[relatie] kweet geeneens een titel...

hey mensen!

k heb ff een vraagje.Maar eerst zal ik ff wat achtergrond vertellen zodat jullie mss btr antwoord kunnen geven op mijn vraag.

Toen ik een relatie met mn exvriend kreeg, was ik net 15. Alles ging helemaal goed, op het feit na dat ik volgens mijzelf eerder iemand nodig had die niet altijd zo lief was, en alles maar goed vond en altijd dezelde mening als mij had. Na 1,5 jaar trok ik het niet meer en ik maakte het uit met voor mijzelf de reden dat ik nu eens een jongen wilde waar ik lekker mee kon discussieren over bepaalde dingen.

Na een halfjaartje vrijgezel te zijn geweest kwam ik D tegen. We hadden al snel goede gesprekken en begonnen steeds meer met elkaar af te spreken, om meer bij elkaar te kunnen zijn. Daar groeide dus ook een relatie uit. Met deze jongen kon ik juist heel goed discussieren en soms zelfs ruzie maken.

Nu hebben we al een bijna een halfjaar een relatie, maar nu begin ik het erg irritant te vinden dat hij dus niet zo lief is voor me als mn ex, waar ik hem ook mee begin te vergelijken. D laat mij niet weten dat hij echt om me geeft en mij als enige voor hem ziet. Dattie zo veel mogelijk bij me wil zijn (zoveel mogelijk is bij ons 2 dagen en n avond). Hij zit nu in het leger en soms heeftie gewoon geen zin om n weekend naar me toe te komen. Hij heeft het niet door dattie mij daarmee kwetst, alsof ik hem niet graag zie.. En als ik dat zeg tegen hem istie eigenwijs dan zegtie dat ik hem maar moet vertrouwen omdat hij uiteindelijk toch altijd gelijk heeft.
Die fijne gesprekken die we eerst hadden, hebben we al tijden niet meer, we weten al wat de ander daar over te zeggen heeft enzo. Het enige waar we het in het weekend over hebben is wat hij meegemaakt heeft en over familie. Vorige week heb ik een super belangrijk sollicitatie gesprek gehad. Die avond heeft hij niet eens gebeld hoe het was gegaan.. de hele week trouwens niet. Nou heeft hij wel geen mobiel, maar hij kon dr een van zn collgega's lenen voor 1 keer..hadden ze vast wel gedaan..
Kwam ik em verrassen op t station, begint hij eerst 20 minuten over zichzelf te praten en vraagt dan eindelijk hoe mijn sollicitatie was en gaat weer verder met zn eigen verhaal..Telkens als ik niet bij em ben, kan ik me alleen maar dingen bedenken waar hij mij mee heeft gekwetst, maar als ik em zie dan ben ik weer super verliefd op em voor zolang het duurt.

Hij geeft mij het gevoel dat ik er wel altijd voor hem moet zijn, maar dat hij dr alleen voor mij is als het hem uitkomt. Ik heb dr al meerdere malen met em over gepraat maar dat liep op nix uit zoals ik al zei. Als het zo doorgaat, houd ik dit niet lang meer vol..
Als ik over een klein maandje ook het leger inga zal het helemaal moeilijk worden, mijn opleiding is daar al zwaarder dan die van hem, waardoor hij niet zal begrijpen dat ik soms geen aandacht voor hem op kan brengen.

Hoe moet dit in godsnaam verder? Zoals ik het nu zie, gaat het niet lang verder zo...Ik begin steeds meer aan mn ex te denken hoe lief hij ook al weer was (niet dat ik em terug wil, maar ok), en dat ik ook geen goed teken!! Deze kerel is niet te vormen, hij past zich totaal niet aan..En toch, naast al deze klachten geef ik wel om em..Houden van kan ik nog niet zeggen, daar ist te vroeg voor..Als hij ook maar een btje gevoeliger werd en wat socialer, dan had het een perfectie relatie geweest..

Wat moet ik doen?

xx Psycho

Ps: Excuses voor het lange en waarschijnlijk chaotische verhaal, maar moest ff mn hart luchten en thnx voor t lezen!

[Sade]

Uitmaken, een tijdje lekker vrijgezel zijn en dan eens goed nadenken over wat voor 'n relatie je nou graag zou willen hebben.

ja das idd een optie, maar zou het geen positief effect kunnen hebben om het ngo ff aan te kijken tot ik zelf in het leger zit. Mss omdat ik dan ook meer tijd voor mezelf nodig heb, dat hij dn meer aandacht wil en beseft hoe ik me voel...

[barkrukkie]

Ik zou 't eerder nu uitmaken dan wanneer je met je opleiding begint..
Je kunt dan nu tenminste het al wat verwerken, zodat je met een beter gevoel aan je opleiding kunt beginnen...

als je nu nog langer aan gaat kijken, en tijdens je opleiding (waar je het dan ook druk mee hebt) nog zoveel mogelijk tijd vrij probeert te maken voor 'm, en dan beseft dat het niet werkt dan moet je het allemaal verwerken terwijl je ook nog met je opleiding bezig bent..
je kunt in allebei de gevallen natuurlijk weer kijken als je het minder druk krijgt op je opleiding hoe het tussen jullie is, en misschien beseft hij dan ook beter wat hij gemist heeft en zal hij je meer aandacht geven..

hoe dan ook, jij voelt je nu niet gelukkig in je relatie, en je gaf zelf al aan dat je met praten er weinig aan hebt kunnen veranderen.. misschien dat hij het beter doorkrijgt als je zegt dat je (even) uit elkaar wilt?

[Bo]

Als je van mening bent dat de situatie permanent kan verbeteren, zou ik nog een keer goed met hem praten en het nog een keer proberen.

Als dat niet het geval is kan je er beter een punt achter zetten. Dat is wel moeilijk, maar van de situatie zoals die nu is, wordt je ook niet gelukkiger.

ik probeer dit weekend nog..dat iig, maar toch twijfel ik als hell wat ik moet doen verder.. k weet dat ik dit weekend als ik em zie weer helemaal happy ben em te zien..

[ilse]

hihi, ik het totaal hetzelfde, maar dan andersom . eerst zo een jongen als jij nu hebt, en nu een die super lief is...

ik schrijf zo me hele verhaal, eerst eten

[Angeles]

Wat vind je zo leuk aan D. dan?

In je vorige relatie wilde je meer tegengas, maar dat is heel wat anders dan een vriend die zich niet in je interesseert en alleen maar jouw aandacht opeist en er andersom niet voor je is.

Ik krijg uit je verhaal een beetje het gevoel dat je zelf vindt dat omdat je in je vorige relatie een jongen wilde die minder meegaand was, je nu vindt dat je dan maar met de consequenties moet leven en genoegen moet nemen met iemand die niet echt voor je gaat, maar zo is het niet.

Tenzij je echt heel gek bent op D. Dan zou je het eens moeten aankaarten, maar dat is van mijn kant makkelijk gezegd. Mensen zijn vaak niet makkelijk structureel te veranderen en als het nu al aan zoveel kanten rammelt...

[ilse]

Ben ik weer
Ik zei in me vorige post ook al dat ik met hetzelfde maar andersom zit. Had eerst een vriendje en ik voelde me altijd aan t twijfelen, hij liet nooit echt merken wat hij dacht en vond het maar vanzelfsprekend. Of we konden elkaar een week niet zien, alleen een avond, en dan ging hij al naar t zwembad omdat het zulk lekker weer was . er niet bij stilstaand dat ik dat niet zo leuk vond.

Nu heb ik dus een vriendje die elke dag me helemaal de hemel in prijst. Heeeerlijk! Maar dan heb je ook weer op een gegeven moment zoiets van.. hmm.. ik weet wel. Ik ben er niet aan gewend, kan er ook mee te maken hebben. Maar ik vind het wel hel vreemd, en daarbij zie ik me vriend ook wel heel veel. Ik weet niet, maar irriteer me nu opeens veel sneller. Of misschien deed ik dat eerst ook wel maar durfde ik dat eerst niet zo te laten merken (bij andere vriendjes) en nu ben ik veel zekerder van mijn vriend zijn gevoelens.

Maar ik weet zeker dat ik dat ook weer zou missen als het uit zou gaan met em, want er is nog nooit iemand zo lief voor me geweest… ik ben ook een beetje moeilijk ik snap het zelf ook niet echt. Weet niet wat ik nou wil, dus heb zo een beetje hetzelfde als jij.

Maar wat vind je dan zo leuk aan je vriendje van nu? Heb je nog contact met je ex?

Angeles schreef op 13-10-2004 @ 18:03 :
Wat vind je zo leuk aan D. dan?

Misschien wel wat het was. Wat voor gesprekken we hadden en dergelijke. Ik kan om em lachen en hij begrijpt me (niet veel mensen doen dat).

Ik krijg uit je verhaal een beetje het gevoel dat je zelf vindt dat omdat je in je vorige relatie een jongen wilde die minder meegaand was, je nu vindt dat je dan maar met de consequenties moet leven en genoegen moet nemen met iemand die niet echt voor je gaat, maar zo is het niet.

ik neem gen genoegen met wat t nu is en de consequeties enzow, maar een btje meer spanning ging ik voor.k heb trouwens geen contact meer met mn ex

maar zou het w88 tot ik ook in het leger zit,volgens jullie ook niet positief kunnen uitvallen?

xx psycho

[BrunetJuh]

ik denk dat je laatste beslissing wel een goede optie is! je kunt kijken of het nog gaat! gaat het niet, maak je het uit! veel succes in ieder geval!

ok iedereen bedankt voor zijn/haar reactie!!

[miekmuis]

Ik denk niet dat je moet wachten tot je opleiding begint. Ik denk dat je het ruim daarvoor moet uitmaken. Ik geloof er weinig van dat hier verbetering in komt. Als hij simpelweg niet begrijpt waarom zijn gedrag jou zo dwars zit gaat hij dat ook niet begrijpen. Ook niet als jij in het leger zit, want wie zegt dat hij dan vindt dat hij te weinig aandacht krijgt? Misschien vindt hij zijn vrijheid juist wel heerlijk.

Als je een serieuze relatie verbreekt terwijl je net met je nieuwe opleiding bent begonnen loop je nogal het risico die opleiding van het begin af aan te laten verslonzen. Ik heb een relatie van een jaar gehad en heb die anderhalve maand voor mijn nieuwe opleiding verbroken. Dat was net genoeg om fris aan die opleiding te beginnen. Ik ben er nogsteeds blij om dat ik het niet heb laten voortmodderen tot ik echt op die opleiding zat.