verhaalstuk: zelfmoord

[Tisch]

Wijsheid bezit ik niet, dat pretendeer ik ook niet. Mijn enige relevante kennis vandaag is dat ik over drie uur en vijftig minuten sterf. Het gevoel voor mijn achttiende te moeten sterven, overheerst elk ander gevoel. Lust, geluk en liefde; allen zijn ondergeschikt aan mijn absolute drang mijzelf te doden voordat ik, om 23.15 vanavond, volwassen word.

Op dit moment bevind ik mij in Praag, de stad waar ik ben verwekt. Ik zocht een plek hebben voor mijn zelfmoord, ver van mijn familie. Praag was voor mijn gevoel ideaal, zoals zo vaak kan ik niet uitleggen waarom.
Als ik over de Carlsbrug loop, voel ik een ongekende vrijheid. De vrijheid van een ontdekkingsreiziger die onbekende zeeën bevaart.
Sinds drie dagen verblijf ik in een luxe hotel dat grenst aan het grote plein. Als ik enkele passen zet, zie ik het standbeeld van Jan Hus, waar altijd mensen omheen staan. Ze lezen of roken. Ze praten of voetballen en lachen. Prachtige meisjes paraderen voorbij in strakke topjes, terwijl ze de blikken vangen van bijna elke man, inclusief mijzelf. Alles straalt levensgenot uit; ik proef het, ik ken het. Maar het kan mijn zelfmoorddrang niet verstommen zoals harde muziek een goed gesprek kan smoren.

Vanmiddag legde ik de laatste hand aan mijn serie afscheidsbrieven. Het zijn er 331 in totaal, verdeeld over de drie mensen in mijn leven die ik lief heb. Mijn moeder krijgt een brief meer dan de rest; zij heeft het moeilijk met mijn besluit.
Niettemin respecteert zij mijn beslissing en dat is de puurste vorm van moederliefde. Ze houdt zoveel van mij, dat ze mij volledig vrijlaat in mijn keuze. Ook mijn vader en vriendin gunnen mij de vrijheid over mijn eigen leven te beschikken. Het ontroert mij enorm en het doet mij de waarde van liefde inzien. Niets doet mij meer pijn dan mijn onafwendbare zelfmoord tégen de wil van mijn geliefden te plegen.

[watermuis]

ik had het al gelezen. maar ik zou graag willen weten hoe het afloopt.
de taal mag wel iets minder beknopt, vind ik.

Interessant, en vreemd maar wel aangenaam geschreven. Idd misschien iets minder beknopt schrijven, maar oke. Komt er nog meer?

[Charlottetje]

Tisch schreef op 17-06-2004 @ 11:24 :
Ik zocht een plek hebben voor mijn zelfmoord,

Eerst even dit, want het viel me op.
Zou het niet eigenlijk iets moeten zijn als 'ik zocht een plek voor mijn zelfmoord' of 'ik moest een plek hebben voor mij zelfmoord' of ben ik nou gewoon zo stom dat ik ergens overheen kijk?

Ik moet ook even zeggen dat ik altijd nogal van het realistische ben. Iets altijd heel erg moeten kunnen geloven en dat is eigenlijk wat ik 'knap' vind aan die laatste alinea.
Aan de ene kant vind ik het namelijk ontzettend overdreven (331 brieven en alle 3 zijn geliefden wisten van zijn komende zelfmoord) en ongeloofwaardig, terwijl ik het aan de andere kant weer heel echt, reeel (kan het goede woordt uiteraard weer eens niet vinden) vond.

Nou is mijn fantasie nooit zo geweldig, maar als er nog een stuk hierna zou komen (met te veel details over het waarom bijvoorbeeld) denk ik wel dat mijn gevoel over dit stukje weg zou zijn zeg maar. als je begrijpt wat ik bedoel.

Het taalgebruik, wat geforceerd ofzo, maar na een aantal regels vond ik het wel prima. Het was voor mij dus geen eeuwige drempel in het verhaal.

Ow, ook nog even, je schrijft in de eerste alinea eigenlijk 2 keer dat hij zou moeten sterven voor zijn achtiende. Naar mijn idee 1 keer te veel en het noemen van het tijdstip stond mij niet echt aan, al is dat misschien nodig voor ergens anders in het verhaal (tenminste, uit de topictitel begrijp ik dat dit verhaaltje maar een deel is van een groter geheel, toch?)

Charlotte

[Tisch]

Uhm, wat je in je begin aanhaalt, dat is simpelweg een woord teveel. De ene zin stond er, Tisch herschreef snel, nieuwe zin. Gevolg: woord niet weggehaald.

Het is inderdaad een deel van een verhaal, dus dat klopt.


Ik snap eigenlijk niet wat jullie bedoelen met 'beknopt taalgebruik.'

Dank jullie voor jullie reacties.

[Astuanax]

Raar maar goed!

zoals harde muziek een goed gesprek kan smoren.

-> is het dan niet: 'zoals harde muziek een goed gesprek niet kan storen'?

[Charlottetje]

smoren, als in iemand zijn mond smoren.

[Astuanax]

Wat een domme reactie, ik trek mijn woorden terug

[Charlottetje]

u leert snel