Soms is het goed
even weg te dromen
Je laten meevoeren met de vloed
om weer de goede richting op te stromen
Dan dwalen je gedachten af
Staat de tijd even stil
Zie je de wereld van veraf
of door een gekleurde bril
Al praat je met minder woorden,
en verlies je je eigen wil.
Verlaat toch niet je dromen,
Ook al voel je een verschil
En als er dan mensen zijn
die om je geven.
Als er mensen zijn
waar je voor wilt leven.
Als er mensen
héél dicht naast je staan
besef je zelf wel
waarvoor je door moet gaan!
-------------------------------------------------------------
Eigenlijk is 't een beetje een gek gedicht met misschien verschillende onderwerpen, maar 't kwam ineens in me op