Zo meen ik dat ook jij bent.
Als een kind, lachend.
Ogen gesloten voor de waarheid,
levend in je eigen realiteit.
Jouw wereld van plezier,
die niet aansluit op de mijne,
lijkt even ver weg als sterren aan de hemel.
Warm als de zon,
soms koel als de nacht.
Eeuwige speculaties.
Twijfelachtig als het leven.
In je hart even onzeker als ik.
Zo meen ik dat ook jij bent.
Jouw lach is als de lente,
zonnestralen door het wolkendek.
Een nieuw begin, maar deze keer zonder einde.
Een sneeuwklokje, kwetsbaar,
maar vol kracht en levenslust,
Kenmerkt je persoon.
Voor mij ben je een mysterie,
ondoorgrondelijke wateren,
en alles wat onbereikbaar is.
Een illusie, een droom,
die ruw verstoord werd door jouw woorden.
Je vertegenwoordigt pijn.
Zo meen ik dat jij bent
het was een opdracht voor school, we gaan nu elke dag gedichten schrijven, maar ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden
__________________
"Falling feels like flying, until you hit the ground. And everything looks beautiful, until you take a look around"
|