je vatti & mutti

[Susanne]

Hoe gedraag jij je tov je ouders? Ben je erg gehoorzaam, of doe je lekker wat je zelf wilt? Trek je je eigen plan of laat je je alles door je ouders voorkauwen? Als je ouders een bepaald ding niet kunnen waarderen van wat je hebt gedaan, ga je dan in gesprek of interesseert het je niets? Ben je een papa of mamakindje? Praat jij met je ouders over dingen zoals seks, drugs en uitgaan of word het bij jouw thuis niet besproken?

De band met mijn ouders is niet zo heel goed, maar dat ligt voor een groot gedeelte aan mij en dan vooral aan hoe ik op mijn moeder reageer. Met mijn vader kan ik wel goed opschieten maar die is van zichzelf heel gesloten en daar heb ik dus eigenlijk ook alleen maar oppervlakkig contact mee. Over mijn vriendje probeer ik het zo min mogelijk te hebben, als ik wat over hem zeg zijn het alleen de kleine onbenullige dingen. Hij wil niet dat mijn ouders veel weten. Er is een paar maanden geleden nogal een drama ( ) geweest tussen mijn ouders en mijn vriend, vandaar dat ik ze nu het liefst een beetje uit elkaar hou.

Daardoor komt het ook dat ik eigenlijk meer bij hem zit dan bij mij thuis, waardoor het contact met mijn ouders nog ietsjes minder is geworden. Dingen als sex zijn wel goed bespreekbaar maar heb op het moment niet de behoefte om het daar met ze over te hebben. Maar als ik een probleem heb kan ik wel naar mijn ouders of mijn 'schoon'ouders toestappen. Drugs zijn redelijk onbespreekbaar, mijn ouders en dan met name mijn moeder zijn namelijk een beetje drugsparanoia dus dat vertel ik ze liever niet .

Over uitgaan doen ze inmiddels niet meer moeilijk. Dat is wel een tijdje zo geweest maar sinds ik 16 ben zijn er opeens geen problemen meer. Het zal wel iets psychisch zijn

[WishfulDreaming]

wow hee wat ben je goed bezig

Ik ben gehoorzaam maar ik mag ook vrijwel alles zolang ik niet over de scheef ga, is dat een goede uitdrukking?

Ik bespreek veel met mijn moeder, ben wel een moederskindje. En bij mijn pa krijg ik alles gedaan. Ik hou alleen niet van kritiek van hun dus daar hoeven ze niet mee aan te komen.

Ze hebben wel redelijk wat invloed op me, maar ze weten ook wanneer ze niet hun advies moeten geven en me dus de kans moeten geven zelf te beslissen omdat ik dan waarschijnlijk iets doe wat zij graag willen en niet ik zelf. (dan heb ik het bijvoorbeeld over opleidingskeuze) (en eigenlijk is het andersom, ik had iets in mijn hoofd en zij vonden het niet zo boeiend, maar ze zeiden het niet, zodat ik het niet zou laten omdat zij dat graag wilden)

[Denise84]

Susanne schreef op 04-04-2004 @ 20:50 :
Hoe gedraag jij je tov je ouders? Ben je erg gehoorzaam, of doe je lekker wat je zelf wilt? Trek je je eigen plan of laat je je alles door je ouders voorkauwen? Als je ouders een bepaald ding niet kunnen waarderen van wat je hebt gedaan, ga je dan in gesprek of interesseert het je niets? Ben je een papa of mamakindje? Praat jij met je ouders over dingen zoals seks, drugs en uitgaan of word het bij jouw thuis niet besproken?

WordT

[~Sjeherazade~]

WishfulDreaming schreef op 04-04-2004 @ 21:24 :
wow hee wat ben je goed bezig

dat vind ik echt een rare reactie

Ahhh Suusje, met je lekkere avatarrrr

Helaas, ben ik grotendeels door eigenschuld, door mijn moeder uit huis gezet vanwege mijn gedrag, en woon ik nu bij mijn vader. Dus daar ga ik nu maar even vanuit
Saampjes laten we het huishouden goed draaien, om de beurt koken, afwassen, wasmachine draaien dat soort dingen. Het zijn niet echte afspraken wie op welke dag iets doet, maar het gebeurd eenmaal.

Gehoorzaam ben ik absoluut niet, daarom woon ik nu ook niet meer bij moeder, inmiddels wel wat aangepast maar ik ga voornamelijk mijn eigen weg, ik hou rekening met mijn vader maar daar houd het ook bij op. Hij is overigens wel blij met mijn aanwezigheid, ook omdat hij het nu een stuk makkelijker heeft

Met mijn ouders praten? nooit gedaan, mijn moeder vertrouwde ik niet en vader is een pyscholoog dus dan weet je toch al dat je fout advies krijgt Over sex, zolang het maar veilig is... en mijn zusje mag bij vatti op haar slaapkamer blowen, "dan is ze tenminste thuis".

Overigens ben ik best een lieve jongen hoor, maar ik heb een aantal nare trekjes

[grandmommy]

ik kan met mijn ouders over van alles praten, seks is absoluut geen taboe. maar dat kot waarschijnlijk ook wel omdat mijn moeder als wetenschapster bij de rutgers nissogroep werkt.. ik kan goed met ze opschieten, heb zelden ruzie. ik ben een allebijkindje, en eigenlijk ben ik gewoon doodsaai wat mijn ouders betreft...

[Laïs]

Ik heb niet echt contact met mijn ouders.
ik zie ze 's morgens bij het ontbijt. dan naar school. huiswerk maken. en boven blijven. ik ga bijna nooit meer naar beneden.
dus een band hebben we niet echt.
dus er wordt niet over sex en drugs ofzo gepraat. uitgaan wel,als ik vraag of ik weg mag vrijdag of zaterdagavond.
ook wel over school enzo. met name dan wiskunde. uuuren en uuuren hebben we daar al aan gespendeerd. vreselijk.

Ik ben gewoon denk ik. als ze vervelend doet tegen mij,ben ik dat ook. de laatste tijd zit ze in haar ik-maak-op-alles-een-opmerking-en-ik-zaag-erop-los. en als ze zo doet,is het het beste om gewoon ja te knikken en ongeinteresseerd te zijn.

ik ben wel gehoorzaam,maak niet voor het minste ruzie. tenzij ik er echt zin in heb natuurlijk.

[Hagel]

Denise84 schreef op 04-04-2004 @ 21:38 :
WordT

Als je alleen maar zo reageert en voorderest niet op het topic, mag je dat van mij voortaan laten.

Ik zie me ouders 1 keer in de 2 weken en dat is meer dan genoeg. Mijn ouders hebben andere idealen dan ik die heb en ik weiger me aan te passen aan een paar hypocriete op geldbeluste mensen.

[rodina]

Ja hoor, leuke mensen. Staan open voor mijn meningen en dergelijke. Andersom dus ook.

[~Sjeherazade~]

Ik ben opgevoed door twee pedagogisch totaal onverantwoorde mensen, wat soms wel grappig was...maar meestal niet.

Nu ik niet meer bij hun woon, kunnen we elkaar meer appreciëren.

[frozenfountain]

Ik ben een perfect gehoorzaam dochtertje. Mijn ouders waren voreger heel streng, mocht bijna niks.

Nu zijn ze soepeler, ook voor m'n zusje van 15. Maar nog steeds streng wat vriendjes en uitgaan betreft. Ik mag wel bijna alles kopen en dragen wat ik wil.

Ik kan met m'n moeder over alles praten, behalve seks.
Met m'n vader wat minder, die is een beetje afstandelijk en laat zijn liefde blijken door spulletjes voor me te kopen. Maar ik ben heel blij met m'n ouders

[sorry]

mijn ouders zijn wel ok. ik praat niet echt vaak met ze. ze hebben allebei wel humor alleen zijn het een beetje droogklooten. vooral mijn moeder is heel vrij, misschien is ze wel iets te vrij. ik ben wel gehoorzaam en moet vaak veel klusjes doen in het huis maar dat maakt mij niet veel uit. ik ben meer een vaderskindje dan een moederskindje waarschijnlijk komt dat omdat ik mijn vader meer zie dan mijn moeder. qua uiterlijk lijk ik het meest op mijn vader en qua innerlijk op mijn moeder.

[Otis]

Hoe gedraag jij je tov je ouders? Ben je erg gehoorzaam, of doe je lekker wat je zelf wilt?
Uhm ik gedraag me meestal gewoon zoals het hoort maar daar komt wel ij dat mn ouders redelijk laidback zijn .Vooral ook omdat ik 2 oudere zussen heb , door hen zijn ze al wat gewend
Trek je je eigen plan of laat je je alles door je ouders voorkauwen? Ik heb mijn eigen plan en ik hoop natuurlijk altijd dat ze t ermee eens zijn en 9 van de 10 keer zijn ze dat ook gelukkig, ze respecteren het feit dat ik volwassen wordt en mijn eigen voorkeuren heb.
Als je ouders een bepaald ding niet kunnen waarderen van wat je hebt gedaan, ga je dan in gesprek of interesseert het je niets? Meestal wordt er dan wat geschreeuwd of er wordt over gepraat , maar ik zit er wel altijd mee want ik weet dat ze het beste met me voor hebben dus ik denk altijd nog een paar keer na over wat ze zeggen.
Ben je een papa of mamakindje?
I'm daddy's girl

Praat jij met je ouders over dingen zoals seks, drugs en uitgaan of word het bij jouw thuis niet besproken?

Mijn ouders zijn vrolijke lachende humoristische mensen dus alles wordt besproken , mét humor.Mijn vader maakt foute sex opmerkingen/grapjes aan de lopende band en over drugs : mijn ouders weten dat ik dingen heb geprobeerd maar vertrouwen er ook gewoon op dat ik niet opeens zit te chinezen op mn kamertje.
Over uitgaan wordt nooit moeilijk gedaan.

Het enige knelpunt is mijn kamer,mijn moeder zeurt altijd dat het zo'n troep is omdat ze zelf zo'n cleanfreak is en de rest vd familie ook.
En ik dus niet.

[Fortisi]

Hoe gedraag jij je tov je ouders?
-Gewoon normaal

Ben je erg gehoorzaam, of doe je lekker wat je zelf wilt?
-Ik doe wat ik zelf wil, mijn moeder is het meestal toch met mij eens.

Trek je je eigen plan of laat je je alles door je ouders voorkauwen?
-hangt er vanaf

Als je ouders een bepaald ding niet kunnen waarderen van wat je hebt gedaan, ga je dan in gesprek of interesseert het je niets?
-Ga in gesprek, als mijn moeder het niet kan waarderen is het waarschijnlijk ook een baggerding, want mijn moeder heeft altijd gelijk.

Ben je een papa of mamakindje?
-Bij gebrek aan papa , ben ik een mamakindje.

Praat jij met je ouders over dingen zoals seks, drugs en uitgaan of word het bij jouw thuis niet besproken?
- We praten over alles.

Mijn mutti rules

[feline]

Ik ben walgelijk voorbeeldig. Dat komt eigenlijk omdat ik geen reden zie tegen iets van ze in te gaan. Mijn ouders zijn hele redelijke en leuke mensen, die geen probleem hebben met me loslaten. Wel in hun tempo en dat heeft toen ik 14 was weleens voor de welbekende botsingen gezorgd.

Gezeur over het opruimen van mijn kamer heb ik nooit gehad, omdat ik eng netjes ben.

Ik trek het meest naar mijn moeder, omdat ik met haar het best kan praten, over alles eigenlijk. Ze heeft een hele open blik naar dingen, en ze kan soms zo schattig dingen aan me vragen.("Maar als ze blowen, worden ze dan relaxt ofzo ?")

Met mijn vader heb ik de laatste tijd meer contact. Ik leer hem door verschillende ervaringen steeds beter kennen. Niet dat het de man was die zondags het vlees sneed ofzo, hij is altijd wel erg geinteresseerd in me geweest. Maar toch lijkt het alsof we elkaar meer begrijpen.

Wanneer mijn ouders het ergens mee oneens zijn, zeggen ze het. Maar dat komt eigenlijk zelden voor. Ze zijn vooral trots op me, geloof ik.

Bah, kleffe zooi.

[beuk]

Beiden zie ik als redelijke, intelligente en leuke ouders, kan het prima met ze vinden. M'n moeder is vrij praatgraag en vaak overbezorgd, soms wel vermoeiend. M'n vader is wat rustiger, rationeler, iemand wie ik altijd om advies kan vragen wat betreft serieuze dingen en die ook vaak interessante dingen weet te vertellen.
Ik woon niet meer thuis, maar ben vroeger altijd heel vrij gelaten in alles wat ik deed. Voornaamste was dat ik beloofde over te gaan en zou bellen als ik niet thuis kwam om te eten of slapen. Nooit puberale ruzies gehad eigenlijk.
Over drugs en sex en alles zijn we niet zo open thuis, althans, ik praat er nooit over met ze, heb er ook geen behoefte aan, en zij stellen nooit vragen.

[the exploding boy]

Op het moment woon ik bij mijn vader ongeveer 2/3 dagen per week, de rest zit ik bij mijn vriend. Met m'n vader kan ik altijd goed opschieten, ik hoef me niet aan regels te houden, ik moet alleen koken en huis schoonhouden.
M'n moeder woont tijdelijk half bij ons (??) en dat werk niet zo geweldig. Maar verder is ze wel lief, alleen valt er op dit moment niet met haar te praten, dus daar kan ik even niet over oordelen.

[marrel]

ik d8 dat ik vrij goed luisterde, naja ik ga natuurlijk wel eens een discussie aan als ik te vroeg thuis moetkomen ofzo das normaal maar toch. Maja op de 1 of andere mannnier kan ik ff nix goed doen dus ik probeer nu alleen ja en amen te zeggen en verder geen enkle gesprek te beginnen. Is al 3 uur gelukt

[Maija]

Neej, die van mij gaan dan vragen waarom ik ja en amen zeg, en de hele familie valt dan weer over me heen..
.. dit kan geen pubergedrag zijn.. het enige wat ik doe is ja en amen zeggen en huilen..
Ze willen me gewoon dood hebben..

[marrel]

BizZz schreef op 05-04-2004 @ 20:50 :
Neej, die van mij gaan dan vragen waarom ik ja en amen zeg, en de hele familie valt dan weer over me heen..
.. dit kan geen pubergedrag zijn.. het enige wat ik doe is ja en amen zeggen en huilen..
Ze willen me gewoon dood hebben..

Ik herken me zelf in jou alleen word niet de hele familie erbij gehaald maar mijn ouders spannen wel samen. Zeg je iets tegen de 1 zegt die niet veel, krijgje het onder het eten van beide flink op je todde

[Anteverta]

Ik luister best goed naar mijn ouders. En hecht erg veel waarde aan hun mening. Ik ben het uiteraard niet altijd met ze eens en er is ook regelmatig ruzie omdat ik ze weer eens overbezorgd vind. Maar dat heeft allemaal een goede reden. Mijn zusje is namelijk 8 jaar geleden overleden en daarom focussen mijn ouders zich helemaal op mij (ben nu namelijk alleen). En daar hou ik ook wel rekening mee. Ze zijn dus soms een beetje extreem, maar ik ben er aan gewend.
Ik was vroeger echt een vaderskindje, terwijl ik nu veel meer naar mijn moeder toe trek, en mijn vader maar irritant vind. Ik vertel mijn moeder ook eigenlijk bijna alles. Ik kan niets voor haar achter houden. Alleen drank en drugs laat ik er buiten omdat ik weet dat ze dan helemaal uit haar dak zou gaan.

[Susanne]

laat ik zelf ook even meedoen

Euhm, Ik ben best een gehoorzaam meisje, ik doe ook niet echt radicale dingen waarvan ze het niet mee eens zijn, dus ruzies of zo is er niet vaak. Probeer wel zoveel mogelijk mijn eigen plan te trekken, toen ik nog jonger was had ik daar veel meer moeite mee, maar nu gaat het eigenlijk wel prima, en volgens mij zijn mijn vader en nicolette ook tevreden over de manier hoe ik me gedraag.. af en toe kan ik het wel te bont maken, ben eens weggesneakt om uit te gaan terwijl ze het me verboden hadden, alles ging goed totdat ik terug naar huis moest en m'n fiets gestolen was > dus moest ik het wel vertellen Maar gelukkig kan ik daar nu wel om lachen met ze.. Ik was een echt mama kindje, maar nu trek ik steeds meer naar m'n vader toe, eigenlijk door dezelfde redenen die feline al schreef. Over seks undsoweiter mag ik altijd vragen stellen, en als ik ze niet stel, stellen zij ze wel aan mij "Susanne, ik weet dat je nu in de leeftijd zit, dat je behoefte krijgt aan bepaalde dingen in je relatie" Ik vind dat soort dingen wel lief. M'n vader is soms wat over bezorgd en heeft een beetje moeite met het feit dat ik ouder word maarja, life's a bitch

[guess what]

Ik kan eigenlijk niet zo goed opschieten met mn ouders. Ze zijn ongeveer 3 jaar geleden gescheiden en toen begon net mijn puberteit zo ongeveer dus dat was allemaal ingewikkeld. Ik woonde bij mn moeder samen met mn zus maar dat ging niet goed. Ik woon nu bij mn vader maar die is overspannen dus altijd aan het zeuren en afreageren op mij. Ik heb niet zo veel contact meer met mn moeder, wat ik best jammer vind want het is een lief mens. Alleen als we elkaar te vaak zien maken we ruzie om de kleinste dingen. Ik was altijd heel erg een papa kindje, maar de laatste tijd eigenlijk allebei niet meer zo, want ik word volwassen, wil graag op kamers etc. Ik kan wel altijd overal over praten, maar dat doe ik eigenlijk nooit. Ik praat wel met vriendinnen. Dat wordt ook wel geaccepteerd. Soms doet men een poging van 'zit je ergens mee, je kan het altijd kwijt', maar ik heb daar gewoon niet zo veel behoefte aan. En dan kan ik best heel jaloers worden op vrienden die wel heel goed met hun ouders op kunnen schieten.

[Elvira]

Me ouders zijn chill, totaal niet ouderwets, ze gaan nog vaker uit dan mij ofzo. Anyway, ik heb eigenlijk altijd alles mogen doen wat ik wilde. Ook toen ik bij me familie in het buitenland wilde gaan wonen en daar naar school wilden gaan was dat binnen paar maandjes geregeld. En toen ik na 2 wkn alweer daar was uitgekeken mocht ik ook zo weer terug komen. Ik woon de laatste tijd niet meer echt thuis, overal en nergens eigenlijk. Maar me moeder houdt alles voor me bij, rekeningen, afspraken, pasjes. Verder kan ik over alles met ze praten, maar dat doe ik niet. Net zoals bij me eerste vriendje kwam me moeder daarna binnenlopen met condooms met aardbeiensmaak, nah dat hoeft van mij niet zo weet je. Eigenlijk heb ik echt geluk met zon ouders, wat ik ook wil ze steunen me erbij, ook al is het nog zo gek en nutteloos. En eigenlijk ben ik ook wel een beetje verwend.

ik woon op kamers en dus helemaal verantwoordelijk voor wat ik zelf doe. mijn moeder is een schat, en soms een beetje bezorgd, maar ze weet hoe ik ben, en dat ik, zoals altijd, verstandig handel
wat mijn vader allemaal zegt weet ik niet, want die heb ik 2,5 jaar al niet meer gezien.

We wonen in 't zelfde huis. En dat was 't eigenlijk wel.

Susanne schreef op 04-04-2004 @ 20:50 :
Hoe gedraag jij je tov je ouders? Ben je erg gehoorzaam, of doe je lekker wat je zelf wilt? Trek je je eigen plan of laat je je alles door je ouders voorkauwen? Als je ouders een bepaald ding niet kunnen waarderen van wat je hebt gedaan, ga je dan in gesprek of interesseert het je niets? Ben je een papa of mamakindje? Praat jij met je ouders over dingen zoals seks, drugs en uitgaan of word het bij jouw thuis niet besproken?

Ik gedraag me net zo tegen me ouders als tegen anderen. Ik ben totaal niet gehoorzaam, als ik wat wil, wat niet mag, dan doe ik het toch. En aangezien we het bijna nooit met elkaar eens zijn, trek ik altijd mijn eigen plan.
Als ik wat fouts heb gedaan, gaan we wel in gesprek als ik vind dat ze enigszins gelijk hebben.
Ben geen van beide kind.
Ik kan met me ouders echt over alles praten, alleen heb ik daar zelf totaal geen behoefte aan.

feline schreef op 05-04-2004 @ 20:01 :
Ik ben walgelijk voorbeeldig. Dat komt eigenlijk omdat ik geen reden zie tegen iets van ze in te gaan. Mijn ouders zijn hele redelijke en leuke mensen, die geen probleem hebben met me loslaten. Wel in hun tempo en dat heeft toen ik 14 was weleens voor de welbekende botsingen gezorgd.

Gezeur over het opruimen van mijn kamer heb ik nooit gehad, omdat ik eng netjes ben. niet meer, want m'n moeder heeft het gewoon opgegeven

Ik trek het meest naar mijn moeder, omdat ik met haar het best kan praten, over alles eigenlijk.

Met mijn vader heb ik de laatste tijd meer contact. Ik leer hem door verschillende ervaringen steeds beter kennen. Niet dat het de man was die zondags het vlees sneed ofzo, hij is altijd wel erg geinteresseerd in me geweest. Maar toch lijkt het alsof we elkaar meer begrijpen.

Wanneer mijn ouders het ergens mee oneens zijn, zeggen ze het. Maar dat komt eigenlijk zelden voor. Ze zijn vooral trots op me, geloof ik. al snap ik begot nog steeds niet waarom

Bah, kleffe zooi.

Voor mij geld eigenlijk wel een beetje hetzelfde. Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik een onwijs moederskindje ben . Maar ja.. ik zou d'r voor niemand in de wereld willen omruilen.

[Tweeker]

Mijn ouders zijn super makkelijk.

Ik en mijn broer (vooral hij) kleden zich redelijk alternatief, van hem vonden ze het niet altijd leuk omdat het altijd zwart was en zijn kleren altijd kapot waren, maar van mij vinden ze het juist cool. Piercings en dergelijke mogen ook gewoon, tattoos denk ik niet maar dat zou ik sowieso nooit doen.

Verder hebben ze het idee dat als ze drank, drugs etcera nu verieden, we losslaan zodra we het huis verlaten. Ze verbieden dus niks, maar wij zijn dan ook nog wel zo verantwoordelijk om het niet al te bont te maken, geen harddrugs ofzo, anders zouden ze waarschijnlijk wel veranderen ;0. Bij ons thuis wordt er dus gezellig over drinken en blowen gepraat, mag ook best met een vriendin hier thuis de biervoorraad verkleinen .

Qua uitgaan zijn ze wel bezorgd dat er iets gebeurt, maar ze begrijpen wel dat er altijd wel iets kan gebeuren, dus ze laten me wel gaan zolang ze denken te weten waar ik ben en met wie. Wel telefoon mee en altijd adressen en telefoonnummers verstrekken.

Ik kan dus super met mijn ouders

[Qamra]

Alles wordt besproken. Ik ga niet zo vaak tegen mijn ouders in, vaak hebben ze tóch wel gelijk of zie ik er na een tijdje vanaf. Verder vind ik het niet zo nodig om per se de opstandige tiener te zijn.

Ik ben denk ik meer een papa's-kindje..