Ik vind het eerste gedicht het sterkste; spreekt mij het meeste aan, en is ook het meest beeldend mijns inziens. De titel vind ik wat minder, een beetje te zoetsappig eerlijk gezegd

. Strak rijmschema; leest erg prettig.
De laatste twee regels zou ik zelf cusief zetten; dat lijkt mij hier veel mooier staan omdat je dan deze regels vanzelf in een wat rustiger tempo leest en dat er dan wat meer de nadruk op wordt gelegd; mijns inziens is dat wel mooi, omdat je van het kwatrijn naar het distichon gaat.
Het tweede gedicht vind ik wat minder; het spreekt me aan vanwege de weemoedige sfeer die het gedicht bij me oproept, maar ik vind het wat stroef lezen, met name deze zinnen (eerste strofe vind ik trouwens ritmisch erg goed; leest krachtig door!):
die men nooit achter haar had gezocht : dit gaf je zelf ook al aan, deze is inderdaad wat storend, ik zou alleen niet weten wat je ervoor in de plaats zou kunnen zetten. Wat misschien een ideetje is: Niet aanvaardbaar voor een derde, doch.
Zelf zou ik deze zin hier neerschrijven, omdat je dan vasthoud aan het rijmschema (dat is niet het belangrijkste, maar het leest op zich wel fijn), vanwege de alliteratie 'derde doch', en vanwege de verbinding die je dan maakt tussen de tweede en derde strofe.
waar ze stilletjes was gaan slapen
ze had er zelf voor gekozen
Ik vind de laatste zin hier wat 'achterop komen'; niet zo fijn lezen als afsluiter, eerlijk gezegd. Ik zou in deze strofe trouwens zelf 'bed' kiezen, maar dat is maar net hoe je het wilt laten overkomen; ik denk bij 'bed' aan een tijdelijke rust, en bij 'graf' aan een eeuwige rust.
Het derde gedicht vind ik wat minder; alhoewel het me aanspreekt, vind ik het woordgebruik niet zo sterk. Zelf houd ik ook niet zo van zinnen met twee à drie woorden, vandaar

.