De euforie.

[Vromerukker]

Vroeger gebruikte ik veel XTC en GHB op feestjes, dan liet je jezelf mee voeren op de kunstmatige golf van de blijdschap. Naderhand belandde je echter weer aan in de alledaagse beslommeringen, de verkankerde wereld. Op zich geen punt, best lekker als je sadomasochistisch bent en ja, ik had immers mijn pik nog, dus het rukken ging olijk en vrolijk door.

In ieder geval, in de loop van de tijd heb ik mijn 'mindset' kunnen veranderen en leef ik continue met een euforisch gevoel. Dat zien mensen ook echt aan mij, want in het schouwspel van de lichaamssappen - ik spreek liever nooit over rukken, maar over deze term - is er standaard een glimlach om mijn gezicht te vinden. Zeker wanneer ik mij in het openbaar begeef, heeft dat toch invloed op de mensen om mij heen.

Sterker nog, het rukken wordt minder een taboe door de euforische glimlach om mijn gezicht. Immers, wie wilt er nu een openbare vrome euforische rukker beledigen? Dan moet je wel van Mars - of uit Zeeland - komen.

De vraag is, voel jij je vaak euforisch en hoe uit zich dat bij jou?

[Otis]

die geniepige viezige glimlach heh

[Teun]

Otis schreef op 15-08-2004 @ 22:07 :
die geniepige viezige glimlach heh

[Snuitermans]

Pedro, rukker met levenslust.

Ik durf het schouwspel der lichaamsappen niet in het openbaar te vertonen zonder dat ik mijn bivakmuts draag, dus ik heb geen flauw idee.

Dit gaat me iets te ver