weg

[koud]

Wat de wereld
heel het leven
bloem op graf
bloeit lang geleden

De eerste tweede
de derde
maar ik was eerder
ongezien weggeslopen

Halve aarde
kwartje maan
ik verlaat
voor jij kan gaan

[xineof]

Ik vind de laatste strofe erg mooi, en de woordspelingen en achterliggende gedachten spreken me aan, maar ik vind toch dat met name de eerste strofe iets te veel last heeft van 'woordangst'. Geleden is een mooie, vlotte klankrijm op 'leven', maar verder hangt de eerste strofe mijns inziens wat te los aan elkaar. Vooral 'bloem op graf' is wel erg beeldend, maar sluit niet zo mooi aan op 'heel het leven'. Dit is een gedicht wat erg sterk kan overkomen, maar ik denk dat er daarvoor toch nog wat woorden bij moeten worden geplaatst.

'De eerste tweede de derde' is erg leuk, een vlotte 'inleiding' op de tweede strofe. Vooral de twee laatste regels van deze strofe doen het mijns inziens erg goed; een leuke tegenstelling en toch wel een climax !

De laatste strofe vind ik erg leuk; klinkt heel erg lief, en daardoor niet minder krachtig. Metrisch gezien erg goed! Het gebruik van de maten kwart/half is erg leuk, vooral omdat je in de tweede strofe eerste/tweede/derde gebruikt.

Over de inhoud moet ik nog wel even nadenken; het lijkt over iemand te gaan die is gestorven voordat degene waarvan hij/zij hield hem/haar kon verlaten. In dat geval vind ik 'wat de wereld / heel het leven' moeilijk begrijpbaar; inhoudelijk gezien snap ik dat dat het onderwerp in de wereld plaatst (je zegt ook in de derde strofe 'weggaan van de aarde') maar ik snap deze twee regels grammaticaal niet helemaal, waardoor de betekenis me misschien ontgaat. Wat bedoel je met deze regels?