Wanneer overschrijdt een leraar de grenzen?

Hoi,

Mijn zusje van 16 heeft een leraar die naar haar eigen zeggen de grenzen van de relatie leraar-leerling overschrijdt. Hij gaat volgens haar veel te vriendelijk met haar om; hij praat te veel met haar tijdens de les, ze haalt altijd goede cijfers bij hem, hij raakt haar ook vaak aan (vooral een hand op de schouder), en 1x moest ze hem ergens mee helpen met de computer, waarbij hij dicht naast haar ging zitten. Hij wou haar ook eens zijn e-mailadres geven, maar daar was het uiteindelijk niet van gekomen (hij vergat het o.i.d.). Eén keer moest ze zelfs even met hem de klas uit om over een niemendalletje met hem te praten, waarbij zij op de gang met haar rug tegen de muur leunde en hij zich meer naar haar vooroverboog en met zijn hand boven haar hoofd tegen de muur leunde - zo dicht dat ze zijn adem kon ruiken en hij zei: "Ben je bang voor me?"

Ik vind dat laatste wel een beetje te ver gaan (die man is midden in de veertig en zal vast wel in een mid-life crisis zitten), maar voor de rest denk ik dat mijn zusje die aandacht van haar leraar gewoon op de verkeerde manier interpreteert - hij besteedt gewoon positieve aandacht aan haar, zodat ze goede cijfers bij hem haalt. Hij is misschien een beetje touchy-feely wat dat betreft (een beetje zoals de Amerikanen met hun 'hugs'), maar het is een populaire leraar bij haar op school dus ik denk niet dat hij foute bedoelingen heeft.

Mijn zusje denkt echter van wel. Ze zegt dat ik het niet snap omdat ik een jongen ben, maar ja. Blijkbaar heeft iedereen andere gedachten over wanneer een leraar de schreef overgaat. Bij mij gaat het pas te ver als hij écht handtastelijk zou worden met mijn zusje, maar vooralsnog lijkt het mij vooral vriendschappelijk.

Wat vinden jullie? Wanneer vinden jullie dat een leraar de leraar-leerling verhouding verstoort door de grens te overschrijden?

Er zijn ook nog wel leraren die gewoon echt hart voor kinderen hebben en het fijn vinden om met ze om te gaan. Echt niet elke leraar van veertig die zijn arm een keer om een pubermeisje heen slaat geilt er meteen op, ofzo.

Ik had in de onderbouw een gymleraar die vaker seksueel getinte opmerkingen maakte naar meisjes toe. We mochten van hem ook niet met een lange broek aan sporten. Een keer hadden we buiten gym, het was koud, en ik stond zo met mn armen over elkaar. Toen liep hij naar me toe, pakte mn arm, ging er over wrijven en vroeg: 'heb je het koud?' Ik weet niet wat zijn bedoelingen waren, maar dat vond ik dus helemaal niet fijn, en ik heb me meteen losgerukt.

Ik heb veel leraren gehad waar ik het heel goed mee kon vinden, maar nooit heeft er een me aangeraakt of apart genomen zoals die leraar bij je zusje doet. Ik zou dat ook helemaal niet fijn vinden.

Ik heb geen idee wat de bedoelingen van die leraar zijn, misschien bedoelt hij het echt alleen maar goed en heeft hij er geen idee van hoe het overkomt op je zusje. Maar ik vind wel dat als je zusje zich zo onprettig voelt bij het gedrag van die leraar, dat die leraar dan te ver gaat. Of het nou om bepaalde opmerkingen gaat, of aanrakingen, of weet ik veel wat, als het op de leerling overkomt als bedreigend of onprettig, dan gaat de leraar te ver.

[Balance]

nare man schreef op 12-04-2004 @ 23:53 :
Er zijn ook nog wel leraren die gewoon echt hart voor kinderen hebben en het fijn vinden om met ze om te gaan. Echt niet elke leraar van veertig die zijn arm een keer om een pubermeisje heen slaat geilt er meteen op, ofzo.

Hier sluit ik me bij aan.
MAAR als je zusje toch problemen heeft met de manier waarop die leraar met d'r omgaat, zou ik haar adviseren d'r wat van te zeggen. Geen beschuldigingen, maar gewoon even laten zien dat zij niet zo van aanraken houdt ed. en de vraag of die leraar dat bij haar wat minder wil doen. Sommige mensen zijn nou eenmaal heel aanhalerig en anderen niet. Als je hen niet vertelt dat je het vervelend vind, zien zij het probleem niet.

Alweer zo'n meid met het iemand-wil-me-verkrachten-syndroom. Is dat de laatste jaren in ofzo? Een jaar geleden beweerde één of ander meisje dat ik haar wilde verkrachten, ik zou haar hebben aangestaard en dat soort dingen. Nou, ik had haar nog nooit eerder gezien en kan me niet herinneren dat ik naar haar gekeken heb. En zelfs dán, als een mannelijk iemand een keer interesse toont in een meisje wil dat inderdaad lang niet altijd zeggen dat hij seksueel opgewonden van haar raakt.

Balance schreef op 13-04-2004 @ 00:26 :
Hier sluit ik me bij aan.
MAAR als je zusje toch problemen heeft met de manier waarop die leraar met d'r omgaat, zou ik haar adviseren d'r wat van te zeggen. Geen beschuldigingen, maar gewoon even laten zien dat zij niet zo van aanraken houdt ed. en de vraag of die leraar dat bij haar wat minder wil doen. Sommige mensen zijn nou eenmaal heel aanhalerig en anderen niet. Als je hen niet vertelt dat je het vervelend vind, zien zij het probleem niet.

Hier sluit ik mezelf dan weer volledig bij aan.

Je zusje is oud en wijs genoeg om te laten merken dat ze het niet prettig vind dus dat moet ze dan ook maar doen vind ik dan. Als ze het niet durft kan jij altijd als grote broer naar hem toe gaan

Ik heb wel vaker dat ik zie dat docenten met de ene leerling beter omgaan dan met de andere maar dat is logisch, het zijn ook mensen met hun eigen sociale voorkeur etc.

nare man schreef op 12-04-2004 @ 23:53 :
Er zijn ook nog wel leraren die gewoon echt hart voor kinderen hebben en het fijn vinden om met ze om te gaan. Echt niet elke leraar van veertig die zijn arm een keer om een pubermeisje heen slaat geilt er meteen op, ofzo.

hier ben ik het ook mee eens, maar als ze het echt vervelend vind moet ze dat gewoon kunnen zeggen vind ik.

[thabomb1986]

nare man schreef op 12-04-2004 @ 23:53 :
Er zijn ook nog wel leraren die gewoon echt hart voor kinderen hebben en het fijn vinden om met ze om te gaan. Echt niet elke leraar van veertig die zijn arm een keer om een pubermeisje heen slaat geilt er meteen op, ofzo.

Jah ok maar een leraar die hart heeft voor zn leerlingen let er wel op wat voor n indruk die achterlaat. Ook moet je bedenken dat iem een emailadres gevewn zonder erom gevraagd te hebben best wel vreemd is. Als als zij de enige is waarbij hij dat doet, dan kan ik t me wel voorstellen dat ze zich er ongemakkelijk bij voelt. Ik denk dat t gewoon t best is als ze dit (al dan niet in het bijzijn van een vriend(in) aan die gast vertelt, dan weet ie iig zeker dat ie er rekening mee moet houden en wattie NIET moet doen.

ppz houd er trouwens rekening mee dat meiden in de puberteit best kwetsbaar zijn aub.

[alpha]

Als jouw zusje vind dat hij te ver gaat, dan gaat hij bij haar te ver. Ik bedoel, misschien is dat niet zijn bedoeling en is het puur vriendschappelijk bedoelt, maar als een leerling zich er niet fijn bij voelt, dan hoort het niet en mag het niet. Die leraar moet dat doorhebben.
Ik denk vooral niet dat je je zusje moet onderschatten, zoiets denk je niet zomaar, en als het wel zo is en er gebeurt wel iets, dan kan jij je wel voor je kop slaan door gedacht te hebben dat ze zich alleen aanstelde.

[Nobody-Here]

nou eeh..
vooral die uitspraak;"ben je bang voor me?"
schokte me een beetje maar ja, dat kun je ook verkeerd opvatten.. het is ook een beetje de toon waarop hij het zegt.

als de leerling laat blijken dat ze het niet wil moet ze er wat van zeggen als hij doorgaat overschrijdt hij de grenzen. Als hij stopt wou hij gewoon vriendelijk zijn.

[fractuur]

Tsja.. Daar is denk ik als buitenstaander moeilijk over te oordelen. Tenslotte verschilt dat van persoon tot persoon wat ze prettig in iemands houding vinden en wat niet. Om hem te beschuldigen van wannabe aanranding vind ik wat ver gaan, maar als zij dat zo voelt moet ze dr wat van zeggen. En vooral niet toelaten en bij anderen over zeuren. AVervelende bedoelingen of niet, als je je ergens niet lekker bij voelt moet je het melden.

alpha schreef op 13-04-2004 @ 20:28 :
Als jouw zusje vind dat hij te ver gaat, dan gaat hij bij haar te ver. Ik bedoel, misschien is dat niet zijn bedoeling en is het puur vriendschappelijk bedoelt, maar als een leerling zich er niet fijn bij voelt, dan hoort het niet en mag het niet. Die leraar moet dat doorhebben.
Ik denk vooral niet dat je je zusje moet onderschatten, zoiets denk je niet zomaar, en als het wel zo is en er gebeurt wel iets, dan kan jij je wel voor je kop slaan door gedacht te hebben dat ze zich alleen aanstelde.

En hier ben ik het mee eens. Dat was ook mijn eerste reactie: "Als jouw zusje vind dat hij te ver gaat, dan gaat hij bij haar te ver." Het is niet aan iemand anders om te beoordelen wanneer een leraar te ver gaat, als jouw zusje het niet prettig vindt wat die leraar doet, dan gaat ie te ver. Ze kan hem misschien ook zeggen dat ze het niet fijn vindt wat hij doet of als ze dat niet durft met haar mentor of de vertrouwenspersoon op school gaan praten. (En dan bedoel ik niet in de zin van "hij randt me aan", maar wel "ik vind dat niet prettig", 't is nooit verkeerd om dat goed duidelijk te maken en op te komen voor jezelf.)

Dat een leraar populair is, zegt helemaal niks btw.
(Eerder juist niet, in mijn ogen, maar goed.)

[Sir_Cramlek]

Balance schreef op 13-04-2004 @ 00:26 :
Hier sluit ik me bij aan.
MAAR als je zusje toch problemen heeft met de manier waarop die leraar met d'r omgaat, zou ik haar adviseren d'r wat van te zeggen. Geen beschuldigingen, maar gewoon even laten zien dat zij niet zo van aanraken houdt ed. en de vraag of die leraar dat bij haar wat minder wil doen. Sommige mensen zijn nou eenmaal heel aanhalerig en anderen niet. Als je hen niet vertelt dat je het vervelend vind, zien zij het probleem niet.

Kan ik me in vinden

Leonoor schreef op 13-04-2004 @ 21:49 :
En hier ben ik het mee eens. Dat was ook mijn eerste reactie: "Als jouw zusje vind dat hij te ver gaat, dan gaat hij bij haar te ver." Het is niet aan iemand anders om te beoordelen wanneer een leraar te ver gaat, als jouw zusje het niet prettig vindt wat die leraar doet, dan gaat ie te ver. Ze kan hem misschien ook zeggen dat ze het niet fijn vindt wat hij doet of als ze dat niet durft met haar mentor of de vertrouwenspersoon op school gaan praten. (En dan bedoel ik niet in de zin van "hij randt me aan", maar wel "ik vind dat niet prettig", 't is nooit verkeerd om dat goed duidelijk te maken en op te komen voor jezelf.)

Ben ik het grotendeels mee eens, maar het behoeft wel enige nuance. Zomaar stellen dat het al tever is als iemand vindt dat het tever is, is mij te kort door de bocht. Ik geef je gelijk dat het gaat om iemands persoonlijke beleving, maar ook daar zijn grenzen aan. Als iemand namelijk door traumatische ervaringen, een geestelijke stoornis of whatever zo'n lage drempel of tolerantie heeft voor lichamelijk contact of bepaalde opmerkingen, dan kun je van een leraar maar tot op een zekere hoogte verwachten dat hij daar rekening mee houdt.

Het omschrijven lukt me nu niet helemaal goed maar wat ik bedoel te zeggen is, niet elke gedraging die door iemand wordt ervaren als tever, is ook tever. Dan krijg je echt van die Amerikaanse situaties, waarin een meisje een leraar al van school (en zelfs in de gevangenis) kan krijgen door alleen maar te beweren dat hij aan haar zat. Je moet ook niet té paniekerig zijn. Als iemand vindt dat iets te ver gaat maar het is naar (voor zover mogelijk) objectieve maatstaven niet tever, dan zul je toch een grens moeten stellen aan die tolerantie. Iemand die al helemaal panisch wordt als ze aangeraakt wordt door een gymleraar die haar bij het ringenzwaaien helpt, heeft zelf hulp nodig. Je kunt dan niet zeggen dat die leraar tever gaat.

[duifeltje]

Wij hebben een leraar die zulk soort dingen ook zoet, maar da niet zo erg.
Als je iets vraagt slaat hij soms een arm om je heen en hij blijf soms (te) lang bij je tafel staan. Maargoed.. echt van die enge leraren heb ik nooit meegamaakt eigenlijk, maar die leraar waar jij over vertelt lijkt me wel erg ver gaan ja.

Er zijn ook van die jonge leraren die zichzelf heel hip en col vinden en ook graag hip en cool gevonden willen worden. Zij lachen om door-denk-grapjes, zetten je voor schut in de klas, (altijd leuk als ze even vertellen wij jou leuk vind ), en willen dan ook nog dat je U blijft zeggen.... Dat vind ik dus te ver gaan.

Ik heb ook een leraar gehad die zo met me omging, ik vond het in het begin niet vervelend, zelfs prettig. Maar op den duur ging ik er op letten en werd het vervelend. Telkens weer een hand op m'n rug, altijd verklein woordjes voor mijn dingen (ik had voetjes, schoentjes, schriftjes, boekjes, handjes, armpjes, truitjes.. en ik heette Andrea'tje). Mja, samen met een klasgenootje bij wie hij hetzelfde deed, ben ik naar de mentor gegaan om het door te geven. We wilden het niet echt tegen hem zeggen, maar we wilden wel dat hij het zou weten.

Mja, dat heeft wel geholpen Hij bood zijn verontschuldigingen aan - hij wist meteen dat wij het waren die een 'klacht' hadden ingediend, vandaar - en hij deed het een stuk minder. Maar wel nog een beetje. Mja, hij was het gewend zei hij, dat doen ze in Brabant allemaal zo ofzo (hij kwam uit Brabant dus)

Dus ja, spoor haar aan er iets van te zeggen. Als zij vindt dat hij te ver gaat, gaat hij te ver. Maar híj kan dat alleen weten wanneer zij dat zegt. (Want misschien is het voor hem wel heel gewoon.)

(Ik heb ook een leraar gehad die mij echt duidelijk voortrok, ook dat was in mijn ogen niet helemaal juist. (En eigenlijk in ieders ogen.) Maar goed, ik genoot van alle 10en en complimentjes En mja, hij heeft me ook eens goed geholpen en ik heb hem eens lekker laten schrikken, dus het mocht toch ook weer wel van mij Maar goed, als je het vervelend vindt, moet je er iets van zeggen dus )

nare man schreef op 13-04-2004 @ 21:54 :
Ben ik het grotendeels mee eens, maar het behoeft wel enige nuance. Zomaar stellen dat het al tever is als iemand vindt dat het tever is, is mij te kort door de bocht. Ik geef je gelijk dat het gaat om iemands persoonlijke beleving, maar ook daar zijn grenzen aan. Als iemand namelijk door traumatische ervaringen, een geestelijke stoornis of whatever zo'n lage drempel of tolerantie heeft voor lichamelijk contact of bepaalde opmerkingen, dan kun je van een leraar maar tot op een zekere hoogte verwachten dat hij daar rekening mee houdt.

Toch vind ik dat ze tegen die leraar moet zeggen hoe zij het ervaart, dat zij het te ver vindt gaan en ik vind dat hij daar dan rekening mee dient te houden. Doet hij dat niet, dan zit hij fout. (Eigenlijk zou hij al misschien moeten merken dat ze het niet prettig vindt, maar goed, je kunt niet van mensen verwachten dat ze alles door hebben...soms zijn dingen niet duidelijk. Dan is het belangrijk dat de ander zijn of haar mond open doet en het duidelijk maakt.)

Het omschrijven lukt me nu niet helemaal goed maar wat ik bedoel te zeggen is, niet elke gedraging die door iemand wordt ervaren als tever, is ook tever.

Als een leerling niet aangeraakt wil worden door een leerkracht en die leerkracht doet dat toch, dan vind ik wel dat die leerkracht te ver gaat. Ook als het bij gym of waar dan ook gebeurd.

[Balance]

alpha schreef op 13-04-2004 @ 20:28 :
Als jouw zusje vind dat hij te ver gaat, dan gaat hij bij haar te ver. Ik bedoel, misschien is dat niet zijn bedoeling en is het puur vriendschappelijk bedoelt, maar als een leerling zich er niet fijn bij voelt, dan hoort het niet en mag het niet. Die leraar moet dat doorhebben.

Ik kan een heel simpel voorbeeld noemen uit (jawel, hoe kan het ook anders) Amerika. Een meisje werd op haar diploma uitreiking gezoend door een leraar. Geen speciale zoen: gewoon drie kusjes op de wangen; een felicitatie.
Zij vond daarbij dat ze was aangerand, want ze wilde absoluut geen zoenen van haar leraar!
Uiteraard is dat een heel extreem voorbeeld, maar het laat wel zien dat je niet altijd door kan hebben of iemand iets vervelend vindt als zij dat niet vertelt. Tuurlijk was het het prettigst geweest als zo'n leraar dat aanvoelt, maar als dat niet het geval is moet zo'n meisje toch d'r mond openen (naar wie dan ook).

[Alistar]

Balance schreef op 13-04-2004 @ 22:19 :
Ik kan een heel simpel voorbeeld noemen uit (jawel, hoe kan het ook anders) Amerika. Een meisje werd op haar diploma uitreiking gezoend door een leraar. Geen speciale zoen: gewoon drie kusjes op de wangen; een felicitatie.
Zij vond daarbij dat ze was aangerand, want ze wilde absoluut geen zoenen van haar leraar!
Uiteraard is dat een heel extreem voorbeeld, maar het laat wel zien dat je niet altijd door kan hebben of iemand iets vervelend vindt als zij dat niet vertelt. Tuurlijk was het het prettigst geweest als zo'n leraar dat aanvoelt, maar als dat niet het geval is moet zo'n meisje toch d'r mond openen (naar wie dan ook).

idd
het verschilt per persoon wat 'te ver gaan' is. de een vindt een schouder klopje al vervelend, de ander voelt zich pas bedreigt als een leraar echt handtastelijk wordt. wat door iedereen al is gezegd, je zusje moet t gewoon zeggen tegen die leraar zeggen, laten weten dat ze het vervelend vindt. ik zou t niet te snel afdoen als aanstellerij, als je zusje zich niet prettig voelt, zal dat niet zomaar zijn. die leraar hoeft er idd niks mee te bedoelen, maar misschien heeft je zusje t er niet zo op dat 'vreemden' haar aanraken

[Janneke-ratjes]

Vaak hebben leraren een bepaalde uitstraling... Zo vinnik mijn meeste leraren ook gewoon "normaal" en denk ik er niet eens bij na als ze naast me komen zitten of niet.
Mijn natuurkundeleraar echter, vind ik soms wel te ver gaan. Zo had ik een apparaat een beetje kapot gemaakt, en ik moest op een stoel staan om dat te gaan maken, en die leraar pakt me bij mn heupen en zegt "kom er maar af".
"Meneer.... blijf van mn kont af!!"

Ook zat er bij een vriendin van me het kaartje uit haar broek, vouwt-ie dat terug.
Iew, blijf van ons af ofzo

Iedereen erg bedankt voor de reacties, ze waren verhelderend om te lezen en ik zal ook beter opletten bij mijn zusje (dus: beter naar haar luisteren en niet alles meteen afdoen als aanstellerij).

Ik heb haar dit topic laten lezen en ze vond alle reacties heel aardig, ze had er zelf zeker wat aan (het hielp om alles een beetje te analyseren). Maar er is helaas geen haar op haar hoofd dat eraan denkt om tegen die leraar te zeggen dat ze het onprettig vindt dat ze zo door hem wordt aangeraakt (hij flirt eigenlijk eerder met haar, op zijn eigen manier), laat staan dat ze naar haar mentor of vertrouwenspersoon stapt. Daar schaamt ze zich teveel voor, en ze is ook bang dat ze zich maar dingen voorstelt en ze dan heel erg voor schut zou staan bij haar mentor/vertrouwenspersoon.

Bovendien heeft ze die leraar voor Frans-1, wat ze dit jaar afsluit, dus volgend schooljaar is ze van hem af. Ze zwijgt dus in alle talen onder het motto: "Nog een paar maandjes dit ongemak, en dan ben ik er van af."

Dat moet ze zelf weten, natuurlijk.

In ieder geval, bedankt voor de reacties (ook namens mijn zusje)!

Dat moet ze idd zelf weten...maar als die leraar verder gaat, dan zou ik er als ik haar was zeker wat van zeggen, tegen wie dan ook.

Leonoor schreef op 13-04-2004 @ 22:00 :
Als een leerling niet aangeraakt wil worden door een leerkracht en die leerkracht doet dat toch, dan vind ik wel dat die leerkracht te ver gaat. Ook als het bij gym of waar dan ook gebeurd.

Als het gaat om normale handelingen bij gym, zoals het helpen van leerlingen omdat ze iets echt zelf niet kunnen en daar kan iemand niet tegen, dan heeft die persoon een probleem en heeft hulp nodig. Dan maar niet naar gym. Zie verder voorbeeld van Balance. Sommige mensen zijn gewoon paranoide, daar hoef je als docent geen eindeloze rekening mee te houden. Als je zo ernstig niet spoort dat je bij je diploma-uitreiking drie zoenen op je wang al als aanranding ziet, hoor je niet op een school te zitten maar heb je professionele begeleiding nodig.

nare man schreef op 14-04-2004 @ 13:10 :
[B]Als het gaat om normale handelingen bij gym, zoals het helpen van leerlingen omdat ze iets echt zelf niet kunnen en daar kan iemand niet tegen, dan heeft die persoon een probleem en heeft hulp nodig. Dan maar niet naar gym./b]

Idd, dan maar niet naar gym. Op dat soort dingen wordt je op lerarenopleidingen gewezen, dat je dat niet moet doen als een leerling dat niet wil. Maar: de leraar waar het in deze topic om gaat geeft geen gym.

daar hoef je als docent geen eindeloze rekening mee te houden.

Dat moet je wel (iig wanneer je het weet of merkt bij een leerling). En kan je dat niet, dan moet je geen docent worden. Maar dat is mijn mening.

[matrix21]

Men is tegenwoordig wel gevoelig voor aanraken enzo hoor.
Maar ik vind dat als je zusje dat niet prettig vindt dat ze dat gewoon moet zeggen tegen die leraar, gaat hij dan door, DAN gaat hij te ver.

[transfattyacid]

Beetje overdreven.
Ik heb ook genoeg leraren waar ik vrolijk mee MSN en mail, veel mee praat, en die ook wel eens een hand op mn schouder leggen ofzo. En ik heb ook nog 2 leraren waar k regelmatig een biertje mee drink in mn vrije tijd. Niks mis mee toch?

[p-chez]

Het is vast allemaal minder dramatisch dan ze denkt.

Echter is een opmerking als 'Ben je bang voor me?' wel apart. Alhoewel 't er wel aan ligt op wat voor toon hij het zei. Misschien is 't wel een grapjas die vaker van dat soort vage opmerkingen plaatst.
Zo niet, is dat wel redelijk apart.

Verder, ze zou natuurlijk, zoals ook al gezegd, gewoon kunnen aangeven dat ze er niet van houdt om zo benaderd te worden. Dit kan ze natuurlijk het beste zo taktisch mogelijk zeggen.

[hockey_girl]

Ik denk dat je alleen kan zeggen of dit te ver gaat als je de leraar kent en ook les van hem hebt.Ik kan me wel voorstellen dat je zusje dit niet prettig vind. Zeker gezien het feit dat hij haar apart neemt en vraagt of ze bang voor hem is. Als ik haar was zou ik het er gewoon een keer met de mentor over hebben. (als je hem of haar vertrouwt tenmiste)