Ik had ff zin om iets te schrijven, dus toen had ik dit maar gemaakt.
Ik liep op water! Terwijl het bloed door mijn hersenen gierde, alle stoffen brengend die mij verder en verder in mijn fantasie drukten, liep ik op water. Het water werd langzaam zwart, groen, grijsgeel, en dan metaalachtig. Alles was opeens paars, behalve daar waar de golfjes die al rennend maak, het beeld van mij weerspiegelen. Ik struikel over mijn eigen voet, ik val en val en val nog langer. Heel langzaam voel ik mijn hoofd het water raken. Het was niet koud, maar ook niet warm, wel hard, heel hard. Opeens werd alles rood, ik was terug in mijn kamer en ik lag op mijn buik op de grond. Ik ontspande en ik zag alleen het geel van mijn vloerkleed dat langzaam rood werd. Met mijn zwevende hoofd bedacht ik me wat ik de afgelopen acht uur had meegemaakt. In versneld tempo zag ik voor me hoe ik alles was kwijtgeraakt. Ik zag mijn huis in vlammen opgaan, ik hoorde mijn vriendin krijsen van de pijn. Ik zag mijn hond brandend langsrennen, ik zag de brandweer, de ambulance, de politie, het ziekenhuis en als laatst het medicijnnkastje, wat nu leeg was. Vlak nadat de gestaag groter wordende rode vlek mijn volledige beeld had gevuld stierf ik.
__________________
B-Z de muggenterrorist, een gevreesde held in strijd tegen de jeuk!
|