Dode Dromen...

[Secreet]

Dode Dromen...

Ik zag de morgen vallen,
in een wereld zo alleen.
De zon opnieuw ontwaken,
Om te dromen over dagen.

Daar waar we niet komen,
Al willen we er graag heen.
Daar waar we zijn gestorven,
een antwoord op het vragen.

Dat is de plek waar ik ga,
wanneer mijn ogen moe zijn.
en ik zag de morgen komen,
vanuit mijn vensterraam.

Ik zag en het deerde me niet,
En ik draaide me nog eens om
zodat de slaap me kon vatten.

[xineof]

De vorm spreekt me op zich erg aan, ik vind het alleen wat stroef lopen, door deze zinnen:

Daar waar we niet komen,
Hier mis ik oftewel een lettergreep, maar als je de regellengte aanpast klopt de volgende zin niet meer, oftwel zou ik 'we' in 'wij' veranderen; dan loopt het mijns inziens een stuk beter.

Dat is de plek waar ik ga,
Deze zin vind ik wat 'abrupt', wat teveel bestaand uit korte klanken; daardoor sluit de zin mijns inziens niet zo goed aan op de vorige strofe.

Ik zag en het deerde me niet,
'en het deerde me niet' vind ik wat te snel achterop komen op de rest van de zin; ook zag is denk ik een te korte klank.

zodat de slaap me kon vatten.
Voor mijn gevoel mis ik een lettergreep tussen 'me' en 'kon'.

Op de andere punten leest het gedicht goed door, op zich is het een fijn metrum. Op de inhoud kan ik niet zo goed ingaan; ik vind het gedicht een beetje 'vaag'; niet in de negatieve zin, maar ik snap het gedicht eerlijk gezegd nog niet echt, ik kan de inhoud niet zo goed achterhalen. Oja, 'vragen' is leuk gerijmd op 'dagen' !