Oorlog.

[Doodle!]

Heldere tranen sieren haar wangen.
Haar hart gestolen, leeg.
Rode ogen kijken je aan.
Vol met emotie,
verdriet mischien?

Knuffel onder de arm gesloten,
liefde is haar vreemd.

Verdwaald, verdoemd, verloren?

De warmte gestolen,
haar ouders vermoord.
En de hoop in 't leven ging mee.
Toch blijft ze staan,
knokken doet ze.
Pikken doet ze 't niet,
nee.

-Oorlog.



Groetjes,
Jeffrey.

[Vogelvrij]

Mooi
Het loopt wel lekker en het is gewoon een ontroerend gedichtje

[Snow White]

het beeld dat je schetst, vind ik prachtig. (ik ben zowieso een fan van oorlogs-gedichten, dat heeft met mijn achtergrond te maken maar dat buiten beschouwing latend)

Alleen in de vorm die je het giet, aan het eind van de eerste strofe vind ik het minder. Zoals de vraag die je stelt 'verdriet misschien?' Dat is nogal overbodig en wat raar. WAnt je wéét gewoon dat het verdriet is, zoals je het leest met de wangen en de rode ogen. Dus dat zou ik echt anders doen. het is juist mooi dat mensen het zelf al weten, en zo'n zin komt als een overbodige boodschap.

De tweede strofe vind ik heel mooi. 'knuffel onder de arm gesloten, liefde is haar vreemd' Dat creert een mooi beeld van een klein kind met haar duim in de mond met achter haar het tafreel van tanks en kapotgeschoten huizen.

Vervolgens vind ik het laatste deel ook mooi. Ze is verpest, ze is gebroken, maar ze geeft niet op. Dat vind ik heel mooi gevonden, met de woorden die je gebruikt.

[Doodle!]

Bedankt.

[TiM]

woo! hijs weer super jeff!

[Doodle!]

Wijziging van gedicht, op aanraden van Snow.

Heldere tranen sieren haar wangen.
Haar hart gestolen, leeg.
Rode ogen kijken je aan.
Vol met emotie,
vurige woede,
door wat is geweest.

Knuffel onder de arm gesloten,
liefde is haar vreemd.

Verdwaald, verdoemd, verloren?

De warmte gestolen,
haar ouders vermoord.
En de hoop in 't leven ging mee.
Toch blijft ze staan,
knokken doet ze.
Pikken doet ze 't niet,
nee.

-Oorlog.



Groetjes,
Jeffrey.


De 1é strofe is veranderd.

[Snow White]

jeffsen_88 schreef op 07-04-2004 @ 16:21 :
Wijziging van gedicht, op aanraden van Snow.

Heldere tranen sieren haar wangen.
Haar hart gestolen, leeg.
Rode ogen kijken je aan.
Vol met emotie,
vurige woede,
door wat is geweest.

Knuffel onder de arm gesloten,
liefde is haar vreemd.

Verdwaald, verdoemd, verloren?

De warmte gestolen,
haar ouders vermoord.
En de hoop in 't leven ging mee.
Toch blijft ze staan,
knokken doet ze.
Pikken doet ze 't niet,
nee.

-Oorlog.



Groetjes,
Jeffrey.


De 1é strofe is veranderd.

jaaahh jahhh!! (de herbal esscences reclame,hahah)
mooi en leuk dat de wat met de tips hebt gedaan, echt tof.