Lichtblauwe Tevredenheid

[Vogelvrij]

Lichtblauwe Tevredenheid
Het meisje rende over de wolken op een manier die deed vermoeden dat ze was vergeten dat zij ooit ging vallen. Steeds harder ging ze, zo hard dat haar gedachten overbleven en langzaam naar beneden zweefden. Haar gevoelens hielden haar echter wel bij, haalden haar zelfs in en botsten tegen elkaar aan. Het was net alsof de gevoelens ruzie hadden, zo hard gingen ze met elkaar om. En zulke verschillende gevoelens ook, de Wilde Rode Vreugde danste om de Groene Jaloezie heen, de Lichtblauwe Tevredenheid prikte in het Grote Zwarte Verdriet. Was het wel mogelijk dat een mens al die gevoelens tegelijk had?

Nee, dat was net zo min mogelijk als het lopen over de wolken. Toch rende daar dat meisje, totdat de Wilde Rode Vreugde rechtstreeks in aanraking kwam met het Grote Zwarte Verdriet. Dat was teveel, het meisje stortte naar beneden en kwam met een klap op de grond terecht. Al haar gedachten voegden zich meteen weer bij haar en de werkelijkheid viel een seconde later op haar neer. Ze bleef heel stil liggen en het was lastig te geloven dat dit hetzelfde meisje was dat enkele ogenblikken geleden nog over de wolken rende. Haar gedachten en gevoelens zweefden in en om haar, ze waren allemaal verward, maar sterk. Elk gevoel en elke gedachte was overtuigd van zijn gelijk en was bereid om voor dat gelijk te vechten. Maar het meisje kon niet meer, zij was zo ontzettend moe.

Het enige waar ze nog tot in staat was, was haar ogen sluiten en slapen. Een voor een losten de gedachten en gevoelens op, totdat alleen de Lichtblauwe Tevredenheid overbleef...

[duivelaartje]

Ik snap het niet. Het gaat een beetje langs me heen. Leest niet zo prettig. Straks nog maar eens lezen, maar ik vind het dus niet zo geweldig.

[nijs]

Ik snap het verhaal op zich wel, maar het lijkt een beetje geknutseld. Het loopt niet lekker, om het met andere woorden te zeggen. Nee, niet echt een verhaal dat ik mooi vind, sorry..

Janneke

[Astuanax]

Ik vind het geweldig! Het is misschien wel enigszins abstract maar iedereen kan er iets persoonlijks uithalen, een eigen interpretatie en dat vind ik een heel grote rijkdom in een tekst.

Ik vind het op zich geen vervelende tekst, maar ik begrijp niet zo goed wat je ermee wil zeggen. Voor wie is het geschreven en wat is je bedoeling ermee? Wil je echt een verhaaltje vertellen en mensen daarmee entertainen?

Volgens mij zou het een heel leuk geïllustreerd kinderboek kunnen zijn, maar dan wel met aanpassingen. Het kleuren en bijna persoonlijkheden geven aan gevoelens en het wegzweven van gedachte is daarvoor volgens mij een hele leuke basis. Bovendien zijn er prachtige tekeningen bij te maken denk ik.

Ja, ik vind het op zich best een leuk stukje maar op een bepaalde manier ook nietszeggend of onaf. Ik begrijp niet wat je mij ermee wil vertellen, zeg maar.

[Vogelvrij]

Hallo mensjes,

Bedankt voor jullie reacties, ik snap op zich wel wat jullie bedoelen als jullie zeggen dat je niet precies weet waar het over gaat. Dat begrijp je misschien ook beter als je mij beter kent of zo...

[Not for Sale]

Ik vind het héérlijk!

Een aanstekelijke, zintuiglijke manier van schrijven. Zo veel beelden. Ik denk dat het lastig lezen kan zijn omdat het een verhaal is dat niet echt verhaalt, meer voelt.

[Vogelvrij]

Not for Sale schreef op 28-05-2004 @ 16:08 :
Ik vind het héérlijk!

Een aanstekelijke, zintuiglijke manier van schrijven. Zo veel beelden. Ik denk dat het lastig lezen kan zijn omdat het een verhaal is dat niet echt verhaalt, meer voelt.

Dank je wel!

En met die laatste zin heb je volgens mij echt gelijk

[FIEloSOOF]

Heeel mooi