[kort verhaal] schuld

[Envy]

Ik heb (voor school, overigens) een kort verhaal geschreven. Het moest over hetzelfde thema gaan als het gelezen boek. Bij mij is dat thema dus schuld.
Ik zou graag wat commentaar willen op mijn verhaal. Heeft het een goede opbouw? Is het fijn geschreven? Zien jullie nog spelfouten? Is de alineaverdeling goed? Wat kan ik er nog aan veranderen? Dat en elk ander commentaar is welkom . Het is het eerste verhaal wat ik hier post. Dus, geeft allen uw kritische meningen .

[edit: de alinea verdeling is hier niet erg duidelijk zie ik. in word is dat beter]

Schuld

Hij was één keer de fout in gegaan. Hij was met wat vrienden gezellig een biertje aan het drinken, na dat biertje volgden er meer, en voor hij het wist was de drank er weer uitgekomen. Alleen niet op de normale manier. En natuurlijk kwam net op de dat moment zijn vader thuis, terwijl hij daar met een lijkwit gezicht boven de wc-pot hing. Toen barstte de hel los.
Zijn vader had hem één keer eerder betrapt met een biertje in de hand, en toen had hij Robbert de huid vol gescholden. Zijn vader was fel tegen drankgebruik, hoewel Robbert achttien was en het voor hem dus wel legaal was.
Dus toen Robbert de volgende ochtend met een enorme kater en heel veel spijt de trap af kwam lopen, was het goed mis geweest. Zijn vader was nog van het oude slag, met het motto: wie zijn kind liefheeft, kastijdde het. Nou, hij had het geweten. Hij kon amper lopen van de pijn. ‘Dat is nog eens wat anders dan niet kunnen lopen van de drank, hè?’ zei zijn vader.
Op dit soort momenten verlangde Robbert echt naar zijn moeder. Die was overleden toen Robbert vijf was. Veel wist hij niet meer van haar. Hij had alleen wat foto’s gevonden op zolder, diep weggestopt in een kist. Maar toen zijn vader de foto’s ontdekte had hij ze verbrand. Een paar keer had Robbert het aangedurfd om naar zijn moeder, en naar haar dood te vragen. Toen hij een jaar of tien was had hij voorzichtig gevraagd waar zijn moeder eigenlijk aan overleden was. Toen had zijn vader terug gebulderd dat ‘er over zijn moeder in dit huis niet gepraat werd’. En daarna de vriendelijke vraag of hij op wou rotten. Hierna had Robbert het nog één keer gewaagd om er iets over te vragen, maar daar had hij zoveel blauwe plekken aan over gehouden dat hij het maar niet meer deed.
Ja, wat miste hij zijn moeder. Hij kon zich nog maar wat kleine dingen van haar herinneren. Haar lach, ze had zo’n pretlach. Als ze lachte kreeg ze van die glinsteroogjes. En ze rook altijd zo lekker.
Er moest toch een andere manier zijn om erachter te komen wat er met zijn moeder gebeurd was? Als zijn vader het maar niet zou merken. Hij liep de gang in. Onderweg kwam hij zijn vader tegen, vriendelijk als altijd sinds het drankincident. ‘Wat ruik ik? O, het is Robberts adem.’ Robbert kon hem niet uitstaan. Zijn vader greep elke gelegenheid aan om hem belachelijk te maken. Hij griste zijn jas van de kapstok en smeet de deur achter zich dicht.
Er waren geen familieleden van zijn moeder meer in leven. Ze had geen broers of zussen gehad, en haar ouders waren al overleden. Aan hun kon hij dus geen informatie vragen. Maar in de krant stond natuurlijk een overlijdensbericht! Misschien dat hij daar wat informatie over haar dood in zou kunnen vinden. Hij ging naar het kantoor van de plaatselijke krant, en vroeg of hij in het archief mocht zoeken. Dat mocht wel. Hij had op de annonce van zijn moeders dood – wat zijn vader ook had verbrand toen hij het ontdekte – de datum gezien. 12-04-1987. Haastig ging hij op zoek nar de krant van de dag erna. Hij bladerde naar de overlijdensberichten. En daar stond het, in dikke zwarte letters:

Totaal onverwacht ontvingen wij het bericht
van de tragische dood van onze directrice:
ALICE VAN MUYDEN
Zij heeft onze school de afgelopen periode met
vaste hand door een woelige periode geloodst.
We zullen haar bestuurlijke ervaring missen en
haar herinneren als een goede, welbespraakte
en innemende persoonlijkheid,

medewerkers
St. Franciscus college.

Robbert dacht na. Er stond onverwacht. Een onverwachte, tragische dood. Misschien zou er nog wel wat over in de krant staan, naast een overlijdensbericht. Snel bladerde hij de krant door. En jawel! Snel las hij het artikel door. Hij voelde zich bleek worden. Het was zijn vaders schuld geweest. Zijn vader, de man die zo fel tegen drank was, was dronken geweest. Met haar naast zich had hij de auto in een boom geboord. Ze was op slag dood geweest. Robbert was woedend. Hij sprong op, griste de krant van tafel en sprintte het kantoor uit, de secretaresses verdwaasd achter latend. Eentje riep hem na: ‘Hé! Wat ga je..’ Toen verstond hij het niet meer, hij wou zijn vader spreken. Nu.
Luid hijgend kwam hij thuis aan. Hij opende de deur en ging naar zijn vaders werkkamer toe. Zijn vader draaide zich verbaasd om, vast klaar om een of andere venijnige opmerking te maken. Maar Robbert duwde de krant onder zijn neus. Zijn vader werd bleek. Hij stond op, gooide de krant van zich af en stormde het huis uit.

De volgende dag stond het volgende bericht in de krant:

Man rijdt zich de dood in
Gisteravond heeft een dronken man zich de
dood ingereden. Hij reed op de A12, waar hij
- volgens ooggetuigen – opeens het stuur
omgooide en tegen een boom reed. Hierbij
schepte hij twee andere auto’s, de inzittenden
daarvan kwamen met de schrik vrij. De man
zelf was op slag dood.

[duivelaartje]

Wauw geweldig! Echt een goed verhaaltje. Loopt lekker, zinnen sluiten mooi op elkaar aan en geen spelfouten. Ik voelde een soort drang om door te lezen! Goed gedaan! Ook een mooi onderwerp (dat boek wat jij hebt gelezen zal wel een mooi boek zijn geweest ). Echt mooi!

[Envy]

duivelaartje schreef op 06-06-2004 @ 13:08 :
Wauw geweldig! Echt een goed verhaaltje. Loopt lekker, zinnen sluiten mooi op elkaar aan en geen spelfouten. Ik voelde een soort drang om door te lezen! Goed gedaan! Ook een mooi onderwerp (dat boek wat jij hebt gelezen zal wel een mooi boek zijn geweest ). Echt mooi!

Dankje Ik dacht zelf eigenlijk dat het niet zo goed was, maar blijkbaar denk jij daar anders over .
Dat boek wat ik heb gelezen was De Aanslag van Harry Mulisch. Het thema daarin is ook schuld, maar het is een heel ander verhaal. Maar het was een hele vrije opdracht en ik vond het niet leuk om de verhaallijn van dat boek over te nemen, is zo afgezaagd.

[duivelaartje]

Ohh dat is zeker een mooi boek (ook gelezen) en een heeeel ander soort schuld. Echt goed gedaan hoor!

[Loveflowertje]

heey ik vind het ook een mooi verhaal....als ik jou was zou ik nog vaker verhalen schrijven

[Fladdergeval]

Hoihoi, allereerst: ik vind het een prettig te lezen verhaal. Je stijl is in principe goed. Er zitten een aantal schoonheidsfoutjes in, die ik hieronder zal aangeven, hoewel sommige aanmerkingen misschien persoonlijk zijn. In ieder geval: dit verhaal kan je zeker zonder schroom op school inleveren .

pinoow schreef op 06-06-2004 @ 12:59 :
Hij was met wat vrienden gezellig een biertje aan het drinken, dat biertje werden er meer en voor hij het wist was de drank er weer uitgekomen.

Ik vind persoonlijk de overgang van een biertje naar meer biertjes niet zo mooi. Mijn alternatief zou zijn: [...] een biertje aan het drinken, en daarop volgde nog een biertje, en nog meer biertjes, en voor... Of iets in die trant.

pinoow schreef op 06-06-2004 @ 12:59 :
hoewel Robbert 18 was

Het is mooier cijfers uit te schrijven.

pinoow schreef op 06-06-2004 @ 12:59 :
wie zijn kind liefheeft, kastijdde het.

Niet zo mooi dat je twee verschillende tijden gebruikt in een zin, dat bovendien een spreekwoord is. Mooier is om of beide werkwoorden in tegenwoordige, óf in verleden tijd te schrijven.

pinoow schreef op 06-06-2004 @ 12:59 :
Toen hij een jaar of 10 was

Weer even het cijfer uitschrijven.

pinoow schreef op 06-06-2004 @ 12:59 :
Hij liep de gang in, hij had een idee. [...] Maar Robbert had een ander idee.

Twee keer achter elkaar hetzelfde zinnetje, een zin die sowieso ietwat kinderlijk oogt (sorry!). Bij de eerste idee-zin heb je eigenlijk al in verpakte vorm aangegeven dat hij een plan heeft. Misschien zou je hier wat zinnen samen kunnen voegen: 'Er moest toch een andere manier zijn om erachter te komen wat er met zijn moeder gebeurd was? In de gang kwam hij zijn vader tegen, vriendelijk als altijd sinds het drankincident'.
Bij de tweede idee-zin kan je idee wel laten staan vind ik, maar alleen als je het woord idee er in die eerste zin uithaalt. Nouja tenminste, dat hoeft natuurlijk niet, maar ik vind het persoonlijk mooier.

pinoow schreef op 06-06-2004 @ 12:59 :
Onderweg kwam hij zijn vader terug, vriendelijk als altijd sinds het drank incident.

Hij kwam zijn vader tegen neem ik aan

pinoow schreef op 06-06-2004 @ 12:59 :
Robbert kon hem niet uitstaan. Hij greep elke gelegenheid aan om hem belachelijk te maken. Hij griste zijn jas van de kapstok en smeet de deur achter zich dicht.

Hier kan je beter denk ik de HIJ in de tweede zin als Zijn Vader ofzoiets schrijven, omdat het lichtelijk verwarrend kan zijn welke hij of hem nou wie is

pinoow schreef op 06-06-2004 @ 12:59 :
Dat mocht wel.

Beetje een kinderlijk zinnetje. Kan je beter samenvoegen met de voorgaande zin, in iets 'volwassener' bewoording. Sorry hoor

pinoow schreef op 06-06-2004 @ 12:59 :
Hebbes.

Zie commentaar bij zinnetje hiervoor.

pinoow schreef op 06-06-2004 @ 12:59 :
Luid hijgend kwam hij thuis aan.

Het woord Luid vind ik hier niet zo mooi staan.

pinoow schreef op 06-06-2004 @ 12:59 :
[...] opeens het stuur
omgooide en tegen een boom reed. Hij was
op slag dood. Hierbij schepte hij twee andere
auto’s,

Volgens mij staat hier een constructiefoutje. Je zegt nu feitelijk dat de vader twee auto's schepte door op slag dood te zijn. Je moet de regels dus even omgooien, of het woord hierbij veranderen.


Hm, ik ben een mierenneuker... verder goed verhaal hoor, het leest zeker aangenaam!

[Millroy]

Een ware millroy int vlaams hé fladder
Ik vind het een leuk verhaal, maar ik heb al eens zoiets gelezen online dacht ik...
Niet hetzelfde hoor, gewoon in die trant.

[Envy]

Fladdergeval schreef op 06-06-2004 @ 15:30 :
Hoihoi, allereerst: ik vind het een prettig te lezen verhaal. Je stijl is in principe goed. Er zitten een aantal schoonheidsfoutjes in, die ik hieronder zal aangeven, hoewel sommige aanmerkingen misschien persoonlijk zijn. In ieder geval: dit verhaal kan je zeker zonder schroom op school inleveren .

Danku heel fijn dat je bij alle foutjes enz. hebt aangegeven wat en waarom. Daar had ik op gehoopt .

Fladdergeval schreef op 06-06-2004 @ 15:30 :
Ik vind persoonlijk de overgang van een biertje naar meer biertjes niet zo mooi. Mijn alternatief zou zijn: [...] een biertje aan het drinken, en daarop volgde nog een biertje, en nog meer biertjes, en voor... Of iets in die trant.

Hmm, ik zal er even over nadenken wat ik daar dan neer kan zeten. Wat ik gedaan heb is misschien inderdaad niet zo mooi.
edit: ik heb er nu van gemaakt: [..] een biertje aan het drinken, na dat biertje volgden er meer, en voor [..]. Is dat wel goed?

Fladdergeval schreef op 06-06-2004 @ 15:30 :
Het is mooier cijfers uit te schrijven.

Done .

Fladdergeval schreef op 06-06-2004 @ 15:30 :
Niet zo mooi dat je twee verschillende tijden gebruikt in een zin, dat bovendien een spreekwoord is. Mooier is om of beide werkwoorden in tegenwoordige, óf in verleden tijd te schrijven.

Ik dacht dat het spreekwoord zo was.. blijkbaar niet dus?

Fladdergeval schreef op 06-06-2004 @ 15:30 :
Weer even het cijfer uitschrijven.

Gedaan.

Fladdergeval schreef op 06-06-2004 @ 15:30 :
Twee keer achter elkaar hetzelfde zinnetje, een zin die sowieso ietwat kinderlijk oogt (sorry!). Bij de eerste idee-zin heb je eigenlijk al in verpakte vorm aangegeven dat hij een plan heeft. Misschien zou je hier wat zinnen samen kunnen voegen: 'Er moest toch een andere manier zijn om erachter te komen wat er met zijn moeder gebeurd was? In de gang kwam hij zijn vader tegen, vriendelijk als altijd sinds het drankincident'.
Bij de tweede idee-zin kan je idee wel laten staan vind ik, maar alleen als je het woord idee er in die eerste zin uithaalt. Nouja tenminste, dat hoeft natuurlijk niet, maar ik vind het persoonlijk mooier.

Ik heb gewoon de hele eerste idee-zin weg gehaald. Het was mij inderdaad ook al opgevallen, en die zin kan prima weggelaten worden.

Fladdergeval schreef op 06-06-2004 @ 15:30 :
Hij kwam zijn vader tegen neem ik aan

Hehe ja, foutje.

Fladdergeval schreef op 06-06-2004 @ 15:30 :
Hier kan je beter denk ik de HIJ in de tweede zin als Zijn Vader ofzoiets schrijven, omdat het lichtelijk verwarrend kan zijn welke hij of hem nou wie is

Klopt.

Fladdergeval schreef op 06-06-2004 @ 15:30 :
Beetje een kinderlijk zinnetje. Kan je beter samenvoegen met de voorgaande zin, in iets 'volwassener' bewoording. Sorry hoor

Maakt niet uit, dit soort commentaar is juist heel nuttig . Ik heb het veranderd.

Fladdergeval schreef op 06-06-2004 @ 15:30 :
Zie commentaar bij zinnetje hiervoor.

Weggehaald.

Fladdergeval schreef op 06-06-2004 @ 15:30 :
Het woord Luid vind ik hier niet zo mooi staan.

Zwaar hijgend beter?

Fladdergeval schreef op 06-06-2004 @ 15:30 :
Volgens mij staat hier een constructiefoutje. Je zegt nu feitelijk dat de vader twee auto's schepte door op slag dood te zijn. Je moet de regels dus even omgooien, of het woord hierbij veranderen.

Klopt, ook veranderd.

Fladdergeval schreef op 06-06-2004 @ 15:30 :
Hm, ik ben een mierenneuker... verder goed verhaal hoor, het leest zeker aangenaam!

Nee, juist fijn! Aan dit soort commentaar heb ik echt wat

Wat een gedoe, al die quotes

[Envy]

Millroy schreef op 06-06-2004 @ 15:38 :
Een ware millroy int vlaams hé fladder
Ik vind het een leuk verhaal, maar ik heb al eens zoiets gelezen online dacht ik...
Niet hetzelfde hoor, gewoon in die trant.

Bovenste opmerking snap ik even niet, maar dat zal ook wel de bedoeling zijn.
En tsja, dat je iets soortgelijks hebt gelezen zou kunnen, maar ik heb het helemaal zelf bedacht. Dusja.
Dankje @ lissetuh.

[Millroy]

Bovenste opmerking is inside joke ofzo (jaja, ikheb leerstof onder de knie voor dat examen nederlands, staat bij een ander verhaal uitgelegd )
Ik geloof best dat je het zelf geschreven hebt, ik vind het een fijn verhaal. Ik deelde enkel wat me(d)e
Verdomme best nog wat herhalen.

In mijn moerstaal:
Verdomme, kben der wa aan, kan der nog geen reet van en tsteekt mij ier fameus tegen diene zever in diene cursus ier.

[Fladdergeval]

Millroy schreef op 06-06-2004 @ 16:16 :

In mijn moerstaal:
Verdomme, kben der wa aan, kan der nog geen reet van en tsteekt mij ier fameus tegen diene zever in diene cursus ier.

*Valt van stoel van het lachen*

Jaja, Fladder alias Millroy de tweede, gezelligheid

[Astuanax]

Fladdergeval schreef op 06-06-2004 @ 16:45 :
*Valt van stoel van het lachen*

Jaja, Fladder alias Millroy de tweede, gezelligheid

Komaan, leg uit!!! Ik wil meelachen
Leuk verhaal trouwens
ik vind alleen de doorlopende tekst met daartussen plots een artikel niet zo'n goed idee....

[Envy]

Millroy schreef op 06-06-2004 @ 16:16 :
Bovenste opmerking is inside joke ofzo (jaja, ikheb leerstof onder de knie voor dat examen nederlands, staat bij een ander verhaal uitgelegd )
Ik geloof best dat je het zelf geschreven hebt, ik vind het een fijn verhaal. Ik deelde enkel wat me(d)e
Verdomme best nog wat herhalen.

In mijn moerstaal:
Verdomme, kben der wa aan, kan der nog geen reet van en tsteekt mij ier fameus tegen diene zever in diene cursus ier.

Haha nou ok, dankje dan.
(meer reactie's zijn nog steeds welkom trouwens )