Q's column; Rotterdam van toen

[Q]

Rotterdam van toen, een verhaal door Q.

Soms kun je je dingen zo goed voor je halen in je geest dat je het kunt proefen. Je hebt beelden van die tijd, van die plek of gewoon van een bepaalde gebeurtenis. Het kan in de verste verte niet op de waarheid lijken, maar in je gedachtes is echt. Zo ook dit verhaal, een gedachte, een verzinsel, ik weet het niet. Maar het lijkt zo echt.

De herineringen blijven maar tijden veranderen. Hoe zou het toch geweest zijn, vroeger. Daar in Rotterdam, de grote stad dat zoveel had. Ik vraag het me wel eens af hoe dat nu geweest zou kunnen zijn om te leven in de jaren 70. Wakker gebeld worden door de jongens uit de straat, want het is weer zaterdag. Daar in het huisje achter de jacominastraat, je kent het wel. Het was weer zaterdag, ik kan het me zo goed voorstellen. Natuurlijk ging je voetballen, net als je helden uit Feyenoord, of misschien zelfs Sparta. Eigenlijk was jij die ene speler die ze net gezien hadden en dat liet je maar al te graag zien. Na een potje met de buurt gevoetbald te hebben had je natuurlijk etenstijd. 'S avonds met pa en ma aan tafel, zo'n eiken houten tafel weet je wel. Die nog van Oma was geweest. De lamp die Pa voor de zoveelste keer had opgehangen bungelt wat na, zo'n lamp met zo'n oranje kap. Oranje met bruin, dat was nog eens mode. Daar in dat Rotterdam van toen, was mode een apart begrip. Gordijnen die tevens ook oranje met bruin waren hingen voor het raam te hangen, met vreemde vormen en figuren die niemand thuis kon brengen, maar hip was het zeker... vond pa.

'S avonds weer uit met de maten naar de kroeg. Met de bakkebaarden weer bijgeknipt en je haar in de krul was je weer klaar voor de avond. Dan ging je net als elke week naar dat kroegie daar om de hoek, met die ene jongen die niet te vertrouwen was volgens ma. Hoe heette dat kroegie ook alweer... ach, wat maakt het uit. In het Rotterdam van toen kon je met een rijksdaalder je maten trakteren met een biertje, enuh, Arie mocht er ook wel een. Je had malle Pietje, schele Henkie, Kees en Johan die altijd te laat was. Je had het over Ajax en Feyenoord wat eigenlijk nog meer? Een potje biljarten of een paar van je zuur verdiende centen in de automaat gooien, kijk dat was wat je deed zaterdag. Ik kan het me zo goed voor me halen. Dan was de zondag niet ver meer en ging je met bolle Jan aan de auto klussen. Je handen waren nog zwart van de vorige keer, maar dat maakte niet uit, jij had immers de tofste wagen van de buurt. Een echte Opel Kadet, ha, de vorige eigenaars waren gek dat ze hem weg deden! Ja, deze auto zou je de rest van je leven houden, eigenlijk net als de vorige... maar toch niet helemaal.

Rotterdam van toen... met disco in de discotheken en jazz of blues in de kroeg. Of gewoon het oerhollandse lied, wat zou de radio toen te gehore hebben gebracht. Ik weet het niet, maar die mensen van toen, die wisten het wel. Dat zullen ze zich altijd blijven herinneren, dat Rotterdam van toen, wat nu zo veranderd is...

[Lorelei]

Q schreef op 12-02-2004 @ 20:47:
Rotterdam van toen, een verhaal door Q.

Soms kun je je dingen zo goed voor je halen in je geest dat je het kunt proefen. Je hebt beelden van die tijd, van die plek of gewoon van een bepaalde gebeurtenis. Het kan in de verste verte niet op de waarheid lijken, maar in je gedachtes is echt. Zo ook dit verhaal, een gedachte, een verzinsel, ik weet het niet. Maar het lijkt zo echt.

De herineringen blijven maar tijden veranderen. Hoe zou het toch geweest zijn, vroeger. Daar in Rotterdam, de grote stad dat (slaat volgens mij terug op de stad en zou dus die moeten zijn) zoveel had. Ik vraag het me wel eens af hoe dat nu geweest zou kunnen zijn om te leven in de jaren 70. Wakker gebeld worden door de jongens uit de straat, want het is weer zaterdag. Daar in het huisje achter de jacominastraat, je kent het wel. Het was weer zaterdag, ik kan het me zo goed voorstellen. Natuurlijk ging je voetballen, net als je helden uit Feyenoord, of misschien zelfs Sparta. Eigenlijk was jij die ene speler die ze net gezien hadden en dat liet je maar al te graag zien. Na een potje met de buurt gevoetbald te hebben had je natuurlijk etenstijd. 'S avonds met pa en ma aan tafel, zo'n eikel (eiken ) houten tafel weet je wel. Die nog van Oma was geweest. De lamp die Pa voor de zoveelste keer had opgehangen bungelt wat na, zo'n lamp met zo'n oranje kap. Oranje met bruin, dat was nog eens mode. Daar in dat Rotterdam van toen, was mode een apart begrip. Gordijnen die tevens ook oranje met bruin waren hingen voor het raam te hangen, met vreemde vormen en figuren die niemand thuis kon brengen, maar hip was het zeker... vond pa.

'S avonds weer uit met de maten naar de kroeg. Met de bakkebaarden weer bijgeknipt en je haar in de krul was je weer klaar voor de avond. Dan ging je net als elke week naar dat kroegie daar om de hoek, met die ene jongen die niet te vertrouwen was volgens ma. Hoe heette dat ook alweer... ach, wat maakt het uit. In het Rotterdam van toen kon je met een rijksdaalder je maten trakteren met een biertje, enuh, Arie mocht er ook wel een. Je had malle Pietje, schele Henkie, Kees en Johan die altijd te laat was. Je had het over Ajax en Feyenoord wat eigenlijk nog meer? Een potje biljarten of een paar van je zuur verdiende centen in de automaat gooien, kijk dat was wat je deed zaterdag. Ik kan het me zo goed voor me halen. Dan was de zondag niet ver meer en ging je met bolle Jan aan de auto klussen. Je handen waren nog zwart van de vorige keer, maar dat maakte niet uit, jij had immers de tofste wagen van de buurt. Een echte Opel Kadet, ha, de vorige eigenaars waren gek dat ze hem weg deden! Ja, deze auto zou je de rest van je leven houden, eigenlijk net als de vorige... maar toch niet helemaal.

Rotterdam van toen... met disco in de discotheken en jazz of blues in de kroeg. Of gewoon het oerhollandse lied, wat zou de radio toen te gehore hebben gebracht. Ik weet het niet, maar die mensen van toen, die wisten het wel. Dat zullen ze zich altijd blijven herinneren, dat Rotterdam van toen, wat nu zo veranderd is...

Taalkundig: typfoutje en nog iets. (Ik weet niet 100% zeker of mijn verbetering klopt..)

Verder: leuk geschreven

[Q]

grl schreef op 12-02-2004 @ 20:54:
Taalkundig: typfoutje en nog iets. (Ik weet niet 100% zeker of mijn verbetering klopt..)

Verder: leuk geschreven

haha ja ik zie ut typfouten maar het was zo maar iets dat in me hoofd spookte en ik dacht, laat ik het eens neerzetten. Maar verders bedankt

[erwtje]

leuk!

Q schreef op 12-02-2004 @ 20:47:
Rotterdam van toen, een verhaal door Q.

Soms kun je je dingen zo goed voor je halen in je geest dat je het kunt proeven. Je hebt beelden van die tijd, van die plek of gewoon van een bepaalde gebeurtenis. Het kan in de verste verte niet op de waarheid lijken, maar in je gedachtes is echt. Zo ook dit verhaal, een gedachte, een verzinsel, ik weet het niet. Maar het lijkt zo echt.

De herinneringen blijven, maar tijden veranderen. Hoe zou het toch geweest zijn, vroeger. Daar in Rotterdam, de grote stad die zoveel had. Ik vraag het me wel eens af hoe dat nu geweest zou kunnen zijn om te leven in de jaren zeventig. Wakker gebeld worden door de jongens uit de straat, want het is weer zaterdag. Daar in het huisje achter de Jacominastraat, je kent het wel. Het was weer zaterdag, ik kan het me zo goed voorstellen. Natuurlijk ging je voetballen, net als je helden uit Feyenoord, of misschien zelfs Sparta. Eigenlijk was jij die ene speler die ze net gezien hadden en dat liet je maar al te graag zien. Na een potje met de buurt gevoetbald te hebben had je natuurlijk etenstijd. 's Avonds met pa en ma aan tafel, zo'n eikenhouten tafel weet je wel. Die nog van oma was geweest. De lamp die pa voor de zoveelste keer had opgehangen slingert nog wat heen en weer, zo'n lamp met zo'n oranje kap. Oranje met bruin, dat was nog eens mode. Daar in dat Rotterdam van toen, was mode een apart begrip. Gordijnen die ook oranje met bruin waren hingen voor het raam te hangen, met vreemde vormen en figuren die niemand thuis kon brengen, maar hip was het zeker... vond pa.

'S avonds weer uit met de maten naar de kroeg. Met de bakkebaarden weer bijgeknipt en je haar in de krul was je weer klaar voor de avond. Dan ging je net als elke week naar dat kroegie daar om de hoek, met die ene jongen die niet te vertrouwen was volgens ma. Hoe heette dat kroegie ook alweer... ach, wat maakt het uit. In het Rotterdam van toen kon je met een rijksdaalder je maten trakteren met een biertje, enuh, Arie mocht er ook wel een. Je had malle Pietje, schele Henkie, Kees en Johan die altijd te laat was. Je had het over Ajax en Feyenoord wat eigenlijk nog meer? Een potje biljarten of een paar van je zuur verdiende centen in de automaat gooien, kijk dat was wat je deed zaterdag. Ik kan het me zo goed voor me halen. Dan was de zondag niet ver meer en ging je met bolle Jan aan de auto klussen. Je handen waren nog zwart van de vorige keer, maar dat maakte niet uit, jij had immers de tofste wagen van de buurt. Een echte Opel Kadet, ha, de vorige eigenaars waren gek dat ze hem weg deden! Ja, deze auto zou je de rest van je leven houden, eigenlijk net als de vorige... maar toch niet helemaal.

Rotterdam van toen... met disco in de discotheken en jazz of blues in de kroeg. Of gewoon het oerhollandse lied, wat zou de radio toen te gehore hebben gebracht. Ik weet het niet, maar die mensen van toen, die wisten het wel. Dat zullen ze zich altijd blijven herinneren, dat Rotterdam van toen, wat nu zo veranderd is... [/B]

Ik ben na de eerste witregel gestopt met fouten eruit halen. Je stijl trekt me niet en het onderwerp eerlijk gezegd ook niet zo, maar blijf schrijven.

op zich wel leuk, vooral de laatste zin

alleen je stijl vind ik ook minder