Moeite met praten over de telefoon ed

[Giovanna]

Hai,
Ik heb een tijdje geleden iets gepost over mijn relatie met mn vriend (ik wist niet wat ik hem te bieden had). We hebben het hierover gehad, en daar kwam eigenlijk uit dat we allebei gewoon heel erg bang waren om elkaar kwijt te raken. Ik ben echt ontzettend verliefd op hem, en hij (zegt hij) op mij.
Maar de laatste tijd, als ik hem bel ofzo, loopt het gesprek niet zo lekker, we weten amper wat we tegen elkaar moeten zeggen. Ik spreek hem niet zo vaak op msn, maar daar gaat het meestal wel. Als we bij elkaar waren, ging het altijd geweldig, maar ook dit gaat wat minder af en toe. Hij is soms ontzettend afwezig en als ik vraag wat er is antwoord hij altijd met: niks. Meestal vraag ik dan of er echt niets is, en dan zegt ie nee echt niet. Maar af en toe, begint ie daarna toch te praten over dingen die hem ergeren. Ik ben er opzich wel blij mee dat hij dat verteld, maar ik vraag me af of hij zich niet aan meerdere dingen ergert of dat hij met iets anders zit. Hij vertelt me ook weinig, zo heb ik hem gister wel 3 keer gebeld, en kreeg 4 uur later een smsje dattie een dagje naar Utrecht was met zn beste vriend en z'n ex. Dat ie me wel zou bellen als ie terug was.
Dat heeft ie ook gedaan, maar het gesprek was echt:
"Hoi"
"hay"
"leuke dag gehad?"
"ja, jij?" (hij wist gvd dat ik klote dag zou hebben)
"ja harstikke (sarcastisch) [geef toe, dat was niet handig]"
"ow, vertel"
"nee , natuurlijk was het niet leuk"
"ow, even mn msn op aan de telefoon zetten' (hallo jij belt mij)

Enz enz enz... Hoe kan dit goedmaken? Want een paar maanden geleden zaten we echt uren lachend aan de telefoon....

[Fade of Light]

Je kan niks forceren...gewoon met elkaar om blijven gaan en de irritaties oplossne en als het niet meer klikt/rolt..dan eh, tijd om te stoppen misschien ?

[Rubke18]

je moet je zo niet focussen op het MOETEN hebben van een gesprek anders gaat het ook niet, neem even afstand van elkaar en vindt nou eens werkelijk uit als jullie niet zonder elkaar kunnen

[Giovanna]

Ik wil hem gewoon niet kwijt, dat kan er echt niet meer bij, echt niet

[Rubke18]

Ja, het kan goed zijn dat je hem niet kwijt wil maar je moet je niet gaan focussen op het feit dat je hem niet kwijt wil, trust me (own experience)

[Giovanna]

Nee, daar heb je gelijk in...
Maar... hoe kan ik het oplossen?

ach, mij lukt het ook niet echt meer met mijn vriendje terwijl het vroeger (toen we nog niets hadden) wel lukte. op een gegeven moment zijn we maar gewoon gestopt met bellen.
soms kan de telefoon echt een onding zijn, sarcasme bjivoorbeeld: over de telefoon is sarcasme nu eenmaal een killer, ook kun je bepaalde verwachtingen hebben en waar de ander niet aan voldoet in het gesprek, in 'het echt' wordt je daar snel van afgeleidt omdat je dingen aan de ander waarneemt die je wel heel leuk vind, aan de telefoon moet je je die leuke dingen aan de ander echt voor de geest halen.
als je zeker weet dat je erkaar wilt 'houden' zou ik gewoon het bellen beperken tot zakelijke mededelingen en de 'echte''gesprekken voor live bewaren.

[Rubke18]

Ik moet daar ida wel gelijk in geven want als je bij elkaar bent gaan de gesprekken wel goed, dus zorg er gewoon voor dat je het bellen even laat voor wat het is en gewoon het leuke van jullie relatie naar voren haalt in de "afspraakjes"

[Giovanna]

Ja dat is goede tip!

[Rubke18]

Giovanna schreef op 18-02-2004 @ 16:53:
Ja dat is goede tip!

tuurlijk dat zijn de meeste hier

Rubke18 schreef op 18-02-2004 @ 17:02:
tuurlijk dat zijn de meeste hier

[[Het Engeltje]]

Rubke18 schreef op 18-02-2004 @ 16:15:
Ja, het kan goed zijn dat je hem niet kwijt wil maar je moet je niet gaan focussen op het feit dat je hem niet kwijt wil, trust me (own experience)

Klopt, want dan krijg je chaos in je kop en dat wil je helemaal niet!!

[Giovanna]

Heb net, toen ik heel relaxed was, een telefoontje van hem kregen, duurde maar 7 minuten, want toen waren we uitgepraat. Ging gewoon heel soepel, heel goed. Bedankt voor de tips!!

[Chloe Siere]

Ik praat ook niet makkelijk via de telefoon omdat ik die ander dan niet kan aankijken en je "verplicht" bent om aan 1 stuk door te praten om pijnlijke stiltes te vermijden.
Ik bel gewoon bijna nooit. Behalve als ik die persoon écht iets noodzakelijks moet melden. En ik heb er nog nooit problemen mee gehad.

Hoi.. Ik had ook gereageerd in je vorige topic en ook in dit herken ik ook dingen.
Even voor de duidelijkheid als eerst, mijn vriend was de beste vriend van mijn ex.. (het is niet zo dat ze geen beste vrienden meer zijn door mij, want heb ook nog wel contact met mn ex enzo) Toen ik nog een relatie had met mijn ex belden we wel vaak en dan probeerde hij altijd dat Roelof (zo heet mijn vriend) aan de telefoon zou komen, en dat ging altijd heel raar enzo.. Naja, hij wou ook nooit aan de telefoon en als hij aan de telefoon was dan was ie ook zo weer weg.
In het allerbegin van de ontwikkeling van onze relatie, en ook de aanloop tot onze relatie , vertelde mijn vriend dat hij niet zo'n praterd was aan de telefoon. Nou daar was echt niets van te merken. We hadden urenlang gesprekken en lol aan de telefoon. We hebben zelfs een nacht lang van 10 tot 6 gebeld (en ja ik moest om 7 uur weer op en de telefoonrekening was ineens huizenhoog ).
Nu is dat heel anders. Als we al bellen dan praten we zo'n twee minuten en dan is t eigenlijk wel stil.. En ik doe dan nog het meeste om het gesprek op gang te houden. Dat is lastig, maar ik merk dat het voor mezelf het beste is om op te hangen als niemand meer iets te zeggen heeft, hoewel ik lekker lang met m wil bellen omdat ik dan het gevoel heb iets dichter bij hem te zijn.. Lastig..
Dat zou ik ook doen.
Dan nog even over dat ie niet zoveel zegt wat er in hem omgaat. Meid, wees blij met de kleine dingen. Echt waar! Ik heb echt heel hard moeten werken voordat mijn vriend mij vertrouwde en dingen vertelde, hij heeft een heel korte periode gehad dat ie vertelde wat er was als ik het er gewoon niet bij liet zitten en nu verteld hij me helemaal niet meer wat er in zn hoofdje omgaat. Dat vind ik echt heel jammer, maar ik weet ook wel dat hij dat is en dat het zijn manier is om dingen te verwerken. Hoe moeilijk het ook voor mij is.
Ik ben nu 'Mannen komen van mars en vrouwen van venus' aan het lezen van John Gray en daar herken ik dan ook veel in. Het verteld eigenlijk in het kort het volgende (ik ben nog niet zo ver in het boek hoor ): Als een Marsbewoner zich beter wil voelen trekt hij zich terug om zijn problemen alleen op te lossen. Als een Venusbewoner zich beter wil voelen bespreekt ze haar problemen openhartig met iemand anders.

Jij verwacht dus als Venusbewoner heel snel dat de ander op dezelfde manier dingen doet als jij. Misschien niet heel bewust, maar toch. Ik betrap mijzelf er ook heel vaak op. Dan zeg ik tegen mijn vriend: praat er dan over. Vertel me wat er in je omgaat..

Naja, ik weet niet wat ik allemaal lul Ik zou zeggen: wees blij dat hij je al dingen verteld en als hij al een ding verteld van de drie dingen die hem dwarszitten is dat toch al heel wat? Hij vertrouwt je en kan het dus vertellen. Naja, weet niet hoe ik het moet formuleren, maar het komt echt wel goed. Je bent gewoon erg bang hem kwijt te raken. Heb ik ook, maar probeer hem ook die vrijheid te gunnen die hij belangrijk vind..

Succes!

[Giovanna]

Hoi Loontjuh,
Bedankt voor je reactie! Heb er veel aan!
Tnx! ( ik heb al meerdere dingen over dat boek gehoord, ga het ook lezen!)

Ik zou me er ook wel druk om maken hoor.. Als jij hem probeert te bellen en 4 uur later pas een smsje krijgt dat ie naar Utrecht is, met z'n ex nog wel.. naja.. ik vind het maar vaag.

Maar over dat bellen: een oplossing kan zijn dat je elkaar alleen belt als je ook echt iets te vertellen hebt. Het moet niet zo zijn van "standaard moeten we iedere avond bellen". Het moet ook niet zo zijn dat ieder gesprek op een discussie uitloopt. Wel vind ik dat er geen afstand moet zijn tijdens een gesprek. Ik bedoel, het is logisch dat een gesprek heel stroef verloopt als hij erg afstandelijk is enzo. Dan zit je daarmee en kun je niet meer leuk en vrolijk praten. Ik heb dat tenminste wel.. ik wil het gevoel hebben dat ik met m'n vriendje bel en niet met een vage bekende.

Dat afwezige herken ik ook. Ik weet nog steeds niet wat dat precies betekent, maar vervelend is het wel. Je voelt je dan een stuk minder op je gemak.. en het is moeilijk om te doen alsof je het niet merkt of er niet mee zit.

Probeer telefoongesprekken iig te bewaren voor de dingen die je meegemaakt hebt die dag, waarbij je gewoon het gevoel krijgt "dit moet ik hem ff vertellen". Dat je 'm dus spontaan op kunt bellen als er iets is, of dat nou positief of negatief is en dat je nadat je beiden die dingen verteld hebt, ook gewoon weer ophangt.

Wil je over problemen tussen jullie praten, dan kan dat beter in het echt. Telefoongesprekken of msn-gesprekken zijn daar niet zo geschikt voor.

[Giovanna]

Hij stuurde me net een smsje om te zeggen dat we morgen eens met elkaar moeten praten omdat hij niet meer weet hoe we verder moeten.
Het zal dus wel uitgaan. Misschien maar beter...

[Giovanna]

nou.. het is uit...

Giovanna schreef op 19-02-2004 @ 07:55:
nou.. het is uit...

*huggelt*

[Giovanna]

Loontjuh schreef op 19-02-2004 @ 09:40:
*huggelt*

Dankje...

[Avondel]

Oh wat erg dat het uit is!

Maar idd de boeken van john gray zijn heel erg goed.
Vooral voor vrouwen die zich altijd druk maken om dingen

[Rubke18]

Avondel schreef op 19-02-2004 @ 21:23:
Oh wat erg dat het uit is!

Maar idd de boeken van john gray zijn heel erg goed.
Vooral voor vrouwen die zich altijd druk maken om dingen

ook voor mannen?

[kayce]

Ik herken heel veel in je verhaal. Wij vrouwen hebben blijkbaar veel erkenning en bevestiging nodig van onze vriend. We willen dat hij ons vertelt wat hem dwarszit en dat is een vorm van intimiteit. Toch moeten we idd leren te accepteren dat mannen van mars komen. Tuurlijk kun je duidelijk maken dat je het soms moeilijk vindt, maar toch zullen mannen nooit vrouwen worden en wie zou dat nu willen.

Je zegt zelf dat het misschien maar beter is dat het uit is. En eerlijk gezegd zal het misschien wel even beter zijn. Wil niet zeggen dat het nooit meer goed komt, maar zelf heb ik geleerd dat als je te veel je geluk van de ander laat afhangen je zelf een stuk minder vrolijk wordt en hij gaaat dat ook merken. Je wordt onzeker en dat straal je uit. Kortom het wordt allemaal beetje vervelende periode.
Bij mij en mijn vriend ging het na 1 jaar en 3 maanden uit
het was al een keertje een weekje uitgeweest. En nu ging het dus voor de tweede keer uit. een half jaar welteverstaan. UIteindelijk zijn we toch weer bij elkaar. Het is weer 5 maanden aan en ik ben heel blij met hem. Al is de communicatie tussen venus en mars af en toe nog een grote belemmering. Het half jaartje dat ht uit was heeft ons echt goed gedaan. En ik hoop dat je beseft dat je vooral aan je eigen geluk moet werken. Dan komt alles weer goed met je. Met of zonder je ex-vriend

[Avondel]

Ja Rubke ook voor mannen..
alleen opvallend genoeg willen mannen deze nooit lezen
Hoe zou dat toch komen?

[Rubke18]

Ik weet er geen zak vanaf maar die vrouwen zijn ook geen lievertjes ik heb nl. ruzie met m'n vriendin daarom

[Avondel]

Rubke18 schreef op 19-02-2004 @ 22:02:
Ik weet er geen zak vanaf maar die vrouwen zijn ook geen lievertjes ik heb nl. ruzie met m'n vriendin daarom

Waarom heb je ruzie met je vriendin?
Nee idd sommige vrouwen zijn geen lieverdjes nee

maar ik wel