Twijfels

[ikke niet]

Twijfels, ik loop er al een tijdje mee rond.

Mijn vriend en ik gaan aankomende week op vakantie. Ik heb hiervoor van alles geregeld, omdat mijn vriend afgelopen week weg was (en de week daarvoor ook, maar toen was ik ook weg).
Ik had mijn vriend 1 ding gevraagd te regelen; iets wat betreft de auto. Nou heb ik net gevraagd aan hem of dit goed is, en nu bleek dit niet helemaal goed gegaan te zijn...

Dit was eigenlijk een beetje de druppel die de emmer deed overlopen.
Twijfels heb ik altijd wel hier en daar gehad. De laatste maand(en) is dit echter steeds erger geworden. Ik heb het gevoel dat we een beetje uit elkaar aan het groeien zijn.

Ik ben in deze 3 jaar van nog niet volwassen naar erg volwassen gegaan. Ik ben op kamers gaan wonen, ga het laatste jaar van mijn opleiding in, en heb een lange stage moeten lopen in de psychiatrie.
Al met al; meer bezig met de toekomst.

Hij echter studeert nog steeds zo ongeveer in hetzelfde jaar als 3 jaar geleden, toen ik hem leerde kennen. Hij woont nog bij zijn ouders. Tsjaa toch wel een heel ander leventje onderhand.
Ik raar voor al mijn eigen dingetjes op, en kijk uit naar het halen van mijn studie en mijn ''toekomst''. Hij blijft hangen.

Ik ben doordat hij dat ding voor de vak niet helemaal goed geregeld had boos op hem geworden. Eigenlijk iets te boos, en heb hem (ja dus door de telefoon) verteld dat ik best wel twijfel. Hij was hier erg verdrietig om. Ik heb hem verteld dat we er nog maar eens goed over moeten praten, en dan niet door de telefoon. Verder gaan we natuurlijk wel gewoon samen op vakantie.

Ik ben nu erg verdrietig; kan alleen maar huilen. Heb met mijn moeder gesproken, dat was erg fijn. Zij had het al langer aangevoeld. Ook zij vond mij toch wel ineens erg volwassen aan het worden, terwijl mijn vriend nog erg kinderachtig kan doen. We moesten er goed over nadenken, en over praten.
Ik tril, ik huil, ik pieker.

Wat nu?

[Qimm]

Tja er zit een groot verschil tussen jullie, en dat kan heel lastig te overbruggen zijn. Praat er ook met hem over. Hoe ziet hij het?

[Crunchie]

Eerst dat gesprek. Dat lijkt mij een hele goede stap. Ik hoop voor je dat er iets positiefs uit komt waar jullie iets mee kunnen. Als dat niet zo is, vraag ik me af of het wel verstandig is om met elkaar op vakantie te gaan.

[Maurice]

Het is goed van je dat je constateert wat de problemen zijn en dat je er ook eerlijk voor uit komt dat je (daardoor) twijfelt. Je moet vanaf nu kijken of hij kan/bereid is met jou mee te groeien. Een relatie is in principe om samen synergie op te bouwen; je moet elkaar alleen maar omhoog tillen en in feite niet omlaag trekken. Op het moment dat hij stil blijft staan in bepaalde dingen en jij groeit erg hard in het volwassen worden, dan is het nog knap lastig om je relatie zo dynamisch te laten zijn dat die zich ook aanpast.
enfin, check zijn bereidheid. je moet niet bij 'm blijven vanwege het verleden, maar vanwege het feit wat hij nu voor je betekent en betekenen kan. al zijn alle keuzes hieromtrent moeilijk.
succes.

[ikke niet]

Mijn vriend komt vanavond hierheen. Dit lijkt een hele logische stap; maar hij moet er wel 1.5 uur over rijden. Ik vind het lief dat hij komt; een volwassen beslissing.
@maurice: je zegt vrijwel hetzelfde als mijn moeder

[Thee Muts]

Maurice schreef op 06-08-2005 @ 20:43 :
Op het moment dat hij stil blijft staan in bepaalde dingen en jij groeit erg hard in het volwassen worden, dan is het nog knap lastig om je relatie zo dynamisch te laten zijn dat die zich ook aanpast.

Inderdaad. Ik heb ongeveer deze situatie met een gewone vriendin gehad. Ik ging op gegeven moment studeren en zij zat nog op de middelbare school. Mijn leven veranderde toen enorm, terwijl dat van haar als het ware stilstond. En dat zorgde voor veel problemen en irritaties over en weer. We begrepen elkaar niet meer zo goed, konden ons niet goed meer inleven in de ander omdat de interesse zo anders waren geworden, en er werden hele andere dingen van ons verwacht. En dus werkte het toen niet goed meer tussen ons. We zijn een hele tijd heel close geweest samen, maar groeiden steeds meer uit elkaar, omdat ik opeens heel snel ging in mijn ontwikkeling en zo daar niet in mee ging/mee kon.

En dat zie ik ook een beetje bij jullie, jullie zitten wat dat betreft niet meer op 1 lijn. En dat kan dus best veel problemen geven. Praat hier daarom inderdaad over met je vriend, bespreek met elkaar hoe jullie de relatie zien, jullie rol daarin en wat je van elkaar en jezelf verwacht. En of jullie nog genoeg samen hebben om daar op door te gaan.

[Maurice]

Thee Muts schreef op 06-08-2005 @ 21:23 :
En of jullie nog genoeg samen hebben om daar op door te gaan.

en dus niet alleen het verleden.
goed dat ie komt

[WolterB]

Fijn dat hij gekomen is.

Iig is praten met elkaar heel belangrijk in zo'n situatie en eerlijkheid en duidelijkheid (al flap je dat er mss onbedoeld uit), kan heel erg verhelderend zijn, ook voor hem.
Na het gesprek moeten jullie samen kijken of er nog toekomst is en dat jullie niet te ver uit elkaar gegroeid zijn, dan moet je pas oordelen of je nog verder wilt met hem.

Ik hoop voor je dat het een fijng esprek was en laat horen hoe het afgelopen is.

[BrunetJuh]

Het enige wat ik kan zeggen is dat ik hoop dat jullie een goede beslissing voor beide nemen!

[gurl19]

en hoe is het afgelopen?

[Thee Muts]

gurl18 schreef op 11-08-2005 @ 15:56 :
en hoe is het afgelopen?

Ja, ik ben ook wel benieuwd eigenlijk

[ikke niet]

Sorry dat ik niet sneller antwoordde, maar ik was op vakantie (met mijn vriend).

Om kort te zijn: "alles" is (weer) goed.

Hij is niet echt een praterd, maar toch hebben we die zaterdag, maar ook nog tijdens de vakantie een aantal keer goed gepraat (wel moet ik zeggen dat het dan vanuit mij kwam, maar ja).

De punten waar het mij over ging, zo voelde hij dat niet. Hij had niet het gevoel dat ik sneller volwassen werd, of iets. Maar ja hij ziet het ook vanuit een andere oogpunt.
Verder zag hij ook wel in dat hij weinig geregeld had, en hij is maandag voor vertrek nog snel alles gaan regelen.

Zijn ogen met tranen van zaterdagavond, dat was echt hardverscheurend...

Verder de punten waar ik zo mee zat, daar heeft hij aan de vakantie echt aan ''gewerkt''. Hij heeft er echt zijn best voor gedaan, en dat is hem aardig gelukt. Wel moet ik zeggen dat tijdens deze vakantie ik eigenlijk nooit het gevoel gehad heb dat ik veel volwassener was dan hij..

Ook heeft hij minpunten aan mij op kunnen noemen, en daar kan ik dan weer aan werken .

Deze vakantie met hem was echt fijn, en alles voelde gewoon kloppend. Hij kent me, het is vertrouwd met hem, we willen dezelfde dingen.

We gaan er weer voor .