eerlijkheid

Hoe eerlijk ben je tegen de mensen uit je omgeving, familie, vrienden etc.? als het slecht met je gaat en iemand vraagt aan je hoe het met je gaat,wat zeg je dan?

Doe je het om je familie en vrienden niet ongerust te maken, of niet tot last te zijn? Of ben je overal juist compleet eerlijk en open over?

TS begint:

Ik ben zelf niet altijd eerlijk over alles, zou het geen liegen willen noemen. Maar als iemand vraagt hoe het gaat en ik voel me klote o.i.d., zal ik altijd zeggen dat het goed gaat. Ik denk omdat ik mensen niet tot last wil zijn met dingen.

Verder ben ik ook nog vrij gesloten, dus sowieso zal ik niet snel zeggen wat me dwars zit, en gewoon zeggen dat alles oke is.

[Freestyler*]

nou, in de catagorie vrienden is er 1 iemand tegen wie ik doorgaans eerlijk ben.
Maar tegenover familie en kennissen ofzo zwijg ik in alle talen

Ik ben nooit eerlijk als het hierover gaat. Automatisch zeg ik tegen iedereen dat het goed gaat. Ook al is dat helemaal niet zo. Ik wil mensen niet tot last zijn, ze mogen niet weten wat er met mij aan de hand is etc. Thuis doe ik het vooral omdat mijn vader in een soort droomwereld leeft. In zijn 'droom' gaat alles goed thuis en met ons. Maar eigenlijk is dat niet zo. Ik wil hem niet uit zijn droom halen en daarmee zijn leven verpesten oid. En ik merk bij hem veel onbegrip omtrend depressies. ( ze is nou al een jaar depressief, nou moet ze maar gewoon beter worden) Ik ga dan dus niet meer zeggen dat ik me klote oid voel.
Ik probeer nou wel wat vaker te laten zien hoe het echt met me gaat. Want ik voel me ook best schuldig dat ik altijd loop te liegen.
Bij vriendinnen verschilt het. Tegen de een ben ik bijna altijd eerlijk tegen de ander zou ik nooit kunnen zeggen hoe ik me echt voel.
(Nou zeggen wij thuis nooit als het slecht gaat, het is net alsof het bij ons altijd goed gaat. Misschien dat ik het daarom ook niet durf oid)

[Ingetjuhh]

ligt eraan wie van de familie
tegen mijn vriendje en moeder vertel ik het wel
tegen me oma niet die gaat zich gelijk kei erge zorgen maken..
en de rest van de familie, tja.. dat ligt eraan wie.. met wie je een goede band hebt en die je regelmatig ziet, kunnen aan je zien als er wat is, soms dan, en dan vertel ik het gewoon

[nomi]

Als ik niet lekker in me vel zit en iemand vraagt hoe het met me gaat, zeg ik zoiets als: 'mwoah, gaat wel'... En als ze door blijven vragen zeg ik zoiets als: 'het gaat niet zo lekker met dit of dat', maar alleen bij mensen die ik ken natuurlijk niet tegen de 1ste de beste

[Gothic]

Cassiopeia schreef op 16-08-2004 @ 09:07 :
TS begint:

Ik ben zelf niet altijd eerlijk over alles, zou het geen liegen willen noemen. Maar als iemand vraagt hoe het gaat en ik voel me klote o.i.d., zal ik altijd zeggen dat het goed gaat. Ik denk omdat ik mensen niet tot last wil zijn met dingen.

Dit deed ik eerst ook. Maar ik heb geleerd gewoon mezelf te zijn. Ik heb geleerd hoe fijn het is als je even een knuffel krijgt als het wat minder gaat. Daar kun je ook om vragen...

Over andere dingen ben ik niet altijd eerlijk. Soms denk ik dat ik dingen beter niet kan vertellen om zo mensen te beschermen. Maar over het algemeen ben ik redelijk eerlijk over dingen...

[Eend]

Ik zeg altijd dat het dan wel redelijk gaat. Als ik me echt zwaar klote voel, dan zeg ik gewoon dat ik me niet zo lekker voel, maar ik ga wel gewoon verder waardoor mijn bui weer omslaat naar goed.
Tja, dan heeft borderline toch nog positieve kanten

[cyntha]

Er is één iemand tegen wie ik meestal wel eerlijk ben en gewoon eerlijk zeg hoe het met me gaat. Tegen mijn familie, kennissen en andere vrienden zeg ik dat het goed gaat of dat het wel gaat. Als ze dan echt door gaan vragen en me niet geloven dan wil ik nog weleens zeggen dat het niet zo lekker gaat. Maar meestal hou ik zelfs dan nog stug vol dat het goed gaat. Waarom? Geen idee. Ik wil niet dat andere mensen weten dat het niet zo goed gaat met me. Ze gaan zich dan alleen maar zorgen maken en dat wil ik niet.

Hoi,

Nou de laatse 1,5 jaar zit ik nogal behoorlijk slecht in mijn vel...
Ik kan er met weinig mensen uit mijn directe omgeving over praten......
Mijn ouders weten meer dan de helft niet dus als ze vragen hoe het gaat ( dat doen ze eigenlijk nooit) zeg ik altijd van wel aangezien ze mij toch niet snappen
Als vriendinnen het vragen en ik zeg gaat wel gaan ze je direct uithoren, word er soms helemaal gek van en dan zeg ik van het gaat goed...

Wat moet ik anders?? ik probeer altijd te doen alsof het goed gaat, als ze bij het riagg zeggen volgens mij gaat het goed, zien ze dat helemaal verkeerd....

Liefs een eenzaam meisje

"Hé Elmer, alles goed?"

-"Nee, niet alles. Met jou wel dan? Dat kan namelijk helemaal niet."

Het gaat altijd goed met me. Zelfs toen ik rijp was voor een nieuwe heup ging het goed met me. Maar dat is alleen omdat de meesten het toch niet echt willen weten.

[Levitating Nun]

Dead serious eerlijk. Ik verwacht ook dat mensen dat tegen mij zijn. Je moet tegen een stootje kunnen.

Gothic schreef op 16-08-2004 @ 09:47 :
Dit deed ik eerst ook. Maar ik heb geleerd gewoon mezelf te zijn. Ik heb geleerd hoe fijn het is als je even een knuffel krijgt als het wat minder gaat. Daar kun je ook om vragen...

Over andere dingen ben ik niet altijd eerlijk. Soms denk ik dat ik dingen beter niet kan vertellen om zo mensen te beschermen. Maar over het algemeen ben ik redelijk eerlijk over dingen...

Hm ja, ik was een aantal jaren geleden wel redelijk eerlijk over alles, mn ouders wisten dan ook wat er met me was. Maar omdat ze zich daarom best wel zorgen maakten was het makkelijker voor me om de dingen te verzwijgen. Zoals je zelf ook al zegt om de mensen te beschermen.

Hoewel eerlijkheid en openheid natuurlijk wel beter kan zijn, maar het hoeft niet. Denk dat als iedereen zou weten hoe je je voelt, mensen zich ook sneller zorgen zouden maken.

[Nijn*]

Eigenlijk ben ik nooit eerlijk tegenover mijn familie als ze vragen hoe het met me gaat. Ik wil ze niet tot last zijn, en ik weet dat ze zich gaan zorgen maken. En trouwens, ik weet dat het ze uiteindelijk toch niet kan schelen hoe goed of slecht het met me gaat. Het is gewoon een vraag uit automatisme, zeker bij mijn vrienden. Als ik tegen mijn vrienden zeg dat he tniet zo goed gaat, is het meteen zo van 'owh, nog wat gedaan vandaag?'. Daarom ben ik eigenlijk alleen eerlijk tegen mijn beste vrienden, die er wel écht om geven en er niet zomaar overheen lullen..

Het ligt eraan hoe goed ik die persoon vertrouw.
Vertrouw ik iemand helemaal niet dan lieg ik, en zal ik zeggen dat het goed met me gaat. Vertrouw ik iemand wat meer dan zeg ik meestal gaatwel (hoewel ik dat zowieso meestal zeg als het niet zo lekker gaat) Alleen als het echt niet gaat en ik hulp nodig heb (en die persoon me kan helpen) zal ik helemaal eerlijk zijn.

Ik wil liever niet dat mensen zich ongerust maken om mij dus daarom lieg ik meestal, of verdraai ik het zo dat het positiever klinkt.

> "Yo, wat ben je stil. Is er wat?"
< "Ja, nou, eigenlijk is dit-en-dat vrij kanker en dit-en-dat ook."

> "Yo, wat ben je stil. Is er wat?"
< "Ja, maar ik heb niet de minste behoefte om er over te praten. Laten we 't over het weer hebben."

Een van de twee. Of eerlijkheid, of gewoon je mond houden. Het eerste meestal in geval van goede vriendjes, het tweede meestal in geval van loze lui.

[TheRedArrow]

Meestal ben ik niet eerlijk.

[Blackhawk]

Nope..
(check het mijn bericht bij "lichaam&gezondheid")
Dan krijg je heel vaak de vraag of het goed gaat..
"Ja tuurlijk joh, kei goed!"
Ik heb zoiets van, als ze het zelf dan nog niet snappen, dan zoeken ze het maar uit

[Maija]

ik ben absoluut eerlijk tegen mensen, omdat ik gewoon niet kan liegen, behalve als mensen vragen hoe het met me gaat, zeg ik altijd goed, das het enige wat ik kan..

het moet me wel heel erg dwars zitten wil ik alles in ene eruit gooien eigenlijk. dus ja, tegenover de meeste mensen ben ik wel een huichelaar. ten eerste omdat ik het moeilijk vind om gewoon over problemen te praten, ten tweede omdat ik altijd als vrolijke jongen wil overkomen, ten derde omdat de meeste mensen in mijn omgeving niet echt aan integriteit doen, zeg maar. tot slot ook omdat ik meestal om kleine dingen veel problemen maak, dus denk toch niet dat andere mensen dat serieus zouden nemen. maarja op msn gooi ik het er wel makkelijker uit, beetje fout eigenlijk. en er zijn een paar mensen in mijn leven waar ik gewoon altijd naar toe kan met problemen, dus ik spaar mijn problemen op voor hun (goh dat zullen ze leuk vinden ).

Tegen vrienden ben ik eerlijk.
Tegen vreemden of vage kennissen ben ik tot op zekere hoogte eerlijk. Als ze doorvragen praat ik er omheen.

[Daantje_0705]

Tegen mijn ouders ben ik niet altijd eerlijk over hoe het met me gaat, het heeft toch geen zin als ik zeg dat het slecht gaat, ze doen toch niets met die informatie. Tegen mijn vriend ben ik wel altijd eerlijk want die komt er toch wel altijd achter. Toen ik nog op school zat zei ik vaak tegen mensen dat het wel goed ging terwijl het eigenlijk heel slecht ging want ze deden toch alleen maar belachelijk. Als mensen gaan vragen hoe het echt met je gaat dan schrik je wel vind ik, dan is het tijd om eerlijk te zijn.

[Shitonya]

Lieg zelden. Als mensen vragen hoe het met me gaat zeg ik altijd "gaat wel", dan lieg ik nooit en overdrijf ik ook niet

[Keyser Saus]

Ik zeg zo'n beetje altijd dat het goed gaat als het slecht gaat, behalve tegen een paar mensen. Verder vertel ik best nog wel eens een leugentje, en ik wil dat best wel eens afleren eigenlijk.

[Quiana]

Negen van de tien keer vraagt iemand niet hoe het gaat omdat
diegene echt geïnteresseerd is in me, maar voor de 'netheid',
en mja, dan gaat mooi weer spelen me vrij gemakkelijk af. De
ander zit er dan ook niet echt op te wachten, lijkt me...

En als het wél gevraagd wordt omdat iemand het echt wil
weten, hangt het van de (band met de) ander af of ik ook echt eerlijk ben, of gewoon een vaag antwoord geef.

Mensen die me (een beetje) kennen prikken daar (mooi weer spelen & vage antwoorden) doorheen, en dan ben ik wel eerlijk, ja.

Maar ik ben sowieso al eerlijk/opener tegen mensen die me kennen, aangezien vertrouwen toch wel de eerste stap naar leren kennen is oid.

[James Stenbeck]

Tegen familie lieg ik best vaak, dat boeit niet zo,
vrienden zijn juist de mensen tegen wie ik eerlijk durf te zijn.

[James Stenbeck]

Geen dus, ik heb geen vrienden meer over.

[Doodle!]

nomi schreef op 16-08-2004 @ 09:47 :
Als ik niet lekker in me vel zit en iemand vraagt hoe het met me gaat, zeg ik zoiets als: 'mwoah, gaat wel'... En als ze door blijven vragen zeg ik zoiets als: 'het gaat niet zo lekker met dit of dat', maar alleen bij mensen die ik ken natuurlijk niet tegen de 1ste de beste

Hetzelfde vaak komt het er dan wel uit. Niet de gehele waarheid meestal... maar toch..

[ILUsion]

Altijd met antwoorden als 'bwa, ça va' ('ça va' wordt vaak gebruikt hier rond Brussel, echt een Nederlandse tegenhanger wil ik niet geven 'het gaat' is al iets negatiever, vind ik) bedoel ik dat het niet zo goed gaat of ronduit slecht. Alleen als ik echt antwoord 'goed' of 'great', dan is het echt goed. Na die 'ça va' , vertel ik soms wel iets van 'dat ging niet goed gisteren' ofzo maar nooit over de echt grote problemen.
Veel valt af te leiden over hoe kort iemand antwoord: hoe korter, hoe slechter (geldt voor mij toch). Als je tegen mij op MSN begint, en je krijgt als antwoor 'llo' (hallo) dan is het al tegen mijn zin. Is het 'hey' of 'hallo', heb je al meer geluk (of ben ik dan iets gelukkiger?).

Voor de rest hoort eerlijkheid amper bij onze maatschappij: alles moet zo perfect mogelijk lijken en problemen worden echt als een gebrek gezien. Als je doet alsof je geen problemen hebt, maken anderen er ook geen problemen rond, bekijken ze je niet als 'kijk nou, die heeft problemen' en ze laten je meer met rust.

[Doodle!]

ILUsion schreef op 17-08-2004 @ 22:39 :


Voor de rest hoort eerlijkheid amper bij onze maatschappij: alles moet zo perfect mogelijk lijken en problemen worden echt als een gebrek gezien. Als je doet alsof je geen problemen hebt, maken anderen er ook geen problemen rond, bekijken ze je niet als 'kijk nou, die heeft problemen' en ze laten je meer met rust.

Waar..helaas oh-zo waar

> "Hoe gaat het?"
< "Weet ik veel."

Ook een prima optie

[Bloedpropje]

MarKel schreef op 16-08-2004 @ 11:52 :
Dead serious eerlijk. Ik verwacht ook dat mensen dat tegen mij zijn. Je moet tegen een stootje kunnen.

[tsjuk]

Ik zeg altijd dat het goed gaat eigelijk, om mensen niet tot last te zijn denk ik. Als er iets aan de hand is moeten ze het ook bijna uit me trekken, zelf lukt het me niet er wat over te zeggen.

[ILUsion]

Paranoide schreef op 21-08-2004 @ 01:33 :
> "Hoe gaat het?"
< "Weet ik veel."

Ook een prima optie

Niet echt, vind ik. Dan heb je van die mensen:
> Hoezo 'weet ik veel'?
> Je weet toch wel hoe je je voelt??
> Is het te veel gevraagd om een echt antwoord te geven? / Wat is dat nu voor antwoord?

> Is er iets mis misschien ??

Dus uiteindelijk heb je mensen die echt veel meer willen weten, gewoon omdat je niet zegt 'valt mee' of 'goed' (met valse glimlach).

Ik ben tegen mijn beste vriendin vaak wel eerlijk. Ik ben eerlijk over dingen die ik wel/niet gedaan zou hebben, maar over gevoelens niet.

Mijn ouders zijn nu op vakantie en iedere dag bellen ze ff. Ze vragen hoe het gaat, maar ik zeg steeds dat het goed gaat terwijl het klote gaat. Huil hele dagen, maar dat hoeft niemand te weten!

Ik loop al te lang met een masker op, om dat opeens te verliezen

[evanescence]

Tegenover mijn vriend ben ik bloedeerlijk....ik kan niks voor me houden...soms wel vervelend, want ik verwacht hetzelfde terug van hem en hij vind sommige dingen prive...maja...verder ben ik best eerlijk tegenover mijn ouders denk ik....ik weet het eigenlijk niet, want heb geen goede band met mijn ouders...vaak ruzie enzo maar tijdens die ruzies haha ben ik wel altijd eerlijk over hoe ik mij voel...ik merk dat ik met de jaren mee eerlijker wordt...vroeger zou ik niet hebben durven te zeggen dat ik die broek die mijn vriendin heeft gekocht niet echt mooi vind, nu zeg ik dat gewoon....waarom niet? als je het maar niet kwetsend brengt...

[evanescence]

evanescene schreef op 21-08-2004 @ 13:11 :
vroeger zou ik niet hebben durven te zeggen dat ik die broek die mijn vriendin heeft gekocht niet echt mooi vind

heheh beetje kromme zin

[=zwart wit=]

ik ben helemaal niet eerlijk. ik zie mezelf vaak genoodzaakt tot liegen, helemaal bij de familie ja. verder als iemand vraagt hoe het gaat zeg ik standaard 'goed'. of het nou goed gaat of niet.

maar verder als er iemand de moeite doet (wat zelden tot nooit voorkomt) om echt te willen weten hoe het met me gaat, laat ik me te snel gaan. veel te snel. en dan ben ik er vaak toch behoorlijk boos over. ik wil mezelf helemaal niet laten kennen.

bij vrienden wel, meestal. maar bij hun kom ik ook niet met zware problemen aan. alleen met kleine dingen ben ik dan wel eerlijk. en dan doe ik gewoon zoals ik ben op dat moment, optimistisch of pessimistisch.

[Dromer_de_kers]

Vaak ben ik wel eerlijk. Niet altijd, want soms wil ik gewoon geen zeurpiet zijn