerken.

XxxxX Wiltine

[Droomvlucht]

Ik heb dat zelf ook.. dat ik liever thuis ben dan bij mijn vriend thuis.....

Ik denk dat je er inderdaad eens over moet denken wat het bij je vriend thuis zo maakt dat je je daar niet prettig voelt.
Ik denk niet dat het aan je vriend zelf ligt, want als hij bij jou is voel je je wel prettig (corrigeer me als ik dat verkeerd begrepen heb).

Ik heb er toen ik mezelf erop "betrapte" ook over nagedacht en ben tot de conclusie gekomen dat het aan de sfeer lag/ligt. Als ik daar ben is het er echt zo "gemaakt" vriendelijk. En vooral de moeder van mn vriend kan echt veel tè vriendelijk doen. Verder kan ik thuis altijd wegkruipen op mijn kamer als ik me niet goed voel ofzo.. dat gaat bij mn vriend thuis ook niet...

[Poesket]

Dank jullie wel voor jullie reacties!

Thuis weet ik dat ik lekkr naar mn eigen kamertje kan gaan eigen omgeving, lekker vertrouwt ed.
Het is vooral lastig met slapen. Normaal hebben we school en slapen we alletwee thuis in de vakantie meer tijd om elkaar te zien en dan kunnen we dus ook vaker bij elkaar slapen. Omdat zijn ouders weg zijn hebbn we het huis alleen, en ja dan zelfs heb ik het ook. Toch wil ik graag bij hem zijn en blijf dan bij hem slapen, waar ik me ook niet echt goed bij voel.

Heb weer met mijn vriend gepraat en hij komt deze week gewoon een paar keer bij mij slapen nog en ik heb afgesproken dat ik met een psycholoog ga praten. Het blijft lastig want het gevoel blijft en mn vriend begrijpt het niet. Maar heeft er toch wel begrip voor. Hij is gewoon erg lief. Wordt er nog onzekerder van en verdrietiger als het slecht gaat en zo blijft dat in een cirkel doorgaan, erg lastig.