De rijke bramenplukker

[zottemarmot]

Wie kent het sprookje: de rijke bramenplukker? Ik probeer het te interpreteren. Wil iemand zijn interpretatie neerpennen?
Dank je!

Ik ken het niet, maar als je het hier wilt posten doe ik het met alle liefde

[=zwart wit=]

interpretatie: het geluk zit niet in bezit, maar in echte schoonheid. die waarde moet gelegd worden waar hij hoort, en niet wat de algemene mens als norm neemt.

weet ik feel.

die man was gelukkig met wat hij had. hij was rijk met de schoonheid an de natuur.

het rijke find je in het kleine, het nietige en doodnormale. tel je je zegeningen, ipf wat je niet hebt, dan zul je het geluk eerder finden. geluk is niet te meten, te pakken of achter na te jagen.

maar dat heb ik nu al meer gezegd .

[zottemarmot]

Het verhaal:

Alleen op de wereld
In het bos woonde een oude bramenplukker. Omdat hij nog nooit andere mensen had gezien, geloofde hij dat hij alleen op de wereld was. Maar dat maakte hem niet ongelukkig. Nee, de bramenplukker was juist heel erg gelukkig. 's Ochtends als hij opstond, schenen de zonnestralen door de takken van de bomen. Het gras, het mos en de bloemen waren dan bedekt met allerlei schitterende en flonkerende diamanten. Als de bramenplukker door het bos liep, dacht hij dat hij door een lange zuilengang liep, met enorme gewelven en een groen dak. Hij spiegelde zich in glasheldere spiegels die in het bos verspreid lagen. En 's avonds, als de zon onderging, luisterde hij naar het jubelende gezang dat ergens in de verte klonk.
"Wat is dit alles toch mooi, zuchtte hij dan, wat ben ik toch gelukkig en wat is het jammer dat ik als enige hiervan kan genieten."

Ontdekkingsreiziger
Op een avond kwam er een ontdekkingsreiziger bij het huisje van de bramenplukker aan. De reiziger klopte op de deur en stapte naar binnen. De bramenplukker zat in zijn stoel en keek de vreemdeling stomverbaasd aan. Nog nooit had de bramenplukker een ander mens gezien. Hij stond op, liep om de reiziger heen en bekeek hem eens goed. Toen pakte hij de hand van de reiziger en schudde die heen en weer. "U bent net als ik! Ik ben niet alleen", juichte de bramenplukker.
De reiziger bleef bij de bramenplukker eten. "Hier heeft u een goudstuk, voor het eten", sprak de reiziger. "Dat goud heb ik niet nodig, zei de bramenplukker, ik heb diamanten!" "Diamanten, vroeg de reiziger verbaasd, waar?"


Grasvelden vol met diamanten
"Buiten, zei de bramenplukker, ik heb een paar grasvelden vol met diamanten". "Man, je bent schatrijk", zei de ontdekkingsreiziger en zijn ogen glinsterden. Die diamanten wilde hij ook wel eens zien.
"Ik heb ook spiegels, zei de bramenplukker, en paleizen met zuilengangen en hoge groene gewelven. Als u het wilt zien, moet u morgenochtend maar mee gaan kijken".
De ontdekkingsreiziger sprong op en liep naar de deur. "Nee, ik blijf niet. Ik ga iedereen van de diamanten, de spiegels en het paleis vertellen".

Duizenden mensen
De volgende avond kwam de ontdekkingsreiziger terug. Hij had duizenden mensen bij zich die allemaal de diamanten, spiegels en het paleis wilden zien. "Wat fijn dat jullie gekomen zijn", riep de bramenplukker uit toen hij al die mensen zag. "Nu kunnen jullie ook van al die mooie dingen genieten. Ga maar slapen, dan gaan we morgenochtend kijken".
De mensen konden bijna niet slapen van ongeduld. Maar eindelijk werd het toch morgen.
De zon kwam op en de diamanten glinsterden op het gras, het mos en de bloemen. Maar de mensen zagen het niet. Zij zagen alleen maar dauw. Toen zij door het bos liepen, zagen zij de zuilengangen en groene gewelven niet. Zij zagen alleen bomen, bladeren en takken. De mensen spiegelden zich niet in de spiegels, want zij zagen alleen vijvers. 's Avonds ging de zon onder, maar de mensen genoten niet van het gezang uit de verte. Zij hoorden alleen een nachtegaal fluiten.

Bedrog?
"Je hebt ons bedrogen", zeiden de mensen tegen de bramenplukker. De bramenplukker keek naar de mensen en zweeg. Hij twijfelt, hij heeft die diamanten, spiegels, zuilengangen en gewelven toch echt gezien?
"Je hebt ons bedrogen", zeiden de mensen boos. Er zijn geen diamanten of spiegels. En de zuilengangen en gewelven zijn gewoon hoge bomen met takken en bladeren". Toen gingen de mensen terug naar huis, teleurgesteld en verdrietig. Ze hadden er allemaal van gedroomd om diamanten te vinden, rijk te worden en in een groot paleis te wonen. Maar het was één grote leugen.
De bramenplukker bleef alleen in het bos achter. De volgende morgen waren het gras, mos en de bloemen weer met diamanten bedekt. Maar de bramenplukker wist niet of het nu werkelijk diamanten waren of alleen dauwdruppels.

www.harfsen.nl
Merci