Problemen op kantoor

[sas_andrea]

Ik weet niet helemaal of t hier hoort, maar ik plaats t toch maar hier.

Ik werk dus bij mn vader op kantoor. Aangezien we iemand nodig hadden voor bepaalde werkzaamheden (nummertjes invoeren en fabricage) haalden we iemand in dienst, een klasgenoot van mij. Hij kan nou aardig met dat computerprogramma omgaan enzo, doet t opzich niet superslecht, maar niet goed genoeg. Gevolg daarvan is dat er nou heel wat dingen op kantoor zijn fout gegaan en ik dat allemaal maar mocht rechtzetten. (bij de klant is dit niet helemaal aangekomen ed, kost de klant dan nog geld ook) Hierdoor wordt er dus dubbel werk gedaan en zie ik t nut er niet meer van in hem bij ons te laten werken. Nou had mijn vader dit gevoel ook wel en vroeg hij dus mij hoe ik er over dacht. Maar nu zat ik t een beetje voor die jongen goed te praten. (werk vind je immers niet snel, en al helemaal geen goed betaald werk en daar nog bij is t toch best een goede vriend van me)
Maar nu heb ik daar toch spijt van. Voelt gewoon fout. Maar nu weet ik niet of ik dat moet zeggen tegen mn vader (mn baas dus btw) of dat ik t maar moet afwachten.

Wat zouden jullie nou doen in deze situatie en waarom?

[very drunk driver]

ik zou proberen de schuld op je vader te schuiven. en hem jouw vriend vriendelijk ontslaan

[sas_andrea]

very drunk driver schreef op 30-01-2004 @ 18:31:
ik zou proberen de schuld op je vader te schuiven. en hem jouw vriend vriendelijk ontslaan

op mn vader schuiven?? (het is niet mijn vriend, maar een vriend he ) maar hoe bedoel je dat precies?

Als die jongen structureel niet goed functioneert, dan moet hij weg. Arbeidsrecht is hard. Een éenmalige fout kan vergeven worden, maar als hij gewoon niet geschikt is voor zijn taak moet je pa hem opzeggen.

[Auntie M]

Precies nare, je moet nu even de emoties opzij zetten (dus vergeten dat je baas je vader is en je collega een vriend) en de kwestie zakelijk bekijken. Feitelijk zal dan waarschijnlijk blijken dat hij niet functioneert.

[AJMouse]

Hm. Ik werkte op de markt en mijn baas was de vader van een vriendin van mij (die een jaar naar Amerika was en dus niet meer kon werken bij haar pa).

Ik werd aangenomen. Ging perfect, maakte geen fouten, ik begon al die codes voor de kassa uit mijn hoofd te leren.

Aan het begin een tijdje zwart en ze hadden net al mijn gegevens opgenomen, die moeder dus.

2 weekjes later hoefde ik niet meer te komen waardoor ik dus in de problemen ben gekomen. Dat meisje kwam terug en ging weer bij haar pa werken dus ik was niet meer nodig. Ik had hiervoor een baantje waar ik ontslag heb genomen omdat ik iets nieuws had, en ik zou wit gaan werken.. dat is niet gebeurd en nu zit ik in financiele probleempjes met mijn ziektekosten.

En ze hadden gewoon zoiets van "ach, het is maar een vriend, dat maakt niet uit dat kan ie wel hebben" - Nou, ons gehele gezin mag die familie dus niet meer. Ik had er zelf niet echt súper problemen mee, maar het heeft heel wat ontketend.

Wat wil ik zeggen? Mocht je besluiten te gaan ontslaan, doe het heel voorzichtig. Just to be sure.

AJMouse schreef op 30-01-2004 @ 21:08:
(...)

Wat wil ik zeggen? Mocht je besluiten te gaan ontslaan, doe het heel voorzichtig. Just to be sure.

Het mag niet zo zijn dat familie-aangelegenheden en vriendschap meespelen bij de beoordeling of er grond is die jongen te ontslaan. Als die vader en/of die jongen en/of hun families de zakelijke en privébelangen niet uit elkaar kunnen of konden houden, dan hadden ze hem in de eerste plaats niet moeten aannemen.

[AJMouse]

nare man schreef op 30-01-2004 @ 21:20:
Het mag niet zo zijn dat familie-aangelegenheden en vriendschap meespelen bij de beoordeling of er grond is die jongen te ontslaan. Als die vader en/of die jongen en/of hun families de zakelijke en privébelangen niet uit elkaar kunnen of konden houden, dan hadden ze hem in de eerste plaats niet moeten aannemen.

Ik ga niet het hele verdere verhaal vertellen dat hier aan vast zit, maar het komt er op neer dat die 2 dingen eigenlijk gelijk zijn. Die baas heeft lang in het ziekenhuis gelegen met een hartprobleem, en wij zijn de grootste steun voor hen geweest. Er is heel veel gebeurd dat iedereen preventeerd om glasheldere conclusies te trekken. Helaas. Ik had het liever anders gehad.

Het spijt me dat te horen. Sommige dingen kun je moeilijk vermijden en soms gebeuren dingen gewoon. Maar als ik het verhaal van TS lees denk ik dat die jongen wel minstens een berisping kan krijgen.

[AJMouse]

nare man schreef op 30-01-2004 @ 21:45:
Het spijt me dat te horen. Sommige dingen kun je moeilijk vermijden en soms gebeuren dingen gewoon. Maar als ik het verhaal van TS lees denk ik dat die jongen wel minstens een berisping kan krijgen.

Ja, hij misschien wel, mee eens.

[sas_andrea]

nou, mn vader geeft m nog een kans aangezien we anders weer iemand in dienst moeten nemen die t eerst allemaal moet leren. maar als hij dit verziekt, moet ie gaan. (1 week heeft ie nou de tijd zich te bewijzen, alleen zeggen wij dat niet. anders staat er natuurlijk meer druk op m en gaat ie t alleen maar nog meer verzieken of gedraagt zich niet als zichzelf.)
maar het komt er nu al een beetje op neer dat hij bepaalde werkzaamheden niet zal mogen verrichten. dus hebben we er nog niet al te veel aan.. *grom*

thx voor de replies.