gevoelens voor iemand zeer ver weg!

[lieve]

Ok,
een dik jaar geleden ben ik naar een ver land gereisd met nog enkele jongeren.
We hadden daar contact met plaatselijke jongeren en deden verschillende activiteiten daar.
Op één van onze uitstappen kwam één van die plaatselijke jongeren haar broer tegen. Het was echt een leuke, best wel knappe jongen. Hij heeft die dag verder met ons doorgebracht. En 's avonds is hij nog naar ons hotel gekomen, we hielden daar ons afscheidsfeestje. We hebben echt leuk gepraat voor zover dat kon... zijn Engels was zeer povertjes.
We hadden adressen gewisseld, enkele foto's genomen van ons samen,... en de hele avond verder leuke gesprekken gehad.

Nu een jaar later, hebben we nog steeds contact ( al is het vaak via zijn zus, die zeer goed Engels kan)... het is duidelijk dat hij me graag had, en ik had hem ook heel graag.
Maar het is nu nog steeds zo dat ik elke jongen die ik ontmoet, vergelijk met hem. Wat ik 'raar' vind... ik denk dat ik gevoelens heb voor deze jongen.
Maar hoe kan dat nu... we waren vrienden toen ik daar weggegaan ben, ik heb hem maar één dag ontmoet en we schrijven af en toe brieven.
Ook zou ik het best wel spannend vinden een relatie aan te gaan met iemand van een ander land. Maar ik heb geen flauw idee of ik ooit nog wel naar dat land zou willen teruggaan...omdat het niet echt een zeer toeristisch land is, en niet zo aansprekelijk is.
We hebben het er al eens over gehad om ik nog eens naar daar te komen of hij eens naar Europa. Maar beide zitten we met onze studies. En ik wil eerst zeker zijn dat ik m'n diploma heb... en dan een leuke rustpauze kan hebben... en sparen om naar daar te kunnen gaan, want m'n ouders gaan niet nog eens zo'n reis sponseren.

*Heeft er iemand ervaring met dit soort situatie?( gevoelens hebben voor iemand ver weg, en met een niet zo goede communicatie?)
*Of heeft iemand ervaring met grote afstandsrelaties? ( en in mijn situaties heb ik het wel over 2 vliegtuigvluchten!!)

Greets Lieve,xxx

[Dzjes]

Neen, geen ervaring mee..

maar opzich lijkt het me niet iets makkelijk om mee te leven. Je moet je vriend dan echt 100% vertrouwen, ook zou ik er niet mee kunnen leven om hem al die lange tijden te missen,..
Je zegt zelf dat je eerst je studies wil afmaken voor je hem nog eens zal zien,
mss is het toch beter als je probeert om hem uit je hoofd te zetten, en om je toe te spitsen op mannen in de buurt
Je kan wel contact blijven houden, en elkaar nog eens terug ontmoeten, wie weet vind je hem wel helemaal niet meer zo leuk en zul je er spijt van hebben dat je zolang met hem in je hoofd zat?

En als je hem echt kan zien, kan je ergens afspreken...halverwege tss jullie in

[Rubke18]

Een vriend van mij heeft het ook geprobeerd maar miste z'n vriendin te erg en is vanuit Australië terug gekomen.

Nu zijn ze uit elkaar (cliche)

[Yolcu]

Ik herken je verhaal totaal.. bij mij is het soortgelijk gelopen, al hebben wij twee weken met elkaar doorgebracht waarvan bijna 1 week 'echt' als stelletje. Maar qua afstand en moeilijke communicatie komen onze verhalen wel overeen.

Alles wat ik erover kan zeggen: Het is mogelijk.. als je diegene 100% vertrouwt en als je iemand bent die niet de behoefte heeft om dr vriend dagelijks te zien. Je schrijft dat het je wel spannend lijkt om een relatie te hebben met iemand die ver weg woont. Welk aspect hiervan trekt je dan zo aan? Ik vind het namelijk vooral erg moeilijk.. het doet elke keer weer pijn als ik een belangrijke dag heb (verjaardag, kerst, diploma-uitreiking, begrafenis van m'n opa, overlijden van m'n nichtje) en hij kan niet bij me zijn. Natuurlijk is het spannend als je diegene na een paar maanden weer gaat zien, maar verder vind ik er weinig spannends aan. Wij houden contact via de e-mail en msn omdat bellen gewoon veel te duur is. Ik zie hem over ruim een maand weer en dan wil ik eens serieus met hem gaan praten; ik weet niet of ik dit nóg een jaar op deze manier volhoud.

Ik denk dat het in jouw situatie op afwachten neerkomt. Als je terug wilt naar dat land (welk land?), dan kun je natuurlijk altijd kijken of het gevoel er nog is. Maar zolang je het op deze manier volhoudt, is het ook prima. Heb je de behoefte om hem te zien en beter te leren kennen of vind je het briefcontact dat je nu hebt al voldoende? Als je echt de behoefte hebt om hem nog eens te zien en om te kijken of het iets kan worden, dan kun je dat maar beter zo snel mogelijk doen en niet uitstellen. Je schrijft zelf al dat het land waar je geweest bent je niet echt aantrok om nogmaals heen te gaan. Misschien zegt dat al genoeg?

Zijn er mogelijkheden voor hem om naar Europa te komen? Zou hij dat zien zitten? Misschien is het beter als je je twijfels/gevoelens uitlegt in een brief, zodat je erachter komt hoe hij erover denkt.

Toen ik terug kwam van vakantie, besloot ik dat ik wel over hem heen zou komen. Nu, bijna een jaar later, is het gevoel echter nog steeds niet veranderd. Misschien dat dat iets zegt, ik weet het niet. Ik moet er wel bij zeggen dat ik allereerst verliefd ben geworden op het land waar hij woont en daarna pas op hem. Ik heb dus nog een extra reden om terug te gaan.