Verhaal -> nog geen titel

[disconnect]

Mijn beginsels van een verhaal..
Vertel me aub even wat je ervan vind.
Suggesties voor een titel zijn ook altijd welkom..



Ze leunde tegen me aan. We zaten in het gras tegen een muurtje. Ik kamde haar haar met mijn vingers. Ik keek naar haar en voelde me intens gelukkig. We konden nu samen zijn, dat was niet altijd zo geweest. Ik hield van haar.


Ik sjokte naar de repetitieruimte. Het werd toch weer niets. Wat is een band zonder zanger of zangeres en bassist. Alex dacht dat hij alles kon regelen, maar het tegendeel was waar.
Mijn gitaar belandde met een bonk op de grond. Wie was dat? Was het Alex toch gelukt?
Met iets meer zin liep ik de kamer binnen.
‘Heej Britt!’ Alex begroette me vrolijk.
‘Hallo Alex’ Ik plofte neer op de stoel die het dichts bij was.
‘Mag ik je voorstellen aan onze misschien nieuwe zangeres?’ Alex keek erg blij.
‘Ja, je kan haar natuurlijk altijd voorstellen he’ Ik lachte.
‘Britt, dit is Sterre. Sterre, dit is Britt.’
Ik schudde haar hand en keek naar haar. Ze zag er typisch uit. Ze had een zwarte rok aan met witte streepjes, daaronder had ze ook nog een bruine broek. Wel mooi.

[tiram]

Ik vind het nog een beetje te kort om er wat over de zeggen. Maar je hebt de zelfde smaak als ik qua namen Lees mijn verhaal maar eens.
Succes nog!

[Charlottetje]

Voor het soort verhaal lijkt het me wel leuk!
Ik ben niet zo van dit soort namen, beetje te hip ofzo, worden tegenwoordig zo veel gebruikt, maar goed, dat doet natuurlijk weinig af aan je verhaal.
Het is inderdaad nog kort, dus of het echt nog leuk gaat worden zullen we wel zien, toch?
succes!

Charlotte

[disconnect]

klein nieuw stukje..


Woow, wat kon zij ongelofelijk goed zingen. Mijn mond zakte ervan open en ik stopte automatisch met spelen. Ze keek om.
‘Wat is er? Zing ik niet goed?’ Ze vroeg het met een zachte stem, alsof ze bang was.
‘Je zingt fantastisch’ Alex omhelsde haar zo’n beetje.
Ik lachte alleen maar. Sterre lachte ook.
‘Dus ik ben aangenomen?’
‘Jaaaa’ Alex en ik zeiden het tegelijk.
Ik keek op de klok en zag dat ik alweer bijna weg moest. Het begon nu eindelijk misschien leuk te worden in de band. De band, we hadden nog niet echt een naam. Raar eigenlijk.
‘Ik moet naar huis’ zuchtte ik.
‘Ik eigenlijk ook’ zei Sterre.
‘Waar woon je ergens, uhm’
‘Ik woon in de Amstelstraat en je mag me wel Britt noemen hoor’
Sterre lachte.
‘Ik woon best wel dicht bij je, Britt’ zei ze.
‘We kunnen wel samen lopen’
En met die woorden verlieten we de repetitieruimte.

[lotjesnotje]

uhmzz... kan er nog niet echt veel over zeggen. Ik vind het een beetje een te kort stukje om echt een mening te geven.

[Jenneke.*]

Probeer eens een langer stuk te schrijven. Op korte stukjes kom je goed over maar zou graag je manier van schrijven op langere stukken willen zien. Of dat anders is, ja of nee.

[Charlottetje]

een beetje raar dat Britt zegt: je mag me wel Britt noemen hoor.
waarom zou ze dat zeggen, alsof je altijd de naam van iemand achter een zin moet zeggen!
Maar goed, weer heel erg kort.
Ik begrijp het misschien wel hoor, korte stukjes zijn natuurlijk ook wat makkelijker, bij langere stukken kom je sneller in de problemen, maar misschien moet je het gewoon eens proberen.
Loopt het op niets uit, dan niet, dan weet je dat voor de volgende keer!

Charlotte