sachrijnig omdat?

[Shitonya]

Hmm nooit gedacht dat ik hier ooit een topic zou openen maar goed...de wonderen zijn de wereld nog lang niet uit zeggen ze wel eens...


Het punt is, dat ik sinds een tijdje een jongen heb leren kennen via via. Een aantal keren mee afgesproken, een keertje bij hem blijven slapen (maar niks mee gedaan toen) en gezoend, je kent het wel.
Wel, echt gezoend, was pas vandaag. En op weg naar huis, bekroop me weer dat sachrijnige, kwade, lege, verwarde, pessimistische, frustrende gevoel. Ik weet niet hoe ik het moet omschrijven. Maar dit gevoel heb ik nogal vaak...na zoiets...

Meteen denk ik weer "hij ziet me alleen als gleufdier, neukbaar stuk vlees". Hij zit steeds aan me, kan niet van me afblijven, wil steeds meer. En daar wordt ik bang voor, boos om. "Godverdomme, weer een oversekste lul", terwijl het realistisch gezien misschien best meevalt...vaak heb ik ook gelijk, maar heel soms ook niet.
Ik weet niet wat ik daarna moet denken. Boos op mezelf omdat ik het toeliet? Boos omdat ik niet weet wat ik met dit vage gevoel aan moet? Boos, omdat ik een soort "ik ben misbruikt" gevoel krijg?

Zielenknijpers zullen meteen mijn vreemde brein willen induiken op zoek naar de schatkist genaamd de bron van dit "nare gevoel": de oorzaak. Dus hier komt ie...
M'n eerste vriend was achteraf gezien nogal "oversekst". Hij was nog maagd en was gewoon op zoek naar een proefkonijn om te neuken, dus daar ging ik al de mist in en na een week ging hij vreemd -> "gevoel: godver, vuile klootzak" wat wel begrijpelijk is. Was wel een tijdje overstuur, janken, iets wat ik zelden doe.
De tweede ging goed voor wat dagen, maar bleek niet mijn type te zijn. De daarop volgende waren allemaal scharrels. En de meeste "naar mijn mening" oversekst. Een keer kreeg ik gewoon een 100% player, die mij neukte voor een keertje. Een andere keer maakte iemand gebruik van mijn aangeschoten toestand en liep ook weer "fout" af. En de andere keren doken ze ook al binnen de kortste keren naar onder...maar meestal hield ik het wel tegen. En gingen ze niet verder. Maar door sommige irritante hormonen, wilde ik wel eens toegeven, ook al hield ik niet van ze en was ik niet verliefd.

Maarja, zie dit alsjeblieft niet als "slet gedrag", want het is absoluut niet zo dat ik met hordes players in bed heb gerotzooid. Wat waren er maar 2. De rest was meer zoenen en een enkele keer iets meer. Maar door dit alles ben ik elke keer wel teleurgesteld, omdat ik steeds doorkreeg waar het ze uiteindelijk (? binnen enkele dagen?) om ging: seks...hoe verassend. Ik snap best dat mannen hier niet zonder kunnen in een relatie. Maar binnen enkele dagen of een week? -_- dat kun je niet eens een relatie noemen. Als je iemand wilt neuken, moet je toch minstens verliefd op die vrouw zijn of ben ik nou gek? Soms krijg ik het idee dat ze eerst een vrouw moeten neuken om daarna te bepalen of zij geschikt is als vriendin...

Hierdoor heb ik dus een zeer pessimistische kijk op mannen gekregen wat ook wel logisch is vind ikzelf. En dit allemaal in 1 jaar. Om een aantal te geven..ongeveer 8 scharrels in 1 jaar. En 7 van de 8 was binnen korte tijd gefixeert op m'n kut (wilden me meteen bespringen) om het maar even grof uit te drukken.

Terug naar alinea 1: die jongen waar het nu om gaat vindt ik wel leuk, begin hem steeds beter te kennen, kan er vrij goed mee overweg, hij is aardig, lief, grappig, sportief, eerlijk, trouw en dat soort dingen. Ken hem nu denk zo'n 2 maanden en sinds een week spreken we al vaak af en gaat nog steeds goed. Maar na vanavond voelde ik me dus weer "kut", klinkt raar, maar het is nu eenmaal zo. Ik denk weer dat hij alleen op seks uit is, terwijl ik donders goed weet dat hij ook in mij als persoon geinteresseerd is, want kan ook goed met hem praten en alles.

Hij wil ook weer dat ik blijf slapen..maar ben bang dat hij dat alleen maar wil omdat hij me dus wilt neuken, just like all the others in the past...Je kan wel zeggen "nou dan zeg je tegen hem dat je dat nog niet wilt" en dat doe ik ook wel natuurlijk. Maar zelfs al zoent hij me, streelt hij me, of wat dan ook, dan voel ik me achteraf wel eens "kut" -_- het is niet alleen de angst voor seks. Op het moment zelf vind ik het meestal gewoon fijn zoals iedere normaal mens, maar het is meer het gevoel een tijdje achteraf, dan voel ik me weer leeg, vreemd, sachrijnig... Alsof ik gewoon niet weet wat ik ermee aan moet. Misschien omdat ik nog niet echt verliefd ben en me daarom zo vreemd voel achteraf?

Het is gewoon vaag en maakt me behoorlijk sachrijnig en "Down"

Zijn er misschien anderen die dit of iets soortgelijks herkennen? Zo ja: wat kun je eraan doen, waar ligt de oorzaak, of wat deed/doe jij in zo'n situatie?


(alvast een applaus als je deze hele lap tekst al gelezen hebt)...

[I-alone]

Chagerijnig

Ik herken je gevoel een klein beetje. Ik ben ook met 2 jongens naar bed geweest, met 2 alleen gezoend en iets meer, maar niet mee naar bed geweest.

Na mijn eerste relatie van 11 maanden wist ik dat ik te vroeg met intimiteit was begonnen (ik was 14 en binnen een week al verder dan zoenen) en wou het anders doen, maar bij de vriend van mijn derde relatie ging het ook weer redelijk snel, ook omdat we elkaar al zolang konden en echt heel erg verliefd waren. Daar had ik dus verder geen moeite mee. De relatie die ik als 4e kreeg wou ik wel helemaal anders doen, met name om de relatie die ik had toen ik 14 was. Ik gaf nu mijn grens aan en dat voelde goed. Ik denk wel dat het belangrijk is dat jij dat ook doet, zoals je zelf al wel zegt; je geeft wel aan dat je nog niet met hem naar bed wel, is het niet? Dat is goed.

Ik weet niet wat je aan het gevoel achteraf kan doen van ''hij heeft me weer es gebruikt''. Hoop dat iemand anders wel een zinnige reactie kan geven.

[I-alone]

Oh, wat ik nog even zeggen wou; ik denk dat je gevoel mede komt omdat je nog niet echt gevoelens hebt voor diegene. Ik ben van mening dat echte seks pas voor de volle 100 fijn kan zijn als je iets voor diegene voelt.

[leucomelas]

dit heb ik ook weleens... meestal als ik me al wat kutter voel dan normaal... ook nogal wat dingen gebeurd in mijn verleden, heb daardoor het stereotype beeld van de man opgebouwd in mijn hoofd: op zoek naar potentieel neukmateriaal, gaan vreemd, liefdeloos.... maar goed, daar bots ik dus nog weleens tegenaan met me vriend. alsk me down voel en hij gaat zeggen hoe mooi ik wel niet ben dan dnek ik meteen: "wil je weer neuken ofsow?!" vaak wisselen deze denkbeelden zich af, das is heel lastig... me vriend weet meestal niet waar hij aan toe is en ik word er ook helemaal gek van...
sorry, kan je verder niet helpen, zit met hetzelfde probleem, nog steeds geen oplossing. ja, erover praten helpt, maar lost niks op...

[Fade of Light]

De situatie (waarvan je zelf kunt bepalen hoeveel details) vertellen aan hem? Als hij er rekening mee houdt, dan kan je al iets meer op hem bouwen, dan je misschien nu denkt (overigens is dit geen garantie natuurlijk). Als hij er helemaal geen rekening mee houdt, dan zou je daar ook weer conclusies uit kunnen trekken.
Ik denk dat je er pas overeen komt als je een keer een echt goede relatie meemaakt, waar je je vertrouwt genoeg voelt en je (eindelijk) het gevoel krijgt dat het niet om de seks gaat.

mja ik ken t. da gevoel krijg ik erna ook altijd. ik weet nie wa ik dr mee moet of wa ik dr aan kan doen. t enigste wa ik dan kan doen,is t nie meer doen.
en da boeit me ook al weinig.

[Nona]

Ik herken het wel, maar ik weet niet zeker of het hetzelfde is.

Wat je, denk ik, doet is altijd een pessimistische voorspelling maken over de reacties of bedoelingen van anderen, zonder dat de betreffende persoon in werkelijkheid ook die bedoeling heeft of die reactie wil geven. (Vaag verhaal, niet?)
Misschien heb je bepaalde ervaringen opgedaan die een pessimistische beeld bij jou oproepen. Daardoor blijf je altijd maar in dat negatieve cirkeltje ronddraaien en zoek je altijd naar bevestiging van jouw negatieve beeld van anderen.

Wat je kunt doen is jouw eigen beeld van de wereld en anderen uit gaan dagen. Proberen jouw eigen visie te ontkrachten. Als je denkt dat een ander iets slechts over jou denkt zou je dan moeten vragen hoe diegene werkelijk over jou denkt, in plaats van bevestigingen in gedrag gaan zoeken. Vragen naar een duidelijk antwoord over hoe iemand denkt. Dan doorbreek je jouw eigen negatieve kringeltje.

Ik geloof dat ik een beetje vaag ben in uitleg...

[leucomelas]

Fade of Light schreef op 18-11-2004 @ 11:29 :
Ik denk dat je er pas overeen komt als je een keer een echt goede relatie meemaakt, waar je je vertrouwt genoeg voelt en je (eindelijk) het gevoel krijgt dat het niet om de seks gaat.

volgens mij kan ze wel goede relaties opbouwen, daar gaat het niet om. het is gewoon een denkbeeld, een bepaalde gedachte over mannen. dit gaat niet zomaar over door een goede relatie aan te gaan waarin je de ander totaal vertrouwt. bij mij is dit iig niet het geval. ik heb nu al bijna drie jaar een vriend en nog kan ik zo denken, hoevaak hij me dan ook uitlegt van niet...

[Fade of Light]

Dan zal er wel (voor jou) geen oplossing zijn (of nog meer tijd), althans, ik zie er geen.

[bracelance]

behaalde resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomt!!!






Je bent in het verleden beschadigd door het mannelijk geslacht toen je ze dichtbij liet komen. Dus heb je nu een muur om je heen gebouwd met agressie en afstoting. (iets wat ik je al eerder heb verteld)
Nu blijkt het dat er weer een jongen is die schijnbaar door jouw muur en masker is heengekomen en het liedje begint weer. Je vindt hem leuk en zou niets liever willen dan verliefd op hem worden maar je ervaringen beletten dat omdat je niet opnieuw beschadigd wilt worden. Het leven zit vol risico's en liefde is ongeveer de grootste. We kunnen niet van je vragen gelijk hem te accepteren, dit heeft gewoon tijd nodig. Leg hem uit dat je in het verleden pijn hebt gehad en hij zal het begrijpen.
Begrijpt hij het niet en wil hij weg, dan is ie je niet waard en is ie dat nooit geweest. Als hij echt om je geeft dan wil hij pas sex met jou wanneer jij je daar prettig bij voelt.
De wereld zit niet vol met kwaadaardige mannen. Sommigen zijn goed, sommigen zijn slecht en sommigen maken wel eens een foutje.

[Fade of Light]

bracelance schreef op 18-11-2004 @ 12:45 :
behaalde resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomt!!!

Iemand kwam een keer aan met een citaat van shakespear hier op het forum:
No one can go back and make a brand new start.
But anyone can start from here and make a brand new end.

[Shitonya]

Hmm thanks voor de reactie's.
Ik heb er weinig aan, maar doet me al een beetje goed, dat sommige dit gevoel ook wel hebben of iets dat erop lijkt...

M'n hele pessimistische en negatieve kijk op alles kan ik niet zomaar veranderen, dat zit al een paar jaar in me. Als het goed is, weet hij ook wel dat ik in het verleden zulke slechte ervaringen heb gehad, dus begrijpen doet hij denk ik wel, accepteren ook. Maar ben ook bang voor de reactie, alsof hij dan zal denken dat ik hem niet goed genoeg voor me vindt, hij te min is, of dat ik hem niet leuk genoeg vindt..

En "muur" die zit er altijd nog wel omheen bracelance, maar soms wat steviger dan de andere keer. Bij hem ben ik wel meer mezelf dan bijvoorbeeld op school. Ben al vrij open en alles. Ik weet ook al zeker dat hij meer voelt voor mij dan ik voor hem. En bij mij gaat dat dus zo traag als ik weet niet wat. Het gevoel dat ik altijd denk dat hij me wil voor seks ofzoiets zal altijd wel blijven. Maar het kan wel minder worden, met de tijd.

Tsjah, het is echt gewoon geduld hebben. Ik denk ook niet dat het gevoel verdwijnt als ik eenmaal eindelijk een langere relatie dan 1 week heb gehad. Dan nog overtreft het grote aantal slechte ervaringen de enkele/ene goede.

[RaoulDuke]

I-alone schreef op 18-11-2004 @ 08:54 :
Chagerijnig

Chagrijnig Geeft niet

[Lorelei]

Oh wat haat ik het om te zeggen maar: praten!
Zeg 'm maar hoe je verleden eruit ziet en dat je dus rustig aan wil doen en zeker wil weten dat het hem niet alleen maar om de seks gaat.

En verder: niet alle mannen zijn zo. Dat zal je vast in je achterhoofd ook wel weten maar het is helemaal niet erg als mensen je dat af en toe even zeggen.

[I-alone]

RaoulDuke schreef op 18-11-2004 @ 16:59 :
Chagrijnig Geeft niet

Oh, hehe, nja, ik zat er al minder naast dan ts

[Daboman]

Hey shitonya, ik had je op msn een reactie beloofd dus bij deze

Volgens mij zit het hem vooral in dat je het verleden een veel te grote rol laat spelen. Zoals iemand al zei, het verleden zegt niets over de toekomst. Het lijkt alsof je helemaal vastgeroest zit in je beeld van jongens. Je eraan vastklampt. En dat is zonde want daardoor komt het letterlijk bij iedere jongen weer terug. Je hebt het volgens mij nauwelijks verwerkt. Bij elke jongen die je ook maar aanraakt is het gelijk van zie je wel, hij wil seks.

Ik heb zelf ook al het een en ander meegemaakt, onder andere heb ik op school een half jaar zonder vrienden moeten vertoeven (pff gelukkig had ik ze buiten school om wel). Nou kan ik 2 dingen doen. Of ik kan bang zijn dat het bij m'n nieuwe start op de universiteit weer gebeurt en uit die angst in dezelfde problemen terechtkomen, of ik kan me er bij neerleggen dat het is gebeurd en gewoon een nieuwe start maken.

Ik heb geaccepteerd dat het is gebeurd en een nieuwe start gemaakt. Niet meer gedacht van ooh die mensen laten me toch weer in de steek. Het gevolg is dat ik geen angsten meer had die zichzelf waarmaken (self-fullfilling-prophecy-effect). Dat is een belangrijke stap. Daarmee doe je al het halve werk. Accepteer dat het gebeurd is. Dat is heel moeilijk en dat weet ik. Maar als je het kan, helpt het denk ik enorm. Dan durf je al sneller andere dingen te denken.

En nou wil ik niet horen dat je dat niet kan, want dat kan je best! Accepteren is de eerste stap in het verwerkingsproces.

Dus, even in het kort, accepteer het, laat het gaan, verwerk het en trouwens ook niet geheel onbelangrijk: gun jezelf daar veel tijd voor. Bij mij ging er ruim een jaar overheen voordat er een beetje resultaat kwam.

En wat je vriend betreft, als hij je niet wil begrijpen is hij je niet waard

[phensicske]

'k Heb niet al de reacties gelezen, wel je verhaal.

't Is moeilijk, maar 'k denk dat je even je schild zult moeten laten zakken en je kwetsbaar opstellen.

(hoewel ik het ook niet kan...)

[aapje]

Ik zou hem als ik jou was lekker laten gaan, ik heb ookal meerdere keren zulke gevoelens bij jongens gehad en het liep nooit goed af. Ik had eigenlijk niet meer verwacht dat er ooit een jongen zou komen waarbij ik me wel goed voel maar ik ben hem toch tegengekomen en we hebben nu al 1,5 jaar verkering!
Wacht gewoon lekker tot je iemand tegen komt bij wie je je gewoon goed voelt

[Myuki]

misschien helpt het als je je grenzen aafgeeft, hem vertelt dat je in de eerste tijd niet verder wilt gaan dan een bepaald punt... Dat heeft hij dan te accepteren en ik denk niet dat hij daar problemen mee heeft, als je het een beetje uitlegt