Charme-offensief

[Mickey83]

Hey iedereen,


Het is een lang verhaal, maar ik zal proberen enkel de belangrijkste zaken te vertellen, en wat 'details' om beter de situatie te beschrijven van het moment..


Op het moment tel ik 20 jaren en ben laatstejaarsstudent Graduaat Elektronica, en op 1 maart vertrek ik op stage in Frankrijk, meer bepaald in Lille.


Bijna 4 jaar geleden had ik een relatie met een meisje, Catharina, de eerste keer dat ik echt verliefd was.. zo voelde het toen toch aan. Ik ben er een goed jaar met samen geweest en op ongelukkige wijze is het gestopt. Ik zag het leven totaal niet meer zitten, zelfmoordpogingen enzovoorts.. maar er was iemand die me heeft doen realiseren dat het nooit ging blijven duren.. zover dus mijn eerste liefde, en ik zal ze nooit vergeten (niet dat ik er elke dag aan denk he).

Sinds haar, heb ik nooit echt liefde gevoeld, ook al had ik verschillende keren een vriendin. Tot op die dag had ik ook nog nooit seks gehad.


Op 19 oktober 2001 ben ik met mijn vriendin-van-het-moment naar een discotheek gegaan, samen met een vriendin van haar, Natacha. Liefde op het eerste gezicht, zo had ik me nog nooit gevoeld.. Trillende en zwetende handen als ik aan haar dacht,.. Enja, sinds 31 oktober 2001 ben ik samen met haar.
Met Natacha haar ouders kom ik bangelijk goed overeen, ik aanschouw ze ook als MIJN ouders, zonder te blozen. Meer dan twee jaar hebben zij altijd voor mij gezorgd en geholpen als het wat moeilijker ging.

De eerste maanden waren heel opwindend. Alles ontdekken over elkaar, een totaal nieuwe wereld ging open, ook voor haar want ook zij had nog nooit een serieuze relatie. We groeiden echt naar elkaar, we werden één. De eerste maanden was er nog wel wat verwardheid met haar gevoelens; ze voelde iets voor vrienden die ik toen had, Kevin, Serge en Koen. Maar dat heeft ze allemaal overleefd. Toen stelde ik haar de keuze, en ze koos voor mij, zonder spijt.

Na een goede maand samen te zijn, ben ik te weten gekomen dat ze vroeger 'problemen' had.. Toen ze 12jaar was, had ze een relatie met een jongen van 17.. En van het één kwam het ander; seks hadden ze niet, maar ze moest wel vanalles bij hem doen.. Een trauma dat je je leven lang zal bijblijven, maar omdat ze dit zei tegen mij, werd onze band sterker. Kheb haar altijd bijgestaan.

In de nacht van 1 op 2 januari 2002, vertelde ze me via chat dat ze zelfmoord wilde plegen.. Ik had toen nog geen rijbewijs, maar heb de autosleutels van mijn moeder genomen en ben er als een vliegende gek naartoe gereden.. En net toen ik haar straat wilde indraaien, slipte ik omdat het spekglad was.. de gevolgen vielen nog mee, alleen zag ik het toen niet meer zitten. De schade aan de auto ben ik nog aan het afbetalen. Het belangrijkste was, dat we elkaar nog meer gingen steunen.

En toen kwam de ultieme datum 14 februari, waarop we hadden afgesproken dat we dan 'onze eerste keer' gingen hebben. Uitermate romantisch; eerst smorgensvroeg wakkermaken met ontbijt op bed, daarna met een taxi naar een leerkracht thuis (lang verhaal, vertel ik een andere keer wel). We probeerden wel, maar echte seks is er niet geweest. Smiddags zijn we gaan zwemmen waar we elkaar nog heter maakten,.. Die dag vergeet ik nooit.

Het duurde nog 2 weken vooraleer het echt lukte om seks te hebben, en dat zij voor de eerste keer klaarkwam. Een moment van euforie natuurlijk.

En vanaf toen is het een beetje op-en-af gegaan in de relatie. Haar ouders gaan elke zomer een weekje naar Sun Parks en ben ook meegegaan, in totaal nog maar 2 keer. De eerste keer sliepen we samen met haar ouders in een huis, het tweede jaar (2003)hadden we een huisje voor onszelf.. Maar hoedanook; de relatie begon een beetje te slabakken; niet meer zo uitdagend en opwindend, maar nu zie ik in dat het onze eigen schuld is..
Toen heb ik ook de fout gemaakt om m'n zinnen te zetten op iemand anders. Natacha wilde liever langs de kant van het zwembad zitten, maar ik wilde me amuseren in het zwembad. Ik heb haar toen een keer in de steek gelaten en gezocht naar een ander meisje in het zwembad. Ik zag wel iemand, maar ik kon het niet over m'n hart krijgen om haar aan te spreken. Een tijdje later heb ik dat bekend aan Natacha. Niet echt blij, maar ze bleef van me houden..

Vorig jaar in maart, is ze begonnen met fotosessies met allerlei amateurfotografen. Op zich is dat geen probleem, maar de eerste keer heeft ze naakt-foto's genomen, en was ze nog geen 18. Daar had ik het toch wel moeilijk mee, maar het is iets wat ze heel erg graag doet en ik gun het haar. Van de meeste fotografen mocht er niemand bij zijn op de fotosessie en ben daar ook met leren leven. Als ik de foto's bekeek, stond ik versteld van het resultaat.
Twee maanden later heb ik besloten een site over haar te maken en een e-mail-account aan te maken enkel voor fotosessies te regelen. Ik heb namelijk een beter oog voor echte fotografen en 'fakers'.

De meeste tijd ging daarnaar; elke dag een stuk of 20 mails beantwoorden.. en er kwam een hoop stress bij. Ik ben zelfs niet naar Natacha gegaan toen ze me nodig had, omdat ik koppig was door die stress. Ze is ook iemand die heel graag weggaat als ze zich verveelt, maar zonder mij zag ze het ook niet zitten. Ik liet haar wel weten dat ze weg mocht gaan met haar vriendinnen enzo, maar heeft ze nooit gedaan.

Om de liefde weer wat op te bloeien is zij op het idee gekomen om er eens een weekendje op uit te trekken, naar Luxemburg op hotel. Ze heeft alles betaald omdat ik geldproblemen heb (thuis heb ik niets en ben nog bezig met het afbetalen van die auto). Wat kan ik meer zeggen dan dat het heel fantastisch was en onvergetelijk; met z'n tweeën in alleen in een totaal onbekend gebied.

Maar in december 2003 ben ik heel toevallig iemand tegengekomen via een dating-site waar ik nog steeds op aangemeld was. Normaal verwijder ik die mails automatisch, maar deze keer niet.. spijtig genoeg!!
Zo heb ik Ellen leren kennen. Zij had iets dat Natacha nog mankeerde; zelfde interesses als ik; muziek componeren en films maken, maar voor de rest had ik er niet echt gevoelens voor. Kheb haar toen ook niet gezegd dat ik reeds een relatie had..
Ze had me met Kerstmis uitgenodigd om bij haar thuis te blijven eten, en ben daar op ingegaan. Ellen en ik zaten samen gezellig voor de computer wat te werken aan een liedje, en op een moment keek ze me aan met zo'n verliefde blik die ik in Natacha ook altijd zag.. en ze kuste me. Veel elektriciteit, meerendeels negatieve lading. Verward heb ik haar afgestoten, en ze verontschuldigde zich.

Desalniettemin, ben ik er de dag erna terug naartoe gegaan. Mijn beste vriend Koen is toen langsgekomen om eens te kijken wie nu die interessante Ellen was.
Met Nieuwjaar heb ik eerlijk tegen Natacha verteld wat ik met Ellen had gedaan.. Tuurlijk was ze er kapot van, maar ze bleef van me houden.

Op die moment is iedereen gaan rondbazuinen dat Ellen en ik een relatie hadden. Ik was ook al volop in de examensfeer; pure stress en geen blijf met gevoelens. Natacha wilde me zien, maar heb haar spijtig genoeg afgestoten. Iedereen gaf me gelijk omdat mijn studies het belangrijkste zijn, maar ondertussen denk ik er anders over.
Daarom heb ik aan mijn beste vriend, Koen, gevraagd of hij niet met Natacha eens wegging, anders verveelde ze zich teveel... Nu weet ik dat dat het slechtste idee was aller tijden..

Koen is me na een week komen vertellen dat hij gevoelens kreeg voor haar. Ik wist niet goed wat ik toen voelde door m'n examens en heb het gewoon genegeerd. Trouwens; ik was volledig overtuigd van Natacha's liefde voor mij. Maar omdat ze mij niet zag en haar verdriet kon troosten bij Koen, zijn haar gevoelens voor mij sterk geminderd..
Een paar dagen later kwam hij weer langs om eerlijk te bekennen dat ze hadden gekust. Nog steeds bleef ik redelijk koel..

Enkele weken geleden zijn mijn examens afgelopen, en ben ik tot m'n zinnen gekomen; heel de situatie begon tot me door te dringen.. Het eerste wat ik toen gedaan heb, is naar Ellen gegaan om te zeggen dat er niets was tussen ons en dat mijn hart behoort bij een ander, al 27 maanden bij Natacha.

Dit hield natuurlijk niet in dat Natacha meer voor me ging voelen. En ik heb veel dingen gedaan de afgelopen weken om haar terug te winnen, maar heeft enkel averechts gewerkt. De relatie werd beëindigd, en ben uit woede al haar spullen terug gaan brengen wat ik ooit van haar had gekregen, evenals haar Valentijn-cadeau (webcam zodat we elkaar nog konden zien als ik in Frankrijk zou zitten, de bedoeling was ook al lang om haar ten huwelijk te vragen.. iets wat ik al veel eerder had moeten doen toen ze er bijna zelf om vroeg). Maar dat was niet het ergste waar ik spijt van heb; ik heb haar ouders de waarheid verteld achter haar fotoshoots.. Zij geloofden er in dat ik er elke keer bij was en dat ze zeker geen naakte of gewaagde foto's nam..

De verliefde gevoelens voor mij verdwenen helemaal, en daar profiteerde Koen natuurlijk van. Hij ving haar op en bevredigde haar gevoelens voor affectie en liefde.
Daar is ze sindsdien helemaal door verblind, want in feite passen ze totaal niet bij elkaar.

Ondertussen heb ik allerlei gevoelens gehad.. Ik moet niet meer naar school; enkel wachten op 1 maart voordat ik mijn stage kan beginnen. Wat verwacht je dan dat ik doe? Nadenken.. dag in dag uit. De eerste dagen dacht ik enkel aan zelfmoord. Ik maakte zelfs allerlei plannen, tekeningen en berekeningen; ik woon in een appartement van 13 verdiepingen..

Maar dat is veranderd in een enorme haat tegenover Koen; "ik wou dat hij er niet meer zou zijn".. Eergisteren werd ik wakker met de gedachte om een huurmoordenaar te zoeken.. Dit ging net iets te ver, en ben met een andere vriend gaan praten, Maarten. Hij heeft soortgelijke problemen gehad met zijn vriendin, dus hij was de enige die weet wat ik voel.. Echte liefde...
Daarna ben ik mezelf gaan aangeven bij de politie en momenteel volg ik een soort therapie, maar veel maakt het niet uit denk ik; de beste raad krijg ik van Maarten; hij weet wat ik moet doorstaan..

Gisteren had ik een gesprek gehad met hem (en zijn vriendin die psychologie studeert). Koen is dan wel zijn beste vriend maar ook hij ziet in dat Natacha niet bij hem past. Hij wil natuurlijk ook zijn beste vriend niet in de steek laten, begrijpelijk..

Volgens hem is het beste dat ik nu kan doen; gewoon verdwijnen uit haar leven; niets van me laten horen, ook niet laten weten wanneer ik exact vertrek naar Frankrijk,.. enkel een kort briefje waarin ik zeg dat ze geen schrik moet hebben om me te contacteren.
Volgens Maarten;
..En elke maand nog een geschreven brief vanuit Frankrijk waarin je vertelt over de alledaagse dingen. Dan zal ze denken; "allé, die denkt niet meer aan mij".. maar tegelijkertijd ook leuke, lieve en grappige dingen zodat ze zal smachten om u te zien; geen onverschilligheid of zelfmedelijden,.. En de dag dat je terug komt, rond 20 juni, haar op de man af vragen of ze u terug wil..

Morgenavond gaat Koen met Natacha naar een romantisch galabal in een chique hotel.. De gedachte alleen al maakt me gek. Maar ik gun het haar..

Ik ben bereid alles te vergeven wat ze ooit heeft gedaan met Koen. Wat ik voel is echte ware liefde. En zij heeft dat ook volgens mij, ze moet er enkel in geloven, ook al had ze gevoelens voor Koen vroeger.

Nu ben ik dus bezig met mijn 'charme-offensief' om haar terug te winnen. Heeft er iemand nog schitterende ideeën om haar terug te winnen? Zelf bedacht ik een compilatie-filmpje te maken van momenten dat ik met haar samen was.
Of enige andere mening is ook welkom.

[Faery]

Je moet met je schlong zwaaien.

[Yolcu]

Jezus wat een lang verhaal. Ik denk dat het goed is dat je hulp bent gaan zoeken, want je lijkt wel obsessief..

[ZerO]

Ja dit is echt niet gezond. Het lijkt wel een soap serie
Ga met een echte psycholoog praten en probeer je leven op orde te krijgen zonder Natascha.

Uhm ja...... Zzzzzzz Zzzzzzzzzz Zzzzzzzzz.

dat zegt denk ik wel genoeg.

een harde kaft erom heen en je hebt een bestseller

[GRRR]

ejzus dat hele verhaal en zo'n klein probleem? geef haar bloemen en een trouwring

[hansjuh]

Love hurts...

[Alistar]

Ehm.....beetje geobsedeerd denk ik. Ik denk dat je dr gewoon moet laten gaan. Als ze niet bij Koen past, moet ze daar zelf achter komen. En anders.....heb je pech

[snoodaard]

Faery schreef op 12-02-2004 @ 20:59:
Je moet met je schlong zwaaien.

En er niet in knippen.